Hi,
Ik krijg straks ons derde wondertje ook weer met de keizersnee te wereld, en nu ben ik bang dat het weer niet gaat lukken weer niet op gang gaat komen. Hebben jullie tips en ervaringen.
Ik heb dus nog nooit bv gegeven en wil zo graag dit een keer ervaren.
Bij Luna Fay :vlinder: had ik in overvloed maar helaas een dood kindje heeft dit niet nodig dus kreeg ik pilletjes om het te stoppen en werd afgebonden omdat de productie maar door bleef gaan.
Bij Quillan Finn had ik geen druppel nu had ik natuurlijk wel stress in die tijd de angst om weer een kind te verliezen mijn scheiding, hebben toen in het ziekenhuis alles geprobeerd de electrische kolf hielp zelf niet er kwam geen druppel uit had ook geen tsr. Ik baalde hier natuurlijk heel erg van.
Dus nu bij wonder drie hoop ik eindelijk dat ik bv mag gaan geven, maar ja omdat het weer een keizersnee word ben ik bang dat het weer niet gelijk op gang gaat komen.
Kunnen jullie mij helpen?
Gr Marielle
hoi marielle
hier geen ervaring met ks, dus over die specifieke vraag kan ik je niet zo veel vertellen. Maar wat ik je wel wil meegeven, is dat het heel veel scheelt in ongerustheid al je weet wat je kunt verwachten.
Dat het een aantal dagen kan duren voordat de melk op gang komt, en dat je die eerste dagen dus ook echt geen druppel kunt kolven. En dat het vervolgens alsnog goed kan komen met de productie! Dat een kolf nooit er uit zal halen wat je kindje eruit haalt.
En allicht heb je hier iets aan:
Wanneer de moeder onvoldoende gelegenheid krijgt om borstvoeding te geven op de normale, bovengenoemde manier, kan het op gang komen van de melkproductie langer duren. Dit probleem treft men vooral aan bij vrouwen die een klinische bevalling hadden. Omdat in een korte opnameperiode van enkele dagen het moeilijk te beoordelen is of de melkproductie op adequate wijze plaatsvindt, gaan deze vrouwen vaak naar huis zonder behoorlijke informatie over de lactatie. Zij weten niet hoe hun lichaam werkt en welke invloed bepaalde factoren hebben op het op gang komen van de borstvoeding.
Er is een verhoogd risico op een trager op gang komen van de borstvoeding, wanneer er sprake is van een of meer van de volgende omstandigheden in de perinatale periode:
Groot bloedverlies
De vochthuishouding van de vrouw kan hierdoor uit balans zijn. Extra veel drinken helpt hier niet. Het lichaam heeft tijd nodig om te herstellen en de melkproductie kan langzamer op gang komen.
Scheiding van moeder en kind na de geboorte
Indien niet onmiddellijk wordt begonnen met regelmatig afkolven (zelfs al produceert de moeder maar een paar druppels colostrum) zal een scheiding tot tijdelijk onvoldoende melkproductie leiden. Bovendien wordt bij een scheiding een baby vaak bijgevoed met een speen, wat tot zuigverwarring kan leiden.
Stuwing
Overmatige zogstuwing in het kraambed, bijvoorbeeld doordat de borsten niet adequaat geleegd werden, kan involutie van de melkklieren tot gevolg hebben. Hierdoor kan de melkproductie verminderen.
Te lange tijd tussen de voedingen en/of voeden op schema
De melkproductie komt niet goed op gang door onvoldoende stimulans van de borsten.
Gebruik van tepelhoedjes
De borsten kunnen soms niet voldoende worden geleegd, waardoor de melkproductie onvoldoende wordt gestimuleerd.
Verkeerd aanleggen
Door een verkeerde houding van moeder en/of kind tijdens het voeden, wordt de borst onvoldoende gestimuleerd, wat tot vermindering van de melkproductie leidt. Bovendien veroorzaakt verkeerd aanleggen tepelkloven.
Zuigverwarring
(Bij)voeden met een speen, zelfs al een enkele keer, kan leiden tot zuigverwarring bij de baby met als gevolg een verkeerde drinktechniek aan de borst. Door onvoldoende stimulatie zal de melkproductie afnemen.
Preventie
De meeste van de genoemde oorzaken zijn te voorkomen door een goed borstvoedingsbeleid.
Moeders met een verhoogd risico op een langzamer op gang komen van de borstvoeding, kunnen door de hulpverleners van de intramurale zorg vóór ontslag uit de instelling worden geïnformeerd en voorgelicht. Als de vrouw weet dat het geven van borstvoeding in de eerste weken wat meer geduld en doorzettingsvermogen kan vergen door bepaalde omstandigheden, zal zij minder vlug bezorgd of ontmoedigd zijn. Het is zinvol de moeder op de hoogte te brengen van het bestaan van borstvoedingbegeleidingsgroepen.
Daarnaast is een duidelijke (schriftelijke) overdracht aan de extramurale hulpverleners nodig. Dit voorkomt problemen thuis en tegenstrijdige adviezen van betrokken hulpverleners.
Hulpverleners in de extramurale zorg zijn soms niet op de hoogte van deze risico’s, vooral als hun werkveld breder is dan de kraamzorg. Goede instructies en eenduidige adviezen, door een goede overdracht aan de extramurale zorg, zijn dan ook belangrijk.
Verwijzing naar een lactatiekundige kan wenselijk zijn. De lactatiekundige kan in dit geval werken als katalysator tussen de verschillende betrokken hulpverleners en de moeder, zodat een duidelijk en goed te volgen begeleidingsplan voor moeder en kind kan worden opgesteld.
van lll.
Komt goed! :-*
Hoi,
mijn jongens zijn allebei via een KS ter wereld gekomen en hebben allebei BV gehad :inlove: (de oudste 6 maanden en de jongste 8!)
Mijn ervaring is wel dat het (denk ik) langer duurt voor de BV op gang komt, dan als je natuurlijk bevalt (nogmaals; denk ik, want ik heb -helaas- geen ervaring met natuurlijk bevallen).
Bij de oudste heb ik na ongeveer 3 uur aan kunnen leggen.
Het duurde gewoon een aantal dagen voor het allemaal goed op gang was gekomen. Ik heb in het begin wel wat gekolfd, en dat met een spuitje tijdens het live voeden erbij gespoten zeg maar.
Bij de jongste was dat helaas pas na ruim 6 uur (ivm de narcose 
)
Maar daar heb ik de kolf niet bij hoeven te gebruiken. Maar duurde ook een tijd voor het op gang kwam.
Probeer zoveel mogelijk aan te leggen, neem er vooral de tijd voor!
Het is even investeren/doorzetten… maar zó de moeite waar
:inlove:
Succes :thumbup:
[/spoiler]
tja, ik heb ervaring met 3 ks waarvan de 1e spoed en de 3e uiteindelijk onder algehele narcose
de 1e lag na 4 uur aan
de tweede na een half uur
en de 3e na zon 45 minuten.
maar bij mij ging de bv eigenlijk gelijk heel goed.
het kwam in het zhuis niet super op gang, en alle drie de kids vielen af.
maar eenmaal thuis ging het als een speer.
ik hield heel erg in mijn achterhoofd, wil het niet, geen man over boord, dan krijgen ze de fles.
ook is het ziekenhuis waar ik ben bevallen in bv gespecialiseerd, of hoe je dat ook noemt. ze staan daar voor 200 % achter bv.
ik hoop voor je dat het gaat lukken.
Ik kreeg Lynn gelijk aangelegd op de uitslaapkamer (bloot) ze hapte gelijk goed en dronk ook , daarna veel aanleggen en tussendoor kolven. Bespreek het ook met de verpleging heb ik wel gedaan en die hebben me heel goed begeleid
Dank jullie wel, ik wil het gewoon zo graag dit keer ik wil het ervaren al zal het maar voor een maand zijn ik wil het ervaren wat ik tot nu toe steeds heb gemist.
Ik ben de tweede keer bij Quillan ook bijna niet begeleid hierin, ik mocht dinsdag weer naar het ziekenhuis voor de gyn en de vk en dan zal ik dit ook aangeven het bv verhaal, ook heb ik dit keer gekozen voor een kraamzorg die er in gespecialiseerd zijn.
Ach en het is idd zo wil het niet dan is er altijd nog de kv maar ik wil gewoon goed voorbereid zijn op wat ik kan verwachten ed.
Hai meis,
Hier bij mn kleinste ook een (spoed) kz. Hij werd na 3 lange uren eindelijk bij me gelegd en ik heb hem gelijk geprobeerd aan te leggen. Maar hij was completely shaken up en wilde niet. Hij lag wel zo ongeveer boven op mn tepel en zocht af en toe die toch op. Ik heb de hele nacht zo met hem gelegen. Uiteindelijk wilde hij toch drinken. Ik heb hem echt bijna elk uur kort aan de borst gelegd. Zodra hij wakker was aanleggen. Op dag 3 kwam de voeding goed op gang. Dit is prima. Zo werkt dat bij borstvoeding. Stel je daar op in en laat je niet afschrikken als je kindje afvalt. Elk kindje valt af na de geboorte, zeker als ze borstvoeding krijgen. Ze krijgen de eerste dagen per voeding vaak niet meer dan 10 cc binnen per keer. Daarom VEEL aanleggen en zorg dat je zelf rust krijgt. Slaap als je kindje slaapt, drink lekker veel (heerlijke warme thee of wat je lekker vindt) en eet beschuitjes met veeeeel muisjes :). Wil je kindje niet drinken? Geen nood, koppel af en probeer het een half uurtje later weer. Dwing niet, maar bied veel aan. Ik weet zeker dat je het kan, en je heel fijn mag gaan genieten daarvan.
:-*
Hier ook een ks gehad en ziekenhuis personeel wat dacht dat een baby de eerste drie dagen niet uit de borst kan drinken. Ik had Milan ongeveer een uur na zijn geboorte bij me en gelijk aangelegd, hij probeerde het goed, maar er kwam denk ik niks. De eerste nacht en dag heeft hij denk ik elk uur aangelegen (is dat een woord?), toen werd hij heel onrustig en na heftig protest van mijn kant, heeft hij uiteindelijk 2x een klein beetje kv uit een cupje gehad. Er kwam echt niks uit mijn borst, niet met kolf, niet met hand, gewoon niet. Vanaf dag 3 heeft hij alleen maar uit de borst gehad en nu bijna een jaar later drinkt hij nog steeds lekker bij zijn mama. Ik heb in het hele jaar nooit gekolfd.
Vertrouw op jezelf en je lijf en gun jullie de rust. Iedere mama kan het, maar het kan even tijd kosten. Succes!!
Ik heb zelf, dankzij ook de voorbereiding via KOK op borstvoeding geven (wat door sommigen de bv-maffia werd genoemd) heel sterk zelf de regie gehouden.
Wessel werd op dinsdag 23 uur geboren via een keizersnede. Heb 'm op 0.30 uur aangelegd, maar (uiteraard) nog geen voeding.
Ik heb een kaart op z’n wiegje gehangen dt hij onder geen beding kunstvoeding mag krijgen ZONDER overleg met mama/papa.
Er was een goed geboortegewicht en het is heel normaal dat een kindje de eerste dagen afvalt. Op vrijdag begonnen ze een beetje te koeren dat hij toch echt kunstvoeding moest omdat hij tegen de 4 ons afvallen zat. Oke… dan fingerfeeding door ons!!! 10 cc gegeven en toen weer aangelegd… en jaaaaaaaaa… daar liep de borstvoeding.
Je wilt niet weten hoevaak ik heb moeten vechten voor “geen kunstvoeding”. Ik had Wessel naast me liggen en bij iedere piep/kik die hij gaf legde ik aan. Mijn lieve zus (kraamverzorgster) gaf mij hierin een stukje coaching. Ook dit intensief bezig zijn met bv werd af en toe “afgekeurd”… mama moest volgens de verpleging ook aan haar rust komen… duhuh… ik lag de hele dag in bed… lekker te lurken met mijn kind… hoemeer rust kun je krijgen. Maar ook dat was een kwestie van doorzetten.
Bij mijn nichtje (ook bevallen met keizersnede) ging de bv volgens mij vanaf het begin al beter dan bij mij, maar “men” vond het te weinig en op dag 2 werd er kunstvoeding ingegoten en adviseerden ze om te kolven…
Nou; ik vind er niets zo a-hormonaals als kolven dus ik geloof niet in “stimuleren met een kolf”… Een kindje dat krachtig kan zuigen is de allerbeste stimulans en daar kan geen f*cking kolf tegenop.
(zelfs na 4 maanden volop bv kwam er bij mij voor de eerste keer geen druppel uit de kolf).
Borstvoeding is inmijn ogen een pact dat je sluit met je partner en je kindje. Je focus ligt daar op. Binnen de kaders van gezondheid uiteraard.
Een normaal voldragen kindje krijgt zoveel van mama mee dat ze dagen kan teren op wat er is. Dit geeft jou de kans om je te richten op de bv.
Ik ben ervan overtuigd dat in de ziekenhuizen en in de “normale” zorgverlening veel te snel naar hulpmiddeltjes wordt gegrepen om de moeder te ondersteunen. Terwijl het in mijn ogen maar 1 boodschap afgeeft “je kunt het niet zonder hulpmiddelen”. En volgens mij heb je maar een paar dingen nodig: steun, rust, verwennerij en ruimte om het zelf te regelen met je kindje!.
Mijn stuk is nog lichtelijk gevoed door wat frustratie over hoe ze met mijn nichtje zijn omgegaan (die dus met 7 dagen is gestopt… “omdat het echt niet meer ging”).
Hier bij de 2e een ks en zij lag binnen een uur aan de borst in de uitslaapkamer. De 3 dagen in het ziekenhuis heb ik haar continu bij me gehad en heel vaak aangelegd en eigenlijk is dat meteen goed gegaan. Ze dreigde wel te veel af te vallen. Het ziekenhuis hield ook het beleid aan dat een kind niet meer dan 7 % mocht afvallen dus daar zit je zo aan :? Maar toen heb ik wel even discussie gehad toen ze over bijvoeden begonnen. Volgens mij vonden ze me een zeer lastige patient met als gevolg dat ik vooral met rust gelaten werd, en dat vond ik wel prima. Weinig begeleiding dus maar ik was ‘ervaren’ na 1 kind borstvoeding en ik had me zeer goed voorbereid (volgens mij heb ik toen een soortgelijk topic geopend op kok).
Als je een geplande ks krijgt kun je het best goed voorbereiden en ook bespreken met het personeel wat je wilt. Gaat vast goed komen :thumbup:
Hier bij de 2e een ks gehad en na een uur aangelegt maar toen wou ze niet echt aanhappen, de hele dag geprobeerd maar na 1 a 2 slokken wou ze niet en viel in slaap. De dag erna hapte ze goed aan en toen ging de bv lekker uiteindelijk heeft ze 14 mnd bv gehad :inlove:
Nu krijg ik binnen 10 wkn weer een ks en hoop dat hij het ook zo snel door heeft en we weer heeeel lang ervan kunnen genieten 
Hier heb ik een bevallingsplan opgemaakt bij de 2e en vooral duidelijk ingezet wat ik wou ook met de bv en ze hebben echt aan al mn wensen voldaan :thumbup:
Oh wat fijn al die herkenning en al die hulp, ik werd idd bang gemaakt bij Q dat hij teveel afviel, en omdat het verhaal met Luna ik toch al zo angstig was ben ik toen gauw na 3 dagen overstag gegaan op de kv.
Maar dit keer wil en zal ik het proberen ik wil weten en ervaren hoe het is.
Hier ook een ks. Helaas in combinatie met zeer slechte begeleiding en een kind dat het niet goed lukte om aan te happen (en bijgevoed werd met kv ivm wat ze dachten een infectie).
En uiteindelijk, na een dag of 5 kolven en steeds aanleggen… kwam er dan eindelijk een druppeltje uit en heb ik nog ruim een maand volledig borstvoeding gegeven. (Hierna gestopt omdat aanleggen nog steeds problematisch was helaas…)
oh ja… Marielle… ze halen wel vanalles uit de truukendoos natuurlijk. Bij mijn nicht hadden zei de verloskundige “het kind is wel mijn verantwoordelijkheid”… nou… duhuh… volgens mij is er he-le-maal niets van haar bij… De huisarts beaamde dat het kindje gezond was dus wat nou verantwoordelijkheid. Dit ligt gewoon bij de ouders.
Als het kind slaapt en plast… (poepen hoeft nog niet eens de eerste dagen), zou ik echt wachten tot het komt.
En net als bij Bambi werkte het bij mij volgens mij ook wel zo… omdat ik best wel standvastig was, zag de verpleegkundige er volgens mij al tegenop om het gesprek aan te gaan… hihi…
En nog 1: Zullen we vanavond een flesje geven zodat jij lekker kunt rusten… duhuh… wat nou rusten… ER is vanaf het moment dat de baby uit de buik is 1 prio: dat ze eten krijgt… VAN JOU!..
hihi… ik word gewoon weer fanatiek…
Een vriendin van mij is afgelopen maandag bevallen van een dochter met de ks, maar haar kindje was bij de geboorte ook net 4 pond dus wel klein, na een paar dagen dronk ze nog steeds niet en zakte heel snel onder haar geboortegewicht waardoor ze steeds duffer en slomer werd, toen hebben ze haar opgenomen weer op de kinderafdeling maar mijn dinnetje heeft volgehouden ze voedde zelf na 2 dagen en voedde bij met de sonde.
Dus ons ziekenhuis heeft godzijdank zich aardig aangepast op dat gebied.
Mijn dochter was 750 gram en ook ik heb haar bv gegeven hoor, dus het kan wel.
Eerst met de sonde en na 8 weken met de fles (live wilde ik wel maar aangezien ik nog al fors gebouwd ben, en zij nogal klein…) Maar ze heeft het wel gewoon gehad, dus er zijn genoeg mogelijkheden meid!
Succes!
Hoi,
Mijn oudste is na een spoedkeizersnee geboren. Kon hem pas een uur of later aanleggen, maar toen ‘gewoon’ heeeeeel vaak aangelegd (de eerste paar dagen bijna elk uur), met behulp van hele lieve zusters en man, want zelf doen deed wel erg veel pijn in het begin. De BV kwam snel en goed op gang. ‘Las mamas de una reina’ (de borsten van een koningin) zei een zuster. Maar goede hulp lijkt me wel noodzakelijk. Als ik jou was legde ik het telefoonnummer van een lactatiedeskundige klaar, voor de zekerheid. Trouwens, als je geen tsr krijgt kun je een oxitine-neusspray gebruiken, eventueel. Die heeft mij ook geholpen, maar dat was later.
Mijn tweede is ‘normaal’ geboren, daar kwam de bv lastiger op gang, eerlijk gezegd, omdat hij geen zin had of misselijk was, of weet ik veel…
UIteindelijk allebei 6 maanden bv gegeven.
Succes!
Groetjes,
LaBruja
ik ben ook bevallen met een ks.
helaas heb ik erg veel bloedverlies daarna gehad. ik had een bloedtransfusie nodig. hierdoor was ik zo verzwakt en suf dat ik de eerste avond niet het besef had om mijn kindje aan te leggen.
J. heeft volgens mij ook de hele eerste nacht doorgeslapen, die was denk ik ook uitgeput na een bevalling van 33 uur.
de tweede nacht heb ik hem ook heel vaak aan gelegd, en toen kreeg ik van de verpleging op mn kop dat ik hem wel een uur aan de borst heb gehad, maar mijn gevoel zei dat het moest. hij bleef ook drinken.
maar naarmate de dagen vorderde kreeg ik hem steeds lastiger aangelegd. het ziekenhuis ging hem ruw aankoppelen en hij werd steeds gefrustreerder. hij kwam ook maar niet aan, viel steeds meer af.
ik heb toch doorgezet, en eenmaal thuis met de kraamzorg hebben we alles geprobeerd, maar J. werd steeds gefrustreerder en viel steeds meer af.
mijn stuwing was weg, en er kwam geen druppel melk meer. uiteindelijk heb ik 10 dagen bv kunnen geven, en moest ik over op kv. helaas dus geen succesverhaal hier.
mocht er nog een 2e kindje komen, zal ik zeker alles op alles zetten om de bv te doen slagen!
mijn zoontje werd 7 weken te vroeg met ks geboren. in het duitse ziekenhuis waar ik beviel stond bv hoog in het vaandel. Ik ben meteen begonnen met kolven om de melkproductie 
op gang te krijgen. Al waren het maar drie druppels, die werden per sonde aan mijn zoon gegeven! Na een paar dagen had ik veel melk. Ik mocht mijn zoon aanleggen, daarna kreeg hij altijd nog een flesje met afgekolfde melk.
Na een maand was hij thuis, toen heb ik nog 6 weken bv, fles, kolven bij iedere voeding gedaan. Niet niks. Te vroeg geboren kindjes drinken langzaam, hij dronk meestal een uur aan de borst. Daarna fles en dan nog kolven. pfff maar het was het waard! In totaal heb ik 10 maanden bv gegeven.
Niks zo mooi als je kindje aan je borst :inlove:
Volg je gevoel, praat met mensen, maar blijf bij jezelf en blijf rustig.
Ik hoop voor je dat het lukt :hug: