Hoewel dit niet echt een gedichten/verhaaltjes forumdeel is, in navolging van het verhaal dat NewTimeMom plaatste, het volgende verhaaltje. Ook een mooie doordenker.
De Boodschap van de maan
De maan wordt sinds mensenheugenis iedere maand vol,
dan neemt hij weer af, verdwijnt heel even…
waarna hij weer opnieuw geboren wordt.
Op een nacht wilde de maan de mensen een boodschap geven.
Hij liet de sprinkhaan tot zich komen en zei tegen de sprinkhaan:
“Sprinkhaan, ik wil dat jij de mensen een boodschap brengt.
Ik wil dat jij de mensen vertelt dat het hen net zo gaat als het mij vergaat.
De mensen worden geboren, ze groeien op, worden volwassen…
dan worden ze oud, sterven even en worden daarna weer opnieuw geboren.
Zo boven, zo beneden; zo dood en zo weer leven.”
De sprinkhaan ging op weg met de boodschap van de maan.
Maar onder weg naar de mensen kwam de sprinkhaan de haas tegen.
En de haas zei tegen de sprinkhaan:
“Waar kom je vandaan, waar ga je naar toe en wat ga je doen”.
“Niet zo snel haas”, zei de sprinkhaan,
“Ik kom van de maan, ik ga naar de mensen en breng ze de boodschap van de maan”.
“Ach”, zei de haas, “dat kan ik veel beter doen dan jij.
Ik ben veel sneller dan jij.
Ik zal de mensen de boodschap van de maan brengen.”
Maar nog voordat de sprinkhaan had ingestemd,
laat staan de boodschap van de maan behoedzaam had doorverteld,
was de haas al vertrokken.
De haas kwam bij de mensen en riep ze allemaal bij elkaar.
“Mensen, ik kom jullie de boodschap van de maan brengen:
De maan gaat dood en blijft dood en zo zal het ook jullie vergaan,
wie dood gaat zal dood blijven”.
De mensen keken elkaar aan, vonden het wat vreemd en dachten:
“Nou, zo zal het wel zijn dan”.
De haas ging terug naar de maan en zei:
“Maan, ik heb jouw boodschap aan de mensen gebracht”.
“Ja, maar”, zei de maan, “ik heb jou helemaal niet als mijn boodschapper gekozen.
Wat heb je de mensen in letterlijk hemelsnaam verteld?”
“Nou”, zei de haas, “dat is heel simpel: De maan die gaat dood en die blijft dood en zo zal het ook jullie vergaan”.
De maan werd woest; “Dat was heel mijn boodschap niet!
”Met een tak sloeg hij de haas op zijn neus.
Zijn lip is toen gespleten en sindsdien heeft de haas een spleetje in zijn lip.
En wij mensen… veel van ons denken, dat wanneer we dood gaan, we dood blijven.
Maar dat komt omdat we de verkeerde boodschap van de haas hebben ontvangen.
Kijk maar naar de maan, die wordt iedere maand opnieuw geboren.
