nu ik jullie reacties lees op mijn vorige berichtje, dank je wel, doet me wel goed…ik ben nu echt zelf niet in mijn hum en zit over jullie berichtje ook een traante weg te pikken.
Voor mij is het mijn derde icsi, waarvan er een vroegtijdig gestopt is, dus voor de ziekenfonds is het de tweede poging, maar als het weer eens niet lukt, dan realiseer je inderdaad dat je steeds minder kansen overhoud, wat mij een beetje op de been hield was dat als er ingevroren cellen zijn(bij ons nog niet voorgekomen), en die kunnen eventueel teruggeplaatst worden, dan rekenen ze die niet als een volledige behandeling, dus dat is al een positievere gedachten misschien en misschien wisten de meesten dat ook al, maar ik wilde het even delen…
Ik heb iedere icsi poging lichamelijk steeds anders ervaren, hoe hebben jullie dat ervaren?
Het prikken gaat me zelf makkelijk af, maar dit keer leek wel op de naalden bot leken… ik heb van de weken dat ik geprikt heb (ongeveer 5 bij elkaar) de laatste drie als zombie ervaren, ik voel me zo moe, moe en nog eens moe, ik heb nergens geen zin in en ben heeeeel emotioneel op dit moment, dingen die ik normaal leuk vind en doe, die wil ik nu ook niet doen. Ik ben nu sinds een week gestopt met prikken en heb he tnu nog dat gevoel, eigenlijk lijkt het nog wel iets versterkt…op dit moment neem ik wel al een week(weet ff de naam niet uit mijn hoofd) de vaginale balletjes in, maar daar staat wel op, dat het je reactie vermogen kan beinvloeden…ik ben wel iemand die sterk reageert op medicatie, maar zo erg? help…
Liefs talea.
Een dikke :-* en knuff voor iedereen die het nodig heeft!
Hai Talea, die progestanbolletjes versterken je gevoel! Dat wazige (bijna half uit je lijf levende) gevoel is dus ‘normaal’. Helaas de ene keer meer last van dan de andere keer dus ook dat wisselt.
Tel daarbij al je emoties op van de behandeling, je maakt toch meestal flink meer eitjes aan, de hormonen alleen al is een aanslag. De spanning voor een punctie. Ze zouden je een vakantie mogen voorschrijven incl huishoudelijke hulp om die een beetje door te komen. 
Succes met je wachtweken en hopelijk zijn alle ongemakken het straks helemaal waard geweest! 