Bekkeninstabiliteit en opzien tegen de bevalling

Ik heb bekkeninstabiliteit (al mag je het niet meer zo noemen geloof ik) en sinds een week gaat het echt heel hard achteruit. Elke houding die ik aanneem is pijnlijk en tegen de avond ben ik echt niks meer waard, al heb ik overdag ook al bijna niks gedaan :thumbdown: Zorgen voor mijn zoontje is echt loodzwaar nu. Heel lang denk je… het hoort erbij, het zijn de laatste loodjes, maar inmiddels kan ik er niet meer zo heel positief over blijven…



Nu ben ik als de dood dat ik straks overtijd ga en misschien nog wel veel langer zo rond moet “lopen”.

Ook zie ik op tegen de bevalling.



Wie van jullie heeft het ook gehad? Liepen jullie overtijd of werd er iets gedaan om de bevalling eerder te starten?

Was de bevalling extra pijnlijk???



Ik moet volgende week weer naar de vk en wil het dan eens aankaarten. Maar ik zou het fijn vinden om alvast jullie ervaringen te lezen.

Ik ben uiteindelijk 4 dagen overtijd gegaan. Bij mij werd er niet eerder ingeleid omdat er nog niets gaande was en een ingeleide bevalling met “koude start” juist zwaarder kan zijn en langdurig kan worden. Toen ik met 40+3 2 cm ontsluiting had ben ik gestript en dit heeft toch iets gedaan. Ik heb de 24 uur erna licht weeen gehad die verder niet echt heel heftig waren. Er was wat bezig maar zette niet in kracht door. De verloskunidge kwam de dag erna toen even kijken en heeft me verder een handje geholpen door mn vliezen te breken. Ik had op dat moment ook nog maar 2-3 cm. Wat dat betreft dus half-half een ingeleide bevalling door het breken van de vliezen want toen ging het pas echt los! Ik ben in 2 uur en 20 minuten bevallen en heb het niet echt als zwaarder als de eerste ervaren door de BI. Wel mocht ik absoluut niet zelf mijn benen omhoog trekken en lette de VK er goed op dat ze gelijktijdig omhoog gehouden werden en weer neergezet! Na mijn bevalling heb ik maanden last gehad van een bovenbeen zonder gevoel. Dit is langzaam weer terug gekomen. Over de BI niet te spreken. Mijn zoon is bijna 2,5 en ik loop er nog steeds mee :cry:



Maar zwaardere bevalling door de BI? nee dat zekler niet. Je maakt zoveel endorfine en adrenaline aan dat dat wel goed zit. Maar let wel op je bewegingen!

Dankje voor je antwoord…



Als je dus eerder inleidbaar was geweest, hadden ze het dan ook eerder geprobeerd?



Fijn dat je er tijdens de bevalling niet veel meer last van hebt gehad.



Wel ontzettend balen dat je er nu nog mee loopt! :hug:

Bij mij was bekkenpijn iig geen reden om in te grijpen. En ik had het ook behoorlijk, kon vanaf

de 24 weken niet fatsoenlijk lopen meer, alleen kleinere stukken.



Ik ben bevallen bij 42.4 :shifty: maar was dan ook niet inleidbaar.

Ik hoop dat t beleid voor jou een beetje veranderd is na 4 jaar.

Och jemig, dat hoop ik ook! Ik zie mij zo geen 7 weken meer doorbrengen hoor!!

Ik hoop echt dat ze hier evt eerder in willen grijpen, mocht het bij mij kunnen dan tenminste…

Bij mijn zwangerschap begon de bekkeninstabiliteit met 18 weken. Na 26 weken kwam ik fulltime op bed te liggen.

Omdat ik per se thuis wilde bevallen heb ik de bevalling niet in laten leiden.

Uiteindelijk ben ik ruim anderhalve week overtijd gegaan, maar tijdens de bevalling had ik totaal geen last van mijn bekken!

Ik was denk te druk met de weeen :lol:

Of de bevalling extra pijnlijk was; geen idee, ik had een ontzettend lange weeenstorm (11 uur) waardoor ik alleen maar aan het ‘overleven’ was.



Bij mij is wel vanaf week 39 een aantal keer geprobeerd om te strippen en uiteindelijk op 20 maart is dat voor het laatst geweest: 21 maart werd Jasmijn geboren! :inlove:



Maar mocht het deze zwangerschap weer zo gaan, ga ik zeker proberen om me zo snel mogelijk in te laten leiden. Ik wil niet weer zo’n lange lijdensweg omdat ik per se thuis wil bevallen.

Maris,



Dat is idd ook wat ik liever wil… thuis bevallen. Maar daar heb ik mij nu toch maar overheen gezet. Ik beval liever op tijd of zelfs wat eerder in het zkh dan dat ik thuis in mijn eigen bed beval.



Pfff, een weeenstorm van 11 uur! :shock: Dan ben je idd aan het overleven! Ik kan me voorstellen dat je je bekken dan niet eens meer voelt.

en ik dacht dat bevallen zo ging…

Tot ik op nacontrole kwam en hoorde dat dat niet zo was!



Dus dit keer kan het hopelijk alleen maar beter gaan! Maar: ik ben thuis bevallen, en dat wilde ik zo graag! :shifty: :oops:



Als ik jou was zou ik het aan de vk vragen. Als ze zien hoe je achteruit gaat / gegaan bent, moeten ze toch wel voorstellen om je bijv. in te laten leiden.

En hopelijk voor jou met 37 weken, zodat je zeker niet nog 5, 6 of 7 weken hier mee door moet lopen.



Heel veel succes in ieder geval!! :-*

Heb je trouwens geen therapeut? Ik had zelf fysio waar ik geen drol aan had. Lange tijd na de

bevalling bleef ik lange tijd klachten houden, ben naar mensendieck gegaan en zij

heeft mij zo goed geholpen! Ik weet zeker als ik bij haar was geweest tijdens de zwangerschap

zij mij op zn minst goed kon begeleiden naar de bevalling toe.

had bij de jongste al vroeg last van mijn bekken en op het laatst was lopen er amper meer bij… fietsen kon ik dan nog wel (schijnt vaker voor te komen volgens de fysio) als het ging om een stukje van 5 minuten… net de afstand tot aan school.

Daar kwam ik nog maar 1x in de week ofzo, verder deden anderen om mij heen dat en als dat mijn moeder was deed ze direct de grote dingen in huis, mijn man kon dan de kleine dingen wel bijhouden als hij uit zijn werk was.



Was ook erg bang voor eventuele extra pijn tijdens de bevalling, maar ik had er op dat moment helemaal geen last van… Had ongeveer een uur weeen toen ik zoiets had: ik voel mijn bekken niet meer!

Kon ik rustig verder met bevallen dus :lol:



Ook direct na de bevalling liep ik strak van de adrenaline, nergens last van… VK en kraamhulp zeiden al… doe nou rustig… dus ik ben braaf in bed gaan liggen met de kleine… en was blij toe, want dag erna kwam de klap keihard. In combi met de naweeen kon ik wel door de grond.



De eerste maanden na de geboorte ook nog behoorlijk last gehad en toen hij 11 maand was kon ik eigenlijk pas weer echt alle dagelijkse dingen. Als ik iets bijzonders doen (zoals trampoline springen in Ballorig bijv) dan is dat nog steeds iets wat ik moet bekopen, maar inmiddels heb ik wel zoiets: afentoe doe je weleens wat en wil ik ook zo’n moment kunnen genieten met mijn kids.



Maar tijdens en eerste uren na de bevalling hier geen centje pijn :thumbup:

@Maris wrote:

en ik dacht dat bevallen zo ging…

Tot ik op nacontrole kwam en hoorde dat dat niet zo was!



Dus dit keer kan het hopelijk alleen maar beter gaan! Maar: ik ben thuis bevallen, en dat wilde ik zo graag! :shifty: :oops:



Als ik jou was zou ik het aan de vk vragen. Als ze zien hoe je achteruit gaat / gegaan bent, moeten ze toch wel voorstellen om je bijv. in te laten leiden.

En hopelijk voor jou met 37 weken, zodat je zeker niet nog 5, 6 of 7 weken hier mee door moet lopen.



Heel veel succes in ieder geval!! :-




Snap ik hoor, ik wilde dat bij Mats ook heel graag en nu eigenlijk weer. Maar ik vind het geen doen zo.



Bedankt :-

@Kroes wrote:

Heb je trouwens geen therapeut? Ik had zelf fysio waar ik geen drol aan had. Lange tijd na de

bevalling bleef ik lange tijd klachten houden, ben naar mensendieck gegaan en zij

heeft mij zo goed geholpen! Ik weet zeker als ik bij haar was geweest tijdens de zwangerschap

zij mij op zn minst goed kon begeleiden naar de bevalling toe.




Ik ging vanaf week 17 naar een specialist. Tot een paar weken terug ben ik daar elke week geweest. Toch nooit echt idee gehad dat het mij iets opleverde. Bovendien was het ritje er naartoe en terug vaak zwaarder en had ik daar meer last van!

Ik ben er dus mee gestopt. Ze heeft mij wat tips gegeven en daar probeer ik wel wat mee te doen maar de laatste dagen gaat het gewoon echt ineens heel hard achteruit. Ik heb ook het idee dat ons kindje een groeispurt heeft gemaakt. Dat zal misschien wel meespelen?

@mamaMarije wrote:

had bij de jongste al vroeg last van mijn bekken en op het laatst was lopen er amper meer bij… fietsen kon ik dan nog wel (schijnt vaker voor te komen volgens de fysio) als het ging om een stukje van 5 minuten… net de afstand tot aan school.

Daar kwam ik nog maar 1x in de week ofzo, verder deden anderen om mij heen dat en als dat mijn moeder was deed ze direct de grote dingen in huis, mijn man kon dan de kleine dingen wel bijhouden als hij uit zijn werk was.



Was ook erg bang voor eventuele extra pijn tijdens de bevalling, maar ik had er op dat moment helemaal geen last van… Had ongeveer een uur weeen toen ik zoiets had: ik voel mijn bekken niet meer!

Kon ik rustig verder met bevallen dus :lol:



Ook direct na de bevalling liep ik strak van de adrenaline, nergens last van… VK en kraamhulp zeiden al… doe nou rustig… dus ik ben braaf in bed gaan liggen met de kleine… en was blij toe, want dag erna kwam de klap keihard. In combi met de naweeen kon ik wel door de grond.



De eerste maanden na de geboorte ook nog behoorlijk last gehad en toen hij 11 maand was kon ik eigenlijk pas weer echt alle dagelijkse dingen. Als ik iets bijzonders doen (zoals trampoline springen in Ballorig bijv) dan is dat nog steeds iets wat ik moet bekopen, maar inmiddels heb ik wel zoiets: afentoe doe je weleens wat en wil ik ook zo’n moment kunnen genieten met mijn kids.



Maar tijdens en eerste uren na de bevalling hier geen centje pijn :thumbup:




Idd, het advies om na de bevalling heel veel plat te liggen kreeg ik ook al. Lijkt me heel moeilijk als je vol adrenaline zit! :wink:



Ben jij overtijd gegaan?

@Matsjo wrote:

Idd, het advies om na de bevalling heel veel plat te liggen kreeg ik ook al. Lijkt me heel moeilijk als je vol adrenaline zit! :wink:



Ben jij overtijd gegaan?




Al stuiterend van de adrenaline was blijven liggen idd niet makkelijk… ben wel de eerste 2 dagen echt alleen maar boven gebleven. Die trap leek ook wel een berg. Op dag 3 ben ik eventjes beneden geweest om tussendemiddag een broodje mee te eten aan tafel. Voelde al als heel wat :lol:



Ben met 40 + 2 bevallen, ging gelukkig heel erg snel allemaal, dus van de bevalling an sich heeft mijn bekken ook weinig te leiden gehad gelukkig (4 minuten persen, tijd naar boven afgerond door de VK, het ging haar ook wat snel allemaal :lol: ).

Bij mij begonnen m’n bekken pijn te doen rond de 20e week :? … ik had veel last van m’n rug en m’n heupen.

De laatste weken werd ik elk uur wakker van de pijn, omdraaien ging bijna niet meer en moest eerst effe rechtop staan voordat ik kon lopen.

Ik kon maar even staan en lopen was echt niet te doen. Een rondje supermarkt was al te veel.



Mijn gyn heeft me 10 dagen overtijd laten lopen, toen een datum geprikt om in te leiden. We hadden verwacht dat ik eerder zou bevallen omdat ik voor de uitgerekende datum al 3 cm ontsluiting had.



Tijdens de bevalling geen last gehad van m’n bekken. Ik denk dat de weeën gewoon te pijnlijk waren :wink: . Mijn bevalling heeft maar 1,5 uur geduurd, maar ik kan me voorstellen dat je bekken flink pijn kunnen doen als je langer moet liggen in dezelfde houding.



Na de bevalling nauwelijks pijn meer :thumbup: ! Heerlijk! Het gewicht van mijn buik was weg en de eerste dagen doe je toch rustig aan. Nu kan ik al best een eind lopen en ben een stuk mobieler!



Dus nog effe volhouden! Ik vond het ook zwaar dat ik niet kon rusten wanneer het nodig was omdat ik Teun ook nog rond had lopen. Ik hoop dat de eindstreep snel in zicht is! Succes!



Groetjes, Anne

Ik heb twee keer 9 maanden plat gelegen. Bij beide bevallingen moest ik in de beugels, zodat mijn bekken niet per ongeluk scheef zou zijn bij de bevalling. Ik moest van mijn therapeut na de bevalling zoveel mogelijk in bed blijven en al helemaal geen trappen lopen. Ik heb van haar oefeningen meegekregen voor de kraamtijd, zodat ik wel nog wat beweging kreeg. Heel schema met wat ik iedere dag moest doen en dat werd dan iedere keer een beetje meer.



Hele toestanden gehad met kraamhulp en verloskundige, want zij vonden dat ik juist wel uit bed moest ivm trombose. Mijn therapeut had me hier al voor gewaarschuwd en had al gezegd, laat ze mij maar bellen en laat je schema zien. Dus uiteindelijk hebben ze zich erbij neergelegd en mocht ik doen wat ik moest doen.



En om dan na 7 dagen boven weer beneden te komen…das gek!! Maar ook heeeeeeeeeeerlijk!



Ik ben bij de tweede ingeleid vanwege mijn bekkeninstabiliteit. De verloskundige heeft me beloofd mij niet over tijd te laten lopen. Ze heeft vanaf 37 weken gestript, maar dit heeft niet geholpen. Bij de eerste was ik 5 dagen overtijd (ook vanaf 37 weken gestript) en bij de tweede ben ik ingeleid bij 39+5.



Ik heb geen idee of het bij de bevalling meer zeer doet met of zonder BI. Ik ken geen bevalling zonder.

Bij de tweede had ik BI (nu maar hopen dat het me nu bespaart blijft).

Op het laatst kon ik ook niet veel meer, wat zwaar was in combi met de zorg voor een kleintje van net 1 jaar.

Maar de bevalling was goed te doen (in vergelijking met de eerste die een ramp was). En na de bevalling…kon ik zo makkelijk mijn bed uitstappen, dus helemaal verbaasd dat mijn klachten bijna over waren. Heerlijk, zo kan het dus ook, ik hoop in jou geval dat je er ook na de bevalling vanaf bent. (tenminste zo goed als…helemaal goed komt het volgens mij nooit meer, ik voel het altijd nog wel als ik lang moet staan enzo).



Oh, inleiden deden ze niet, ik ben wel op tijd bevallen, 5 dagen eerder.

wat fijn om jullie ervaringen te lezen!

ook ik heb erg veel last van de zogenaamde bekkenpijn (ze willen het geen bekkeninstabiliteit meer noemen volgens mij).

lopen, staan, autorijden, lang zitten is echt op sommige dagen niet uit te houden. :frowning:



fijn dat jullie tijdens de bevalling relatief weinig last van het bekken hebben gehad!

Is het niet dat ze nu vast in je bekken ligt en het daardoor in eens zo achteruit is gegaan? Gewoon aangeven bij de VK, wellicht kunnen ze je rond de 40 weken (of eerder/later) eens toucheren en wellicht strippen bij ontsluiting!