Heleen, jammer dat bij jou op het werk zo omgegaan wordt met je bekkenklachten. Ik hoop wel voor je dat het nu met deze fysio en de oefeningen goed zal gaan!!!
En ik hoop voor mezelf en iedereen dat het allemaal goed komt/beter gaat 
meiden,
Ik ben bang dat wat jullie hier beschrijven ook bij mij van toepassing is…
Ik had eigelijk nergens last van in de zwangerschap, nouja, aan het eind wel, vanaf week 32 kon ik me niet zonder knakkende botten in bed omdraaien en gaan liggen ging gepaard met veel pijnlijke kreunen en soms een huilbui…
Peter was ook zo ongelooflijk ver ingedaald dat ik de laatste 7 dagen voor zijn geboorte, op zijn hoofdje moest drukken om te kunnen plassen, hij blokkeerde mijn urinebuis.
Doordat hij zo laag lag heb ik maar 3 minuten gedaan over het persen… t was echt “floep” en daar was hij.
2 weken na de bevalling begon de ellende pas echt… Als ik wandel ga ik met regelmaat ineens door mijn benen heen, bij mijn lies wel te verstaan, het voelt heel naar maar doet ook verrekte pijn. Ik word elke ochtend wakker met lage rugpijn (net boven mijn heupen zeg maar)
Als ik fiets kom ik niet meer van het zadel af zonder eerst 5 minuten heeeeel rustig stukje voor stukje omhoog te komen.
En ik ben weer gaan sporten omdat ik dacht dat het er allemaal bijhoorde en wel over zou gaan als ik juist ging bewegen, maar sinds ik sport is het nog erger… ik heb nu echt de hele dag door pijn net boven mijn liezen… ik heb drukpunt pijn net naast mijn schaambotje en soms straalt het in heftige steken uit naar mijn benen. Ik kan me wederom niet meer omdraaien in bed zonder gekraak en geknak en al met al ben ik es gaan kijken wat het zou kunnen zijn en toen kwam ik hier uit…
Nou heb ik een huisarts waar serieus van gezegd kan worden dat hij zijn patienten (mij in elk geval) niet serieus neemt, zo heeft hij me al es naar huis gestuurd met een kind dat waterpokken had, me verzekerend dat het geen waterpokken waren en ook heeft hij me al es naar huis gestuurd met de melding dat ik het syndroom van tietze had, terwijl ik al 10 dagen liep te hyperventileren. Dus ik voel er niks voor om naar hem toe te gaan, kan ik zelf nog dingen ondernemen om de boel te verbeteren?
Zoals ik al eerder schreef heb ik al sinds vroeg in de zwangerschap ook
BI. Nu zo tegen het einde is het alleen maar verergerd.
Ik kan nou niks doen (maakt niet uit wat) of ik heb echt ongelooflijk veel
pijn. Ik lig dan ook veel op bed of zit in een goede stoel.
Het probleem is ook slapen. Als ik op mn zij slaap, krijg ik zo’n pijn
in mn schaambeen (vooral als ik dan weer terug wil draaien) dat de
tranen vanzelf wel in mn ogen schieten. En dat terwijl ik best een hoge
pijngrens heb.
Ik probeer nu meer op mn rug te slapen, zodat mn bekken recht blijft liggen
(tenminste dat idee heb ik daarbij), maar dat bezorgd me al snel weer
een benauwd gevoel.
Heeft er hier iemand nog tips voor het slapen? En is dit ook herkenbaar?
Hoi kroes,
ook ik heb last van BI (sinds week 15)…
Ik heb als tip gekregen van mijn cesartherpeut om een kussen tussen me benen te doen als je op je zij ligt… zodat je bovenste been zeg maar niet naar binnen valt.
tja en als je op je rug ligt (ik hou dit absoluut niet uit, kan dan geen kant meer op) kan je bv ook een kussen onder je benen doen en misschien zorgen dat je met je hoofd iets hoger ligt…
ik hoop dat dit bij jou iets helpt… ik weet zelf dat ik slapen een ramp vind…tja en de rest natuurlijk ook omdat je gewoon telkens minder kan…
tel dan ook echt de dagen af en van mij mag t eerder komen zodat ik hoop eerder van me klachten af te zijn… en weer een beetje een social leven kan opbouwen. omdat ik nu echt amper de deur uit kom. en als ik dat wel doe, dan moet ik t bezeuren met veel pijn…
nou veel succes
groetjes
leeuwin
thanx, deze tips doe ik idd ook. Als ik geen kussen tussen de benen /
knieen doe, dan heb ik helemaal t gevoel t bekken in elkaar wordt
gedrukt.
Als ik op mn rug lig dan staat mn hoofdeinde idd wat omhoog, anders
is de druk van de buik helemaal erg.
Waarschijnlijk komt t erop neer het gewoon uit te zitten…(of liggen) 
tja kroes daar ben ik helaas ook bang voor dat we gewoon onze tijd uit moeten zitten…
hopelijk knapt t na de bevalling snel op. al heb ik al gehoord at je er van uit moet gaan dat t een half jaar kan duren voordat je klachten vrij ben…
Ik hoop ook dat het goed opknapt na de bevalling :thumbup:
Ook voor jou natuurlijk.
Soms lees je idd verhalen waarvan je hoopt dat t niet gaat gebeuren.
Dan is internet niet altijd even leuk om te hebben
Gelukkig lees ik ook een boel hoopvolle verhalen!
De laatste weken gaat t gewoon echt niet goed. Kon ik voorheen me
nog aardig goed redden in huis, zeker als ik niet te veel deed, nu is
traplopen me eigenlijk al te zwaar. Soms is het dan moeilijk positief
te denken over de tijd na de bevalling.
Jij ook sterkte met de laatste loodjes.
Ik heb mensendieck therapie en daar ben ik heel tevreden over. Volgens haar moet ik elke dag een tijdje op mijn rug gaan liggen en dan met je voeten bijna bij je kont(knieen omhoog) en dan je knieen naar buiten laten vallen en zo blijven liggen. Mijn vriend moet dan even wiebelen (eerst de ene knie een beetje naar beneden drukken en dan de andere).
Zo onspant het (voelt niet echt fijn als je veel pijn hebt maar is wel nodig bij mij). En zo druk je de boel weer beter in de SI gewrichten. Bij mij was dat ontzet.
Zo lig ik dus vaak in bed om te ontspannen nadat ik wat heb gedaan. Misschien helpt het jullie ook.
Aangezien ikzelf ook BI heb, heb ik een aantal vraagjes.
- Als je BI hebt tijdens je zwangerschap, houdt je dat na je bevalling ook nog?
- Heeft BI problemen gegeven bij de bevalling zelf?
- Hebben jullie hierdoor rugweeen gekregen of niet?
- Werd de BI erger vlak voor de bevalling?
Thanks
Debbie
Ik weet niet of je het altijd houdt na de bevalling ik denk wel dat je er veel kans op hebt. Maar ik hoor wel van mensen die er na die tijd veel minder last van hadden als voor die tijd. (dit typt een beetje lastig met hummel op de arm dus sorry voor fouten). Je kunt wel dingen doen om de schade te beperken. Namelijk de eerste 3 dagen in bed blijven, niet traplopen e.d. Bij mij leek het goed na de bevalling dus heb ik me er toch niet aan gehouden. Het resultaat was een enorme terugval (6 weken plat, kon mijn eigen benen haast niet meer bewegen). Dus kan je beter het zekere voor het onzekere nemen.
Bij mij gaf het wel problemen bij de bevalling. Ik kon mijn benen zelf niet meer overeind houden. Je moet dan zorgen dat anderen dat doen en vooral symetrisch (en niet plotseling loslaten). In het ziekenhuis heb ik om de beugels gevraagd, ideaal.
Volgens mij heeft de soort weeen niks te maken met BI maar ik weet het niet zeker, Ik had rug en buik weeen.
Mijn BI werd met 37 weken ineens een stuk minder erg, kon ineens de deur weer uit. IK ben met 39 weken bevallen. Voor mijn gevoel had ik minder last omdat 'Maaike’de boel als het ware opslot zette.
Ik hoop dat je er wat aan hebt. Succes!!!
Zoals jullie vast gelezen hebben, krijg ik omscholing :mrgreen: :mrgreen: Ik ga dinsdag avond voor het eerst naar school :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: Ik heb er super veel zin in!
Maar…ik heb in deze koude tijd veel meer last van mijn bekken. Tenminste, ik denk dat het door de kou komt…
Kan dat???
Heel vervelend, ik had er ook last van bij mijn zoontje en na de bevalling was het nooit weggaan.
Soms had ik nachten dat ik niet kon slapen van de pijn, want s’nachts voelde ik de meeste pijn.
Ik heb er 3 jaar last van gehad totdat …let op…ik opnieuw zwanger werd en van mijn dochter was bevallen. Sindsdien nooit meer last van gehad, het is ineen keer verdwenen die pijn, ongelofelijk, net alsof daar iets ontwricht was en met de 2de bevalling weer recht was gezet.
Ik had ook van alles geprobeerd, maar niets hielp.
Misschien moet je maar weer zwanger worden…wie weet 
:inlove:
ik had ook rugweeën debbie,
ik weet niet of het ermee te maken heeft,
maar bij mij slaat altijd alles op mijn rug.
ik ben nu bijna vijf maanden verder,
en ik heb weinig last meer met lopen.
niet meer dan ik al had (voor mijn zwangerschap)
ik heb wel erge last van mijn stuit.
als ik de hele dag heb gewerkt dan kan ik nog steeds weinig doen 's avonds…
ik kijk het nog even aan en ga dan maar weer eens langs de dokter.
Ja Melda, dat heb ik wel vaker gehoord!!
Ik hoop dat dat bij mij ook zo is… :mrgreen: :mrgreen:
Maar ik ga nu nog niet zwanger worden!! Ik denk dat ik 2007 wel een mooi jaar vind! Eerst school af, dan een tweede :mrgreen: :mrgreen:
En ik had geen rugweeën!
Volgens mijn fysio is de kans dat je rugweeen krijgt wel heel groot als je bekkenklachten hebt… Ik had ze in ieder geval ook!
Bij mij is de pijn in mijn bekken een tijdje bijna helemaal weggeweest en ineens heb ik er weer last van!!! Bah, ik was helemaal vergeten hoe dat beurse gevoel ook alweer voelde en hoe het voelt als je bijna door je been heen knakt… Ik heb nu trouwens alweer veel te lang achter de compu gezeten, haha, moet ik ook niet doen, maar ja, soms ben ik een beetje eigenwijs. :wall:
Oh, ja, ik weet nog een oefening die je kunt doen en die mij heel erg heeft geholpen (kun je ook op je werk nog wel doen!):
Zoek een steuntje ter hoogte van eettafel, aanrecht, fonteintje oid en leun daar met je handen op, je armen gestrekt. Houd je rug goed recht en je voeten onder je heupen, knieen licht gebogen. beweeg nu met je billen heen en weer.
Mijn fysio noemde het kwispelen, haha!!! Het werkt echt heel goed, en je kunt dat ook best doen op het toilet op je werk
Het helpt trouwens ook heel goed als je rugweeen hebt…
@Heleen wrote:
hallo joepie…
wat herken ik jou verhaal … helaas…
wat rot voor je allemaal
ik heb precies dezelfde klachten, pijn onderin de rug, rechterkant van de heup/bekken, rondom mijn stuitje, in mijn lies, vaak trekt de pijn door in mijn been, en ik heb vaak/soms het idee dat ik ineens geen gevoel in mijn benen heb, waardoor ik ineens struikel of raar loop, daardoor ook al een paar van de trap gevallen…
ik kan ook niets lang eigenlijk, heb eigenlijk altijd wel pijn, maar dit verschild heel erg per dag, soms weinig en als ik een drukke dag heb gehad heel veel… de pijn komt vaak pas later opzetten dus dan savonds veel pijn…
vaak snachts ook heel slecht slapen, omdat je niet lekker kunt liggen van de pijn, door de pijn altijd heel erg moe.
ik ben al bij 3 verschillende fysiotherapeuten geweest hiervoor, en nu weer bij een andere, wel een hele goede, hij staat aangeschreven als de beste van nederland, en was de eerste die met manuele therapie in nederland is begonnen, dus ik heb nu wel weer goede hoop…
probleem bij mij is, dat zagen de andere fysio ook en die waar ik nu heel ga zag het ook direct, dat mijn bekken scheef staat, dit zetten ze dan weer recht maar een tijdje later schiet het weer scheef…
daardoor gaat er van alles scheef staan in je rug, spieren e.d
last van je nek, waardoor veel hoofdpijn etc…daardoor moe en het cirkeltje is rond…
jammer genoeg is het niet te voorspellen hoe het bij iemand verloopt, hoeveel het verbeterd, dit ligt ook heel erg aan je fysio, hoe goed is die en hoeveel kennis heeft hij/zij, ze zijn niet allemaal goed, ligt ook aan je jezelf doe je goed de oefeningen die de fysio je voorschrijft??
Zelf loop ik er nu ook al meer dan 2 jaar mee,het is in de zwangerschap begonnen, en ik weet ook nog steeds niet hoe het in de toekomst zal gaan…
Op dit moment zit ik wel in de problemen op mijn werk hierdoor, maar dat zal ik allemaal niet vertellen hier…
Wil je meer weten of links hebben naar sites oid, ik heb er ondertussen al heel wat verzameld…
ook van sites waar je naar gespecialiseerde fysio kunt zoeken…
vraag maar rustig…
mag ook per PB
oooh jouw verhaal komt me zo bekend voor…
In het begin van mijn zwangerschap kreeg ik last in mijn onderrug en bekken. Daar ik voor mijn werk op een taxi-busje rij ben ik toen dus de ziektewet in gegeaan. En nu 5 maanden en 6 dagen na de bevalling zit ik nog steeds thuis. Veel problemen met het UWV enzo en nu dus ook met mijn werk. Ze willen dat ik het morgenmiddag weer ga proberen, maar met al die akelige drempels in de wegen doet het me toch zo weer pijn. dat weet ik nu al te voorspellen. Gelukkig is het alleen maar een dagje meerijden en ik meld me dus nog niet beter. Dat willen zij wel, maar IK doe dat dus NIET.
Wil je me met een PB-tje eens vertellen wat jouw werk heeft gedaan?
En mochten er meer zijn die erdoor problemen met hun baas kregen… laat het me eens weten.
Ben zo benieuwd en vooral om eens verder in contact te komen met mensen die hetzelfde probleem hebben met hun bekken.
'k Ben blij dat ik niet alleen ben… pffff
Nee, dat is niks hoor, de hele dag in de auto!
Ik vind het sowieso raar dat ze je een hele dag laten mee rijden!! Of begrijp ik je verkeerd. Ik zou zeggen, als je dan moet proberen, begin dan met een uurtje ofzo!!
En als het nog niet gaat echt niet doen hoor, je bent helemaal niet verplicht!
Maar vervelend is het zeker, ik heb ook de ellende met UWV en Arbo. Ze snappen het niet goed en weten niet wat ze er mee moeten. Gelukkig snapt mijn werkgever het beter en ben ik, zoals je misschien wel gelezen hebt, begonnen met omscholing.
Ik ben rij-instructeur en moet dus net als jij de hele dag in de auto zitten, nou dat gaat met deze klachten gewoon echt niet!!!
Nee ik hoef ook geen hele dag mee te rijden.
Wij rijden schoolkinderen, dus als ze naar school gaan brengen wij ze en… wij halen ze weer uit school.
Dus 's morgens iets van 1,5 uur a 2 uur en 's middags ook weer.
Straks moet ik dus ongeveer 1,5 a 2 uur rijden en morgen middag ook weer.
Maar ja… :wall:
Ik ben net bij mensendieck geweest en nu schijnt dat mijn bekken schreef staat (staat wel vaker en zij zorgt dat deze weer recht komt te staan) en daarbij was mijn rugwervel helemaal scheef.
Ik heb me nu dus ook een pijn… :sick: niet normaal.
En over een uurtje moet ik gaan rijden… :sick: :sick: :sick:
blehhh denk dat ik na een paar drempel al beroerd ben van de pijn.
We zullen zien… IK MOET, want anders sta ik het (ahum) reintergatieproces in de weg… :?
Ze kunnen me wat met hun reintergratie… eerst moet je toch hersteld zijn, voordat je kunt gaan reintergreren???
Nou ja…
En, hoe is het gegaan?
Ik vind het wel heel raar. Zij bepalen dus dat je reïntegratie begonnen is, volgens mij ben jij degene die moet aangeven of je kan beginnen of niet :?
Maargoed, waarschijnlijk ging het dus helemaal niet en jij hebt het geprobeerd!
:sick: :sick: Het ging dus helemaal niet…
Ik heb het geprobeert, maar al die akelige drempels…
in onze eigen auto ging het alweer goed, maar nu in zo’n busje… nee…
De kleine kan ik nu helemala niet meer optillen, ik zit dit nu in tranen te tikken, want zelfs de trap kan ik niet meer op.
Ik kan niets meer… Dit is wat ze wilden van mijn werk…???
ZE WORDEN BEDANKT!!! :evil: :twisted:
(sorry, maar ik moet het echt even kwijt… het idee dat ik nu niet eens voor mijn kindje kan zorgen…)