Wat ik net meemaak…
Ik ben verhuisd, en heb nu een tandarts nodig, dus ik moet me nieuw inschrijven bij een praktijk. Fijn, goed, logisch.
Ik belde er eentje waarvan ik weet dat het een prettige praktijk is, ik ben nogal bang voor de tandarts.
Krijg ik de assistente aan de lijn, ze schrijft me in, tot ik bij m’n adres kom. We wonen op een chaletpark, in afwachting van een woning. Zegt ze, ‘Oh, dat is toch dat caravanpark? Momentje…’ en overlegt met een collega.
Ze pakt ons gesprek weer op, en vraagt of ik wel verzekerd ben, op een toon die me dus totaal niet aanstond. Alsof ik een of ander tuig ben ofzo. Nou kan dat aan mij liggen, maar zo klonk het.
Heb nu wel een afspraak (en ik heb hem alleen laten doorgaan omdat ik een afgebroken verstandkies heb met een blootliggende tandhals volgens mij), maar heb toch een nasmaak aan dit gesprek overgehouden.
Nou ja, wilde het even kwijt! :oops:
Het getver, wat een vooroordeel gelijk weer dan. Als je je afspraak hebt dan zeg je er toch wat van? Zou ik wel doen.
En succes met je kies.
Dat ga ik ook zeker doen, discrimineren is niet netjes.
Heb het er met mn vriend over gehad, hij is hier opgegroeid, en hij vertelde dat het wel vaker voorkomt, er zijn parken waar echt wel degelijk apart volk woont. Maar goed, het blijft niet netjes, ik meld het maandag zeker.