Onze dochter is 4 jaar en 4 maanden. Sinds krap 4 maanden zit zij op school. Wij denken dat ze daar allerlei woorden oppikt en uitdrukkingen waar wij niet zo blij mee zijn. Zij gaat die thuis uitproberen. Een paar voorbeelden;
'jouw tekening is echt niet mooi!‘tegen haar zusje
‘ik wil drinken!’ tegen mama
‘he stomme drol’ tegen papa
‘ik wil nooit meer jouw vriendinnetje zijn!’’ tegen een vriendinnetje
en zo verder.
Ze doet dit meestal tegen de avond, als ze moe is. Ook is de decembermaand druk voor haar denk ik.
Wij gaan er mee om door te zeggen hoe het op ons overkomt en hoe ze het anders kan zeggen.
bijv; je zusje wordt er verdrietig van als je zegt dat haar tekening niet mooi is.
je kunt beter zeggen; mama, mag ik wat drinken.
en zo verder.
Hebben jullie nog tips hoe hier mee om te gaan?
Oh fijn idd… dat hebben we hier ook bij elk kind gehad…
Nou ben ik wellicht wel wat strenger, maar ik zeg heel duidelijk dat ik dat soort praat niet tolereer en er boos van word, gewoon omdat het niet aardig is.
Onze 4 jarige zoon (even oud overigens) zei ook rustig “kutzak” tegen papa en “idioot” tegen mama. En ja, dan roep ik dus wel dat ik dat niet aardig vind, dat we zo niet tegen elkaar praten hier in huis en dat als hij aardig gevonden wil worden, hij niet zo praat. Ook het gezegd, je laat het maar, ik heb niet met jou op school gezeten komt wel eens voorbij.
Het is hier inmiddels al weer aardig over.
Nou praten we sowieso veel met elkaar als gezin dat we met elkaar als team de sfeer in huis maken of breken. En dat grove praat, beledigingen en vloeken of schelden gewoon een negatieve boze sfeer veroorzaken. Dat willen ze geen van allen, dus ook dat helpt wel mee.
En ook de nadruk leggen op de positieve taal… als ze iets aardigs zegt tegen zus, overdreven zeggen, kijkkkk, dat is nou heel aardig van jou, dat vinden we fijn!
Bij een opmerking, ik moet drinken, negeer ik haar en zeg ik… Mamaaa, mag… Vaak is dit een aanzet zodat ze het gewoon gaat vragen. Bij de opmerking, je doet stom benoem ik niet met teveel woorden dat het niet aardig is, soms negeer ik ook en benoem ik juist bij broeetje wat mooi is. En ook bij haar. Ik wil voorkomen dat we in een negatieve sleur komen.
Of van stomme drol.opmerking grapje maken… Als je zoiets zegt, kijg je de kietelstraf!
Konijn, waarom benoem je niet dat het niet aardig is?
Ik heb kinderen die mij dan gaan vragen waarom ik niet reageer of luister. “Je luisterd niet mama!” en als ik dan zou zeggen, nee, mama luisterd niet naar grof en onaardig taalgebruik, dan vragen ze mij waarom het niet aardig is.
Dus of ik heb bijdehandte kinderen, of het is misschien toch zinvol om ook uit te leggen waarom iets niet wenselijk is. Daar hoef je niet direct voor in een negatieve sleur te komen.
Ook zouden mijn zonen een vage suggestie in de zin dat ik Aniek zou prijzen om haar aardige taalgebruik en dat van hun negeer, niet direct zien als aanwijzing dat zij ook zo zouden moeten praten. Te vaag, niet concreet genoeg.
Ons is juist geleerd om heel concreet en expliciet te vertellen wat we wel verwachten en waarom, zonder meteen hele uitleggingen. Maar vooral. het is gewoon niet aardig en we hebben als gezin afgesproken dat we tegen elkaar zoveel mogelijk aardig zijn.
Zo benoem ik dus ook gewoon “als van mama drinken eist inplaats van vragen, vind ik dat niet zo aardig en heb ik geen zin om jou drinken te geven” Dan is het meteen “mama, mag ik drinken?” en dan zeg ik… Super! dat heb je aardig gevraagd, natuuuuurlijk wil mama wel voor jou drinken indoen!"
Maar misschien kan ik ook niet zo veel met vaag indirect negerend gedrag vanwege het omgaan met autisme hier in huis…
Cell: Die van mij zegt ook regelmatig… mama waarom luister je niet? ik vraag je wat. Dan benoem ik wel, neeh, je dwingt mama… en dan opnieuw, mama… wil je?? en dan maakt ze de zin wel af.
Ze weet het drommels goed! Vandaag heeft ze vanaf vanmorgen een goede dag, gister trouwens ook, en dan kan het wel ineens.
Ik benoem wel dat het niet aardig is, maar ik ga er niet een hele preek bij afsteken, dat bedoelde ik. Ik hou het liever in het positieve.
K zit nu op de laptop dus kan ik wat beter typen, als ze zou zeggen, marijn wat ben je stom, dan zeg ik wel, geen aardig compliment. Waarna ik probeer een compliment te maken over iets of iemand.
Het gaat vol automatisch, denk er niet eens meer bij na. Trouens, aan de andere kant twijfel ik ook wel, je mag ook best wel iets niet mooi vinden, maar dan moeten ze dat wel goed leren benoemen. Bv, ik vind de kleur niet zo mooi, maar het staat je wel heel goed! oid…
bedankt dames! die van de kietelstraf vind ik ook een mooie. Humor werkt hier altijd goed (als we het kunnen opbrengen).
Maar jullie zetten ze dus niet op de gang vanwege het taalgebruik?
Ik heb altijd al zo mijn twijfels of dat op de gang zetten nou helpt of niet.
Nee, ik zet ze niet op de gang vanwege taal misbruik…
Mies riep dan “kutzak” en dan vielen we helemaal stil… keek ik hem heel beteuterd aan… net zolang tot hij vroeg “wat? " wat is er mama” en dan zei ik dus dat ik heel verdrietig word van het woord wat hij net zei en dat ik toch hoopte dat hij dat niet meende… zo zeg maar.
meestal kwam er dan een gesprek van waarin wij hem konden vertellen dat niemand zulke “namen” verdient en dat elkaar aardig toespreken. Soms ook voorbeelden… hoe zou je het vinden als mama jou aanspreekt met “rotjongen” of “stinkluiertje” of zoiets…Dan werd er ook wel om gelachen, maar je merkte ook dat hij wel nadacht…
De kietelstraf zou hier een positieve associatie geven met grove taal… en die van mij zouden dan juist lelijke dingen zeggen in de hoop dat ik ze ga kietelen… Je leest het al, je zal ook een beetje moeten uitproberen wat bij jouw kinderen werkt.
De insteek is wel dat ze van de helft van de woorden niet eens weten wat het precies betekent… :shifty:
Hier ook zo eentje in die fase :roll:
Ik benoem ook dat het niet mag en ga vanuit mijn eigen gevoel en ik-boodschappen…: ik vind het niet leuk dat…daar word ik verdrietig van… het helpt niet altijd meteen, maar hoop toch dat ze de boodschap meeheeft… dat ze dat dus niet op school gaat doen… of dat ze weet dat dit gedrag niet getolereerd mag worden zodat ze er zelf tegenin kan gaan als kindjes het bij haar zouden doen…
Hier ook die fase.
Ik zeg dat het niet leuk is om dat woord te gebruiken.
En dat ik het niet wweer wil horen.
Daarnaast dramt ze ook ontzettend.
Dat negeer ik en zeg:
Mama… mag ik…
Meestal snapt ze het dan.
Vorige week hadden we er enorm last mee, deze week lijkt het mee te vallen.
(Hoort er dus bij… :silenced: )
Zo fijn om te lezen dat “iedereen” deze fase doormaakt…
Soms herken ik mijn kind niet meer van voordat hij naar school ging :shifty: :silenced: :roll:
Oeh echt, school is een fantastisch gebeuren, ze worden er heerlijk sociaal van, maar helaas komen er ook rare woorden en gebruiken mee.
Nu valt het hier nog mee en mama wordt wel eens uitgemaakt voor aardappel… :think: maar zelfs dat pikt mama niet hoe onschuldig het ook lijkt want het kan daarna zomaar een ander nieuw geleerd woord worden.
En drammen…ben ik allergisch voor. Als er bv gezeurd wordt om een snoepje dan komt die er niet. Idem bij de ‘ik wil’ en ‘ik moet’…
Zelf heb ik meer moeite met de dingen als; ik kan niet slapen, ik wil niet alleen zijn… :think: daarin kan hij gewoon echt een punt hebben. Soms kan ik ook wel eens niet in slaap komen en tja hij ligt nu eenmaal alleen op zijn kamertje nu nog iets ‘erger’ voor hem omdat zijn broertje wel bij papa en mama slaapt ivm de nachtvoedingen. Dat slapen gaan we deze vakantie eens andersom proberen en zien of Floris bij hem op de kamer wil en kan slapen. :shifty: En mbt het niet kunnen slapen (tja spreek hem daarin maar eens tegen ik ga zijn gevoel niet ontkennen) geef ik hem gelijk, maar geef aan dat mama wel graag wil dat hij IN zijn bed blijft en wat hij daar doet maakt me dan niet echt uit (zeg ik maar het voelt wel eens anders).
@cees77 wrote:
Zo fijn om te lezen dat “iedereen” deze fase doormaakt…
Soms herken ik mijn kind niet meer van voordat hij naar school ging :shifty: :silenced: :roll:
Hier idem hoor :oops:
ja, ik vind haar ook echt veranderd. ten positieve, maar dus ook ten negatieve. en de juf maar zeggen; ze is op school zooo lief, sociaal , enz. enz. Thuis wordt het toch echt afgereageert helaas. Het zijn ook wel heel veel prikkels allemaal die ze daar krijgt.
na een paar dagen vakantie ging het al weer prima. ze had echt last van te veel schoolprikkels. Nu de school weer begonnen is, is het ook niet direct teruggekomen gelukkig.