Nou… en dan is je dochter 6 en kom je opeens een nieuwe uitdaging tegen in het opvoeden.
Niek is een meisje met een vrij zacht karakter, makkelijk te beinvloeden door in te spelen op haar verlangen aardig gevonden te worden en haar onzekerheden.
Is altijd al zo geweest, dus echt een stuk karakter.
Ze ligt goed in de klas, heeft volop vriendinnetjes die graag met haar spelen en de jongens vinden haar " lief"
Maar ik merk al een poosje aan d’r dat ze emotioneel gezien aan het veranderen is. Ze wil geen roze meer aan, maar stoere kleren en veel zwart.
Ze is brutaal, wil van alles proberen en bemoeit zich overal mee.
Nou is dat niet vreemd voor een groep 3-er. Maar Niek kijkt sinds kort ook op tegen 2 meisjes (1 met name) die 7 zijn, vol bravoure zitten en eigelijk in de ogen van de meeste ouders helemaal niet zo heeel tof zijn in de omgang. Die meisjes hebben niet alleen een grote mond, maar zijn ronduit onaangenaam in hun taalgebruik. Ze schelden en schreeuwen tegen hun eigen ouders en halen niks dan kattekwaad uit.
Nu is het nog pesten en kattekwaad zoals belletje lel, met modder gooien tegen ramen, kinderen aan het schrikken maken en laten struikelen enzo
Maar het zijn wel 2 meiden die ik over 2 jaar wel naardere dingen zie doen. Vooral omdat ze thuis door en door verwend worden en eigelijk zelden nee te horen krijgen.
Van de week zei Niek ineens s’ochtends vroeg dat ze haar voetbalplaatjes en een speelgoedje van haarzelf nog even in moest pakken. Toen ik vroeg waarom bleek dat ze dit had beloofd aan deze meisjes omdat ze de dag ervoor iets niet zo aardig gezegd zou hebben en die meisjes vonden dat ze dit " goed" moest maken met een cadeautje.
Uiteraard heb ik hier dus een stokje voor gestoken want dat gaat mij veel te ver. Ze wist niet eens precies waarom ze nou zo boos op haar waren geworden, maar ze hadden gezegd dat ze het goed moest maken en dus doet ze dat :shock:
Nouja, het mocht dus niet, ik heb 1 van de meisjes zonder boos te zijn aangesproken en zij werd rood en zei meteen dat ze het zo niet bedoeld had. Daarmee was voor even de kous af.
Tot ze 2 dagen later op de fiets achterop zat en blij vertelde dat ze " bij het clubje van H&B mocht… waarop ik zei… clubje?
Nou heb ik niks tegen clubjes, maar dit " clubje" bestaat dus alleen uit H&B en Niek " moest" sommen voor ze uitrekenen om erbij te mogen.
Dat riekt mij dus erg naar een clubje wat ten doel heeft alleen kindjes erbij te laten als die kindjes exact doen wat H&B willen dat de kindjes doen. Zoniet… dan lig je er ook weer uit.
We hebben er uitgebreid over gesproken en ook uitgelegd dat we bezorgd zijn en haar niet graag verdrietig zien en hoe ze zich zou voelen als de meisjes haar iets zouden vragen wat ze niet wil bijvoorbeeld omdat ze weet dat het niet mag of omdat ze er bang voor is. Wat dan?
Dan ligt ze er weer uit, hoe voel je je dan enz?
Ze leek het wel te begrijpen waar we op doelden en leek zelfs opgelucht dat wij aangaven een vriendschap met H&B niet zo belangrijk te vinden omdat we liever hebben dat ze vriendjes heeft die haar gewoon lekker Niekje laten zijn. Die rekening houden met wat ZIJ wil inplaats van de baas te willen spelen.
Nu is het dus weer even rustig, maar ik maak me toch wel wat zorgen.
Moet ik hier met school eens over praten? 2 moeders van school vinden van wel. Maar ik wil ook niet zo’n moeder zijn die zich overal mee bemoeit en sommige dingen moeten kinderen ook wel zelf ondervinden natuurlijk.
Iemand ervaring met zoiets als dit?
Lastige situatie.
Maar vind hoe je het nu aanpakt, goed klinken.
Wat denkt ze zelf te doen als ze iets moet doen wat ze niet wil ?
Is ze in staat om nee te zeggen ?
Ik zou persoonlijk niet gelijk naar school stappen.
Denk dat ze op dit moment weinig kunnen doen.
Daarnaast kan het dan uitpakken van jou moeder… dus jij…
Zou het wel goed in de gaten houden en Niek zeggen dat ze altijd alles aan jou mag vertellen.
Zeker gaan praten!!!
Wij hebben toevallig als leerkrachten (ik ben invalkracht op een basisschool) net een cursus pesten achter de rug. Ook de dingen die jij nu beschrijft kwamen aan de orde. kinderen als jouw dochter zijn gevoelig hievoor, juist door haar zachte karakter.
Wat hier aan de orde is , is zeker niet onschuldig, al is het natuurlijk nog in een beginstadium. Vaak gaan er in latere jaren problemen komen doordat ouders en/of leerkrachten de beginfase niet herkennen of afdoen als "kindergedrag"en “normaal op die leeftijd”.
In de cursus werd gezegd dat het heel belangrijk is om erg alert te zijn op dit soort signalen, en het ook aan te pakken.
Hier zijn heel veel manieren voor, die de leerkracht zeker zal kennen.
Jouw eigen reactie vind ik trouwens ook goed, maar het is voor alle partijen ook goed wanneer de leerkracht er ook mee aan de gang gaat.
Succes!
Kinderen die druk uitoefenen op andere kinderen noem je onnatuurlijke leiders. Zij willen graag een leider zijn, maar leiderschap is iets wat is aangeboren. Wanneer je dus geen natuurlijke leider bent, moet je op andere manieren je macht laten zien. Kinderen die dit doen willen dus leiding hebben, om uiteenlopende redenen (thuis de jongste en dus weinig in te brengen, geen echte aandacht thuis krijgen, enz.)
Slachtoffers zijn kinderen waar ze op een of andere manier jaloers op zijn, of die iets hebben wat zij ook graag zouden willen (zoals goede resultaten op school, een baby-zusje, een stabiel gezin, leuke kleding enz.)
De grootste groep wordt gevormd door de “meelopers”. Kinderen die niet gepest op onder druk gezet worden, maar die ook niets doen. (omdat zij anders wellicht het volgende slachtoffer zijn)De pester heeft deze kinderen nodig, want die moet hij “leiden”.
Pesten is dus niet alleen datgene waar we in eerste instantie aan denken, zoals duwen, buitensluiten, slaan, treiteren, uitschelden. Ook chanteren en eisen stellen aan vriendschappen is een vorm van pesten.
Ik kan er nog veel meer over vertellen, maar daar is hier misschien niet de gelegenheid voor. Maar ik zie dus echt wel de noodzaak van aankaarten bij school.
Duidelijk omschreven Hanneke! Ik ben het er ook helemaal mee eens eigenlijk. Al vind ik ook dat je het nu super aangepakt hebt!
Je wil gewoon niet dat dit erger wordt dus ik zou er ook bovenop zitten.
Gelukkig hier nog nooit aan de hand gehad.
Ik zou er idd ook wel over gaan praten. Nu hebben ze het op Aniek voorzien die gelukkig uit een stabiel gezin komt waar het meteen opvalt en wat mee gedaan wordt maar ze zullen vast een volgens slachtoffer zoeken en wie weet hoe dat afloopt.
oef dat lijkt me moeilijk… en ben dan stiekum ook blij dat onze 2 schoolgangers van het type zijn ‘ik vind het leuk als je met me wilt spelen, maar als het niet gewoon kan dan hoeft het van mij ook niet’ :shifty:
Denk dat het idd wel zaak is om hier goeie vinger aan de pols te houden. Helemaal met het verhaal van Hanneke erbij.
We hebben over 2 weken rapportbespreking op school, dus wellicht dat ik het dan toch wel even aankaart.
Voor nu leek ze vooral opgelucht dat wij haar blijkbaar " toestemming" gaven om niet iedereen aardig te hoeven vinden.
Blijkbaar is dat wel Niek haar gevoeligheid. Ze wil graag door iedereen lief en aardig worden gevonden en kan zich ook erg druk maken om kinderen op school die zeg maar buiten de groep liggen.
Ze is erg behulpzaam van aard, zozeer zelfs dat ze zich soms gewoon echt bemoeit met dingen die haar nog niet aangaan.
Ik heb haar er nu dus al 2 dagen niet over gehoord en ze is weer druk met afspreken met vriendinnetjes die haar gewoon lekker haarzelf laten zijn.
Denk idd wel dat het zinvol is op school aan te geven dat dit speelt, want als Niek niet meedoet, gaan ze misschien een ander " slachtoffer" zoeken.
Ik heb er geen ervaring mee maar ik vind dat je het goed hebt aangepakt. Ik ken Niek niet maar nav wat je hier schreef, denk ik dat het voor haar erg belangrijk is dat ze weet dat het vrij normaal is dat niet iedereen je vriend is en dat je niet iedereen aardig hoeft te vinden en dat heb je haar verteld. Ik zou het wel even aan haar leraar vertellen. Het gedrag van die meisjes, dat kadootjes eisen omdat je niet aardig bent geweest en alleen in het clubje mogen als je doet wat ze zeggen, vind ik niet kunnen. Dat soort gedrag moet je zo snel mogelijk aanpakken.
Hier een beetje dezelfde ervaring.
Mika heeft een vriendje die nu de oudste in de klas is. Vorig jaar was een ander jongentje de oudste en blijkbaar ben je als oudste degene die het voor het zeggen heeft 
Het vriendje van Mika had een spiderman club en Mika mocht daar de ene keer wel bij en de andere keer weer niet. Toen moest hij het uitmaken met zijn vriendinnetje (kalverliefde erg :inlove: ) en dat deed Mika. Hij was er verdrietig en opstandig van maar het ‘moest’ van de club. Zo mocht hij ons ook geen kus meer geven.
Wij hebben het in de klas aangekaart tijdens het 10-minuten gesprek en de juf heeft het tegen de moeder van dat jongentje gezegd. Dat er een club was en dat haar zoontje daar de trekker van was in slechte zin. De moeder vroeg haar meteen een eind te maken aan deze club, ze wilde dit niet.
De juf heeft meteen de volgende dag in de klas alle clubjes verboden en ze zijn heel erg bezig vanaf die tijd met samenwerken enz.
Dit pakt bij hun heel goed uit gelukkig. Ze zijn nu 3 weken ‘clubjesvrij’.
Natuurlijk maak ik Mika ook duidelijk dat hij het gewoon moet zeggen als hij iets niet wil en dat doet hij ook, maar ja als het bij de ander dan niet aankomt :? . Dat Mika dan gewoon maar weg moet lopen is nog erg moeilijk voor hem.
Heel verhaal, maar ik zou het toch aankaarten bij de juf. Zodat ze het in ieder geval in de gaten kan houden.
Tot op heden proberen we vooral met voorbeelden duidelijk te maken dat zo omgaan met " vriendjes" niet echt vriendelijk is en je je dus kan afvragen of je daar wel bij WIL horen.
Aniek is dan ook 6 natuurlijk.
Ze weet heel goed wat ze vriendelijk vind en wat niet.
Tegen haar gezegd " stel jij hebt een clubje samen met M (een vriendinnetje) en Z vraagt bijvoorbeeld of ze er bij mag en jullie zeggen… ja, maar alleen als je je lievelingsspeelgoedje aan ons geeft."
Toen hebben we aangegeven hoe ze het zou vinden als zij bijvoorbeeld haar tukje moet afgeven, of haar meneer Konijn…
Toen zaten de tranen al erg hoog, ze zou dat echt niet leuk vinden, niet kunnen.
Dus zo duidelijk gemaakt dat dit niks met vriendschap te maken heeft en dus ook niet met een " vrienden" clubje.
Dat zo’n clubje alleen maar goed uitpakt als je er bij mag omdat je een vriendje bent. Niet omdat je iets moet doen of geven.
Ze gaf toen zelf ook voorbeelden waardoor ons duidelijk werd dat ze het begreep en toen wij ook nog zeiden dat ze genoeg vriendinnen had (we hebben ze ook opgenoemd en geteld en ze glunderde bij het besef dat ze eigelijk rijkelijk in de vriendinnen zit) en voor ons een vriendschap met een typetje raddraaier veel zorgen gaf, leek ze echt opgelucht.
Die " vriendschap" was dus meer gekomen door druk…
We gaan het idd wel aankaarten, maar voor nu heb ik het idee dat Niek het los heeft gelaten. We houden het wel in de gaten natuurlijk…