Ik zit het me net te bedenken, klinkt misschien wat vaag, maar sinds we proberen zwanger te worden lopen mijn emoties gelijk met m’n menstruatie cyclus zeg maar.
Te beginnen met de periode na de menstruatie: vol goede moed op weg naar de eisprong, en het klussen in die periode hoort daar natuurlijk ook bij 
Dan vanaf de eisprong: het ‘wacht’ gevoel compleet met het voelen van allerlei kwaaltjes als huilerigheid, zere borsten en vlaagjes van misselijkheid.
En dan vanaf de eerste tekenen van de menstruatie: eerst balen, dan verdriet en dan verwerken en dan begint het weer van voor af aan :shifty:
Zo gaat het bij mij al een cyclus of 7, 8.
Herkenbaar?
Ja, en dan in de laatste week wisselen deze emoties per dag of zelfs per uur (toiletbezoek) etc. etc. Helaas herkenbaar maar gelukkig weet je dan ook dat wanneer je het even niet meer ziet zitten er weer een periode komt dat je weer meer hoop hebt. Ik wel in ieder geval…na 2,5 jaar nog steeds!
Nou, daar zeg je wat ja, per toiletbezoek…
Ja, ik hou het me steeds weer voor, als ik ongesteld wordt, dan mag ik me een dagje k*t voelen en daarna is het weer over. Gelukkig duren die nare gevoelens kort en inderdaad gaat het daarna vaak weer beter.
Pffff 2,5 jaar :hug:
Yeps totaal herkenbaar, ondanks dat ik zeker weet dat ik niet op natuurlijke wijze zwanger kan worden die achtbaan.
Dus een groot deel ervan is vast en zeker hormonaal gestuurd. Ik heb echt een soort ‘natuurlijke high’ rond mijn eisprong :o en de welbekende dip van het ongesteld worden. Heel gezellig en manlief zit er al een jaartje of 5 zo mee opgescheept 
Het schijnt te wennen want hij wil nog steeds getrouwd blijven hahaha. :lol:
Oh die arme mannen
Ik zat gisteravond even te huilen op de bank en waarschuwde mijn vriend: dit wordt de komende 2 weken niet beter hoor!
Ok Rhiannon, dus zelfs als je weet dat je niet zwanger kunt worden heb je hier toch last van? Of heb je toch nog de hoop dat het spontaan gebeurd?
Rhi, leuk dat je reageert trouwens, ik heb je een poosje gevolgd op kok :oops: Jouw verhaal was het eerste dat me enorm aangreep toen ik lid werd van kok… :hug:
Soms zou ik wel eens willen dat die mannen dat eens over zouden kunnen nemen!!!
Sprak laatst iemand die noemde dat zwanger ZIJN een ‘topsport’ is… Waarop ik zei dat zwanger WORDEN dat ook is!
Rond mijn NOD en wanneer ik het alweer aan voel komen, ga ik mijzelf extra verwennen met chocola, wijntjes, badderen etc. quality time voor mijzelf. Moet zeggen dat dit wel een beetje helpt. Even mag ik dan zelfmedelijden hebben en dan laad ik me weer op voor een volgende ronde.
Suc6!
O ja, Zeeeer herkenbaar!!
Heb er al bijna 4 jaar last van, haha.
Soms ben ik het gewoon even ZÓ zat!
Maar goed, dan begint het weer van voor af aan…
Liefs Esther :**:
Ja gek is dat he :shifty:
Tijdens de menstruatie denk je: Dit nooit meer :naughty: “Ik ga NU aan de pil.”
Als het weer voorbij is, dat groeit de hoop weer. Daarna de overtuiging/sterke hoop dat je zwanger bent… Een week later weer een dreun op je hoofd… 
Echt, hormonen gebruiken tegen menstruatie en tijdens IVF is zwaar, maar zonder is nog veeeeeeeeeel heftiger… :?
oi Nicje wat jij zegt…die neiging om naar hormonale AC te grijpen :silenced: Sommige dagen heb ik dat zoooo sterk.
Echt als ik dan toch niet ‘zomaar’ zwanger kan worden dan rot ook maar op met die emotionele achtbaan en dat bloedverlies 8)
Maar dan zul je net zien dat ik zo’n mazzelaar ben dat ik zwaar aan de gezellige tussentijdse bloedingen ga…nog fijner, onvoorspelbaar bloedverlies hahaha. Neuh dan doe ik het toch maar niet.
Trouwens zwanger zijn is dan de ‘beste’ oplossingen in meerdere opzichten…ik vind zwanger zijn leuk, ben wel meer emo maar toch wat meer ‘betrouwbaar’ en niet zo’n achtbaanidee, ok en niet te vergeten; mijn buikvelletje komt ineens weer zo mooi strak te staan…hoef ik geen oefeningen voor te doen ala wasbordjestraining :lol:
Bij de weg Sterretje, ik weet echt 200% zeker dat ik niet spontaan zwanger wordt Dat zou een letterlijk Godswonder zijn, dwars door de sterilisatie heen gni gni. Geen doorgankelijke eileiders, maar wel veel vocht erin dus sterilistatie (clipjes) was de beste oplossing aangezien we toch al op IVF aangewezen zijn voor het zwanger worden. Dus hoop (zonder behandeling dan), neuh die is er niet hoor.
Nou zeg, ik heb ook al 2x gedacht dat ik maar weer beter aan de pil kon gaan!
Weg met dat bloedverlies vanaf cd 17, weg met ‘verplichte klusdagen’ weg met die onzekerheid…
Maarja, de wens blijft wel bestaan :shifty:
Worden jullie nog boos als mensen zeggen dat het niet lukt als je er teveel mee bezig bent? Ik ben zelf vrij open en vertel wat me bezig houdt, en dat is op dit moment mijn baarmoeder
Maar dan zeggen veel mensen dat soort dingen.
Moet wel eerlijk zeggen dat ik dat vroeger zelf ook weleens dacht, maar ik wist toen nog niet dat het bijna onmogelijk was om er niet mee bezig te zijn!
Ha dat stadium van boos worden zijn we hier al wel voorbij als ik het ooit al gehad heb. Nou moet ik geloof ik ook bekennen dat het me nog niet verteld is ooit :think:
Maar vooruit het eerste jaar hebben wij ook ‘zelluf geprobeerd’ maar dat was een beetje tegen beter weten in. Ook niemand verteld dat we bezig waren zeg maar. Daarna was snel duidelijk dat we er wel heeeel erg intensief mee bezig moesten zijn omdat IVF de enige optie was. Trust me dan zeggen mensen dat soort dingen niet meer *voordeeltje van de medische molen *
Maareuh redelijk makkelijk gesteld, bij mannen die bv ernstig gek zijn van hun auto. Hebben een nieuw onderdeel besteld…euh die kunnen ook niet over iets anders praten
En vrouwen…stel ze hebben al jaren plannen om bv te touren door de USA oid. Alle plannen zijn zo goed als klaar, ticket in the pocket…die denken vast ook nergens anders meer aan laat staan dat ze ergens anders over praten
Nee ik vind het maar betrekkelijk. Ok als je geen huishouden meer kunt runnen, geen eten meer kookt, kortom letterlijk alles waar je mee bezig bent is kinderen krijgen/zwanger worden, dan is een obsessie. Maar bij de meeste stellen neemt het niet zulke proporties aan. :lol:
Er zijn maar weinig vrouwen zwanger geworden door er niet mee bezig te zijn :lol:
@Rhiannon wrote:
Er zijn maar weinig vrouwen zwanger geworden door er niet mee bezig te zijn :lol:
Haha, dat is voortaan mijn antwoord!
Je hebt gelijk, mijn man is soms ook zo met dingen bezig. Laatst waren het cure-kaartjes, daarna kon ie alleen maar praten over het schilderen van de gang :mrgreen:
Is toch ook fijn ergens mee bezig zijn? Moeten we dan maar een beetje doelloos ons leventje leiden? Zwaar onzinnig, en zooooo sixties :lol:
Al moet ik wel zeggen dat het meestal wel fijn is om meerdere doelen te hebben. En dat kan soms zelfs tegelijkertijd.
Mijn doel voor vandaag…om 23.00 in bedje liggen…als ik op de klok kijk kan ik dat nog halen ook :mrgreen: sommige dagen moet je een niet te groot doel hebben, ook wel eens fijn. :thumbup:
Ja, ik had het veel eerder moeten doen, ik ga de kamer die bestemd was als baby kamer nu eerst maar eens ‘mijn’ kamer maken! Het is zo zonde, hij staat vol met rommel. Iedereen in dit gezin heeft z’n eigen kamer, en ik binnenkort ook. En mocht het zover komen, sta ik m’n kamer heel graag af :inlove:
Kijk dat is stoer! :mrgreen: :thumbup: Eerst even lekker je eigen kamer van maken, en ik weet ook wel heel zeker dat je die erg graag weer zult afstaan :dance:
Hopelijk sneller dan je denkt!
Weet je ze zeggen wel eens dat als je rommel ruimt letterlijk in je huis dat je ook je hoofd ‘uitruimt’. Is oa een reden waarom ik bv de slaapkamer erg graag netjes houd in huis. Hoe netter het er is, hoe fijner ik er slaap. 
De woonkamer is weer een heel ander verhaal…ik poog en poog en dan komt er weer een klein meisje van anderhalf op visite. Die heeft een speelgoedmand bij ons (is ook van ons) heerlijk vol met Little People en nog meer spul. En dat kan echt door de hele woonkamer teruggevonden worden dan. Maar dat vind ik alleen maar fijn, het doet lekker kneuterig en vooral gezellig aan, zeker als je ziet hoe ze zich dan vermaakt. :inlove:
En ik kan het zelf ook…gelukkig hebben we sinds kort een heeeel grote eettafel staan. Daar scrap ik regelmatig aan en dan is ook de zooi niet te overzien. :oops: Ik vind het dan ook geen woonkamer maar een Leefkamer.
sorry meiden, geen opbeurend bericht maar zelfs tijdens zwangerschap zijn de emoties zo duidelijk aanwezig. Mede door mijn angst dat het weer mis gaat maar
WAAROM LATEN ZE ME NIET MET RUST!!!
heb behoefte aan ruimte voor mijzelf en stilte om mij heen! maar ja, gaat nog niet gebeuren. Vanavond verjaardag, weekend werken + nog een verjaardag…dan pas 2 dagen vrij…was het maar zover!!
Hou jullie taai, doe ik ook.
Ineke, ik las een paar dagen geleden dat je zwanger bent en nu lees ik dat het misschien niet goed zit… :hug:
Verdorie wat oneerlijk zeg, nog meer onzekerheid met alle emoties die daar bij komen. Sterkte!
Ineke,
Veel sterkte met je hormonen en emoties. Ik ken dit maar al te goed, en ik begrijp heel goed dat je je erg onzeker voelt nu je weer zwanger bent naar zo’n lange tijd, en je bent bang dat het weer mis gaat.
Ik hoop en duim voor je dat het deze keer wel goed gaat.
Groetjes Wilma 32 ( 23e rondeen 3 mk’s ) aan het wachten op uitslag onderzoeken