hallo meiden
ik wil geen zeur of zeikerd zijn :oops:
maar ik heb een zware bevalling gehad bij mij dochter , incl veel bloedverlies en totaal ruptuur en 45 uur durende bevalling de rest zal ik niet neer zetten dan word het veel leesvoer
maar nou het er weer op aan komt
ben ik heeeeeeeeeeeel erg bang voor de bevalling , ik heb het er nooit over omdat toch niemand zich zo voelt in mijn omgeving dus hou ik het lekker voor me
maar ik dnek er constant aan , ik ben zo bang ,van de ene kant denk ik je bent er de vorige keer ook doorheen gekomen ,het komt wel weer goed , en de andere kant wil ik het liefst niet bevallen of zo dat ik er niks van merk , maar ik wil ook geen pijnstilling (in de fam zijn er verschillende dingen gebeurd waarom ik geen pijnstilling wil)
en ik weet wel dat ik het weer aan zou kunnen , maar …maar…maar …maar
is er nog iemand die zich zo voelt of ben ik de enige die bang is voor weer te bevallen :think:
het komt vast allemaal goed strax als het begonnen is dan gaat het vanzelf , maar tot die tijd hoe kom ik van die angstige gedachten af :?
Ja ik, ben er ook bang voor, ook naar aanleiding van mijn vorige bevalling.
Maar sinds ik een geboortetens heb aangeschaft is de angst voor de pijn wel wat gezakt. Omdat ik nu iets zelf kan doen.
En mocht het niet helpen dan heeft het me in ieder geval geholpen om er de laatste weken niet teveel mee bezig te zijn, omdat ik er van uitga dat het heus wel iets zal helpen!
Ik moet heel eerlijk zijn en zeggen dat ik deze keer bewust voor een ks kies. Noah was een ks omdat hij zo’n 4800 gram was, ik teveel vruchtwater had, en hij omhoog keek ipv naar beneden. (In plaats van zijn kruintje voor de deur, zat zijn neus voor de deur). Daar kwam de vk alleen achter omdat ik een scan kreeg vanwege uitslag op mijn armen en weinig beweging van de baby. Anders had ik geen tussentijdse scan gehad en was het een zeer gevaarlijke bevalling geworden.
Nu kies ik voor een ks. Ik ben nog steeds een beetje bang (naald in de rug en volledig hulpeloos op een tafel liggen…), maar zolang mijn meisje er heelhuids uit komt kunnen ze mij ondersteboven aan het plafond hangen!
Pegje het lijkt haast wel of ik m’n eigen verhaal lees meis.
Bij Sharon duurde en duurde het ook zo lang bijna 3 dagen weeën (waarvan natuurlijk de eerste 2 dagen alleen maar voorweeën,maar dat wist ik toen niet)om de 5 a 10 min.
Toen had ik uiteindelijk s’morgens een gewone afspraak bij de gyn en toen hebben ze me maar niet meer laten gaan.Sharon is toen nog sávonds laat geboren om 23.39 na behulp van een vacuümpomp omdat toen ik eindelijk mee mocht gaan persen de persweeën op waren.(dat moest ook op tel en sprong want Sharon kreeg het benauwd.)
Toen wilde de placenta er bijna niet uitkomen en hebben ze met man en macht op m’n buik staan rammen en duwen gelukkig kwam die nog net binnen het uur eruit met het gevolg dat ik heel veel bloed was verloren.
Ik zal je alle details maar besparen over wat er allemaal nog mis is gegaan ik wil je namelijk niet nog banger maken en ik wil het zelf ook liever niet oprakelen voor m’n eigen gemoedsrust 
.
Dus nu zit ik net als jouw mezelf maar groot te houden tegenover iedereen,terwijl ik in mezelf erg bang ben voor de volgende bevalling en hoe dichter we bij de datum komen hoe erger het wordt.Ik wordt al misselijk bij de gedachte dat ik al die weeën weer moet wegpuffen en kan nu dus al helemaal in paniek raken.
Soms heb ik wel goede dagen hoor en kan ik denken van dat het niet erger kan dan de eerste keer, ik hoop dan ook maar dat de bevalling op zo’n goede dag begint.
:-* :hug:
Dames ik herken jullie gevoelens,…hier ook een vreselijke bevalling gehad.
40 uur weeen, weeenopwekkers, weeenstorm, apedurale katheter voor 10 uur in mijn rug, persen zonder persweeen en uiteindelijk een ks.( om het maar ff kort uit te leggen 
)
Maar ik ben al heel vroeg begonnen om over mijn gevoelens te praten bij de gyn en de vk.
Ze hebben al allerlei dingen uitgelegd waardoor ik me al veel zekerder voel over de bevalling.
Zo zal ik door het ks litteken geen weeenopwekkers krijgen ivm gevaar voor scheuren maar daardoor dus ook geen kans op een weeenstorm dus dat was al 1 opluchting en ook pijnstilling zal nu veel sneller gegeven worden als ik daarom vraag.
De mogelijkheid van weer een ks is aanwezig maar die beslissing zal dan veel sneller genomen worden.
Hebben jullie dit niet besproken met de vk of gyn??
Ook ik was heel bang voor de 2e bevalling terwijl ik eigenlijk een hele makkelijke 1e bevalling heb gehad. Dus ik snap heel goed dat je bang bent na een moeilijke 1e bevalling.
Maar idd praten met je gyn of vk en precies aangeven wat je wilt. En ik heb veel goede verhalen over yoga gehoord, misschien is dat iets.
Hier ook een rotbevalling die uitliep op een keizersnede.
Ik ben ook best onzeker over de komende bevalling. Ik heb wel een fijne gyn nu. Er zijn nu ook foto’s gemaakt van mijn bekken, in principe is er ruimte genoeg voor een natuurlijke bevalling. Ik moet dadelijk even bellen om een afspraak te maken voor volgende week. Dan maken we weer een echo om het gewicht van deze baby te schatten. Als ik me onzeker blijf voelen mag ik ook kiezen voor een KS. Maar liever wil ik het gewoon proberen.
Oehhhhhhhhhhhhhhhh lieverd je ‘‘mag’’ bijna!
Komt goed moppie…deze kleine prinses komt er ook ‘‘gewoon’’ uit en vergeet niet dat je lijf nu al eens een beeb ‘‘eruit heeft gewerkt’’ dus dat ‘‘kanaal’’ is iets soepeler,je weet wat er bij mij gebeurde bij de tweede dussssssssssss wieweet
Ik duim voor je :-*
hallo meiden
bedankt voor jullie berichtjes :-* :-*
ik heb er geregeld met de vk over gesproken hoor , maar ze zegt elke x de weg is nou vrij gemaakt de 2de xis meestal makkelijker dan de eerste x maar dat neemt mijn angstgevoel niet weg ,
ik heb ook hele goeie dagen , maar ook hele bange dagen
nog even en dan hoop ik te komen vertellen hoe erg het me e meegevallen is 
Veel er over praten helpt. Dus schrijf je zorgen lekker hier van je af. Daar is het forum toch ook voor?
Ik was bij mijn 2e bevalling erg gespannen omdat de oppas voor mijn dochter wat rommelig geregeld was, kon me dus slecht ontspannen waardoor de bevalling mij wat is tegengevallen.
Bij de derde heb ik yoga gedaan, heeft me enorm geholpen, wel wat laat voor je om daar nu nog aan te gaan beginnen, maar misschien kan je wat ontspanningsoefeningen uit een boek of internet halen. Want hoe beter je je kunt onstpannen, hoe beter het gaat. ik lag lekker in bad, kaarsjes aan, kopje thee erbij. voor ik het wist had ik VO. Lekker dingen meenemen of om je heen hebben waar je je prettig bij voelt.
Enne, je mag het best nóg een keer aangeven bij je verloskundige of gyn hoor! Je bent echt geen zeur.
Ik wens je iig een zeer voorspoedige bevalling toe!
peggy : ook ik heb de hel gezien bij mijn eerste bevalling,maar de tweede en volgende waren een droom.
ik was voor de dood als de bevalling starte bij de tweede en alles ging heel vlotter,gewoon omdat je al weet hoe alles verloopt en dan kan je iets ontspannen
:-*
Peggy :hug: ik denk dat niemand je angst kan wegnemen totdat je meisje geboren is. Maar ik kan het wel proberen natuurlijk. 
De bevalling van Thom verliep ook niet echt geweldig, weeënstorm, Thom die niet wilde zakken, een verdoving (voor de knip) die niet wilde werken dus een paar keer opnieuw werd gezet, duwen op mijn buik, knip en uiteindelijk de vaccüumpomp. Het persen lukte gewoon niet en duurde al met al zo’n 2,5 uur.
Bij Max was ik dus vreselijk bang voor het persen en dat het weer niet zou lukken maar Max was er ondanks dat hij een sterrenkijkertje was binnen 3 uurtjes waarvan 20 minuten persen. Acheraf gezien had ik me dus helemaal geen zorgen hoeven maken. Een eerste bevalling zegt helemaal niets over hoe een tweede bevalling gaat verlopen.
Succes meid en ik weet zeker dat het helemaal goed gaat komen. Ik ben zooo benieuwd naar je meisje… :inlove:
Peggy, ik kan me je angst zeker voorstellen meid. Ik heb ook een hele zware 1e bevalling meegemaakt en ik ben nu al bang voor een evt. 2e keer. En ik ben nog niet eens zwanger!!
Ik kan je angst niet wegnemen, maar ik wil je wel even heel veel succes wensen met de laatste loodjes en wens je een droombevalling toe! :hug:
Och lievie toch, het gaat je echt goed lukken. Niemand kan idd je angst wegnemen maar je leest hier zoveel positieve berichtjes, ik hoop dat je die positiviteit ook voelt en met je meeneemt als je weeën beginnen! :hug: :-*
En als het echt veel pijn doet, grijp de hand van je vk en knijp er op los. Gedeelde smart enzo!
hihihih meiden bedankt voor jullie oppeppers die zijn ook heeeeeel veel waard hoor hoe vaker ik ze lees hoe positiever ik word :inlove:
bedankt voor de lieve berichtjes :-* :-*
Ik was ook vreselijk bang om weer te gaan bevallen, vooral omdat het de eerste keer zo dramatisch afliep. Maar toch heb ik het gedaan weliswaar met een geplande keizersnee maar ik heb het maar wel weer ondergaan. Met als gevolg een geweldig lief jongentje mijn alles mijn wonder.
Oh het gaat allemaal goed komen, echt dat komt het zeker wel.
Succes
Ik ben ook bang.
Ik heb de eerste keer ook een rot bevalling gehad.
Bij de eerste controle van deze zwangerschap heb ik het erover gehad met de vk. Ze stelde voor om op te schrijven wat ik wel en niet wil tijdens deze bevalling.
Ook denk ik bij mezelf als ‘die’ het kan…dan kan ik het ook! (iemand die je kent en kleinzerig is ofzo)
Ook heb ik voor mijn eigen gemoedsrust de geboortetens in huis gehaald, die is om rugweeën wat af te zwakken.
Maar ondanks alles toch bang c.q. onzekerheid!!!