ik vind het zo lastig. Hoe weet je nou of een kind wel of geen buikpijn heeft. Toevallig heeft mijn stiefzoontje (5 jr) vaak buikpijn als er iets moet gebeuren wat hem niet uitkomt (wat ie niet leuk vindt), b.v. eten, opruimen noem maar op. Ik denk dat het meestal “toneel” is, maar ik wil er niet bij voorbaat van uit gaan. Stel dat er wel echt iets is?
Lastig…
Hoe aan jullie hier mee om?
Jo heeft ook vaak buikpijn…vind het altijd lastig…dacht voorheen ook dat het in zijn hoofd zat,maar later bleek dat er wel degelijk iets was…(zware obstipatie). Hierdoor kreeg hij gewoon verminderde eetlust, erg vermoeid en zijn gedrag was daar ook naar…met name idd als er iets moest gebeuren.
Nu heeft hij nog vaak buikpijn…wij denken van spanning…na een drukke dag, als hij erg vermoeid is of als er iets staat te gebeuren…
Ik ga niet zo diep op de buikpijn zelf in,maar probeer hem even aan iets anders te laten denken.
Even een blije gedachten…als de buikpijn echt is verdwijnt deze niet zomaar dan…anders hoor je hem er niet meer over.
Je kan het altijd even overleggen natuurlijk…wie weet is er wel iets meer. Als hij elke keer spontaan buikpijn krijgt van iets moeten doen,dan kan toneel natuurlijk prima…maar met 5 jaar zit er vaak wel iets meer achter dan manipulatief (toneel) gedrag…
Sterkte…hier eentje die smorgens opstaat met buikpijn (gek genoeg is dat sinds sept. zo…tegelijk met de verminderde motivatie om naar school te gaan…). Daar pakken we het dus ook op aan…niet op de buikpijn,maar de oorzaak van de buikpijn. Die gekke buikpijnen had hij ook alleen op maanden tot woensdag (nieuwe juf), de laatste 2 dagen hoorde we hem er niet over…