Ik kan misschien binnenkort voor 32 uur aan de slag. Lijkt me een heel erg leuke baan, lekker dicht bij huis (om de hoek) en natuurlijk verdien ik dan ook wat meer dan met mijn 12 uurtjes die ik nu doe.
maar…
Mijn jongste gaat na de zomervakantie naar school, tot die tijd komt mijn moeder twee keer in de week en is ze één dag in de week bij mijn schoonmoeder. Maar omdat ik straks langere dagen maak moeten ze overblijven en daarna naar BSO.
Tevens zijn we ook bezig voor een derde en die zal dus 1 of 2 dagen naar de opvang moeten.
En ik vind het doodeng om mijn kinderen bij een vreemd iemand achter te laten. :oops: Voel me echt een rare muts, want ik zie op school zoveel kinderen die naar BSO gaan en de kinderopvang zit hier geregeld vol met ukkies tot 4 jaar.
Ik zou de baan echt heel graag willen, maar vind het ook heel erg beangstigend. Het is dat ik er echt bij moet blijven werken, want het ik had liever net als bij mijn zoontje de eerste 4 jaar thuis gebleven, maar dit is gewoon geen optie.
We zijn net verhuisd, ik ken dus ook verder niemand hier in de buurt aan wie ik mijn kinderen eventueel toe vertrouw.
Herkent iemand dit? En hoe hebben jullie het opgelost?
ps er zit wel een gastouder hier in de buurt, maar na een opmerking van de week vertrouw ik haar geen enkel kind toe. (zij was van mening dat kinderen vanaf 3 jaar al naar school moeten, want dan heeft ze rust, ze is moeder van 3 kinderen en gastouder :shock: )
Tja, ik vraag mij af hoe hoog je de lat legt.
Ik ken het gevoel niet dat ik echt bang ben om mijn kinderen ergens onder te brengen. Ik hou van mijn kinderen maar ik heb geen enkele reden om bang te zijn dat hen iets overkomt op een bso.
Waar ben je bang voor dan?
Wat ik denk dat dat de belangrijkste vraag is.
Daarbij zijn ze dus al wat ouder en op een bso gaan dingen meestal vanzelf. Even wat drinken/eten en dan heerlijjk spelen tot mama/papa weer komen.
Ben je bang dat ze geslagen worden? of misbruikt? of wat?
Mijn schoonzusje heeft in een KDV gewerkt, voor haar stage.
Als ik dan hoor dat de kleinste gewoon 2 uur in hun bedje liggen te huilen, kinderen die naar het toilet moeten, gewoon maar moeten wachten omdat het nog geen tijd is om naar de wc te gaan, ze een tik op hun vingers kregen als ze iets deden wat niet mocht of dat er geschreeuwd werd tegen ze.
Twee weken terug stond er hier in de krant dat er een KDV officieel gesloten was door de gemeente, omdat men niet voldeed aan de eisen, maar dit hebben ze nooit naar de ouders bericht.
De ouders brachten hun kinderen nog steeds naar het KDV en die kinderen werden vervolgens naar een ander adres gebracht om vervolgens later weer naar het KDV te brengen.
Nu weet ik ook wel dat dit bij 2 KDV’s was en niet alle KDV’s hetzelfde zijn, maar dit soort berichten maakt mij toch best angstig. Nu zijn mijn kids inderdaad wat groter en hebben we het over naschoolse opvang, maar als er straks wel weer een kleintje bij komt, lijkt me dat best eng om mijn baby daar achter te laten. Mijn kinderen kunnen zeggen als er iets is gebeurd, maar een baby niet.
@ broekie: neem een kdv of bso die een certificerings certificaat heeft!
Bel wat BSO’s op en maak een afspraak om te gaan kijken en de sfeer te proeven of loop er rond sluitingstijd langs en hoor de ouders die uit het gebouw komen uit. Mijn kinderen zitten vanaf het begin op een kdv omdat we allebei 4 dagen werken. Paar weken voordat ze voor het eerst zou komen, hebben we een plaatsingsgesprek gehad en een rondleiding en we hadden allebei een goed gevoel bij het kdv en dat gevoel is niet weggegaan. De kinderen gaan er met plezier heen en de juffen krijgen ook altijd een grote knuffel als ik ze kom ophalen en ze eindelijk uitgespeeld zijn. We zijn super tevreden over het kdv en de leidsters. Ik snap jouw angsten wel na die 2 verhalen maar dat zijn uitzonderingsgevallen.
Pooh & Sopje… dank je wel voor jullie berichtjes.
Tja, je hebt het niet over een meubelstuk wat je ergens even opslaat he 
Maar over het meest belangrijke in je leven. :inlove:
Zal eens wat meer gaan informeren en mensen uithoren die hun kinderen ook op een KDV hebben.
Ik begrijp je heel goed, het is een gevoel wat je hebt en dat kun je niet zo uitschakelen :hug:
Niemand zorgt er zo goed voor als ik denk ik altijd :oops: :shifty: 
In hoge uitzondering breng ik ze bij mijn schoonouders en als we een avondje weggaan vraag ik mijn ouders .
ik draai alleen nachten omdat ik haar dan praktisch niet weg hoef te brengen en zodat ik haar zelf naar de psz kan brengen en ophalen.
Ik vind dat erg belangrijk.
nooit geen vreemde en precies ik vertouw ze niet, ze kan niet goed praten en zou mij dus niet kunnen vertellen wat er is.
psz doe ik wel met een gerust hart, die vertrouw ik nu inmiddels wel.
en ze is dol op de juffen.
maar snap heel goed wat je bedoelt hoor, ik hoop dat je toch voor je gevoel er vrede mee kan hebben, werken moet ook gebeuren en het kan niet altijd zoals je wil helaas, anders was ik ook wel thuis
heel veel succes met je beslissing :hug:
jeetje wat een keuze,
ik werk zelf op een kdv en zie ook wel dat sommige ouders het heel moeilijk vinden om hun kinderen bij een “vreemde” achter te laten,
maar tegenwoordig zijn er zoveel controlles en je hebt een ped. beleid waar je mee werkt.
en de kinderen die bij mij op de groep zitten krijgen echt alle aandacht van mij en zijn gewoon ‘mijn’ kindertjes :inlove:
en mijn collega’s net zo, je zou gewoon moeten gaan kijken bij het kdv wat je in gedachten hebt, en kijken wat je voelt en of het goed voelt, en hoe je kinderen reageren!