Wat zou een huisarts hieraan kunnen doen dan eigenlijk? :think:
Hij mag van mij de verantwoording nemen en zeggen dat het idd BHS is en niet iets anders (en anders uitsluiten wat het dan zou moeten zijn). Ons mannetje heeft een aparte start gehad, ik heb bij dit soort dingen toch graag de bevestiging van een arts.
Kan een ander zinloos vinden, voor mij voelt het goed.
Heb wel vaker gedacht dat iets onschuldig was, dat ik van een koude kermis thuis kwam. Dus dan nu maar voor de zekerheid.
Wat zou een huisarts hieraan kunnen doen dan eigenlijk? :think:
Hij mag van mij de verantwoording nemen en zeggen dat het idd BHS is en niet iets anders (en anders uitsluiten wat het dan zou moeten zijn). Ons mannetje heeft een aparte start gehad, ik heb bij dit soort dingen toch graag de bevestiging van een arts.
Kan een ander zinloos vinden, voor mij voelt het goed.
Heb wel vaker gedacht dat iets onschuldig was, dat ik van een koude kermis thuis kwam. Dus dan nu maar voor de zekerheid.
Je moet vooral doen wat jou goed zint! :hug:
Vroeg me alleen af, of een dokter er uberhaubt eigenlijk iets aan kan doen, maar volgens mij niet toch?.
Denk dat er ook wel een verschil is tussen kindjes die het uit woede doen, of om hun zin te krijgen, dat zou ik ook (proberen) te negeren, maar mijn dochter heeft het vaak als ze zich pijn heeft gedaan of gevallen is en dan neit zo hard, maar er wel heel erg van geschrokken is.
Ik heb haar dus altijd al vast omdat ik haar aan het troosten ben van een val, dan gaat ze out en komt ze weer bij, blazen helpt niet en ze komt meestal snel weer bij, en schenk ik verder geen aandacht aan het flauwvallen, maar ga gewoon verder met troosten zoals ik eerst al bezig was.
Ik zat er eigenlijk al een hele tijd op te wachten tot het zou gebeuren, ze kan nl. vrij hysterisch worden na een val, maar het heeft tot 20 maanden geduurd voordat ze het voor het eerst was, had er ook al veel over gelezen en het kan helemaal geen kwaad, het is een reactie van je lichaam die er juist voor zorgt dat er niks met je gebeurd, zodra je out gaat ga je meteen weer ademen. Maar als je je ongerust maakt gewoon even langs de ha gaan hoor!
Wat zou een huisarts hieraan kunnen doen dan eigenlijk? :think:
Hij mag van mij de verantwoording nemen en zeggen dat het idd BHS is en niet iets anders (en anders uitsluiten wat het dan zou moeten zijn). Ons mannetje heeft een aparte start gehad, ik heb bij dit soort dingen toch graag de bevestiging van een arts.
Kan een ander zinloos vinden, voor mij voelt het goed.
Heb wel vaker gedacht dat iets onschuldig was, dat ik van een koude kermis thuis kwam. Dus dan nu maar voor de zekerheid.
Je moet vooral doen wat jou goed zint! :hug:
Vroeg me alleen af, of een dokter er uberhaubt eigenlijk iets aan kan doen, maar volgens mij niet toch?.
Nee de dokter kan alleen uitsluiten dat het iets anders is, of bij twijfel doorverwijzen voor idd hartfilmpje en hersenscan.
Op dit moment laat mijn HA het voor wat onschuldigs. Maar J heeft ook een afwijkend gebruik (heel licht) van zijn voetje. In het zh gaan ze nog uitlsuiten of dat iets neurologisch of ook onschuldigs is. Is dat iets neurologisch, dan gaan ze ws ook verder kijken naar BHS.
Wat zou een huisarts hieraan kunnen doen dan eigenlijk? :think:
Hij mag van mij de verantwoording nemen en zeggen dat het idd BHS is en niet iets anders (en anders uitsluiten wat het dan zou moeten zijn). Ons mannetje heeft een aparte start gehad, ik heb bij dit soort dingen toch graag de bevestiging van een arts.
Kan een ander zinloos vinden, voor mij voelt het goed.
Heb wel vaker gedacht dat iets onschuldig was, dat ik van een koude kermis thuis kwam. Dus dan nu maar voor de zekerheid.
Je moet vooral doen wat jou goed zint! :hug:
Vroeg me alleen af, of een dokter er uberhaubt eigenlijk iets aan kan doen, maar volgens mij niet toch?.
Nee de dokter kan alleen uitsluiten dat het iets anders is, of bij twijfel doorverwijzen voor idd hartfilmpje en hersenscan.
Op dit moment laat mijn HA het voor wat onschuldigs. Maar J heeft ook een afwijkend gebruik (heel licht) van zijn voetje. In het zh gaan ze nog uitlsuiten of dat iets neurologisch of ook onschuldigs is. Is dat iets neurologisch, dan gaan ze ws ook verder kijken naar BHS.
Wilde je alleen even heel veel succes wensen, met alles wat nog eventueel komen gaat meid :hug:
Afgelopen weekend hadden we minimeet van de juni '09 kindjes en deed ze het ook gewoon. Wel in mindere mate als sommige andere keren, maar ze werd wel helemaal slap.
En ik had alleen maar gezegd dat ze de kastdeurtjes niet open en dicht mocht doen.
Ik loop gewoon weg bij haar. Als ik zie dat ze in elkaar zakt zorg ik wel dat ik haar op tijd vast heb. Maar ik weiger er teveel op te reageren, omdat ik op internet lees en van andere moeders hoor dat het dan helemaal een pressiemiddel wordt.
Bij het CB zeiden ze er weinig over, ze hebben het opgeschreven en ze vragen elke keer of ze het nog doet.
Denk dat er ook wel een verschil is tussen kindjes die het uit woede doen, of om hun zin te krijgen, dat zou ik ook (proberen) te negeren, maar mijn dochter heeft het vaak als ze zich pijn heeft gedaan of gevallen is en dan neit zo hard, maar er wel heel erg van geschrokken is.
Ik heb haar dus altijd al vast omdat ik haar aan het troosten ben van een val, dan gaat ze out en komt ze weer bij, blazen helpt niet en ze komt meestal snel weer bij, en schenk ik verder geen aandacht aan het flauwvallen, maar ga gewoon verder met troosten zoals ik eerst al bezig was.
Ik zat er eigenlijk al een hele tijd op te wachten tot het zou gebeuren, ze kan nl. vrij hysterisch worden na een val, maar het heeft tot 20 maanden geduurd voordat ze het voor het eerst was, had er ook al veel over gelezen en het kan helemaal geen kwaad, het is een reactie van je lichaam die er juist voor zorgt dat er niks met je gebeurd, zodra je out gaat ga je meteen weer ademen. Maar als je je ongerust maakt gewoon even langs de ha gaan hoor!
Esmay had het ook!! maar alleen bij erge pijn… dat was de eerste keren schrikken,
ook bij ha geweest en die rade ons aan rustig vasthouden en als ze out gaan goed beschermen tegen vallen e.d dan komt ze als ze dat nog niet is weer bij!!
het is ook een keer op schooltje gebeurt en toen waren ze ook wat in paniek geraakt omdat het wel een eng gezicht was…
mij is verteld van de artsen onder andere in ziekenhuis waar onze jongste onderzoeken heeft gehad voor breat dat je NIET moet blazen schudden of dergelijke!!!
het kindje moet al heel wat verwerken op dat moment bij komen en alles en als jij blaast schud of dergelijke kan het lichaam daar weer zo van schrikken dat je als nog een 2e aanval in korte tijd uitlokt.
als wij zien dat er een aanval aan zit te komen heb je snel door van dit zet door of niet dan rustig blijven kindje niet op de rug laten liggen elke keer weer is het schrikken en als ik dit zo typ krijg ik weer angst gevoelen maar op dat moment zelf stop ik mijn angst weg zodat mijn jongste verneemt dat ik niet bang ben en help en dan na zn aanval duurt het ook vaak wel 20 min voor dat weer helemaal zich zelf is.
Ik heb het als kind ook gehad en Bastiaan doet het soms ook, uit pijn of schrik als hij heel hard huilt.
Ik wist niet eens dat er een bepaalde medische term voor was, ik ben ermee opgegroeid omdat mijn moeder er regelmatig over vertelde, ze noemt het ‘achter de adem huilen’.
Ze ‘vergeten’ als het ware in te ademen en verliezen daardoor het bewustzijn. Dan ontspannen ze en gaan direct weer normaal ademen. Ik heb altijd geleerd dat het er weliswaar heel akelig uitziet maar volledig onschuldig is.
Sterker nog, het is eigenlijk een heel mooi systeem als je erover nadenkt. Het kind is zo overstuur dat het ‘vergeet’ de ademen, dus zet het lijf de boel gewoon even ‘uit’ zodat de reflexen het weer over kunnen nemen.
Ik blaas Bastiaan altijd even heel hard in zijn mond, tot nu toe was dat voldoende. Ik denk dat niet blazen en/of tikken meer te maken heeft met de stress die je als ouder mogelijk uitstraalt, dáár zal een kind opnieuw van schrikken. Je moet dus rustig blijven.
Als het afgeleid raakt van de paniek (en bij ons werkt blazen wel), al is het maar een fractie van een seconde, gaat het kind weer ademen. Als het wel het bewustzijn verliest zou ik er even rustig mee op de bank gaan zitten oid totdat het bijkomt en het geruststellen.
