bang

Onze zoon is redelijk angstig aangelegd. Hij is een denker en wil ook alles over alles weten.



Hij durft uit zichzelf niet zoveel, maar als vriendjes, neefjes of nichtjes het eerst doen, dan doet hij het wel. Maar als we alleen met hem zijn, dan durft en doet hij niks uit zichzelf. We moeten hem dan echt aansporen om iets te durven. Bijvoorbeeld in de speeltuin klimt hij echt niet uit zichzelf ergens op.



Ook in het donker is hij erg bang. Nu wordt het 's avonds eerder donker, maar hij blijft maar vragen stellen over het donker worden en vertellen dat iedereen dit akelig vindt enzo.



Afgelopen donderdag zaten we in een theater en daar ging het licht uit. Er bleven wel kleine lampjes aan, maar hij vond het erg spannend. Hij bleef ook maar vragen of er wel lampjes aan bleven.



Ik weet niet zo goed hoe ik hiermee om moet gaan. Ik zeg steeds dat hij niet bang hoeft te zijn, maar ik zou zo graag weten waar die angst vandaan komt. Of beter nog, hoe hij er vanaf komt…

Kinderen die bang zijn moet je serieus nemen, maar niet zo dat je de angst versterkt. Je kan dan bijv zeggen dat het ook wel heel donker is zondermlichtjes, en dat je snapt dat hij dat eng vindt. En vervolgens uitleggen dat hij niet bang hoeft te zijn. Mijn oudste is ook echt een denker en was vroeger ook snel bang (nu totaal niet meer), hij waardeerde de echte uitleg wel, dus maan/aarde/sterren verhaal en dan op zijn niveau.

Ik denk dat je eerst moet aansluiten op zijn angstniveau, zodat hij zich gehoort voelt. Jij kunt wel zeggen dat het donker niet eng, maar voor hem voelt het wel anstig.



Als hij straks wat ouder is, zul je merken dat hij het beter kan overzien. Mijn zoon was met 4 jaar ook bang in het theater en geef hem eens ongelijk, het is toch hartstikke spannnend.

Bedankt voor de reacties. Ik neem hem idd wel serieus in zijn angst (tenminste, dat denk ik).



Gisteren jouw tip gebruikt Lune. Ik heb eerst benoemd hoe hij zich voelt, dat ik dat wel snap, maar dat hij niet bang hoeft te zijn, want…



Ik ben blij te horen dat de kans groot is dat hij “erover heen groeit”.