Tanja, veel sterkte!!!
Benauwdheid is weg gelukkig maar. Hb wat. Laag maar niet dramatisch. Verder gaat het goed!
@cariska goed om te horen. fijn ook om te horen dat de benauwdheid beter gaat. want dat lijkt mij erg vervelend ook omdat je buik groeit enzo en daardoor ook alles wat in de verdrukking komt. enzo.
maar goed om te horen.
Hier al even niet gekeken.
Tanja, wat akelig zeg van je moeder. Wat een hoop ellende waar jullie doorheen moeten zeg. Ik wens je heel veel sterkte :hug: .
Ik hoop ook dat ze je kleine meisje snel kunnen helpen. Voelt ze zich inmiddels wat beter?
Karen wat fijn wat het goed gaat met je ventje. Dat van die kloven herken ik helaas :? . Zoo pijnlijk! Ik ben er nooit achtergekomen waar bij ons het probleem lag. Alles geprobeerd wat betreft aanleggen enzo. Uiteindelijk ben ik tepelhoedjes gaan gebruiken en daar heb ik t/m 10 maanden mee gevoed.
Cariska, ben je inmiddels weer opgeknapt? Druk met voorbereidingen voor de grote dag? :inlove:
Hier gaat het goed. De misselijkheid is weg en de vermoeidheid begint ook langzaamaan weg te trekken. Ik heb wel veel meer last van bandenpijn en ongi-gevoelens dan tijdens de eerste zwangerschap. Herkennen jullie dit?
honing, ja hoort er volgens mij bij. bandenpijn ken ik niet, maar ongi gevoelens wel… laat je niet te onzeker maken!
Ik weer opgeknapt, nog 20 dagen werken en dan verlof, heerlijk!
kom net uit het ziekenhuis. Vanavond nog gewoon gewerkt en niets aan de hand. Was dag 4 van de 5. Bij thuiskomst al snel erge buikpijn, op den duur moest ik zelfs wegpuffen.
Was helemaal alleen thuis, wilde eerst niet bellen, later mijn moeder toch maar gevraagd en toch vk gebeld. Die stelde eerst voor ff af te wachten en morgen eventueel urine in te leveren.
Mijn moeder vond dit maar niets (ik eigenlijk ook niet) en dus de huisartsenpost gebeld. Mochten komen voor urinecontrole.
Urine was schoon.
Vk weer gebeld. Mocht naar verlosafdeling en zij zou daar dan heenkomen om te kijken.
Pijn werd in zkh minder, waren geen weeen, maar wel teken dat ik rustiger aan moet doen. Morgen dus niet werken.
Ze had nog verschillende dingen wat het mogelijk kon zijn, maar ze dacht eerder dat het kwam door niet rustig aan doen.
Nu dus 2 paracetamollen op, op advies van vk, en dan zo gaan slapen. Ben gerustgesteld dat ik in ieder geval niet aan het bevallen ben, zo leek het mij eerst wel toe.
Nu dus slapen…
Hallo Dames,
Ik dacht laat ik dit forum weer eens bezoeken 
Wat een boel veranderingen, kindjes, en trouwerijen. Fijn hoor! Ik zie dat Cariska er bijna is…spannend!
Met mij gaat het goed. Ik geniet enorm van E.v.i en mn man.
Aan een tweede denken we nog niet echt serieus. We weten zeker dat we weer voor IFV of ICSI moeten gaan dus kunnen het redelijk “plannen”. Nee hoor, in het najaar hebben we samen gezegd gaan we contact opnemen met de artsen en hopen we weer te mogen starten.
Ik ben er wel een beetje huiverig voor, en hoop op niet dezelfde taferelen als de vorige keer. En zal zeker dan niet onbezorgd de zwangerschap ingaan (mocht het lukken)
Ben trots op wat ik heb. En roep al zolang ik weet dat het niet vanzelf gaat: ookal lukt het een keer dan ben ik daar blij mee, en dat is gelukt. Dus komt er geen 2e dan zal dat flink slikken zijn. En zal ik het er erg moeilijk mee hebben maar zal nog meer (kan dat?) bewust zijn van mn dochter!
Groeten aan iedereen!
Sereph, wat leuk om van je te ‘horen’. We zijn allemaal niet zo actief meer hier zoals je ziet…Maar zo nu en dan ‘buurten’ doen we nog wel! We hebben elkaar volgens mij ook bijna allemaal op hyves of fb? I kzit zelf trouwens nauwelijks meer op hyves…
Fijn dat je zo lekker aan het genieten bent!! Lekker blijven doen! Je gevoel wat betreft een tweede herken ik heel goed. Na Jara had ik echt heel duidelijk een gevoel van: ‘ik heb niks meer te wensen’. Met 1 1/2 jaar kwam de wens voor een tweede ineens heel sterk opzetten (de welbekende klapperende eierstokken?)