Anna is de laatste tijd erg bezig met “dood”
zo krijg ik regelmatig te horen dat je een baby niet door de midden kan snijden want dan gaat hij dood.
ook zegt ze dat pap en mama ereder dood gaan dan de kindjes, omdat papa en mama ouder zijn. Ik heb bevestigd dat dat over het algemeen wel zo is. Anna vraagt zich dan wel af wie er dan voor haar en haar broertjes gaat zorgen.
Ook vroeg ze me gisteren of mijn oma dood was gegaan. Dit heb ik idd bevestigd, en toen vroeg ze zich af of ik dan verdrietig was…
zo zijn er nog een heleboel voorbeelden
Het houd Anna erg bezig. soms op een ietswat fantasierijke/morbide wijze (baby doorsnijden) en soms op hele reele wijze (ben je dan verdrietig, wie zorgt er dan voor ons?)
is dit normaal op deze leeftijd?
Ook Y is hier heel erg mee bezig.
is normaal hoor op deze lleeftijd, Y doet dat al een tijdje
Mijn zoontje (van maart 2006) is er ook wel mee bezig hoor.
Kortgeleden ging mijn man op zijn hurken zitten om zijn schoenen aan te doen en toen hij half verkreukeld weer op wilde staan zuchtte hij voor de grap: ‘ik wordt oud’. Ineens begon mijn zoontje te snikken :shock: We hadden geen idee wat er aan de hand was maar toen vroeg hij ineens: papa ga jij gauw dood?
Welnee, reageerde mijn man, waarom denk je dat?
Omdat je zei dat je oud bent…
Verder wil hij regelmatig bevestigd krijgen dat wij niet al snel doodgaan. Dat bevestigen we dan ook maar ( op hoop van zegen 
)
Of hij zegt ineens uit het niets: als je in het water valt dan ga je dood.
Heel herkenbaar, onze oudste is er ook vaak mee bezig en stelt dan ook veel vragen zoals jij ook al aangaf.
wij dachten al dat het een fase zou zijn.
maar de bevestiging is wel fijn!
(hoeven we niet bang te zijn dat we een kleine seriemoordenaar geproduceerd hebben )
@Fietje wrote:
wij dachten al dat het een fase zou zijn.
maar de bevestiging is wel fijn!
dan hier nog een bevestiging: jups, hier ook flink bezig met de dood. Nu is het even rustig, maar een paar weken geleden was het een dagelijks gespreksonderwerp.
Mijn dochter praat er ook vaak over. Speelt ze dat ze zelf dood is, maar niet de vraag of wij dood gaan.
Ze zegt wel steeds oom R. en oom O. zijn dood hè. En dat ze ze zo mist, praat ze over de hemel enz. Ze heeft ze nooit gekend maar wij praten er best veel over. Neem ook weleens boekjes mee uit de bieb om erover te lezen.
Inderdaad een bekende fase. Ook de enigzins morbide vragen zijn niet iets om je zorgen over te maken. Vragen kan je gewoon eerlijk (beknopt) beantwoorden, ik zou zelf ook voorzichtig zijn met bevestigen dat je nog lang niet dood gaat. Je moet natuurlijk ook niet je kind bang maken dat je overmorgen dood bent, maar stel nou dat je idd iets overkomt terwijl jij belooft hebt dat je nog lang niet dood gaat… Dat is ook niet goed. Ik zei in zo’n geval iets van dat ik hoopte nog lang niet dood te gaan en dat de meeste mensen heel oud worden.
Klinkt bekend:-)
M.ea speelt dat ze dood is en dan hangt ook haar tong uit haar mond 8) , ik profiteer ervan om dan zo haar pyama aan te doen, terwijl het anders soms een drama is
Mijn meisje is er ook wel eens mee bezig, dan stop ik haar in en vraagt ze “mamma je gaat toch niet dood?” Ik antwoord dan iets in de trand van als het aan mij ligt nog lang niet. Ga er verder ook niet echt op in als ze niet verder doorvraagt.
Ook ons meisje is veel met de dood bezig, ik denk inderdaad dat het bij de leeftijd hoort en heel normaal is.
Nu moet ik er wel bij vertellen dat mijn schoonouders beide in juni overleden zijn door een auto-ongeluk en dat Nathalie daar ook veel mee bezig is. Niet altijd even makkelijk om antwoord op haar vragen te geven.
Hier hebben we een fase van dik 2 jaar over dood. de ene keer heftiger dan de andere keer, maar het blijft iets wat haar bezig houdt. Ze krijgt zo eerlijk mogelijk en op haar nivo antwoord en dan gaan we weer verder tot de volgende vragen opkomen. Het gaat hier ook heel ver hoor.
hier van de week plots ook iets over de dood
tygo was kruimeltje aan het kijken en daar ging iemand dood
zonder dat er iets over gezegt werd zei hij in ene
ahhh nu is hij dood he mama ? 
ik was werkelijk een beetje verbaasd… niet dat het onbespreekbaar is maar ik had het nog niet verwacht
maar zo zie je maar weer hoe snel ze iets door hebben
hij stelde er verder geen vragen over maar wieweet komt dat nu ook snel
tygo maakt nu zulke sprongen op dit moment
Lienke is er ook veel mee bezig en stelt er ook allerlei vragen over.
Niet altijd even makkelijk te beantwoorden maar wij proberen er toch zo open mogelijk over te zijn.
Toen Lienke net 7 weken oud was is mijn vader plotseling overleden. Dat weet ze natuurlijk ook en dat mijn moeder nu alleen is en mama soms verdrietig. Dat speelt wel mee dat dat haar aan het nadenken zet. Ze denkt sowieso over veel dingen heel diep na en komt dan met vragen dat ik denk :eh: .
Ja, hier ook.
SL valt geregelt dood op de grond “uuuh ik ben dood!”.
En ze zegt wel eens dat ze niet mijn kop eraf zal snijden zodat ik niet dood ga… nou dat vind ik wel prettig (zeg ik dan ook lekker nuchter)… ze speelt veel met haar grote broer en de grote buurjongens buiten (6 t/m8 jaar) en die doen wel eens aan vechtspelletjes waarbij SL toeschouwer is, of ze verjagen monsters en groene geiten en daar worden rake dingen geroepen soms. :roll:
Hier is de oudste er ook wel mee bezig, maar niet in de zin van
baby doormidden snijden, moet wel eerlijk zeggen dat ik daar wel erg van schrik eigelijk… :shifty:
Ik denk niet dat het meteen abnormaal is, maar als je je er wel zorgen over maakt zou ik er toch eens na vragen op school of aan de huisarts ofzo. Ik kan me je zorgen namelijk wel voorstellen,want zoals ik al zeg ik schrik er toch wel van als ik dit zo lees.
Charity heeft het vorig jaar ook heel veel over de dood gehad.
ze heeft veel fantasie en had het altijd wel over de dood.
Toen is het een tijd stil geweest.
Een paar maanden geleden is mijn opa overleden.
En toen was het onderwerp weer helemaal terug.
Maar ze heeft het goed opgepakt.
ze zwaait iedere avond naar opa en zegt zelfs weltruste naar de sterren( daar is opa nu)
denk dat het normaal is en dat kinderen er zo mee leren omgaan.
Toevallig hoorde ik gister in het spel iets van ‘en dan snijden we de buik open en halen we de baby eruit en dan is die lekker dood’ :shock:
Zeker met een kleintje in mn buik & bijbehorende hormonen zat ik toch wel ff te kijken zeg. Het bleek later om een koe te gaan overigens
Ik schrik verder niet van zo’n opmerking hoor, dat hoort er toch wel een beetje bij, enge morbide dingen bedenken. Ik denk dat ouders er meer van scrhikken omdat ze meteen bedenken dat er griezels zijn die dergelijke dingen daadwerkelijk doen, voor kinderen is het net zo reeel als in een raket stappen met je lunchtrommel en op de maan gaan lunchen en weer teruggaan. Denk ik dan.
Lasse is een paar maanden ouder dan Anna en hier was het ongeveer dagelijkse kost een tijd geleden. Weet niet meer precies wanneer (dacht een half jaar geleden of zelfs nog iets langer) maar nu ik erover denk is het ondewerp wel weer afgezwakt.
Geen morbide dingen maar het onderwerp hield hem gewoon bezig. Ook waar je bent als je nog niet geboren bent en waar blijf je dan weer als je dood bent. En dat wij nu nog niet dood mogen maar wel later als hij opa is ofzo.