ziehier mijn Jip toen hij anderhalf jaar oud was aandachtig zijn dagritme bestuderen. 8) :mrgreen: Eerlijk gezegd was het meer voor mij dan voor hem, want toen ik niet alleen meer borstvoeding gaf maar ook allerlei ander voedsel voor moest schuiven vond ik dat maar behoorlijk ingewikkeld 8) . Dus had ik dit schema op de koelkast gehangen. Jip vond het wel interresant en voor mij werkte het, want op een gegeven moment had ik het niet meer nodig :mrgreen: . Zodra Jip eraan toe is zal ik zeker weer met dagritmekaarten gaan werken, maar dan inderdaad met een aanwijzertje wat “meeloopt” gedurende de dag, zodat duidelijk is wat er gebeurt en wat er nog staat te gebeuren…
Overigens: Wat betreft het soort pictos heb ik inmiddels begrepen dat je voor kinderen met een verstandelijke beperking niet de “leuke” moet gebruiken, maar dat zij de saaie zwart/witte symbolen echt nodig hebben. Een kind wat iets abstracts niet kan omzetten in iets concreets, kan dus ook niet begrijpen dat hij zijn tanden gaat poetsen omdat het hondje op het plaatje zijn tanden poetst. Dat hondje heeft geen betrekking op hem, en zegt hem dus niets. Een plaatje van een tandenborstel is in zo’n geval concreter en dus effectiever.
