Onze dochter heeft afgelopen december een fikse UWI gehad. Ze heeft daarvoor antibiotica gekregen en deze heeft goed geholpen. In februari hebben we een echo moeten laten maken van de blaas, deze was goed! We waren erg opgelucht. De week erna werden we gebeld dat er nog een vervolgonderzoek geplannend stond.
Bij dit onderzoek werd er een catheter ingebracht en hier werd een infuuszak met contrastvoleistof op aangesloten. Tijdens dit onderzoek kwamen ze tot de ontdekking dat haar blaasklepje (deze sluit de blaas af waardoor er geen urine terugloopt naar de nier) aan de rechterkant niet aanwezig is. Haar urine loopt dus aan de rechterkant terug naar het niertje.
Dit was een enorme schok voor ons. We hadden het gewoon niet verwacht, waarom? Er was namelijk uit de urinekweek gebleken dat ze een e-coli (darmbacterie) erin had zitten. Dus tja, wij dachten das niet zo gek met al die poepluiers!
Ze gebruikt nu dagelijks antibiotica om de urine zo steriel mogelijk te maken. Dit zal ze enkele jaren moeten gaan gebruiken.
In juni zal er een scan volgen waarbij er word gekeken naar hoeveel littekenweefsel er op de rechter nier is ontstaan door die urineweginfectie (het schijnt namelijk dat je dit pas na 6 maanden kan zien).
Er bestaat een kans dat naarmate ze ouder word, het lichaam het vanzelf hersteld. Gebeurd dit niet dan zullen ze over gaan tot operatie. Echter als er teveel littekenweefsel word gezien in juni van dit jaar dan zal in het ergste geval het niertje verwijderd moeten worden.
Mijn vraag is eigenlijk zijn er meerdere ouders die dit hebben meegemaakt met hun kind? Zo ja, hoe is het verlopen?
Alvast bedankt!
Ellen
Bij ons was het ietsje anders maar wel soortgelijk.
Toen Anoek 4 maanden was werd ze opgenomen omdat bleek
dat ze een urineweginfectie had. Ze heeft hiervoor een week
in het ziekenhuis gelegen aan de antibiotica. Na onderzoekjes bleek dat er een klepje niet goed was waardoor er wat urine terugstroomde
naar de nier.
Uiteindelijk moesten we ieder kwartaal (meen ik zo uit mn hoofd)
terug naar het ziekenhuis voor controle. Ze heeft een
jaar lang AB gehad. Na dat jaar mochten we stoppen omdat
na een paar nieuwe onderzoeken bleek dat het klepje
weer goed was gegroeid. Dit was ook het vermoeden toen we
die diagnose kregen toen ze 4 maanden was.
Na dat jaar mochten we dus stoppen met de AB en hoefden
we nooit meer terug te komen bij de kinderarts… 
het kindje(05-01-09) van mijn vriendin ligt nu in het zkh…
ze zijn er achter gekomen dat hij ook een niet-werkend klepje heeft
een soort reflux in zijn nierbekken…
ze zijn aan het onderzoeken of hij eraan geopereerd moet worden…
dus nog even afwachten hier…
sterkte :hug:
Ik ben zelf geboren met een wat nauwe urineleider, die later is dicht gaan zitten.
Niet helemaal hetzelfde als een niet goed werkend klepje, maar bij mij was de uitkomst wel dat de urine niet meer naar de blaas kon stromen.
Het heeft een half jaar geduurd voordat ze erachter kwamen wat er aan de hand was (ik was 2 1/2 toen ik doorlopend blaasontsteking kreeg en net 3 toen ze zo’n test met contrastvloeistof hebben gedaan. Gelukkig zijn ze tegenwoordig wat sneller met onderzoeken).
Bij mij heeft de nier het niet overleefd en is toen ik 3 1/2 was verwijderd. Later heb ik nog een operatie moeten ondergaan om mijn blaas en urineleiders een beetje netjes te herstellen. Ik had een buik vol urine (bij de nier) en allemaal ontstekingen en verklevingen.
Heel naar allemaal, vooral voor mijn ouders (ik weet nog wel veel van de ziekenhuisopnamen, alleen de pijn enzo ben ik vergeten). Ik ben er wel goed uitgekomen. Met 5 jaar van de antibiotica af en in de puberteit was ik erg bevattelijk voor blaasontsteking, maar nu heb ik al zeker 10 jaar nergens last meer van gehad.
Heel veel sterkte ermee.
Liesbeth
max en ik hebben ook een blaasreflux gehad. Bij mij kwamen ze er achter toen ik ongeveer 20 jaar was. Na een jaar ab geslikt te hebben ben ik inmiddels zo’n 18 jaar geleden geopereerd. Er is toen een teflonbaletje in de blaaswand geplaatst waardoor er wel urine in de blaas kan stromen maar neit terug. Ik heb nooit meer last gehad. Mijn nieren zijn niet aangetast.
Max was altijd ziek en uiteindeijk bleek hij steeds blaasontsteking te hebben. Onderzoek toonde aan dat hij ook een reflux had. Hij is toen bijna 2 jaar aan de ab geweest en uiteindeijk is alles weer normaal bij hem. Wel heeft hij een keer tijdend de profilaxperiode een blaasontsteking gehad. ook een darmbacterie. Dat er darmbacterien in de blaas komen kan nog wel en gebeurd heel vaak. Maar gezonde kinderen plassen die weer uit. Doordat er een restje urine in de uirineleider blijft zitten en dat weer terugvalt in de blaas zitten deze bacterien er te lang en is het wel een probleem.
wat er dus gebeurde is een vaker voorkomend probleem.
De antibiotica die voorgeschreven wordt is een middel wat direct naar de blaas gaat en niet je weerstand aantast. Wat wel zo is bij de AB die voor bijvoorbeeld oorontsteking wordt gegeven.
urinewegproblemen komen bij sommige families vaker voor. bij ons dus bij mij, bij mijn zoontjes en bij mijn nichtje daarnaast ook nog eens bij een oom.
Dit alles is voor ons een reden geweest om De jongste extra na te laten kijken hierop en ook mijn pas geboren neefje heeft extra onderzoeken gehad.
Mijn jongste heeft ook urinewegproblemen,geen reflux maar een verwijd nierbekken. De urine stroomt niet snel genoeg naar de blaas. Dit geeft bijna altijd problemen met de nieren. Hij krijgt om de zoveel tijd een scan om te kijken of alles nog functioneerd. Gelukkig is dat nog steeds zo 
Ontzettend bedankt voor jullie reacties! Ik hoop van ganze harte dat het allemaal goed komt, maar merkte toch dat toen de kinderarts ons deze diagnose vertelde dat ze weinig hoop heeft voor spontaan herstel…
Volgende week moeten we voor controle, ben benieuwd wat eruit komt!
Vind het gewoon zo zielig voor haar, nog geen jaar uit en nu al ziekenhuis in en uit. Maar ja, gelukkig is zij het snel vergeten en slikt ze de antibiotica als zoete koek! Denk dat ik er meer problemen mee heb dan haar!
groetjes Ellen