Hoi hoi
Mijn kleintje gaat over 3 weken voor het eerst naar een kdv.
Ik vindt het zelf erg spannend en ben ook erg benieuwt hoe hij hierop zal reageren. Hij zou eind deze maand ook voor het eerst nar de psz gaan maar dat doen we nu niet meer aangezien hij nu al 3 dagen in de week op het kdv is.
Maar omdat ik er nog heel weinig van weet vroeg ik me af hoe zijn jullie ervaringen toen jullie kids voor het eerst gingen ?
Kon je je kind erop voorbereiden ?
Merk je verschil nu je kind al wat langer op het kdv zit ?
Dus ik ben erg benieuwt naar jullie ervaringen 
Tyg ging veel eerder, dus ik kan je niet helpen helaas.
Maar ik wil je kleintje wel heel veel plezier wensen :thumbup:
nano ging ook wat eerder (was 1,5) en had toen al een half jaar bij go gezeten, dus was al wel bekend met het fenomeen dat ik hem wegbracht en ook wel weer kwam ophalen. Ik neem aan dat dit voor fransje de eerste vorm van opvang is?
ik denk dat hij een leeftijd heeft dat ie het hoe dan ook wslk ontzettend leuk gaat vinden.
veel kindjes huilen overigens bij het afscheid, vaak zijn ze 1 minuut later alweer stil. probeer dus niet een vreselijk gevoel aan dat afscheid over te houden. bel eventueel de eerste keren na een uurtje op om te vragen of ie nog lang heeft gehuild.
en ik neem altijd de tijd voor het wegbrengen. maak een puzzeltje samen met nano, of bouw een toren.
succes!
bedankt alvast voor jullie snelle reacties
Dit is voor fransje inderdaad de eerste vorm van opvang. Wat ik al zij hij zou eind deze maand naar de peuter speelzaal gaan dus nu gaat ie dan naar het kinder dagverblijf.
Fransje heeft vandaag even met mij daar kennis gemaakt op betje beer :lol:
hij ging gelijk vrolijk spelen en vondt het wel leuk, het slapen daar, dat zal nog wat worden met een aantal kids op 1 kamer. Ik zie hem daar niet slapen maarja wie weet is ie moe na een volle ochtend spelen :think:
Maar ben erg benieuwt naar jullie verhalen 
slapen zal wel ff wennen zijn ja,
maar wie weet heeft ie zoiets van: oh iedereen doet het, dus dan hoort dat hier… (?)
moe zal ie wel zijn ja,
hou er maar rekening mee.
en er zullen ook wel een aantal ziektes mee komen.
maar voorderest merk ik hier thuis dat Tyg nu liever op het kdv is dan thuis; er is veel meer te beleven, hij heeft vriendjes, helemaal leuk!
Anna ging voor het eerst toen ze 1 jaar en 3 maanden was. Was geen enkel probleem eigenlijk, ja, wel huilen bij het weg gaan, maar na drie keer vloog ze meteen naar de juf, en kon er nog net een handkusje vannaf 
Het slapen met 6 kids op de kamer ging verbazingwekkend goed (terwijl annan een slechte slaper was) waarschijnlijk omdat het een groepsgebeuren was “het hoort gewoon zo”
Nu mag anna echter niet meer bij de anderen slapen (omdat zij graag iedereen opjut om lekker te gaan zingen ) en slaapt ze op de groep op een matrasje.
Wat in het begin belangrijk was bij Anna, was om aandacht te besteden aan het afscheid, maar het toch duidelijk en kort te houden. (Ik vertelde aan haar wat Anna op "school"ging doen, wat mama ging doen, wie haar op zou komen halen, en daar hield ik het bij)
Succes, en veel plezier voor Fransje
Wij zijn hier van gastouder overgestapt op een (groot) kdv toen Hadewijch twee jaar en twee maanden was. Feest, groot feest. Vanaf het eerste moment helemaal geweldig. En toen ze de eerste hele dag ging, was ze toen wij haar kwamen halen zo druk aan het spelen dat ze ons niet eens opmerkte. Roeland vond het niks toen hij nog een baby was, maar nu vindt hij het ook helemaal geweldig.
Lieke gaat ook pas sinds kort, maar huilt vooral nu met het wegbrengen en is de hele ochtend onrustig. slapen wil ze er niet, maar thuis liefst ook niet meer.
hoi,
sinds een maand gaan mijn kinderen ook (1 dag in de week) naar de creche. (mijn mans ouderschapsverlof zit er op.) en ze vinden het geweldig, mijn dochter zei toen ik haar vroeg of ze mee ging naar papa, “NEE, hier spelen” en dat was na een lange dag van bijna 10 uur!! :shock:
ik ben echt blij dat het zo goed gaat. ze zijn al gewend om anderhalve dag in de week naar oma, vanaf 3 maand oud, en dat scheelt misschien ook.
hier dus ook geen peuterspeelzaal, dat vind ik teveel worden. wel veel kinderen in de buurt, dus veel buitenspelen, met kids in verschillende leeftijden.
groeten Louwina
@ilsederooy wrote:
hij ging gelijk vrolijk spelen en vondt het wel leuk, het slapen daar, dat zal nog wat worden met een aantal kids op 1 kamer. Ik zie hem daar niet slapen maarja wie weet is ie moe na een volle ochtend spelen :think:
Maar ben erg benieuwt naar jullie verhalen
die twijfel komt miij erg bekend voor. voordat nano naar kdv ging, sliep hij altijd in een zeer rustig en donekr kamertje. het was neerleggen en dan vooral wegwezen. en opeens moest ie op een zaaltje slapen met allemaal kinderen. en ook nog 2 uur na de bedtijd die hij thuis altijd had…ik kon me niet voorstellen dat dat goed ging. maar dat ging het wel :thumbup: hij is de eerste twee dagen gelof ik ietsje eerder naar bed gegaan dan de rest, maar daarna ging het gewoon hoed.
verkijk je niet op de’ macht’ van een groep. ik zie nano vaak netjes op een rijte staan bij het kdv, dat mijn mond echt open valt. maar als een kindje in een groep zit, functioneert het sowieso anders dan als ie als individu thuis functioneert.
Laura ging in maart voor het eerst, ze was toen ruim 2,5 jaar. Vanaf het eerste moment vond ze het geweldig, zoveel andere kinderen om mee te spelen en zoveel speelgoed.
Meteen de eerste keer al rende ze naar binnen en zei “dag mama, ga maar weg hoor”
Huilen? Ja, toen ik haar weer op kwam halen, ze wilde niet meer mee naar huis.
Ze was de eerste maanden wel heel erg moe als ze thuis kwam (en dan was er ook echt geen land meer met haar te bezeilen, huilen, zeuren, vervelend doen), eigenlijk gaat dat pas de laatste maand echt goed, ze is niet meer zo doodop als in het begin.
Slapen daar lukt niet, dat ging vanaf het begin al moeilijk, ze lag ook vaak te zingen en hield andere kinderen wakker. Maar thuis slaapt ze ook niet meer altijd tussen de middag, dus als er dan zoveel afleiding is, is het nog lastiger natuurlijk. Als ze moe is, laten ze haar wel vaak even op de bank zitten met haar knuffelbeest, dus dan rust ze nog een beetje uit.
Maar goed, al met al, wij zijn erg positief en Laura gaat er met veel plezier naartoe altijd, dat is toch wel het belangrijkst.
Ik denk dat het verder ook van je kind afhangt, sommige kinderen hebben wat langer de tijd nodig om te wennen aan een nieuwe situatie dan anderen, en het is nogal een grote overgang natuurlijk. Jij zal zelf wel weten hoe je kind reageert in een nieuwe situatie, en met onbekende mensen - dus dan kun je wel een beetje inschatten hoe het zal lopen.
Met Laura hebben we wel vantevoren er veel over gepraat, de hele dagindeling daar met haar doorgenomen "eerst ga je spelen, en dan gaan jullie wat drinken, en dan weer spelen, dan een boterham eten, … " enzovoort. Zodat ze een beetje wist wat ze kon verwachten. Dat is dan weer het voordeel als je kind al iets ouder is, dan kun je het toch een beetje uitleggen.
Kinderen hebben ook nog niet zoveel gevoel voor tijd, dus als je zegt dat je aan het einde van de dag komt, dan zegt dat niet zoveel. Wat is nou een dag? Maar als ze een idee hebben van alle activiteiten die ze gaan doen, en dan na het spelen en eten en slapen, dan komt mama weer terug, dan wordt het iets concreter. (is mijn theorie tenminste - niet echt wetenschappelijk onderbouwd )
Succes he!
Hier goede ervaringen, maar die van mij waren veel jonger, allebei 3,5 maand. Ze deden het meteen prima daar.
OP een gegeven moment ging Lara erg moeilik doen over afscheid nemen. Toen stelde de leidster voor dat we haar niet meer aan haar zouden geven, maar gewoon te spelen zouden zetten. Dat ging idd veel makkelijker. Een baby geef je gewoon aan de leidster op de arm en dan is het goed. Maar met Lara ga ik dus altijd eerst even een puzzeltje maken of een tekening ofzo en daarna ga ik weg. Dat ging prima, maar de laatste tijd hoeft dat wat haar betreft zo nodig niet meer en is ze vaak al ervan door.
Zoek dus even naar de fijnste manier van afscheid nemen.
Ik zie trouwens wel bij andere kinderen dat het averechts werkt om het afscheid te rekken. Je kunt het beste gewoon vrolijk aankondigen dat je nu weg gaat, en dan ook gaan. Ook als hij gaat huilen. Anders merkt hij dat jij het moeilijk vindt en gaat hij het nog moeilijker vinden. Daarbij geef je de leidster dan de kans om het op te lossen.