De ziekte van...

Ik kwam net op internet dit gedichtje tegen, geschreven door Berry Wezenberg. Ik vond hem zo leuk dat ik hem met jullie wil delen:



Oma, ik word snikverkouden.

Bel de dokter. Ik ga dood.

In mijn buik hoor ik gerommel,

en m’n ogen worden rood.



Oma, ik krijg gele vlekken,

voel, mijn haar is kleddernat.

Ik laat hele vieze scheten,

oma toe, ik kots zowat.



Oma, ik krijg koude voeten.

Ik poep bijna in m’n broek.

Nee oma, geen aspirientje.

Doe nog maar een pannenkoek

Hihi… dies lieff :inlove:

:lol: :lol:

wat leuk zeg :lol:

ja hij is echt leuk!!!

:lol:

hahah wat lief!

haha die is idd erg leuk :mrgreen: :lol: :lol:

:lol: :inlove: