Tom krijgt kiezen…en dat zullen we weten ook :roll: :eh:
op zich niet zo erg maar door de bananen in zijn oren en zijn standje “hyperen is normaal” verlopen hier de dagen nogal trubbelig 
:shifty: :roll:
op zich niet zo erg…máár IK ben steeds de klos en daar word ik buiten het de hele dag mopperen zó moe van :twisted:
zoals vandaag: Hij zit idioot te doen op/met zijn hobbelpaard…om mn meubels te redden ren ik er naar toe: en komt MIJN voet klem te zitten in dat hobbelpaard :twisted: auw auw auw auw
gisteren: we lopen op straat, hij moet mn hand vast gaan houden want we gaan oversteken…meneer maakt een rare manouvre en IK sodemieter met buggy en al omver :twisted:
en zo kan ik er nog wel 5 verzinnen…
hebben jullie dat ook wel eens :think:
u begrijpt mijn humeur is wel eens beter geweest :evil:
o o o meis !
Wat ik vind… :think: :think: :think:
dat jij NU een superknuffel verdient !!!
:hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug: :hug:
liefs
Gerda
tja Guus, we zijn inderdaad gewoon de klos!!! (en dat duurt ok nog wel even ben ik bang hoor! :wall: :wall: :wall: )
:hug: :hug: :hug: :hug: voor jou, het valt niet altijd mee he?
ach ja we overleven het wel 
maar niemand die klem kwam te zitten met zn vingers in een la om zn kind te behoeden voor het pakken van een vlijmscherm mes?
niemand die alle koffieprut op kon rapen omdat zijn kind de koffiezetter een duw gaf?
niemand die alle tomatensoep van de grond kon soppen omdat kindlief wel iets te graag wilde “hellupuh” door de soep uit te kast te pakken?
niemand die helemaal onder de hondenpoep zat omdat zijn kind het hek van het uitlaadveldje optrok en naar binnen rende?
naja: u begrijpt? niemand die de klos was van de kuren van zijn kind :think:
nee
Want die dingen doen Peter en Aniek dus niet.
Ze kunnen helemaal niet bij het koffiezetapparaat.
Ze vinden de la met messen niet interessant, hebben zat eigen lades waar ze mee mogen klooien
hebben geen irritant hobbelpaard waar je tussen kan komen want de gladde wipkip van ikea is ook mama-safe en staat bovendien onder het veranda dak buiten :mrgreen:
Hondenpoep ook geen punt, dat veldje is ver buiten onze route en de brug ertegenover is veel interessanter en tomatensoep uit de kast trekken… :think: was dat een glazen pot dan :o
Dat mogen ze van mij echt niet hoor, de kast is hoog dus ze kunnen wel willen helpen, maar als ik zeg nee, dan komen ze er niet bij, dus nee…
Weet je zeker dat je niet zwanger bent
Ik doe namelijk wel veel kluns dingen zelf… pak 2 paracetamol en zet de melk in de kast bij de glazen waar hij niet past, de eerste keer erna trek ik de kast open en kreeg het pak melk over me heen.
Trok de la van de vriezer iets te ver uit om dat ene laatste waterijsje nog te versnaperen en kedeng kreeg de la op mijn tenen…
Dat doe ik dus allemaal zelf, maar de kids, neee :snooty: :mrgreen:
ik vind “de klos” heel negatief klinken…
Hoezo de klos, je bent toch geen slachtoffer van je kind?
De klos; dat houdt in dat het kind de regie heeft en mama niet. Zo lees ik het, maar misschien heb ik het mis.
Opvoeden is met vallen en opstaan, de klos; nee.
De klos zijn hoeft toch niet zo letterlijk worden genomen? :think:
Ik ben ook weleens ‘de klos’… :mrgreen:
Olivia doet echt wel eens iets wat niet mag (logisch voor een peuterpuber natuurlijk 8) ),
maar ik heb wel de regie.
Hoe kan Tom nu bij messen, koffiepotten en andere breekbare spullen komen? :think:
Kinderen proberen van alles uit, doen alles na, dus gevaarlijke dingen staan hier hoog. Je kunt niet alles voorkomen, maar ik probeer het wel.
Misschien dat Olivia een kind is dat wat ‘gehoorzamer’ is, maar ze luistert over het algemeen vrij goed.
We hebben bijv een dure muziekinstallatie en vanaf het begin blijft ze van
de knopjes af. Dat is wel iets wat we haar echt bewust hebben geleerd.
Wat doe jij als hij zulke dingen doet?
:lol:
Zo hebben we allemaal wel van die dagen.
Als het sóchtends eenmaal begint, dan gaat het bij mij ook de hele dag door.
@Guusje wrote:
niemand die alle tomatensoep van de grond kon soppen omdat kindlief wel iets te graag wilde “hellupuh” door de soep uit te kast te pakken?
stomme vraag misschien hoor, maar waar valt soep uit die in de kast staat ? :think:
@hedwich wrote:
@Guusje wrote:
niemand die alle tomatensoep van de grond kon soppen omdat kindlief wel iets te graag wilde “hellupuh” door de soep uit te kast te pakken?
stomme vraag misschien hoor, maar waar valt soep uit die in de kast staat ? :think:
Misschien een overgebleven soepje uit de koelkast?
Maar goed, nee die dingen bebeuren hier (nog) niet. Anne mag op een afstandje meekijken als ik kook, ze mag de geschilde aardappels in het water doen, ze mag de tafel dekken, maar ze mag niet in mijn kasten komen :naughty: Anne is op het moment echt niet de liefste en test me uit van hier tot ginder. Ben enkel een keer de 'klos' als ze onderweg niet meer wilt fietsen bv en ik haar fiets afpak en die dan naar huis moet tillen (best zwaar) en zij huilend achter me loopt omdat ze toch wilt fietsen (maar ik niet toegeef, want zo gaat het elke keer). O ja, en dan komen we vreemde tegen en dan zegt ze: ik ben boos op mama :oops:
:inlove: heerlijk die peuterpubertijd :?
uh… als die kiezen er eenmaal zijn gaat het gewoon door hoor (en nog erger) … maar dat wil je vast niet weten :silenced: Peuterpuberen is zo leuk :liar:
Hahaha ik ben dagelijks de klos.
Althans zo voelt het wel soms.
Chris mag meehelpen opruimen, ik veeg mijn dagelijkse hoopje stof en pluisjes bij elkaar met de bezem en zodra ik me omdraai om de handveger en blik te pakken, ligt het heel de kamer weer door omdat Chris met zijn plastic bezempje “mee wil helpen”.
Heel lief van hem maar ik kan weer van voren af aan beginnen.
En als ik bij Guus in huis zie wat voor maatregelen zij allemaal genomen heeft om Tom veilig te houden, dan ligt het daar echt niet aan.
Ze laat Tom wel eens meehelpen in de keuken, maatbekertje vullen, dat soort dingen, en ja dan kan hij wel eens bij die gevaarlijke dingen maar Guus is er dan bij.
En normaal luistert Tom ook goed (weet ik ook omdat ik hem inmiddels ken 
:inlove: ), maar net zoals elk kind gooit ook hij wel een de kont tegen de krib en als dat gebeurd, kun je je als moeder soms redelijk de klos voelen.
Want moeder is degene die al die “ongelukjes”, zoals chocomel op de bank, vilstift op de muren, perongeluk tóch die schaar weten te bemachtigen, (en zoals bij mij wel eens een leegegraaide luieruitgesmeerd op de tv), op mag ruimen, en geloof me, dan voel je je soms wel eens de klos
@Kroes wrote:
Kinderen proberen van alles uit, doen alles na, dus gevaarlijke dingen staan hier hoog. Je kunt niet alles voorkomen, maar ik probeer het wel.
we waren koekjes aan het bakken :inlove:
normaal zit hij zeker 3 keer per dag op het aanrecht naast de koffiezetter, om zijn handen te wassen voor het eten…al die tijd, al 2 jaar lang, blijft ie van dat ding af…alleen toen ie water in een maatbeker mocht doen graaide ie dus die filter eruit…kon het niet afknipogen zo snel ie dat deed…en dus toen was ik de klos en kon alles op gaan doen
mes idem: hij staat naast me op zo’n krukje…mag het beslag roeren…ik doe de bestek la open om de likkepot te pakken die ik vergeten was klaar te leggen,en meneer snokt zn hand in de messen…kon nog net de la weer dicht doen maar wél met mÃjn vingers er tussen… auw auw auw…
soep: soep in glas staat achter de blikken…achterin de kast dus…normaal komt is dus nooit in die kast, ja hij luistert goed
maar nu dus wel…en hij moest nog een eind reiken ook…maar hij had hem eerder úit de kast dan dat ik de kast dicht kon doen…en toen dus klabats…en was ik de klos om alles op te ruimen…en wanneer ie dat deed? toen ik hem had weggejaagd bij de oven toen ik de koekjes in de oven schoof…peuterpuber dus @Kroes wrote:
Misschien dat Olivia een kind is dat wat ‘gehoorzamer’ is, maar ze luistert over het algemeen vrij goed.
We hebben bijv een dure muziekinstallatie en vanaf het begin blijft ze van
de knopjes af. Dat is wel iets wat we haar echt bewust hebben geleerd.
Wat doe jij als hij zulke dingen doet?
zijn er dan nóóit dagen dat Olivia er wel aan zit?
van die dagen dat haar ogen op ondeugd staan en ze álles doet wat niet mag?
ik durf echt te zeggen dat ik tom prima onder de afstandbediening heb, hij luistert meer dan goed en is een super lief en rustig kind…
maar er zijn gewoon dagen dat hij niet te houden is, zoals ik in mijn openingspost al zei, bananen in zijn oren heeft, en werkelijk hyper is de hele dag. en ja, dan horen die dingen die ik nu omschrijf erbij…vind ik niet erg, hoort erbij -zoals ik al zie in de openingspost- MAAR ik voel me wel de klos van zijn kuren…
net wat je zegt rivella… :thumbup:
guusje, je wil niet weten hoe vaak ik in een poging geknoei te voorkomen de hele tafel heb ondergesmeerd (ja mama, daar stond nóg een glas).
of in een poging een helse rit naar de ehbo af te wenden mezelf blauwe plekken of schrammen heb bezorgd.
en dan die grote blauwe onschuldige ogen die je vragend aankijken en zeggen: “heb je je pijn gedaan mama?”
of nog mooier, een meearige glimlach: “domme mama toch.”
:mrgreen: .
en voor de supermoeders die soort dingen nooit overkomt: gefeliciteerd :thumbup: :lol: .
oow nou er zijn echt wel dagen tussen waarbij ze niet geweldig luistert. Maar dat heeft bij haar meer betrekking op weglopen (als ik haar neus wil schoonmaken of in een winkel ofzo). Of ze zegt overal nee op. Of gooit haar speelgoed weg.
Bij haar uit kiezen krijgen zich meer in veel en hard huilen :roll:
Elke dag zijn er wel dingen die ik moet opruimen; bekertje drinken dat een keertje omgaat (gelukkig niet veel BAH), een koek die afbreekt en in 10000000 stukjes op de grond valt. Pen naast het papier op de tafel. Dat soort dingen.
Maar dat vind ik meer onder het ‘groter worden’ vallen.
Ze heeft ook een korte periode gehad dat ze telkens de cd’s uit het kastje haalde. Dan zeg ik ‘nee, die zijn van papa’ en ruim ik ze op.
(maar of ik dan de ‘klos’ ben, zo voelt het niet)
Aan de muziekinstallatie zit ze echt nooit. Ze kijkt er wel eens naar en dan zegt ze ‘van papa’. :mrgreen:
Toen ze net kon kruipen, heb ik haar héél vaak daar weggehaald en telkens gezegd: ‘uh uh’. Ik denk dat t is blijven plakken. 
Dusss, ik snap je wel, maar vooral bij je tweede post (hoe je het opschreef) kreeg ik een beeld van een soort ‘Dennis the menace’.