Vast wel veel over dit onderwerp geschreven maar het blijft actief denk ik voor jonge moeders.
Mijn kleine heeft iets nieuws. Overdag na alle gehuil en onrustig zijn heb ik hem een keer een ochtend op zn buik gelegd om te oefenen voor zn nekspieren. Ik heb niet eens tot 3 kunnen tellen en hij was in slaap gevallen. Hij heeft echt de hele dag zo geslapen dat ik bijna moest huilen. Zo lekker sliep hij. Nu weet ik wat de verhalen zijn over buikslapen en vind het best eng.
Ik heb ook de hele dag naast hem gezeten en in de gaten gehouden. Hij wil dus nu gewoon op zn buik slapen maar ik durf het niet echt. Ik ga een matje aanschaffen denk ik(Nanny care) om zo toch nog , als hij op zn buik wil slapen, iets te hebben om het te controleren.
Mijn zorgen zijn hiermee nog niet weg: wat te doen straks als hij naar de opvang moet en hij wil alleen op zn buik slapen?
De gedachte bezorgt me slapeloze nachten nu al.
Ik ben tegen buikslapen bij ukkies :shifty:
Probeer liever inbakeren dat geeft ook die ‘‘tegendruk’’ en is veiliger 
Ja er is hier al heel wat geschreven over het buikslapen,…ook ik heb met dat dilema gezeten…precies zoals jij en als je gaat zoeken hiero vind je ook mijn topics erover,…de vragen die ik erover gesteld heb en de discussies die er daarop volgde,…
Ik moet eerlijk bekennen dat ik ook tegen buikslapen ben/was, maar Ricardo wilde niets anders dan op zijn buik slapen,…inbakeren, inslaapwiegen, in slaap laten huilen,…hielp allemaal niet! Zelfs in de maxicosi tijdens een wandeling als ie niet moe genoeg is krijst ie,…haha
Ricardo slaapt nu al bijna 4 weken op zijn buik en hier gaat het goed,…Ik heb een tevreden uitgeruste baby. En tuurlijk maak ik me zorgen, tuurlijk ga ik overdag vaker kijken, ik zet zelfs mijn wekker snachts om bij hem te controleren, want sinds 2 weken slapat ie snachts ook in zijn eigen kamer op zijn buik!
Ik weet wat wiegendood is en hoe vaak het voorkomt,…Ik weet het want ik heb het helaas van te dichtbij moeten mee maken (niet bij mezelf hoor)
Maar toen Ricardo en ik 3 weken geleden in het ziekenhuis waren, en hij aan de monitor lag, (niet voor het buikslapen) maar daar kon toen ook naar gekeken worden,…werd duidelijk dat hij gewoon normaal ademhaalt en hij zijn hoofdje makkelijk kon optillen en zelfs de KA zeiden,…als hij zich er lekker bij voelt, gewoon zo laten slapen,…!
Ik doe het dus wel, nog niet 100% met gerustheid maar wel steeds meer!
Succes
Het blijft gewoon moeilijk, gevoelsmatig.
Ik ben dus een kindje verloren aan wiegedood en ja, hij lag op zn buik.
Maar wat ook heel duidelijk was was dat hij absoluut niet gestikt was ofzo.
Maar jah…als dat de enige “risicofactor” is waar hij aan “blootgesteld” is,
raak je dat gevoel niet zo snel kwijt… :?
Ik wil hierbij als eerste opmerken dat ik mn twijfels heb over al die risicofactoren die in de loop der jaren gemeld zijn…
In verhouding lagen veel wiegedoodkindje in de periode dat mijn zoontje stierf op hun buik, maar ik ben van menig dat dit vooral te maken had met het feit dat in de jaren daarvoor de buikligging enorm populair was omdat het beter zou zijn voor de ontwikkeling van de heupen.
Als 80 % van de baby’s op hun buik te slapen wordt gelegt is het ook vrij logisch dat 80% van de wiegedoodkindjes op de buik lag.
Mijn eerste lag om die reden ook regelmatig op haar buik te slapen.
Maar mijn volgende (na de wiegedood van mn 2de kindje) kindje mocht van mij dus absoluut niet op haar buik slapen. Gelukkig wilde ze dat ook niet.
Het kindje daarna wilde niks anders dan op de buik slapen…amper 8 weken oud wurmde hij net zo lang tot hij zich gedraaid had!!
Zeker 3 weken heeft mijn strijd geduurd…(elke keer terug leggen en vervolgens een huilende baby hebben de halve nacht)
toen heb ik het opgegeven.
Sommige baby’s zijn blijkbaar gewoon echt buikslapers…
Als het je gerust stelt zou ik een angelcare kopen idd…
(had ik destijds anders ook vast gedaan, maar toen waren die dingen er nog niet)
Jane,
wat ben jij sterk dat jij er zo open en eerlijk over durft te schrijven,…en dan nog wat,…je valt me niet gelijk aan (wat 9 van de 10 moeders doen) en dat nog wel in jou “situatie” ! Ik vind het petje af,…
Het is niet iets wat ik uitgekozen heb,…dat ik het leuk vond dat ie op zijn buik lag,…maar ook Ricardo draaide zich met 7 weken al om,…en als hij niet op zijn buik mocht was hij hysterisch,…! En daarom heb ik de strijd opgegeven,…! Maar ik ben mij heel goed bewust van wiegendood en daarom ga ik snachts nu nog steeds elk uur bij hem kijken,…al ligt hij al 4 weken zo,…
Ik heb heel veel respect voor jou verhaal en mening en waardeer je reactie enorm!!!
Hoi Jane,
Dank voor je verhaal.Ik heb voor het eerst duidelijke logische argumenten gehoord. Ook dat van je 3e kindje vind ik enorm dapper.
Je vergelijking in percentages vind ik helemaal al duidelijk en logisch.
Iedereen in m’n omgeving, incl mezelf, zijn altijd op de buik gelegd om te slapen.
Ik wilde het al heel vroeg voor m’n zoontje maar m’n man was er fel op tegen totdat hij een keer thuisbleef met de kleine en bijna gek werd. Hij wil overdag gewoon niet op z’n rug slapen. waar hij nog meer van schrok: het afgeplat hoofdje en alle mogelijke gevolgen van dien.
Op een ochtend heeft m’n man de kleine zelf op de buik gelegd en hij heeft nog nooit eerder de kleine zo lekker zien slapen.
Ik moet wel zeggen dat hij overdag op z’n buik slaapt en het 's avonds
na zijn laaste fles geen probleem vindt om op z’n rug te slapen.
Je zal net zien dat je kind doet wat hij zelf wil.
iedereen roept dingen over inbakeren etc, maar ook inbakeren gaat niet 123. En de onderwerpen hoe verder na het inbakeren zijn er ook legio.
Ik wil niet zeggen dat er geen risico is en de risico’s zeker niet onderschatten, maar, ik ben de hele dag met m’n kind en ik moet zorgen dat hij goed slaapt. Ik kan hem niet anders dwingen.
Ben blij dat je mn reactie kunt waarderen…
Ben altijd een beetje huiverig.
Niet om mn eigen verhaal neer te zetten, maar ik wil mensen niet onnodig angst aanpraten.
Dat afplatten van het hoofdje had ik met Sem dus ook mee te maken…
Hanna draaide blijkbaar altijd keurig afwisselend met de hoofdje…in die tijd was daar helemaal geen aandacht voor nog…
Het is ook duidelijk een probleem wat onstaan is omdat zowel zij als buikligging wordt afgeraden nu.
Geeft je ergens weer te denken of we wel zo natuurlijk bezig zijn :think: :think:
Sem is sinds hij een maand of 7 oud was trouwens trouwens ook een buikslaper…
Ik leg hem altijd op zn rug…maar nog voor ik de kamer uit ben ligt hij al op zn buik.
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=46700
Hier is het andere topic over buikslapen…
Ik reageerde vrij kort hier en ben dus ook ‘‘iedereen’’ blijkbaar omdat ik het over inbakeren heb…
Je vraagt iets over buikslapen dus ik gaf mijn mening…
Anders moet je je titel aanpassen in vraag aan moeders van buikslapers als het gaat om gerust stelling vragen in je keuze…
Vind dat wel eens jammer,je vraagt iets dus er zullen ook mensen zijn die er idd wel ‘‘tegen’’ zijn zoals ik.
Als je liever bevestiging hebt moet je het anders formuleren,maar dat is mijn mening :shifty:
Mijn zoon wilde ook niet op zijn rug.
Die heeft heel lang tussen 2 rollen geslapen die ik zelf had gemaakt op zijn maat,zo sliep hij om en om op zijn zij en hij heeft dus ook nooit een plat hoofdje gehad.
Mijn dochter sliep ingebakerd en op de dag op haar zij ook zij heeft een rond bolletje…
Beide dus géén rugslapers geweest maar er zijn wél andere oplossingen als je écht geen buikslaper wilt…
Ik wens je veel succes!
Ik kan je wel aanraden om je baby dan naast je te leggen,je instinct werkt dan ook goed als je je baby hoort…
Hier hebben beide kids 6 maanden naast mijn bed gelegen,al kunnen sommige mensen daar ook slecht tegen,ik sliep juist slecht als ik ze niet kon horen :shifty:
Ik werk in de kinderopvang en wij hebben ook een kindje dat op zijn buik slaapt. Zijn moeder neemt altijd zo’n matje mee waar hij thuis ook op ligt. Hij is nu zo oud dat hij zelf kan draaien en nu ligt hij daar niet meer op.
@renzosmam wrote:
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=46700
Hier is het andere topic over buikslapen…
Ik reageerde vrij kort hier en ben dus ook ‘‘iedereen’’ blijkbaar omdat ik het over inbakeren heb…
Je vraagt iets over buikslapen dus ik gaf mijn mening…
Anders moet je je titel aanpassen in vraag aan moeders van buikslapers als het gaat om gerust stelling vragen in je keuze…
Vind dat wel eens jammer,je vraagt iets dus er zullen ook mensen zijn die er idd wel ‘‘tegen’’ zijn zoals ik.
Als je liever bevestiging hebt moet je het anders formuleren,maar dat is mijn mening :shifty:
:shifty:
Hey,
Ik bedoelde het niet persoonlijk, wat ik ermee bedoelde is dat er maar wordt gehamerd op het feit over rugligging, inbakeren etc , etc. Zonder te kijken wat het kind zelf wilt.
Als je er tegen bent is dat prima toch? Het zou wat zijn dat ik het niet met je eens bent. In deze discussie heeft iedereen en neimand gelijk denk ik, want het gaat erom wat je kindje wil en dat verliest iedereen uit het oog.
Er is geen standaard theorie die je kan toepassen, geen buikligging, geen rugligging, geen inbakeren, etc.
Ik vind wel dat er bijna niet meer naar het kind wordt geluisterd tegenwoordig.
voorbeeld: bij zoveel maanden oud moet dat kind dat en dat kunnen, zus en zo eten en weet ik veel wat allemaal meer. Als dat niet zo is worden allerlei theorieen er op losgelaten en zijn (bijna) alle moeders bezorgd en overstuur , want hun kindje doet dat niet. Het is toch te gek voor woorden? Luister naar je instinct en naar je kind, ook ik moet het leren.
Ik heb dit in t eerdere topic ook geschreven en copieer t dus even
@tante polla wrote:
Ik wil met mn verhaal niemand shoqueren, maar wil iedereen er wel bekend mee maken.
Ik zeg gewoon stug volhouden met op de rug leggen.
Ik ben t levende bewijs van n kindje dat gestorven is aan wiegendood door dat Loek op
zn buik is gedraaid in bed op t kdv.
Loek was n ontzettende sterke babymet 4,5 mnd. Hij zat zelfstandig, kon zichzelf omdraaien van
buik naar rug en weer terug, maar hij is ws toch moe geworden en niet meer de kracht gehad hebben
om zn hoofd op te tillen of weg te draaien.
Je kunt wel zeggen dat je vaak gaat kijken, maar Loek leefde 10 min voordat ze gingen kijken
ook nog en toen ze 10 min later hem uit bed wilde halen was hij er al niet meer.
Je bent altijd te laat. Uit de studies is ook gebleken dat ze in de box als ze helemaal alleen zijn
er tussen uitknijpen. Van de 16 geregistreerde gevallen in 2006 waren er nl 9 die alleen in
de box lagen terwijl mama bijv n wasje boven wegwerkte of n papa die even op de bank
zn ogen had dichtgedaan.
Je kunt je eigen niet voorstellen hoeveel pijn t doet dat je kindje er niet meer is
en ik denk niet dat dat opweegt tegen t ongemak wat je ws even zult hebben door ze op
hun rug te leggen. Jammer voor die kinderen, maar t weegt echt niet op tegen t verlies.
Sterkte met beslissen
@tante polla wrote:
Ik heb dit in t eerdere topic ook geschreven en copieer t dus even
@tante polla wrote:Ik wil met mn verhaal niemand shoqueren, maar wil iedereen er wel bekend mee maken.
Ik zeg gewoon stug volhouden met op de rug leggen.
Ik ben t levende bewijs van n kindje dat gestorven is aan wiegendood door dat Loek op
zn buik is gedraaid in bed op t kdv.
Loek was n ontzettende sterke babymet 4,5 mnd. Hij zat zelfstandig, kon zichzelf omdraaien van
buik naar rug en weer terug, maar hij is ws toch moe geworden en niet meer de kracht gehad hebben
om zn hoofd op te tillen of weg te draaien.
Je kunt wel zeggen dat je vaak gaat kijken, maar Loek leefde 10 min voordat ze gingen kijken
ook nog en toen ze 10 min later hem uit bed wilde halen was hij er al niet meer.
Je bent altijd te laat. Uit de studies is ook gebleken dat ze in de box als ze helemaal alleen zijn
er tussen uitknijpen. Van de 16 geregistreerde gevallen in 2006 waren er nl 9 die alleen in
de box lagen terwijl mama bijv n wasje boven wegwerkte of n papa die even op de bank
zn ogen had dichtgedaan.
Je kunt je eigen niet voorstellen hoeveel pijn t doet dat je kindje er niet meer is
en ik denk niet dat dat opweegt tegen t ongemak wat je ws even zult hebben door ze op
hun rug te leggen. Jammer voor die kinderen, maar t weegt echt niet op tegen t verlies.
Sterkte met beslissen
Ik snap je helemaal tante Polla…mijn kindje na Marco* mocht ook in geen geval op zn buik…
Toch ben ik daar in de loop van de jaren weer anders over gaan denken…
En helemaal nu hetgeen ik altijd gedacht heb (“kortsluiting” in de hersenen, geen seintje meer krijgen dat het moet ademhalen) ook de voorlopige comclusie lijkt te zijn van een laatste onderzoek naar een bepaade stof of het ontbreken ervan in de hersenen van wiegedoodkindjes…
(artikel staat ook ergens op KOK geloof ik)
Maar jij gelooft dus dat het heeft gelegen aan de buikligging?..
Even off topic,…maar het wordt ook vaak aangehaald bij de heel erg pro-bv mama;s dat BV zou helpen wiegedood voorkomen.
Nou ben ik zelf heel erg pro-bv, maar ook in die discussie gooi ik evengoed naar voren dat Marco 11 weken lang als de beste groeide op enkel BV…
En nu ben ik ff kwijt waarom ik dit wilde zeggen… :shifty
@Jane1966 wrote:
En helemaal nu hetgeen ik altijd gedacht heb (“kortsluiting” in de hersenen, geen seintje meer krijgen dat het moet ademhalen) ook de voorlopige comclusie lijkt te zijn van een laatste onderzoek naar een bepaade stof of het ontbreken ervan in de hersenen van wiegedoodkindjes…
(artikel staat ook ergens op KOK geloof ik)
Ik geloof daar ook wel in en daat heeft de arts die onderzoek doet naar wiegendood (al 40 jaar)
ook voor zover hij dat kan bevestigd
@Jane1966 wrote:
Maar jij gelooft dus dat het heeft gelegen aan de buikligging?..
Ik weet t niet, maar neem t zekere voor t onzekere. Ik ben er niet bij geweest, maar ze doen
nu al jaren onderzoek en wiegendood is doordat buikligging wordt afgeraden wel erg
sterk teruggelopen
@Jane1966 wrote:
Even off topic,…maar het wordt ook vaak aangehaald bij de heel erg pro-bv mama;s dat BV zou helpen wiegedood voorkomen.
Nou ben ik zelf heel erg pro-bv, maar ook in die discussie gooi ik evengoed naar voren dat Marco 11 weken lang als de beste groeide op enkel BV…
Loek heeft ook enkel bv gekregen en sliep niet onder n dekbed, maar in n slaapzak. Hij had n tut en
werd niet bloodgesteld aan rook. De kamer waar hij lag was goed geventileerd en lag op n
goedgekeurd matras, dus ja die buikligging blijft toch wel hangen.
Hoe graag Fieke t ook zou willen, ze kan op haar rug liggen en anders niet en heeft zij en
dus ws ook ik erg veel pech, maar nog n keer n kind verliezen zou ik niet
nog n keer aankunnen.
@Alesi wrote:
@renzosmam wrote:http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?t=46700
Hier is het andere topic over buikslapen…
Ik reageerde vrij kort hier en ben dus ook ‘‘iedereen’’ blijkbaar omdat ik het over inbakeren heb…
Je vraagt iets over buikslapen dus ik gaf mijn mening…
Anders moet je je titel aanpassen in vraag aan moeders van buikslapers als het gaat om gerust stelling vragen in je keuze…
Vind dat wel eens jammer,je vraagt iets dus er zullen ook mensen zijn die er idd wel ‘‘tegen’’ zijn zoals ik.
Als je liever bevestiging hebt moet je het anders formuleren,maar dat is mijn mening :shifty:
:shifty:
Hey,
Ik bedoelde het niet persoonlijk, wat ik ermee bedoelde is dat er maar wordt gehamerd op het feit over rugligging, inbakeren etc , etc. Zonder te kijken wat het kind zelf wilt.
Als je er tegen bent is dat prima toch? Het zou wat zijn dat ik het niet met je eens bent. In deze discussie heeft iedereen en neimand gelijk denk ik, want het gaat erom wat je kindje wil en dat verliest iedereen uit het oog.
Er is geen standaard theorie die je kan toepassen, geen buikligging, geen rugligging, geen inbakeren, etc.
Ik vind wel dat er bijna niet meer naar het kind wordt geluisterd tegenwoordig.
voorbeeld: bij zoveel maanden oud moet dat kind dat en dat kunnen, zus en zo eten en weet ik veel wat allemaal meer. Als dat niet zo is worden allerlei theorieen er op losgelaten en zijn (bijna) alle moeders bezorgd en overstuur , want hun kindje doet dat niet. Het is toch te gek voor woorden? Luister naar je instinct en naar je kind, ook ik moet het leren.
Oké ik snap heel goed wat je bedoeld.
Ik ben ook erg vóór luisteren naar je gevoel en instinct en het kan mij verder ook weinig boeien hoe een ‘‘schema’’ of een ‘‘lijntje’’ moet zijn (mits het binnen de perken blijft natuurlijk) dat gaat slechts over gemiddelde.
En tuurlijk moet je ‘luisteren’’ naar je baby máár wat buikligging betreft gaat dat dus bij mij niet op…
IK zou het mezelf nóóit vergeven als mijn kindje zou overlijden aan wiegedood en ik me de rest van mijn leven af zou vragen of het nu wel of niet door die buikligging zou komen…
Feiten liegen er eenmaal niet om dat sinds er wordt aangeraden kindjes op de rug te laten slapen de wiegedood aantallen gedaald zijn :shifty:
En inbakeren geeft wél dezelfde ‘‘tegendruk’’ als buikslapen…het gaat er gewoon om dat sommige baby’s er veel baat bij hebben ‘‘beperkt’’ te worden…zo ook mijn dochter dus.
En IK zou dus eerder inbakeren e.d proberen voordat ik zou zeggen mijn baby wil buikslapen…want waarschijnlijk wil je baby gewoon beperking,tegendruk en dát kan dus ook op andere manieren gegeven worden
Maar dit is een discussie idd…en dit is niet het discussiestuk
Dus ik wens je succes met je overwegingen en je beebje zijn slaapperikelen :-*
Tjeempy!
Wat een discussies zo vlak voor kerst…hihi
Mijn mening kent iedereen al, en ik ken mensen hun standpunten, die ik overigens heel erg respecteer,…
Ik zit ook met een dubbel gevoel,…ik ben ook heel erg angstig voor wiegendood maar moet ik dan elk slaapje met een huilend kind zitten,…en niet 10 min maar gewoon huilend van slaapje naar slaapje,…Heb inbakeren, wiegen, laten krijzen alles al geprobeerd,…maar hij word rustig op zijn buik,…En na advies van de KA 3 weken geleden voel ik me er prettiger bij om hem zo te laten liggen,…niet gerustgesteld maar prettiger,…
Ricardo ligt al vanaf week 7 op zijn buik is nu 12 weken geweest en hij is sinds 5 weken een tevreden beeb geworden…tja,…
Het blijft een discussiepunt,…dat zal het altijd wel blijven
@Alesi wrote:
Ik vind wel dat er bijna niet meer naar het kind wordt geluisterd tegenwoordig.
voorbeeld: bij zoveel maanden oud moet dat kind dat en dat kunnen, zus en zo eten en weet ik veel wat allemaal meer. Als dat niet zo is worden allerlei theorieen er op losgelaten en zijn (bijna) alle moeders bezorgd en overstuur , want hun kindje doet dat niet. Het is toch te gek voor woorden? Luister naar je instinct en naar je kind, ook ik moet het leren.
Je hebt hier zeker glijk in, maar wil er dit nog over zeggen en dan houd ik er mee op.
Als je kindje met 6 mnd nog niet op zn buik draait en met 12mnd nog niet loopt daar doe je
niemand pijn mee. Ieder kind is anders, maar als ze iets niet volgens schema doet dan raak
je daar vaak je kind niet mee kwijt, maar wat nu als je kindje toch overlijd doordat je ervoor gekozen
hebt om hem/ haar op de buikt te leggen dan kun je niet meer terug.
Ik vind wel dat als jij je daar goed bij voelt moet je dat zeker doen en wie ben ik/wij om je
daar vanaf te houden. Het is jouw kind en jij kent die t beste, maar wil je alleen maar zeggen dat
je die mogelijkheid wel moet overwegen en dat is echt niet te over zien.
Ik heb 2 dagen voordat Loek overleed eraan gedacht dat Loek zou overlijden aan wiegendood
en je krijgt daar dan n bepaald gevoel bij en je denkt dat de wereld dan onder je voeten vandaan
gaat, maar in t echt is t 1 miljoen maal erger en dat is iets dat ik iedereen zou willen besparen
Tante Polla: Ik snap je gevoel echt wel hoor.
Ik had dat bij Hanna net zo (en die vond rugligging gelukkig prima)
en bij Kevin had ik het ook weer, maar hij kon dus al heel snel draaien zelf en bleef dus draaien, hoe vaak ik hem ook terug legde…
Na zo’n 3 weken ellende…en een steeds krachtig wordende baby, heb ik de strijd opgegeven.
Als ik ging kijken en hij sliep draaide ik hem wel voorzichtig weer terug,
maar als ik even later weer keek lag hij 9 van de 10 keer weer op zn buik.
En buikligging of niet…het heeft me bij alle 3 kinderen na Marco* een hoop angst gegeven (bij Sem nog steeds wel)
want ik was net als jij van mening dat ik nog een verlies echt niet aan zou kunnen.
Allen,
Wat mij betreft kan deze discussie gesloten worden. Ik snap en respecteer een ieder zijn mening hierin en zoals ik al zei: niemand heeft gelijk of ongelijk. Wiegendood is geen logisch gevolg van buikligging.(ik en mn hele familie waren er anders niet).
Het is en blijft eng, maar dat zal niet de 1e “hindernis” zijn die er genomen moet worden.
Niets is te overzien, je hebt geen enkele garantie, je kind kan ook op de rug liggen en aan wiegedood overlijden. (wat dan? gewoon pech gehad?)
Ik snap dat sommigen zeggen: pertinent nee. Ik snap ook dat anderen ervoor kiezen om dat niet te doen en gewoon op de buik te leggen. Daar doe je echt niets aan, het kind geeft aan wat het beste is. Ieder neemt z´n beslissing daarin. Mee eens of niet, het hangt van je kind af en wat jij besluit.
Daarbij wil ik nog opmerken: geen enkele moeder wil dit voor haar kind. Je neemt je beslissing waarvan jij denkt dat die goed zijn, je hebt verdriet en vreugde als het je kind aangaat, daar ben je moeder voor. geen enkele moeder wil haar kind verliezen en zal haar kind met opzet aan gevaren blootstellen, dat gaat tegen alle wetten in van het moederschap, ongeacht welke theorie dan ook.
Ik dank jullie voor de bijdrage.