dertig plus en zwanger worden

Hoi allemaal,

Ik ben nieuw op dit forum en ben nu een maand gestopt met de pil. Ik ben 34. We gaan voor ons eerste kindje en ik hoop natuurlijk dat het gauw raak is. :slight_smile:

De reden dat ik zo laat begin met kids is dat ik pas later een stabiele relatie heb gekregen, maar ook omdat ik en mijn vriend erg twijfelden over het nemen van kinderen. Ik ben benieuwd of er op dit forum nog meer dertig plussers aan het klussen zijn voor hun eerste kindje of net een kindje hebben en hoe zij dit ervaren!

Welkom op dit forum. En… heel veel succes met zwanger worden.



Zelf ben ik inmiddels 37 en zwanger van mijn 2e kindje.



En over het “nemen” van kinderen: kinderen NEEM je NIET! Als je geluk hebt, krijg je ze. Helaas heb ik in mijn omgeving te vaak meegemaakt, dat het krijgen van kinderen niet altijd vanzelfsprekend is :wink:

Hoi icl,

Bedankt voor je antwoord! Met het nemen van kinderen bedoel ik dat je er wel bewust voor kiest. Het klopt dat je gewoon enorm veel geluk moet hebben een kindje te krijgen, en ik hoop dat ik dat geluk mag krijgen!Maar je kunt wel zelf de beslissing nemen wel of niet, snappie? :wink:

Hier ook een 30+.

Ik ben zelf 37 jaar en zijn nu bezig voor ons eerste kindje.

Wij hebben dezelfde redenen als jou om er nu pas mee te beginnen.

Welkom hier!

Hoi Bienbab! Hier ook ongeveer eenzelfde verhaal (ik 34, hij 41). Nooit een hele sterke kinderwens gehad, goede opleiding, goede baan en ook wat gerommeld met relaties. Het idee om kinderloos te blijven vonden we eigenlijk ook niets dus vorig jaar januari zijn we ervoor gegaan, op dat moment hadden we 3 jaar een relatie. Het heeft even geduurd maar uiteindelijk is ons geduld beloond!! Net op het moment dat we de eerste stap richting de huisarts zouden maken had ik een positieve test in handen :smiley: En hoewel het idee nog erg wennen is dat we over een half jaar toch ECHT een kindje hebben zijn we er erg blij mee en vind ik het steeds leuker worden :mrgreen:



Succes!

Gefeliciteerd Mim 74! Ik lees overal dat het over het algemeen toch wel gemiddeld een jaar duurt als je 30 plus bent, dat wordt nog wat… Ik heb steeds die druk dat ik te laat ben en de angst voor een kind met het syndroom van down (werk zelf met deze jongeren en ik weet wat het is).

@Eros: Hoe lang ben jij al bezig voor jullie eerste?

Hebben jullie ook de angst voor een miskraam of een gehandicapt kind of dat je lichaam niet goed herstelt?

Ik hoop niet dat ik met deze vragen mensen voor het hoofd stoot, want dat is niet de bedoeling. Het zijn mijn diepliggende angsten en zorgt een beetje voor de stress dat ik zo snel mogelijk zwanger wil worden! :?

Toch voel ik ook opluchting en sta ik helemaal achter onze beslissing. Mijn vriend bemoeit zich er nog niet zoveel mee, hij is bang zijn vrije leventje kwijt te raken. Maar ach, we zijn ook nog maar net bezig.

Bienbab ik was 35 toen ik zwanger raakte van mijn dochter.

En dat was gelijk raak toen we er eenmaal voor gingen.

Afgelopen september ben ik weer gestopt met de pil en in ronde 7 was ik weer zwanger. Helaas is dit niet goed afgelopen maar we gaan er toch weer voor. Inmiddels ben ik 39 en volgens mijn gyn en vk bestaat er geen enkele reden waarom het niet weer zou lukken, ja de kans op een miskraam is iets hoger maar niet zo heel erg volgens mijn gyn.

Hopelijk heb je snel een positieve test in je handen.

@bienbab wrote:

Gefeliciteerd Mim 74! Ik lees overal dat het over het algemeen toch wel gemiddeld een jaar duurt als je 30 plus bent, dat wordt nog wat… Ik heb steeds die druk dat ik te laat ben en de angst voor een kind met het syndroom van down (werk zelf met deze jongeren en ik weet wat het is).

@Eros: Hoe lang ben jij al bezig voor jullie eerste?

Hebben jullie ook de angst voor een miskraam of een gehandicapt kind of dat je lichaam niet goed herstelt?

Ik hoop niet dat ik met deze vragen mensen voor het hoofd stoot, want dat is niet de bedoeling. Het zijn mijn diepliggende angsten en zorgt een beetje voor de stress dat ik zo snel mogelijk zwanger wil worden! :?

Toch voel ik ook opluchting en sta ik helemaal achter onze beslissing. Mijn vriend bemoeit zich er nog niet zoveel mee, hij is bang zijn vrije leventje kwijt te raken. Maar ach, we zijn ook nog maar net bezig.




Hoi Bienbab, ik ben in maart met de pil gestopt en zijn ook gelijk begonnen met proberen. Ik ben wel eerst met al mijn vragen en onzekerheden naar de huisarts geweest en heb daar goed kunnen praten! Tuurlijk, ik ben ook bang voor de dingen die jij noemt, maar dat zien we dan wel hoe en wat!

@ Bianca: wat goed dat je naar de huisarts bent geweest! Ik ken de mijne nauwelijks, ik kom er nooit. Is trouwens ook een heel enge vent en ik ben zeker niet de enige die dat vindt… Helaas gaat wisselen van huisarts niet zo gemakkelijk, maar ik ga het wel proberen.

Ik zie dat je nog vijf dagen moet tot de redday, spannend, hou me op de hoogte. Ik nog drie dagen, ben benieuwd of mijn cyclus niet in de war is geschopt door het ontpillen…

Ik vraag me trouwens af wanneer je een vruchtwaterpunctie krijgt, da’s toch na je 35e? of al eerder? Of kun je daar voor kiezen. Ik hoorde dat dat ook niet veel opheldering brengt in elk geval.

Wij hebben er toendertijd bewust voor gekozen om geen testen te doen.

Ik kreeg al buikpijn bij het idee alleen :?

Gevoelsmatig had ik ook het gevoel dat alles goed was.

Inmiddels een gezonde dochter van 3 jaar :wink:

In mijn tweede zwangerschap wilden we ook geen testen laten doen, hadden dit ook al gemeld bij de vk.

Een maand geleden werd er bij de termijnecho een MA geconstateerd.

Heel triest en moet even een plekje krijgen maar toch gaan we zeker nog een keer proberen of Nathalie een broertje of zusje kan krijgen.



Mijn lichaam is vrij snel hersteld hoor na de bevalling, volgens mij gelijk aan dat van een “jongere” vrouw.



Spannende dagen voor jullie :pray:

@Marieke_5000: wat is een MA, een miskraam? Vreselijk wanneer het verkeerd gaat… Wel goed dat jullie de moed niet opgeven. Ik zou al die testen ook niet willen doen, maar ik dacht dat ze verplicht waren vanaf een bepaalde leeftijd…

Inderdaad spannende dagen nu. Zondag mijn menstruatiedag… pff ben al helemaal zenuwachtig, want ik heb al die kwaaltjes die je ook bij de zwangerschapsverschijnselen ziet: weeig gevoel in buik, steekjes, hoofdpijn, dorst, bij vlagen moe, behoorlijke stemmingswisselingen, mijn tepels jeuken sinds twee dagen en sinds vandaag ben ik behoorlijk misselijk. maar ik ga er nog steeds vanuit dat dat de verschijnselen van het ontpillen zijn. Ben net twee weken gestopt met de pil en rond mijn eispromg was ik jarig en heb ik op het feestje alcohol gedronken (ja wel stom, ik weet het). Daardoor is de kans op een eventuele bevruchting wel heel klein geworden… maar goed je weet nooit. Wel raar trouwens dat wanneer ik hier op het forum de verhalen lees, ik meer last krijg “zwangerschapsverschijnselen” dan wanneer ik gewoon mijn ding doe en nergens bij nadenk… :roll:

Een MA is inderdaad een miskraam, een Missed Abortion.

Het kindje is dan al overleden maar het je lichaam stoot het niet af.

Je merkt nieteens dat het mis is, je lichaam is ook nog gewoon zwanger.



De testen zijn niet verplicht, het is alleen zo dat je er standaard voor in aanmerking kan komen vanaf 35 jaar meen ik.



Hahaha gewoon op je lichaam vertrouwen, het is inderdaad zo dat als je hier van alles leest, je ook eerder dingen in je hoofd haalt, dat heb ik zelf wel zo ervaren.



Ik duim heel hard met je mee :pray:



Oh en een beetje alcohol tijdens de bevruchting kan gaan kwaad hoor :wink:

Ik heb juist de weekenden rond de bevruchting ook wat feestjes gehad, dacht dat het toch niet meer zou lukken dus heb lekker wat gedronken. Waarschijnlijk was ik toen relaxed genoeg :mrgreen:

De nekplooimeting (combinatietest) wordt vanaf 36 jaar (leeftijd bij uitgerekende datum) vergoed, het is niet verplicht. Wij hebben die test laten doen, ik ben in principe 35 als ik beval maar ik heb de keuzen eigenlijk vooral gemaakt omdat ik dan al met 10 weken voor de echo mocht (heb geen enkele aanleiding om aan te nemen dat het niet goed zou zijn). En ik wilde ZO graag zien of er echt wat zat en dat het goed was!! Twee weken later weer een echo en dat was echt heel leuk, dan zie je hoe het gegroeid is in twee weken tijd. De meting was goed, als dat niet zo was geweest dan zou je eventueel nog kunnen kiezen voor een vruchtwaterpunctie (en dat wordt dan weer wel vergoed).

Ach, iedereen denkt er weer anders over. Je moet gewoon doen wat voor jou goed voelt! :smiley: En over dat herstellen… Dat zal ook heel erg van de bevalling afhangen en ik ben verder gezond en in goede conditie dus waarom zou ik minder snel herstellen??

@bienbab wrote:

@ Bianca: wat goed dat je naar de huisarts bent geweest! Ik ken de mijne nauwelijks, ik kom er nooit. Is trouwens ook een heel enge vent en ik ben zeker niet de enige die dat vindt… Helaas gaat wisselen van huisarts niet zo gemakkelijk, maar ik ga het wel proberen.

Ik zie dat je nog vijf dagen moet tot de redday, spannend, hou me op de hoogte. Ik nog drie dagen, ben benieuwd of mijn cyclus niet in de war is geschopt door het ontpillen…

Ik vraag me trouwens af wanneer je een vruchtwaterpunctie krijgt, da’s toch na je 35e? of al eerder? Of kun je daar voor kiezen. Ik hoorde dat dat ook niet veel opheldering brengt in elk geval.




Ik zal je op de hoogte houden Bienbab!

Meiden, er is ook een 30+ topic…

Jullie zijn (net als Bienbab :wink: ) welkom! :smiley: