Sinds eergisteren is onze dame bang voor pluisjes in bad, echt bang. Pluisjes uit bad, niks aan de hand, maar in bad bewegen ze…tja…Ik weet dat peuters de meest vreemde angsten kunnen krijgen (die voor ons heel normaal zijn) maar wat ik hier nu mee moet?
Ze wilde dus het bad echt uit en vandaag wilde ze alleen maar staan. Tranen met tuiten, wordt wel rustiger als ik uitleg geef en pluisjes wegjaag enzo, maar zitten ho maar en huilen blijft. Ik heb de pluisjes al weggejaagd, uitgelegd dat ze niks doen, verteld waar ze vandaan komen (het zijn sokken of handdoek pluisjes), uit bad er laten zien en weggegooid en bedacht dat we volgende keer eerst samen de pluisjes weg moeten spoelen, extra veel schuim erin dat ze ze niet ziet of ze samen wegscheppen ofzo?
Iemand nog tips?
Zal vast wel weer over gaan, maar toch zielig om ons meisje echt bang te zien…
Hahaha, ik dacht dat Sam de enige idioot was :lol: :lol:
Hier ook eentje met pluisjes angst :mrgreen:
Is iets van de laatste weken en hier ook dikke tranen als er een sok pluis of idd washandjes pluis drijft. In het begin ging ik ze nog braaf uit bad proberen te halen maar merkte al snel dat dat natuurlijk nergens op slaat :doh:
Pluisjes zitten nou eenmaal af en toe in bad. Als hij eruit wil om een pluisje laat ik dat toe maar ik ga ze er niet meer uitvissen. Vanavond toevallig haalde hij zelf een pluisje van de badrand met de woorden; niet eng mama pluisje 
Dus langzaamaan komt het goed ( hoop ik)
Ik geloof dat deze leeftijd ook bekend staat om de irreele angsten. Nou, irreeeler dan pluisjes angst bestaat volgens mij niet 
Succes met je moppie!
Hihihi moet er stiekem ook wel mee lachen .
Is wel hartstikke zielig voor je meisje natuurlijk maar een leuk verhaal voor later :mrgreen:
Succes en zoveel mogelijk leuk proberen te maken denk ik zo (pluisjes vangen met een netje ofzo) :-*
Poeh, moeilijk zeg!! En sneu ook!
Ik heb een boekje over peuters waar wel iets in staat over angst, maar hoe dat nu toepasbaar is op pluisjes…??
Er staat dit:
Als een kind bang is door zijn eigen fantasieën, kan de angst vaak het best verminderen als je eerst wat meegaat in de fantasie van het kind. Je kunt een monster samen met het kind wegjagen. Je zoekt het zogenaamd op en gooit er een net overheen, je zet het raam open en gooit het naar buiten. Voor een kind kan dat genoeg zijn om zich weer veilig te voelen. Vertellen dat het spook of monster niet bestaat zal hem niet geruststellen, want voor hem bestaat het wel.
Als een kind bang is om door het afvoerputje gezogen te worden, kan het goed zijn om hem een tijdje niet in bad te doen of een klein badje in het grote bad te zetten. Er zelf bij gaan zitten en hem goed vasthouden of zelf op het putje gaan zitten helpt ook.
Deze manier van omgaan met angst is toepasbaar op heel wat andere omstandigheden waar een kind bang voor is.
Het gaat erom dat je een kind de angst voor iets in kleine stapjes met je steun laat overwinnen en er niet vanuit gaat dat je hem met uitleg kunt overtuigen dat angst niet nodig is. De ervaring dat een hond lang niet altijd eng is of dat er weliswaar lawaai is, maar dat het verder geen vervelende gevolgen heeft, werkt voor een kind meestal het beste.
En het feit dat je ouders je helpen als je bang bent voor een spook onder je bed, maakt de angst meestal ook minder.
Ik kan je geen concrete tips geven, maar denk wel dat er in de tweede alinea misschien wat belangrijke dingen staan (de dingen die ik onderstreept heb lijken mij wel heel belangrijk), van waaruit je zelf een manier kunt verzinnen. Laat je fantasie de vrije loop, zou ik zo zeggen!
Succes!!
Hou je ons op de hoogte van hoe het gaat? (En wie weet ontwikkel jij geweldige tips die ons binnenkort goed van pas komen! )
Liefs,
Sandra.
hahahahahahahahahahahahahahahahahaha
sorry Luna heeft hier ook echt de longen uit haar lijf geschreeuwd voor pluisjes in bad hahahahahaha
maar hier kwam (denk ik) het vooral omdat mijn lieve :twisted: broertje Luna bang had gemaakt voor pluisjes :lol:
pluisje op de hand en stiekem ertegen blazen en dan gek doen :naughty: (stiekem wel grappig maar niet voor een peuter :silenced: )
maar goed gaat vanzelf weer over veel vertellen dat pluisjes geen beestjes zijn dat het van kleding afkomt
en van te voren goed het bad nakijken op evt pluisjes :thumbup:
nu als Luna een pluisje in bad heeft doe ik nogweleens gek AHHHHHHHHHH EEN PLUISJE!!! en dan zit ze zich rot te lachen mama pluisjes doen niks komt van kleding hoor :lol: :thumbup:
Ik dacht echt dat ik de enige dwaas op de wereld had met pluisjes angst! :mrgreen:
Zal later even goed tips lezen, wel fijn dat het herkenbaar is!!
De pluisjesangst net even aangepakt :mrgreen: Als ik het over bad heb begint ze al over pluisjes. Heb geen uitleg meer gegeven, gewoon gezegd dat we die pluisjes wel eens even wegjagen samen. Eerst het bad overdreven uigespoeld "hup pluisjes, weg want Emma wil geen pluisjes in bad!) Toen flink veel schuim erin en tenen ontdaan van alle achtergebleven sokpluisjes…bad in ging met wat twijfels, maar nadat ik beloofd had elk verdwaalde pluisje te vangen en gezegd had dat er echt geen pluisjes meer waren wilde ze er wel in. Staand maar wel zonder tranen. Wassen wilde ze in eerste instantie niet zelf, ze zag het nog niet zo geloof ik. Toen wilde ze dat nog een beetje en toen heb ik haar met een list het water in gelokt haha. :mrgreen: Haar handen waren erg koud van het buiten spelen (even leu detail van dat spelen…ze was alleen buiten en besloot dat de ramen ook wel even bestoepkrijt mochten worden… :shock: het zag eruit, had ze daarna mooi weer wat te doen, want toen mocht ze het mooi even zelf poetsen ) dus ik zei dat ze die dan maar even onder water moest houden. Dat wilde ze dan nog wel als ik ze vast hield. Toen waren haar benen ook koud zei ze en stopte ze zelf een beeje onder water…oh oh dat vond ze spannend! En tja, toen ontdekte ze dat het wel meeviel en ging ze toch nog wel zitten net voor we eruit gingen…dusse met die pluisjes komt het wel goed haha!
Hoop dat het dan vanaf nu iedere dag stapje makkelijker gaat.
Goed gedaan!
Als de eerste stap al zo snel en zo goed gaat, is er vast snel niets meer van die angst over.
Mooi zo!! :thumbup:
Wow, ik dacht dat Shaïna de enige was.
Ook gillen als er een pluisje in bad zit. Maar ook zwevende pluisjes in de lucht vind ze doodeng.
Ze ontwikkelt steeds vreemdere angsten. Maar zo te zien is dat dus normaal op deze leeftijd 