Blub, de goudvis van Anieks klas was vanmorgen van de drijvende.
Ik hoorde juf nog mompelen “dat ze er iets mee ging doen” maar ik stelde me daar eigelijk niets bij voor.
Nou kwam ik Aniek halen, dat was dus drama. Kind was totaal van de leg en nog wel.
Bleek dat Juf vrij uitgebreid aandacht had besteed aan het heengaan van Blub en ze had alle kinderen afscheid laten nemen en daarna hadden ze hem met zijn allen buiten “begraven”
Oke, duidelijk, daarom huilt ze dus, sinds het overlijden van Tim :vlinder: ons neefje dat bij 22 weken zwangerschap werd doodgeboren, is ze erg onder de indruk van alle emoties die ze om haar heen ziet. De begravenis van Tim :vlinder: is net 8 weken geleden.
Voor Aniek is de begravenis van Blub dan wel erg confronterend.
Maar zowieso was ik wel een beetje van de leg omdat ik het niet echt kies vind van juf om zoiets zwaars te maken van het overlijden van een vis en dat dan bij 4 jarigen…
Ik heb ook wel aangegeven dat ik het op prijs had gesteld als juf bij de binnenkomst vanmorgen even had aangegeven dat “het iets doen” wat ze mompelde zou gaan slaan op een uitgebreide begravenis.
Dan had ik juf kunnen vertellen dat dit wellicht te veel van het goede zou zijn voor Aniek.
Aniek was trouwens niet de enige, er waren nog zeker 3 andere kindjes die het ook niet zo goed konden verteren.
Is dit nou eigelijk normaal? want dat vond ik dus niet :think: , of maken we er te veel ophef over als we aangeven op school en bij Juf dat we dit niet echt passend vinden voor 4 jarigen. Niet in elk geval zonder het bijzijn van ouders.
Ik vind het wel goed als ze vertellen aan de kindjes dat je een vis niet zomaar door de plee spoelt als ie dood is… ik bedoel dat doe je met je kat ook niet… maar helemaal een begravenis doen met zulke kleine kindjes voor een vis… nee :think: dan maak je er iets veel te ‘groots’ van naar mijn idee
Op zich vind ik het wel een goed idee, maar wel in overleg met de ouders, zodat die ook wat inbreng hebben inderdaad…zoals bij jullie spelen er extra emoties mee ivm het overlijden van jullie neefje…dat was wel fijn geweest voor jullie :hug:
@Heleen wrote:
Op zich vind ik het wel een goed idee, maar wel in overleg met de ouders, zodat die ook wat inbreng hebben inderdaad…zoals bij jullie spelen er extra emoties mee ivm het overlijden van jullie neefje…dat was wel fijn geweest voor jullie :hug:
Zo denk ik er ook over.
Wat ik wel belangrijk vind is als er zoiets gebeurt binnen het gezin wat zon indruk maakt op het kind… geef dit zowieso door op schoool… dan weet juf er van af. En is het wat direkter in haar geheugen.
Maar dat is een tip van mijn kant ,omdat ik zelf ervaring heb met kinderen en een aantal van zulke gebeurtenissen en school enzo.
Sterkte met je meissie, ik kan je heel goed volgen kwa gevoel :-*
begrijp me niet verkeerd, ik vind het een goede zaak dat ze er aandacht aan besteed… ik heb alleen wat moeite met de diepgang van het geheel.
Aniek vond het heengaan van Blub namelijk helemaal niet heel erg, wel interessant dat wel.
Maar nu staat deze goudvis door het hele gebeuren op het zelfde niveau als het overlijden van een mens, in ons geval van Tim :vlinder: En daar heb ik dus WEL moeite mee.
Dan maak je er veel te veel van.
Ik bedacht me ook echt direct dat het een lekkere zaak zou zijn als ze dit bij elke vis deden, want zo lang zijn die goudvissen leventjes niet en zeker niet op een school waar ze in het weekend niet echt verzorgd worden.
Aangeven op school, moet eerlijk zijn… ze zit in een instroomgroep en op 2 ochtenden wennen na is ze “gewoon” gegaan.
Er is ons ook niets gevraagd, niet door school, niet door de juf.
Ze namen het gewoon als gegeven aan dat ze er was en mee zou draaien als je begrijpt hoe ik dat bedoel.
Ik voel me nog steeds een dolend schaap en heb nog steeds dagelijks veel vragen.
Alles wat ik me bedenk vraag ik ook, maar toch voelt het allemaal nog erg onwerkelijk.
Voor ons is het ook nieuw natuurlijk, maar kan ik anders een gesprek met juf aanvragen om 1 en ander ook te vertellen over Aniek?
Want ik heb echt het gevoel nu dat we (past goed in dit verhaal) als klein visje zo in de grote oceaan zijn geplempt. :shifty:
Cell, gezien alle hectiek die jullie in de laatste maanden hebben ervaren zou ik zeker een gesprek aangaan, zodat de juf net ff wat meer op Aniek kan letten. Zeker als het ook je eigen gemoedsrust ten goede komt. :thumbup:
Ik zou zowiezo een gesprekje aangaan als ze net op school is.
Gewoon wat langer blijven in de klas ook om te weten hoe haar eerste weken zijn gegaan en om wat meer over je kind te vertellen.
Cell, ik kan me helemaal in je gedachten vinden hoor. Van mij hadden ze er in de klas ook niet zo diep op in hoeven gaan. iets in trand van : ojee Blub is dood, Wat erg en we gaan de congerge even vragen of hij hem gaat begraven. Daarna met de kinderen misschien een verhaal over een levende vis of een vis knutselen ofzo vind ik prima.
Praten over dood en alles wat daar bij komt kan altijd nog. In groep 8 ofzo. Maar niet met zulke jonge kinderen.
En als ik jou was zou ik inderdaad even met juf een babbeltje gaan maken. Bij ons op school gebeurt dat ook. daarnaast kan ik elke dag juf aanspreken als ik dat wil.
Hey Cell, wat betreft het gevoel zo in de diepe zijn " gewordpen" lkan ik helemaal volgen, hetzelfde hebben wij nu met Sophie op de basisschool .
De reden dat ik je de tip gaf is niet om je euhm naar beneden te halen absoluut niet, ik bedoelde het juist opbouwend. De reden is dat we ongeveer het zelfde hebben meegemaakt met Sophie en vandaar uit ervaring dus de tip gaf. Excuus als ik je rot deed voelen of dat het anders overkwam…
Hier dus ook nog veel vragen en ineens dat we regeltjes opmerken waar we niets van weten en dan plots achterkomen, er word door juf en de ( organisatie van ) school uitgegegaan dat we het wel weten. Ik denk dat jij dat ook bedoeld met. in de oceaan terecht te zijn gekomen.
Je moet dus iddd wijzer worden door gebruik van enz enz…
Kijk ik ben geen mama dus kan me indenken dat je ook denkt wat moet zei nu helemaal, maar ik ben wel degene die sophie en lieke 3 hele dagen school brengt en haalt van schoool, mee helpt op school enz en de andere 2 schooldagen heb ik wendy … dus een beetje idee kan ik wel hebben.
Maar je moet dus idd zelf veel vragen , veel oppikken en opmerken . En als je zelf belangrijke dingen hebt doorgeven en vragen als er iets is dat ze op de hoogte blijven. Hier helpt het wel. Ik moet ook zeggen de 1ne school is de andere niet, Wendy haar school is veel " netter" met deze zaken als de school van Sophie…
Meis succes , ow ja wat ik wou zeggen is ook , dat ik je gevoel kan begrijpen dat je zegt de dood van de vis word gelijkgetrokken kwa gevoel van vverlies en verdriet als de dood van wat je zelf mee maakt met het jongetje… ik kan me indenken dat het voor een kind idd gelijk voelt en das " jammer" … de dood van een kindje in ( in de nabije) omgeving is meer gevoelsmatig…
Heb je het voorgaande besproken en uitgelegt op school? Ik denk dat ze er iig van kunne leren…
liefs van mij … en sterkte :hug: uiteraard Bianca.
een vis begraven :lol: .
Ik denk dat het onbedoeld wat groter is geworden als de bedoeling.
Zo zou ik het me tenminste voor kunnen stellen.
Ik zou gewoon nog even zeggen dat ik het niet nodig vind dat zulke dingen al zo uitgebreid besproken worden; dat is meer iets voor de ouders op die leeftijd vind ik.
Van mij had ze hem gewoon door de wc mogen spoelen 
.
Maar ik vind ook dat je het woordje dood niet hoeft te mijden hoor.
Hier zegt M ook regelmatig dat er weer een pissebed of worm dood is. En dan vraag ik of ze er op is gaan staan en dat dat natuurlijk niet zo goed idee is. Ze vroeg laatst ook al of ik ook doodging als ze op mij ging staan :mrgreen: .