Na ruim 4 maanden eindelijk echt gelukt zonder aarzeling, en gewoon just the feeling!
Riley… hij is een echt papa kindje, best erg af en toe, want in de zeven maanden is het de eerste 3 maanden goed gegaan, hij at en sliep bij mij ook in, ik kon hem troosten en hij viel in slaap.
Daarna was het alleen papa die hem in slaap terug kreeg, waar van hij de fles accepteerden als hij 's avonds na het badje die kreeg.
Heel vervelend vond ik het, voelde me afgewezen het was pijnlijk om te zien hoe mijn zoon overstuur ging als hij bij mij de fles kreeg, en daarna in moest slapen.
Op een gegeven moment was het niet meer zo dat hij niet meer de fles wou, ik accepteerden dat, Roy nam het op zich. En overdag liet hij mij me gang gaan met Riley (dus ik flesjes aanbieden, zowel met melk als met diksap.)
Daarna begon het slapen, ik kon niet bij hem in zijn buurt zijn, Riley bleef op mij gefocust, als ik hem om 23.00 u de fles gaf, bleef hij wakker, hij vond mij te interessant, als hij 'savonds wakker werd, en Roy was er niet, was het enige wat ik kon hem oppakken en troosten, en wachten tot Roy thuis was om hem te laten slapen.
Vandaag dus weer, Roy loopt net de deur uit, en Riley begint heel hard te huilen.
Ik pak hem op, gewoon met het idee dat hij niet zal slapen, ik ben zo nachtblind als de pest, dus ben naar onze kamer gegaan, en het ‘avond’ lampje aangedaan hem in bed gelegd, en fles gepakt.
Hem onder mijn dekens gelegd op zijn zij ik er naast, op me zij en de fles gegeven, en sssssh , ssssh gefluisterd en zowaar kon ik het avond lichtje uit doen, hij wel weer half wakker in paniek ik weer sshh, sssh… en hijw erd rustig, sloot zijn oogjes en viel tegen mij aan op zijn zij (terwijl het een buik slaper is, wil niks op ze rug of zij slapen.) in slaap 
:inlove:
Ik ben best trots, Roy kwam thuis, ik heb Riley laten liggen, en die is hem nu in zijn bedje aan het leggen… :inlove: :inlove:
Wat fijn :inlove:
wat fijn meis lijkt me erg frustrerend en pijnlijk , :hug: je hebt hem toch 9 maanden bij je gedragen. :hug:
Ja, ik heb me echt afgewezen gevoeld 
Hij ging helemaal overstuur elke keer… heb echt zitten huilen met hem , hij omdat hij niet wou slapen, ik omdat ik hem niet stil kreeg en me afgewezen voelde door mijn zoon…
En nu ineens, gister ook al, waren we aan het douchen samen, hij was al moe, maar ineens zie ik hem zo gefocust in zijn stoeltje zitten, pak hem op, misschien 30 sec, en hij was vertrokken, met het straaltje op zijn buik (ik zat op de grond.) :inlove: :inlove: Roy heeft hem aangepakt, afgedroogd half slapend… :inlove:
Eenmaal klaar tijd voor zijn flesje, wou die niet meer slapen :lol:
Aaah wat fijn zeg, wat zal dat jou nou een heerlijk gevoel hebben gegeven :inlove: :inlove: