Uiteraard als er verdrietige gebeurtenissen zijn geweest maakt het deze dagen extra zwaar…dat is ook logisch en moeilijk tegen in te gaan…
Hier dezelfde ervaring…maar dan wel met een schoonmoeder die dit soort dingen goed kan relativeren…
In die gevallen kan ik me de 1e 2 jaar wel voorstellen dat je er sterk rekening mee houd of wil houden…natuurlijk…zoiets is ook niet leuk.
Maar dan doe je het gevoelsmatig ook meer voor jezelf…
De eerste kerst dat mijn schoonvader er niet meer was,was het voor ons heel natuurlijk dat je er bent! En WIL zijn…dus van daaruit heb je wel een bepaalde druk ja…maar dat samenzijn hoeft geen stress op te leveren…dat kan ook heel minimaal. Een hapje eten, even langs gaan, enz.enz. dat hoeft niet heel je kerst te beheersen lijkt mij…
(sterker nog…herinner me nu dat we DIE kerst hebben gebruikt om de familie te melden dat we gingen trouwen…zo kreeg die kerst meteen een andere lading…al vloeiden er wel traantjes…maar het maakte die dagen weer mooi…het leven gaat door, wij moeten door…zoeits).
Of mensen bij je uitnodigen…thuis een korte borrel geven en de rest van de tijd lekker vrij houden…gewoon er even aan denken samen…
Met dit weer en zware tegenzin van hot naar her racen om overal lang en “gezellig” op te zitten is dan niet echt nodig…
Maar uiteindelijk was mijn post ook meer bedoeld tegen de mensen die het elk jaar als een hoofdpijn-opwekkend ritueel zien…het HOEFT niet…
Het herdenken van mijn schoonvader is nu iets wat we enkel op zijn verjaardag en sterfdag doen…het legt geen enkele druk op ons rond feestdagen…dat staat er namelijk los van…(nu dan).
Het is ook meer hoe de familie daar instaat…hier een schoonma die aangeeft haar dagen ook graag zelf in te willen vullen en zich niet aan anderen wil schikken…prima…doen wij ook niet.
Je ziet elkaar daarna weer 365 dagen…die 2 kerstdagen hoeven geen halszaak te worden…
Als ik lees dat de planning al in aug/sept begint zou ik ook lichtelijk gek worden…wij weten 2 weken van te voren wat we kunnen en willen…heeft iedereen andere plannen,prima!
Hebben vanavond ook pas onze plannen voor 31 dec. min of meer besproken…gewoon met mensen die ook niets willen doen…dan gaan we samen niets doen…gezellig…
Er zijn mensen die menen aan te moeten bieden die dag op de koffie te komen (omdat het toevallig ook mijn verjaardag is),maar nee hoor…daar heb ik geen zin en tijd voor…ga niet opzitten als ik 100 andere dingen te doen heb…sms me maar…ook goed. Geloof dat mijn ouders wel willen komen,maar die storen zich er niet aan als ik verder ga met mn huishouden (of ze helpen mee)…en bellen ze af,dan bellen ze af…prima…
Veel sterkte…maak het jezelf niet te moeilijk en bedenk of dit iets is wat je met de tijd niet graag zou willen doorbreken…het kan je volgend jaar een hoop kopzorgen schelen…(gooi vast een voorzichtig balletje op zou ik zeggen).
Misschien…als iets wat minder vers is, eens kijken of jullie er samen een vast moment voor kunnen vinden in het jaar (bijv. sterfdag of verjaardag) om er met z’n alle bij stil te staan???
Dat haalt de aandacht af van die kerstdagen…de 1e keer is altijd erg moeilijk…ik zeg niet dat het de jaren erna ineens opgelost is,maar de dagen minder balast te geven door het gewoon “normale” vrije dagen te laten worden kan al helpen…het loskoppelen van het verdriet…daar heb je immers dan al een ander moment voor…
Beetje lastig onder woorden brengen…kan alleen aangeven dat er opties zijn…maar uiteindelijk is het aan jullie om een weg te kiezen…de dagen minder “zwaar” maken, zorgt er al voor dat ze minder zwaar aanvoelen…
Tja kerst, ook hier een beladen tijd, al proberen we het altijd wel gezellig te maken natuurlijk. Zeker nu Casper er is maken we er wel iets van, zelfs nu omdat het dit jaar even extra rotterig is. Dat haalt de scherpste kantjes er wel vanaf om hem te zien genieten. Maar ja het maakt voor hem niet uit of het nu vanwege ‘kerst’ is dat papa thuis is of dat het ‘gewoon weekend’ is. Hij vind het even bijzonder en gezellig. :inlove:
Het heftige melancholische gevoel is hier vooral met oudjaarsavond, als je de klok ziet tikken, de laatste seconden van het oude jaar pffff. Gek genoeg is het behalve terugkijken ook na de toost op het nieuwe jaar een vooruitkijken naar een nieuw jaar. Met nieuwe kansen, nieuwe (hopelijk veel mooie) dingen in het verschiet. En juist die oudjaarsavond vieren we altijd lekker thuis zonder verplichtingen. :thumbup: