Tja, ook bij mijn eigenwijze peuter is de tijd aangebroken dat hij niet wil eten.
:wall: het probleem is alleen dat hij dus echt hele dagen niks eet, alleen maar drinkt.
naar hem maken we er geen probleem van, want ik heb het idee dat dat helemaal niet gaat werken.
maar als moeder sta ik de hele dag in tweestrijd.
hij wil smorgens niet eten, geen brood, geen yoghurt/vla/kwark, pap niks. alleen 2 a 3 bekers melk. ik heb al geprobeerd om van die pyama/ontbijtdrinkpakjes te geven, maar ook die moet hij niet, want dat is geen melk :roll:
tussendoortjes houdt hij ook niet van.
de ene keer wil hij wel lunchen, en dat doet hij dan ook goed met soms wel 3 boterhammen. maar meestal wil hij ook geen lunch.
avondeten eet hij alleen als er patatjes op zijn bord liggen :roll: . vlees/vis laat hij liggen, groenten laat hij liggen, rijst laat hij liggen enz. alleen zijn toetje gaat erin, maar dat is ook niet meer dan 2 eetlepels
zo’n 1 a 2 keer in de week eet hij wel zn bordje leeg. eerst was het van de week spaghetti (toen zei hij zelfs lekker! toen hij aan tafel ging :dance: ), waar ik door de saus een hele stapel groente heb geblenderd. en van de week at hij zijn maiskolf met kip en krieltjes :dance:
ik weet dat ze echt wel gaan eten wannneer ze honger hebben, en de hele dag maakt het me niet uit, maar ik wil gewoon dat hij zn ontbijt neemt. dat is de belangrijkste maaltijd van de dag. hij zit ook echt gewoon te kokhalsen, dus hij krijgt het gewoon echt niet weg 
aardbeien vindt hij trouwens wel fantastisch en kiwi’s ook, dus die krijgt hij ook veelvuldig. ik dacht van de week slim te zijn een een smoothie te maken voor hem, maar ook dat moest meneer niet :wall:
heeft iemand nog tips, of ervaringen?
tja… en toch leest het als een machtsstrijd… hij is 2, heeft ontdekt dat als hij hardnekkig nee nee nee zegt, hij in elk geval 2 a 3 bekers melk krijgt en ja die vullen ook…
De pedagoge die ons toen hielp met Niek en ja, die at dus ook echt niks… maar goed, dat hebben wij helaas ruim een jaar laten doorgaan… zei heel simpel… jij als moeder bepaald WAT hij eet, hij/zij bepaald OF hij/zij eet.
Ik zou dus paal en perk stellen aan WAT hij krijgt. 1 beker melk, heb je dan nog honger? dan eet je een boterham, een beschuitje, een plakje ontbijtkoek, yoghurt met cruesli, vanilleyoghurt met vlokken van mijn part. Maar je krijgt niet nog meer melk. Brullen? waarom? Je hebt honger? nou dan eet je dat, zoniet, valt het met die honger ook wel mee.
Het lijkt tegenstrijdig om je kind eten of drinken te ontzeggen, maar het gaat niet om het eten of drinken, het gaat erom dat ze jou zover hebben dat je ze precies geeft wat ze het liefste hebben omdat je al blij bent met alles wat binnen komt. Maar goed is dat natuurlijk niet.
Beetje harder worden dus is mijn advies… en dat is gezegd vanuit exact dezelfde positie hoor… ik weet echt hoe verdrietig en frustrerend het is als je kind categorisch alles weigert. :shifty:
Vanuit onze ervaring ben ik het helemaal met Cell eens!
Pete is nog steeds een slechte avondeter :roll:
Luc en Stan hebben een periode gehad dat ze 's ochtends slecht aten. Wij eten elke ochtend met Brintapap (heb je dat al geprobeerd? met een eetlepel vruchtenhagel of vlokken maakt het al interessanter) en op een gegeven moment aten ze daar de helft niet van op. Toen zijn we gewoon kleinere hoeveelheden gaan geven en sowieso pas om 09.45 (als Dora begint) een koekje. Na een tijdje gingen ze toch beter eten, omdat ze wisten dat ze tot 09.45 op het volgende eten moesten wachten.
Met het avondeten zijn we strenger geworden. In het begin gaven we Pete nog wel eens wat anders (boterham, poffertjes, pap) maar nu eten ze wat wij aanbieden, meestal hetzelfde al wat wij eten. Pete moet 4 hapjes vlees en 4 hapjes groente eten, de rest is zijn eigen keuze. Na het eten krijgen ze een klein toetje (klein formaat danoontje, 1/2e dubbellikker) en een beker water.
Ik zou qua ontbijt gewoon geven wat iedereen eet. Neem jullie een boterham, hij dan ook, eten jullie ontbijtgranen, hij dan ook. Pas als iedereen klaar is met eten dan een beker melk. Minimaal 1 uur na het ontbijt eventueel weer wat drinken. Pas halverwege de ochtend een tussendoortje.
Met de lunch hetzelfde, eten wat iedereen eet, en maar 1 beker drinken. De rest van de middag hetzelfde als 's ochtends.
Qua avondeten, hij kan eten zolang jullie aan het eten zijn. Daarna een klein toetje en een beker drinken en verder niks meer.
Op een gegeven moment weten ze dat ze tijdensde hoofdmaaltijden moeten eten, omdat er tussendoor niet veel meer komt.
Dank jullie wel voor de tips! Tussendoortjes weigeren heeft bij hem niet zovee
l zin. Die eet hij namelijk niet. Morgen reageer ik uitgebreider. Zit nu op doom foo n en dat gaat niet zoals ik wil…
Oh flup ik lees net pas je topic! Ik wilde zelf gaan posten.
Ik heb exact het zelfde probleem!!!
Jamie eet al weken Niets…
Dat wil zeggen geen pap, brood of avondeten. Koekjes minimaal. Toetje en fruit wel.
Ik voer nu lu start koekjes (vervangen ontbijt) en goodies granenreepjes maar ook dat is allemaal nauwelijks tot niks.
Het duurt nu erg lang…
Inderdaad zn lievelingseten lasagne macaronie poffertjes patat en pannenkoeken eet hij inderdaad ongeveer 1x per week op. Hij weigert alle nieuwe dingen bij voorbaat. En alle vertrouwde dingen ook
Ik zit ook met mijn handen in het haar.
Ik negeer het, word niet boos en bied altijd het toetje aan.
Maar jamie is al zo slank…
Ik weet ook niet meer wat ik moet doen!
erg he? je wordt er gewoon wanhopig van!
ik probeerde laatst van nestle die kant en klare pyamapapjes. ik dacht als hij dat nou smorgens drinkt, ook prima.
ik probeerde het nog te verkopen als fristi, maar hij nam 1 slok, rilde en zei toen: nee, niet fristi :wall:
nu heeft hij wel redelijk wat vetjes, dus dat scheelt wel. maar ik wil gewoon dat hij groenten eet!
van de week liet hij ook de lasagna en pannekoeken staan. gister at hij dan wel weer zn prakkie snijbonen. echt, schiet mij maar in de feestverlichting…
@fluppie wrote:
erg he? je wordt er gewoon wanhopig van!
ik probeerde laatst van nestle die kant en klare pyamapapjes. ik dacht als hij dat nou smorgens drinkt, ook prima.
ik probeerde het nog te verkopen als fristi, maar hij nam 1 slok, rilde en zei toen: nee, niet fristi :wall:
nu heeft hij wel redelijk wat vetjes, dus dat scheelt wel. maar ik wil gewoon dat hij groenten eet!
van de week liet hij ook de lasagna en pannekoeken staan. gister at hij dan wel weer zn prakkie snijbonen. echt, schiet mij maar in de feestverlichting…
Misschien kun je de maaltijden is op nemen op video en kijken wat jij anders doet wanneer hij wel of niet eet. Soms kan dat heel verhelderend zijn.
En je moet echt even een stap terug. Je bent nog niet in de positie om te zeggen dat hij nu groenten moet eten. Hij voert met jou de strijd.
Geloof me, bij ons kwam het na 5 jaar goed. :lol:
Pfff wij hebben dat hier ook gehad en V.era had toen ondergewicht dus ik vond het heeeel moeilijk om het maar op z’n beloop te laten en me geen zorgen te maken. Na enige tijd merkte ik dat ze ondanks het feit dat ze nauwelijks at wel alles gewoon goed deed, dat nam mijn zorgen wel weg en na verloop van tijd was ik het eigenlijk wel een beetje zat waardoor ik dus ook wat harder werd precies zoals Cell al zei. En de laatste tijd gaat het echt niet slecht. Brood gaat er vrijwel iedere dag in, fruit ook en tussendoortjes ook weer. Het avondeten is nog wat lastiger, maar er zijn dagen bij dat ze haar hele bord leeg eet :thumbup: Daarentegen gaat op dit moment het drinken weer echt bar en boos en dat vind ik wel heel moeilijk om los te laten, want vocht is toch wel heel belangrijk.
Heb ook geen gouden tip, heb wel ervaring…helaas eet onze oudste van bijna 7 nog steeds 0 groentes. Gelukkig begint hij nu wel andere dingen te eten (brood, yoghurt, macaroni, rijst, pizza, patat, pannekoeken en fruit) :dance: Zelfs dat lustte hij niet. Hij heeft heel lang geleefd op 3 rijstewafels per dag. :? Uithongeren had toen dus geen zin want er was niets over om te weigeren. Het gebeurde zelfs dat hij smiddags dus een rijstewafel at en dan voor het eten in slaap viel en dan pas de volgende ochtend weer een rijstewafel at. Had hij niets van. Moet er wel bij zeggen dat we er nu eindelijk achter zijn dat hij een glutenallergie heeft. Nu zijn darmen rustig zijn geworden begint hij langzaam aan te (vr)eten en is in 4 mnd tijd 2 kg aangekomen :shock:
Ben zelf dus niet voor strijd. Hier krijgt hij stickers van de dietiste. Dat werkt beter dan van mij. :mrgreen: Als het een keer niet is gelukt om iets te proeven vindt hij het heel erg om haar dat te vertellen.
We hebben rond deze leeftijd van 2 jaar en 2 maanden gehad en hebben nu weer last van weinig tot niet willen eten. Ik ben de moeilijkste niet en zeg; oke… Je weet hoe je moet eten en als ze het zo graag wilt, dan eet ze wel. Zo niet, dan gaat ze gerust met lege maag naar bed.
hier ook het eetprobleem, wij lopen bij kinderarts vanwege Coeliakie en hebben het erover gehad… niet eten…jammer dan… op naar volgend eetmoment… eten wat er aangeboden word en niet iets anders aanbieden…idd erg hard en moest er vreselijk aan wennen ook omdat em natuurlijk afgevallen was…
wat hij ook vertelde, toetje gewoon aanbieden ook al is het bordje eten niet gegeten… hier gaat het nu met ups en downs… brood is meestal halve boterham… avond eten , groente gaat altijd wel op aardappels en vlees meestal niet. Voor de aardappelen , ze vind uit de oven heerlijk, dus dat doen we nu wat vaker…fruit neeeeeee…dat moet ze helemaal niet…aardbeien ineen s weer wel!!! koekjes of zoetigheid … tja dat altijd natuurlijk! positief blijven en niet te negatief reageren…
is heeeeeeel moeilijk hoor!!! succes in de strijd!
eten weigeren helpt bij ons dus ook niet, want hij eet al niks 
zelfs zijn toetje wil hij niet.
ik moet zeggen dat het avondeten deze week wel wat beter gaat (of eigenlijk vanaf zondag)
we zeggen wel heel duidelijk tegen hem, prima als je niet wil eten, maar je komt wel gezellig bij ons aan tafel zitten. 9 van de 10 keer gaat hij dan zonder morren zitten, maar wil dan liever kroelen dan eten.
het zal vast een keer goedkomen, maar het is zo frustrerend! hij heeft spek genoeg hoor, maar het gaat mij om die vitamines. Gelukkig is hij nog wel gek op fruit, dus dat gaat er goed in.
Je hebt van davitmon een vloeibare vitamine. Hier zitten heel veel vitamines in die ze dagelijks nodig hebben. Gewoon mengen met water en ze drinken het op. Hier kreeg ik een goed gevoel van waardoor mijn frustratie afnam. :lol:
Jij wilt dat hij groente eet…hij wil dat niet…niet omdat hij groente vies vind maar om dat hij wil wat hij wil wanneer hij dat wil… 
Wat Cell schrijft geldt nog steeds. Hij wil drinken dat wil hij wel…en hij krijgt drinken. Weet je hoeveel calorietjes er in 1 glas melk zittten? Verminderen werkt…maagje raakt minder gevuld, hij krijgt minder calo’s binnen en krijgt meer honger. Het is geen weigeren want je bied hem nog steeds voeding en drinken aan alleen in andere verhoudingen dan eerst. En niet meer zoals het precies op ZIJN verlanglijstje staat.
Ook eten is echt grenzen aangeven, voor hem grenzen verleggen liefst helemaal zoals hij ze het liefste ziet. Maar zolang jij ze blijft aangeven kun je het een en ander sturen daarin. Prima hij gaat door met weigeren maar een dag later ziet hij dat jij consequent bent mbt wat er wanneer en hoeveel er aangeboden wordt en gaat hij al gauw eieren voor zijn geld kiezen. 8)
Ik merkte hier ook dat kindlief steeds een beetje meer wilde drinken op een dag. Daarentegen ging hij van heeeeel slecht avondeten naar GEEN avondeten. :shifty: Toen ben ik gaan minderen met de hoeveelheid drinken en de appelsap waar hij heel gek op is gaan aanlengen met water. Hij eet nu eindelijk ietsjes beter, en de hoop is er nog steeds dat het niet heel lang meer duurt voor het avondeten echt goed gaat komen.
Katie zit weer in de periode dat ze geen avondmaal eet en s’morgens zelfs geen boterham.
@Rhiannon wrote:
Jij wilt dat hij groente eet…hij wil dat niet…niet omdat hij groente vies vind maar om dat hij wil wat hij wil wanneer hij dat wil…
Wat Cell schrijft geldt nog steeds. Hij wil drinken dat wil hij wel…en hij krijgt drinken. Weet je hoeveel calorietjes er in 1 glas melk zittten? Verminderen werkt…maagje raakt minder gevuld, hij krijgt minder calo’s binnen en krijgt meer honger. Het is geen weigeren want je bied hem nog steeds voeding en drinken aan alleen in andere verhoudingen dan eerst. En niet meer zoals het precies op ZIJN verlanglijstje staat.
Ook eten is echt grenzen aangeven, voor hem grenzen verleggen liefst helemaal zoals hij ze het liefste ziet. Maar zolang jij ze blijft aangeven kun je het een en ander sturen daarin. Prima hij gaat door met weigeren maar een dag later ziet hij dat jij consequent bent mbt wat er wanneer en hoeveel er aangeboden wordt en gaat hij al gauw eieren voor zijn geld kiezen. 8)
Ik merkte hier ook dat kindlief steeds een beetje meer wilde drinken op een dag. Daarentegen ging hij van heeeeel slecht avondeten naar GEEN avondeten. :shifty: Toen ben ik gaan minderen met de hoeveelheid drinken en de appelsap waar hij heel gek op is gaan aanlengen met water. Hij eet nu eindelijk ietsjes beter, en de hoop is er nog steeds dat het niet heel lang meer duurt voor het avondeten echt goed gaat komen.
en toch zijn er gruwelijk eigenwijze kinderen die ook bij consequent zijn en het beperken van drinken rustig weken niets eten.
Dan kun je een ons wegen tot je kind eieren voor zijn geld kiest, maar uiteindelijk weegt hij een ons en zit jij met de gebakken eh
wat een rare zin 8)Soms moet je zelf eieren voor je geld kiezen, en dan maar drinken aanbieden…
Bij ons is het zo ver gegaan dat er sondevoeding dreigde.
Volgens de pedagoog deden we alles wat we konden doen, en hield het op bij zijn autonome gedrag.
En dat is ontzettend frustrerend…
Lyd dat is idd niet tof! Ik vrees daar hier ook wel eens voor (autonoom is vast de lieve benaming voor stronteigenwijs? Want zo 1 hebben we hier ook…) maar er gaat bijna iedere avond wel 1 hapje in en we zijn aan het ‘upgraden’ (bv als bonus bij de nasi kroepoek, toetje is standaard en weigeren we niet, wel is er dan wel of geen aardbeien bij het toetje) dat hij 3 hapjes moet eten. De ene avond gaat dat goed, andere avond weigert hij stelselmatig (aan het soort eten ligt het niet zover zijn we al want de ene keer eet hij een half bord nasi op (weinig opscheppen dat dan weer wel) omdat hij het hmmmm heerlijk vind, de andere keer vist meneer er een paar vleesjes uit en is het klaar wat hem betreft.
Stelselmatig weigeren is ws geen kruid tegen gewassen. Maareuh de sondevoeding hebben jullie weten te ‘ontwijken’?
*sterkte en gecondoleerd las dat je vader is overleden, verrot is een understatement 
*
Onze oudste dochter was 10 maanden toen ze stopte met warm eten. Eerst probeerden we van alles; weer pureren, kleine stukjes, grotere stukjes met een vork, met de handjes, tussen de middag warm eten, potjes olvarit enz enz. Verder geen strijd ervan maken. Alleen bij huilen aan tafel draaiden we haar stoel om, dan hoef je er niet bij te zijn. Want dat gebeurde meestal. Warm eten voor haar neus en dan gaan huilen, gillen, bord weggooien.
Na een maand of 2 hebben we ervoor gekozen om echt niets anders meer aan te bieden (soms stond ik voor haar apart te koken, want die sperzieboontjes at ze vorige week nog wel) en dan at ze nog niets. Dat was ik snel zat. Eet je niets, dan niet. Nu was ze vrij stevig, dus kon ook geen kwaad. Bovendien at ze wel goed fruit en brood, dus ook dat geen probleem. Tussendoortjes kreeg ze ook bijna niet, sowieso niet na vier uur.
Toen ze anderhalf was, zijn haar neusamandelen geknipt en toen ging ze langzaam aan weer wat eten, heel weinig en lang niet elke avond, maar toch, ze at iets. Tot een maand later, toen is haar zusje geboren. Toen is ze weer gestopt. Toen onze jongste een half jaar was, en vaste voeding kreeg (rapley) probeerde zij het af en toe ook, ook op de rapley manier, haar kleine zusje nadoen. Was een maandje leuk.
Nu is ze drie en eet ze sinds een maand of 2 redelijk goed warm. Meestal alleen als we groente met aardappels eten. Ik heb het idee dat het een beetje komt door de moestuin die we dit jaar voor het eerst hebben. Ze ‘helpt’ daar zo af en toe mee en vindt dat heel interessant.
Het komt, maar het kan vreselijk lang duren!
Succes ermee!
Mijn mantra was “er is nog nooit een kindje (in het rijke westen) doodgegaan doordat ze weigerde te eten” en “je kan het er toch moeilijk inproppen” en toen wilde mijn dochter echt bijna niks meer eten, werd aan haar maag geopereerd, ging er echt bijna helemaal niks meer in en heeft ze een jaar met een sonde gelopen :?
Maar bij kind nummer 2 gaat hetzelfde matra weer op hoor!
Ik denk echt dat het meeste niet eten een machtstrijd is, want bijna alle ouders vinden het heel belangrijk dat er wel gezonde dingen naar binnen gaan. Ik denk ook (nog steeds) dat zodra je het los laat ze in 99% van de gevallen wel gaan eten. Bij dochterlief (die eindelijk een beetje bijgetrokken is) haal ik nog steeds het bord voor haar weg als ze de hele tijd loopt te zeuren dat ze niet wil eten, “nou dan niet, dan kan ik het bord dus ook wel weghalen”. Ze krijgt haar bord 1x terug en als ze dan weer gaat zeuren is het einde oefening. Ze krijgt dan nog wel een toetje, en al haar voeding wordt verrijkt (ze krijgt bv geen jus, maar gewoon een kneepje vloeibare boter over haar aardappelen, alles volle producten etc). Als tussendoortje krijgt ze gewoon een plakje vette worst, en ze vind bananen en appels lekker, dus waarom zou ik proberen om er kiwi in te krijgen. Ze mag elke avond meehelpen koken en als ze tijdenst het koken al wat tomaatjes of andere dingen snoept prima, dan eet ze wel minder tijdens het eten maar is er toch wat binnen. Wij hebben gemerkt dat ze geen last kreeg van geen groente eten, maar dat ze te weinig vet binnen kreeg waardoor ze aan de diarre kwam. We bieden ook gewoon 3 hoofdmaaltijden en 2 tussendoortjes aan. Drinken mogen ze de hele dag (water, hele verdunde aanmaaklimo, geen chocomelk of fristi oid).
Ik vrees dat het gewoon ff doorbijten is en zoals al gezegd, jij bepaald wat er gegeten wordt en zij bepalen hoeveel (of weinig).