Hoi allemaal,
Ik zit met het volgende…Thom gaat sinds vorige week naar school en is sinds die tijd zooooooo ontzettend boos! Ik weet niet meer wat ik moet doen. Hij is een heel sociaal menneke maar tegen zijn broertje en tegen mijn man en mij is hij zoooooooooooo kwaad en zoooooooooooo aan het schreeuwen. Het lijkt net alsof hij het me kwalijk neemt dat ik hem nu naar school heb gestuurd. En hij plast ook telkens in zijn broek. Veel spanningen dus…voor het mannetje. Ik vind het ergens zo ontzettend zielig…maar ik heb wel mijn grensen. Herkennen jullie dit? En hoe lang duurde het ongeveer en hoe gingen jullie er mee om?
Ik moet er wel bij zeggen dat Thom hypersensitief is en dat ons is geadviseerd om met hem naar een pedagoog te gaan.
Graag hoor ik jullie ervaringen en/of tips…groetjes,Monique.
herkenning !
wat ik deed, was hem de ruimte geven om zijn emoties/energie/moeheid kwijt te raken.
of even fietsen, rennen, buiten spelen
OF juist rust creeeren.
ik heb toen speelgoed op zijn kamer gezet, zo van speel maar even zonder anderen om je heen.
ik zag even wat meer door de vingers.
reageerde niet op elke “fout” die hij maakte.
wel de extreme natuurlijk, pikte niet alles,
Jonas gaat nu een maand naar school en is sinds deze week ook zo prikkelbaar…weet ook niet wat het is.
Word enorm boos,slaat,pitst en alles wat ik vraag en zeg krijg ik een NEEN :wall: :roll:
het is d eovergang
het wennen
de prikkels van al die nieuwe dingen
die moeten ze kwijt.
dat duurt soms een week, soms 3 weken.
en dan zijn ze er weer
Emma had het ook… grote mond schreeuwen etc…
op school deed ze het hartstikke goed en was ze heel lief… maar na school was het een drama… dan had ze de hele dag zo haar best gedaan dat het thus eenmaal op was…
ik deed dan ook niet veel meer met dr na school… rust creeren en een beetje haar gang laten gaan… niet teveel verwachtingen … als ze met een vriendinnetje wilde spelen prima maar dat moest ze zelf aangeven…
Even een reactie als juf.
Dit is echt heel normaal. Hebben ze jullie dit nog niet gezegd op school? Ik meldde het altijd op de informatie-avond.
Een kind doet op school (over het algemaan) ontzettend goed zijn best om lief te zijn, te doen wat de juf zegt enz. Daarnaast nog eens alle energie die het een kind kost om aan het drukke ritme met de vele verplichtingen van school te wennen. Dit alles bij elkaar heb je een kind dat doodmoe is. Op school durven ze dit nauwelijks te laten merken.
Thuis daarentegen voelen ze zich veilig. Daar durven ze zichzelf te zijn en reageren ze hun frustratie dus af.
Tja… de oplossing. Hou het in ieder geval thuis rustig. Niet teveel spelen bij vriendjes, misschien een keertje niet naar de sportclub of de zwemles (maar ja, daar betaal je ook voor) en als ze nog geen 5 zijn, in overleg met de leerkracht eens af en toe een middagje niet naar school. De meeste leerkrachten staan daar wel open voor. Ze weten dat het zwaar is. (Ik stond het ooknog wel eens toe in groep 3 hoor.)
Een gerustelling. Het gaat ook weer over. Het wordt meestal alleen maar erger tot de herfstvakantie (vaak begint het pas na een paar weken). Die week vakantie is echt hard nodig. Dan kunnen de kinderen vaak weer lekker bijtanken. Daarna gaat het weer een tijd goed. (Sint en kerst wil weleens hetzelfde effect opleveren.)
Je ziet dit trouwens vornaamelijk bij groep 1 en groep 3. (voor zover ik het weet). Maar sommige kinderen hebben er ieder jaar wel even oeite mee.
Zie het vooral als een compliment. Je kind voelt zich thuis veilig genoeg om echt zichzelf te zijn.
Succes!
Jeetje…wat weer een fijne antwoorden! Hartelijk dank dat jullie zo meedenken/meeleven…dat doet erg goed. En ook wel erg fijn om het eens van de juf te horen…dankje Hellen! Ik moet zeggen dat het zojuist verbazendwekkend goed ging,terwijl hij vanmorgen om 5.30 al wakker was! Maar we hebben samen gezellig gegeten…Thies lag al in bed…en daarna heb ik hem weer naar school gebracht. Slechts 1 keer werd hij een beetje boos…en toen heb ik het maar genegeerd…het was niets ernstigs. Het is idd wel een compliment om te bedenken dat hij zich thuis veilig voelt. Hij heeft trouwens ineens nu constant iets in zijn handen om mee te ‘friemelen’…als hij smorgens zijn beker mee heeft dan heeft hij die constant in zijn mond en verder mocht hij van de juf zijn kussentje van de Disney-film Cars meenemen en die heeft hij de hele tijd in zijn armen! Ach als hij zich op die manier veilig voelt.
Groetjes,Monique.
Verder creeer ik idd ook zoveel mogelijk rust na school. Thom heeft nog geen sport en zwemles e.d, daar wachten we expres maar even mee.
Ik herken het ook!
Hij wilde niet meer luisteren, was erg opstandig. We hebben toen het eerste of tweede weekend (ik weet niet precies meer wanneer het begon) hem heel streng aangepakt (zogenaamd een leren luisteren weekend, hij mocht alleen spelen als ie goed naar ons geluisterd had en anders op zijn stoel blijven zitten) en het was maandags helemaal over!
Hier ook heel herkenbaar.
Ik heb ook met een pedagoog gesproken.
Justin moest met het eerste gesprek mee.
En ojee wat heeft hij me daar flink voorschut gezet.
Luisterde helemaal niet.
Klom op tafel en luisterde gewoon niet naar mij als ik zei dat hij eraf moest.
Ojeetje zeg.
Die week kwam ze ook eens thuis rustig met mij praten.
Ze stelde vidieohoomtraining voor.
Ik stemde ermee in maar ik zit nu toch te tweifelen.
Ze gaan ons filmen vooral Justin.
Maar ik vind het momenteel enorm meevallen hoe hij doet.
Het lijkt wel of hij rustiger word en weer beter gaat luisteren.
Ik heb er eigenlijk geen zin in om iemand in huis te hebben.
En dan ook nog gefilmd worden.
Ik moet de brief met hantekeningen nog opsturen al de hele week :oops: maar iets houd me tegen.
Hij is op school ook best erg.
Maar ik zie dit van de ene kant niet zitten zo.
Wat zouden jullie doen het gewoon eens proberen?
Ik denk nu grotendeels nee ik wil het niet.
Maar van de ene kant ppfff moeilijk hoor.
http://www.kindjeopkomstforum.nl/viewtopic.php?p=1019533#1019533
Ik heb hierover een ander topic geopend.