Pffff ik kan met van de eerste zwangerschap niet herinneren dat ik zo ontzettend dement was!
Sjonge jonge!
Dan loop ik (met briefje op zak!) naar de winkel voor een boodschap en weet daar echt niet meer wat ik moet hebben en het ergste waar het briefje is!!!
Of ik ga naar mijn ouders om wat op te halen en herinner me 2 uur later dat ik daar voor kwam
Ok dat zijn nog niet zulke irritante dingen maar vooral op het werk is het echt niet leuk meer.
Ik schrijf direct alles op maar dan nog…
Als iemand me iets zegt dan kan ik me dat een uur later met geen mogelijkheid meer herinneren!
Mijn collega had iets besteld en ik had dat binnengekregen met de post en direct aan de juiste persoon gegeven. Ten minste dat zegt die laatste persoon maar echt waar ik kan het me gewoonweg niet herinneren.
Mensen lachen er om maar weet je, ik wordt er soms gewoon treurig van!
Na bovengenoemd voorbeeld moest ik echt weglopen, de tranen stonden in mijn ogen!
Leuk he die hormonen!
:mrgreen:
Herkenbaar?
nee :liar:
Ik heb gisteren keihard gefietst om op tijd bij een stagebezoek te zijn.
Ik moet er om 11 uur zijn en ik was er om 5 over.
5 over 10 :oops: :wall:
Whaha erg he?
Net had mijn mannetje gevraag of ik ff een emmer sop wou maken, hij is mijn auto van binnen aan het schoonmaken.
Emmer is vol ik ga de wc schoonmaken en gooi sop weg.
Goh zegt mn man moet je het water nog koken? :mrgreen:
Had t net nog :oops:
Ik kijk in de koelkast en eg tegen Joost he t lampje is stuk :eh:
Die doet al 3 maanden niet meer :mrgreen:
Hier ook zo’n demente tante.
Pffffff word soms zo kwaad op mijzelf…hoe kan ik nou de meest simpele dingen vergeten.
Bij de zwangerschap van Wessel is de dementie begonnen en daarna is het niet echt meer overgegaan.
Had gehoop er mee om te kunnen leren gaan maar helaas.
mag ik jullie ff “hoopvol” stemmen??? 
zoals jullie in mijn onderschrift en banner zien, heb ik vier kinderen en is één van mijn dochters zwanger van mijn eerste kleinkind.
De ervaring met zwangerschapsdementie heb ik vier keer mogen beleven !!! :lol:
Nu ik aanstaande oma ben, is het weer zover !!!
We hebben hier al een nieuw woord uitgevonden
het oma-mee-in-verwachting-dementie-syndroom !
jullie zijn gewaarschuwd voor de dag dat jullie aanstaande oma’s zijn !
Maar…het is verder wel hééél leuk hoor !!! :dance: :dance: :dance:
:lol:
liefs
Gerda
Nou ik wilde het eerst niet vertellen want het is weer zo erg bij mij :oops: 
Bij Sharon had ik er vooral na de bevalling last van, het heeft zelfs tot echt gevaarlijke situaties geleid.
Zoals brand, doordat ik een speen liet uitkoken totdat ie zwartgeblakerd en gesmolten op de bodem van het pannetje lag. Heel het huis stond zwart van de rook en ik zat op me gemak op de bank :oops:
Gelukkig kwam hub net op tijd thuis.
Bij de zs van Yari heb ik er niet of nauwelijks last van gehad, maar bij deze zs is het ook weer te erg.
Al 2 keer m’n fiets wegezet om boodschappen te doen met de sleutel er nog in. 2 keer he!!! gelukkig stond ie er dus beide keren nog.
En Yari zat achterop in het zitje was ik hem helemaal vergeten vast te zetten met het gordeltje. Je moet er toch niet aan denken wat er gebeud had kunnen zijn :oops:
Ik haal alles en iedereen door elkaar, vergeet de simpelste woorden.
Maar dat vindt ik niet eens zo erg maar dta ik m’n kind zonder gordel achterop had dat vond/vindt ik heel erg, ik heb wel tegen iedereen gezegt en vooral tegen hub dat ze me goed in da gaten moeten houden.
Ik ben gewoon mezelf niet en dat kan tot hele gevaarlijke situaties leiden.
Ik probeer er echt wel op te letten en na dat fietsstoeltje incident is er gelukkig niets raars meer gebeurd, maar ik zit er nu dan ook echt bovenop. controleer alles 10 keer, het gas uit, sleutels bij me voordat ik de deur dicht trek. enz enz
Nou dus meiden, het kan dus altijd nog erger.
Ik hoop dat het voor mij hierbij blijft want ik voelde me er echt klote bij.
Ik ben ook zo’n gevaar nu… Gisteren moest ik even voor kleine baas eten maken, wij zelf zouden eten bij een vriendin… Dus om kwart over 4 hapje gemaakt voor KB… Eten gegeven en met z’n allen weg… Komen we om half 8 thuis blijkt dat het vuur nog aan staat :silenced: !
Gisteren was ik ook nog mijn telefoon kwijt… Nergens kon ik dat stomme ding vinden, hele huis op zijn kop… Zit ik achter de laptop hoor ik ineens mijn tel gaan… Ik zoeken en zoeken, kwam dat geluid uit de koelkast… Had ik mijn telefoon netjes op het boterbakje gelegd… in de koelkast dus… :wall:
Maar ben niet zwanger of dement :shifty:
Vorige week ben ik een parkeergarage in gereden, er niet aan denkend
dat ik geen geld of mobiel bij me had. Kon ik alsnog naar huis lopen :wall:
En gisteren was ik mijn autosleutel kwijt. Bleek dat hij naast mijn auto lag
ipv in mijn jaszak. Gelukkig was er iemand die hem gevonden had, en
een briefje onder mijn ruitewisser had gedaan met waar ik hem terug kon
halen :oops:
jaaaaaaaaaaa leuk he verstandsverbijstering :roll: hoe heet zon papieren doekje nou toch ook alweer die je met eten gebruik om je mond af te vegen ??? :think: en dan echt me hrsens kraken he !! om er een half uur achter te komen dat het een servetje heet , naaaah hoe simpel kan je er van worden zeg …
bel ik me liefje om iets heeeeel belangrijks te vragen … nog geen 2 min later , laat maar zitten ik weet het al niet meer. manlief in een scheur en ik in een dip .
12 uur niek uit school halen … jaha !! om kwart over 12 ging me telefoon … ik vergeet gewoon keihard me kind van school te halen :shock: :oops: :shifty:
treurig en simpel word je ervan … me agenda in me telefoon met alarm draait overuren nu. pfffffff
Héél herkenbaar… :roll:
Zie blogje van vorige week:
Oeps
De zwangerschapsdementie slaat in alle hevigheid toe. Afgelopen dinsdag zat ik met pen en papier klaar om een vergadering te notuleren. Iemand zei iets over mappen voor vrijwilligersraadsleden die ik had gemaakt en ik sprong meteen op. "Oh ja, die zal ik er nog even bij pakken, ja..." Dat viel nog mee. Maar vergeten om opvang voor ons eigen meisje te regelen dat is wel heel erg...
Ik weet wel hoe het komt, hoor. Maanden geleden had ik kaartjes besteld voor Sjaak Bral. Eén voor mij, één voor Miranda (help je onthouden dat ik vanavond de kaartjes ook echt mééneem, Miran?). Dat was nog in een tijd waarin Jeroen met zijn band Living Upstairs boven bij ons op zolder oefende elke vrijdagavond. Het probleem "opvang regelen" was er niet, dus ging dat uit mijn systeem. Alles-voor-het-avondje-uit-naar-Sjaak-geregeld. Check.
Begin deze week zei ik het nog tegen Jeroen. "Vrijdag ga ik naar Sjaak Bral, he, met Miranda." "Oh ja, is dat deze vrijdag al? Leuk!" zei hij. Ook geen flauw benul, er ging geen alarmbelletje rinkelen.
Vanmorgen strompelde ik slaperig (ondanks de frisse douche) naar de keuken. Ik zette de waterkoker aan en smeerde een boterhammetje. "Oh ja! Vanavond gezellig met Miranda op stap!" dacht ik en meteen daarna ging er een schok door m'n lijf. Met grote ogen belde ik Jeroen. Want, zo moet je weten, die oefenavondjes thuis zijn afgeschaft (tot plezier van mijn persoontje, want zo elke vrijdagavond vond ik toch wat gortig) en vinden tegenwoordig plaats in Musicon. Isabel! Ik had niets voor Isabel geregeld!
Gelukkig kan ze bij oma Els en opa Ron terecht. Eind goed, al goed. (Hoewel: ik heb haar vannacht ook al moeten missen, omdat oma M. het een goed idee vond dat ze vandaag niet vroeg op hoefde op haar laatste vakantiedag en dus voorstelde haar maar weer op donderdagavond te brengen... gelukkig is het bijna weekend en kan ik dan weer lekker veel bij haar zijn!)