hoi!
Ik zit erg te twijfelen over de combinatietest en lees graag wat ervaringen.
Ik ben 33 jaar oud, zwanger van de 3e. Bij de 1e en 2e geen test gedaan. In de familie komt het niet voor. Mijn kans op basis van mijn leeftijd is 1 op 500.
Nu dacht ik; een kind met Down kan ik er niet bijhebben. Te zwaar voor ons gezin. Het blijft altijd kind en wordt nooit groot (verstandelijk dan). Daarom wil ik een onderzoek laten doen.
Maar nu lees ik op internet dat er ook varianten zijn waarbij het kind licht beperkt is, wel naar de basisschool kan en zo. Maar ja, dat weet je niet van tevoren.
Mijn kans vind ik niet hoog, dus daar maak ik me niet zo zeer zorgen over.
Een miskraam krijgen door een vlokkentest lijkt me echt heel erg.
Ik sta zelf niet afwijzend tegen het afbreken van een zws.
Ik hoop dat ik niemand kwets met dit bericht. Ben benieuwd hoe anderen deze afweging gemaakt hebben.
Tsja het is erg moeilijk.
Als je een gehandicapt kindje krijgt, zijn er heel veel varianten. Beetje raar om te zeggen…
Sommige kunnen later begeleid wonen en anderen zullen nooit wat kunnen.
Persoonlijk zou ik het niet doen als er niet meer redenen/ kans op is. Maar dit is iets wat je zelf moet beslissen meid.
ik mocht ook die test doen en ik heb het niet gedaan (ben 31)
een vriendin van mij heeft een zoontje met lichte downsyndroom zit wel op een speciale school maar verder is er niks/weinig aan hem te merken
dan zou ik dus bij zo’n test als daaruit komt dat het kindje down heeft gaan twijfelen houden of niet terwijl er niet word gezegt welke vorm en in welke mate dus ik heb gezegt nee ik doe het niet
En bedenk ook, dat een test geen garantie geeft. Ook deze testen geven volgens mij alleen een kansberekening. En dan, wat doe je dan? Als de kans hoger is?
Ik heb de overweging ook gemaakt, maar geen test laten doen. Het leven geeft wat het geeft en ik maak er het beste van.
Ja het is een kansberekening. Als je kans 1 op 200 is of hoger, dan kan je vervolgonderzoek laten doen (vlokkentest). Daarna weet je wel JA of NEE. Maar met die test is er een kleine kans op een miskraam.
Nu ik weet dat Down ook in lichte mate/variatie kan, weet ik het niet meer zo zeker.
een kind kan ook door een ongeval/hersenvliesontsteking ofzo gehandicapt raken.
Down heb je in veel soorten, ken iemand die middelbare school heeft afgemaakt en a en b zwemdiploma.
ik zou geen test doen, ik vind dat er ergere ziektes zijn dan down (stofwisselingsziektes o.i.d.)
Wij hebben deze test niet gedaan puur omdat een down kindje ook welkom is bij ons.
Wel heeft ze met de 12weken echo gekeken of de nekplooi er normaal uit zag ja of nee.
Deze keuze zul je toch echt zelf moeten maken en kijken: wat past er bij mijn gezin.
Een kind met autisme kunnen ze niet testen, maar is soms net zo zwaar…
maar goed mijn zus is 42 jaar en heeft het laten doen,
De testen waren goed ! :thumbup:
Ze heeft wel 2 dagen buikkrampen gehad,
en het was een best wel vervelend onderzoek.
Maar nu kan ze echt genieten van de zwangerschap, ipv van in onzekerheid zitten…
Zij riep ook stel voor een kind met en Down syndroom,
dan laat ik de zw afbreken…
vond het best wel zwaar om te horen…
Maar ik respecteer wel de keuze van iemand anders.
Ik heb het met Tim niet laten doen,
ben nu ook bijna 40, maar ik dacht oke, een kind met een down syndroom is net zo welkom…
bij mij was er alleen bij de 3e sprake van wel/niet test (ik was toen 37). Wij hebben gekozen het niet te doen. Het is “slechts” een kansberekening en daar zagen wij het nut niet van. Bovendien is een “goede” uitslag van deze test nog steeds geen “garantie” op een gezond kind.
ik ben jong maar mijn broer heeft downsyndroom…
Heb dus bij beide zwangerschappen de test gedaan en wij hadden ook van te voren al afgesproken dat als deze test een verhoogd risico aangaf, dat we dan voor een vlokkentest of vruchtwaterpunctie zouden gaan. En als daaruit zou blijken dat het echt zo is (100% zeker weten ze het nooit natuurlijk) dan zouden wij het afbreken.
Het zijn harde woorden maar mijn moeder is er nu nog elke dag mee bezig. De zorgen van mijn broer houden maar niet op… En dat wilde wij niet. :oops: Als je het van zo dichtbij meemaakt is het natuurlijk anders dan iemand die er geen ervaring mee heeft.
En ik hoop er oprecht niemand mee te kwetsen met deze woorden… :-*
Het advies wat ik je kan geven is : ALS je het laat doen… wat zijn je volgende stappen?? Bedenk dat van te voren. Bereid je voor op volgende keuzes en opties. Anders komt misschien het nieuws te hard aan…
Succes!
(bij mijn eerste was de uitslag 1:900 en bij deze zwangerschap 1:18000!!! )
ps de reden dat we ons neerleggen bij deze goede uitslagen is omdat de vruchtwaterpunctie of vlokkentest een verhoogd risisco op een miskraam zouden kunnen geven. En dat risico wilde we pas nemen als de combinatietest negatief was.
Een garantie is het niet want je kan nog steeds die 1 zijn!!
Het gaat niet alleen om trisomie 21 (down), maar ook 18 en 13 worden tegenwoordig meegenomen…niet met het leven verenigbaar helaas. Vonden wij vele malen belangrijker dan down om in een vroeg stadium achter te komen. Wij hebben de echo en kansberekening dus wel laten doen.
Mocht ik zwanger raken van de derde, zou ik het ook overwegen.
Ik was bij de eerste twee zwangerschappen stellig dat ik het niet wilde, het slechts een kansberekening is en geen garanties geeft.
Maar een derde kindje…heeft ook zo veel invloed op je twee andere kindjes. Het gaat nu niet alleen meer om ons als ouders, maar ook op de rest van het gezin.
Natuurlijk leren ze van een kindje met een handicap. Maar zou dat toch graag op een andere manier aan hun meegeven.
Wij hebben niets laten doen, ook geen nekplooimeting.
Bij de andere twee zwangerschappen ook niet. Ik ben nu 33 jaar.
Hieronder onze redenen:
- Inderdaad, het is een kansberekening, dus wat schiet je er mee op? Met een uitslag als 1 op 450 zou ik al ongelooflijk stressen en dat zou de rest van mijn zwangerschap verpesten.
En een kans van 1 op 10000 achja er zijn ook mensen die de jackpot winnen en die kans is nog veeeeeeeeeeeeel kleiner. Dus ja, 1 op 10000 is ook een kans.
*Ik ken teveel verhalen van (hele) goede uitslagen en vervolgens toch kindje met down en mensen met een ongunstige uitslag <250, vervolgonderzoeken, stress, paniek en uiteindelijk gezond kindje. Fijne zwangerschap heb je dan!
*Er zijn inderdaad nog genoeg andere enge ernstige aandoeningen die ze niet kunnen zien. (stofwisselings ziekte, autsime etc)
*Tijdens de bevalling kan het ook altijd nog fout gaan…(zuurstoftekort, doodgeboren etc…)
*En je kunt het leven niet plannen. Nu is het stress tijdens de zwangerschap, dan tijdens de bevalling, vervolgens om wiegendood. Daarna gaan ze naar school, alleen buiten spelen, auto ongelukken, ontvoeringen, andere enge ziektes die ze later ook nog kunnen krijgen,brommer rijden, autorijden, op stap gaan etc. Je kunt je kind helaas niet voor de rest van zijn leven beschermen.
Maarja, dit is onze mening…
[/list]
Ik was net 36 toen ik zwanger was van mijn dochter en 38 toen ik zwanger was van mijn zoon en we hebben beide keren een combinatietest gedaan. Beide keren was de kans erg klein, bij mijn dochter net zoveel kans als een meisje van 18 zonder down e.d. in de familie en bij mijn zoon nog kleiner. Had ik een grote kans gehad dan zou ik een vlokkentest of een vruchtwaterpunctie hebben laten doen omdat dat dat geen kansberekeningen zijn zodat we zeker zouden weten of ze een chromosomale afwijking zouden hebben en welke en we ons daarop konden voorbereiden. Meteen die testen doen, wilden we niet omdat je door die testen een verhoogde kans op een miskraam hebt en ik daarvoor al 2 miskramen had gehad. Ik weet echt niet wat we zouden hebben gedaan als 1 van mijn kinderen een met het leven verenigbare chromosomale afwijking zou hebben gehad.
mijn kind heeft autisme met een verstandelijke beperking.in het verleden epilepsie gehad.
alle echo’s waren goed.
dit kunnen ze niet testen.
dus testen zegt niet alles…
Ik ben 32 en ook zwanger van de 3de…Wij hebben dat niet gedaan. Komt ook omdat wij eindelijk na 4 jaar zwanger waren en niet het risico wilden lopen dat het eventueel zou uitlopen op een miskraam.
Bij een combinatietest heb je geen verhoogd kans op een miskraam. Ze meten dan tijdens een echo de nekplooi en doen wat testen met het bloed. De uitslag van die 2 testen geeft aan hoeveel kans je op een chromosomale afwijking hebt. Aan de hand van die uitslag kun je nog bepalen of je een vlokkentest of een vruchtwaterpunctie wilt laten doen. Die testen vergroten de kans op een miskraam maar heel weinig (geloof iets van 0,5%).
Wij hebben dit bij geen van de zwangerschappen laten doen. Belangrijkste overwegingen - als een kind met het syndroom van Down ons lot is, dan is dat zo. Afbreken zouden we de zwangerschap toch niet. Trisomie 13 of 18 - ik hoop hier niemand mee voor het hoofd stoten die hier helaas wel ervaring mee heeft - is gelukkig maar uiterst zeldzaam. Het risico van een miskraam door vlokkentest of vruchtwaterpunctie is groter dan de kans dat je kindje dat heeft… Toen we dat beseften was ons antwoord duidelijk.
Na heel lang twijfelen hebben we de test wel laten doen. met name ML wilde het.
De uitslag was supergoed voor alle 3 de syndromen, dus dat is heel fijn.