bah bah

mijn dochter is al een paar dagen de avonden aan het huilen omdat ze naar bed moet. omdat wij niet op het huilen reageren heeft ze sinds twee dagen iets nieuws bedacht.



ze steekt haar hand vinger zo ver in haar mond dat ze moet gaan kokhalzen en als gevolg dat wij dus kunnen gaan opruimen.



wie kent dit en wat moet ik hier mee doen

later naar bed brengen.

Zelf haar spuug laten opruimen.

spuug niet opruimen en haar maar een keer laten liggen onder het idee van geen reactie = geen aandacht, geen aandacht= ook geen negatieve aandacht.

proberen te praten met haar en zo te achterhalen wat er is.



Haar naar bed brengen en bij haar blijven op de kamer tot ze slaapt.

Haar nog iets te spelen geven en een deadline afspreken dat ze moet gaan slapen als het licht uit gaat (bijvoorbeeld)

wandjes aandoen en met leukoplast ook vasttapen aan d’r pols…?

Van die antikrab wandjes ofzo.



Dan kan ze in elk geval geen vinger meer in d’r mond doen.



Ik denk dat ik zelf stil zwijgend, zonder ook maar uit te roepen " wat heb je nou weer gedaan" de boel zou opruimen en haar weer plat zou leggen en dat net zolang tot ze doorheeft dat het me niets doet, maar ze dan ook d’r bed niet uit mag of iets.

Gewoon stilzwijgend opruimen, geen sjoegen geven, nog geen zucht, met neutraal gezicht en daarna een welterusten en dag en hup deur weer dicht.

Misschien is ze bang? Wij hebben dat ook gehad met onze oudste. Was doodsbang voor onweer. Daarna werd hij bang voor regen omdat die meestal gepaard ging met onweer en daarna was hij gewoon bang om over te geven en daardoor kwam het er toch uit. Hij is er gelukkig overheen gegroeid met het naar bed gaan. Maar hij heeft zich nooit een vinger in de mond gestoken, maar het kwam er altijd vanzelf uit.

Het zou angst kunnen zijn. Misschien is het slimmer om eens te gaan praten met je dochter. Ze is nog erg jong dus of ze het goed kan verwoorden is natuurlijk nog maar de vraag. Sterkte in ieder geval. Ik weet hoe erg het is om die rotzooi 3 tot 4 keer per week te moeten opruimen en dat zeker 2 jaar lang en dan hebben we het nog niet gehad over het niet durven eten en drinken omdat het er toch weer uitkomt volgens hem.

helaas het praten dat gaat hier niet werken ze is heel slim hebben we het idee maar er komen niet veel worden uit dan alleen bah papa mama kaas boots (kat) soms een enkel woordje maat ze vertikt het gewoon als je met haar op spelende wijzen met haar woordjes gaat gaat zeggen dan vertikt ze het en ze begrijpt echt alles.

we willen vandaag zonder slaapzakje gaan proberen. maar dan moet et bedje wel helemaal laag ze slaapt nog in een ledikant daar heb ik ook aan zitten denken dat ze misschien klaar is voor een groter bedje.

inmiddels staat haar bedje al naar het noorden.

gister avond is ze op ons bed inslaapgevallen. en hebben we haar na een half uur slapen op haar eigen kamertje gelegd toen was het goed.



bedankt voor jullie tips ga eens kijken wat ik er mee kan doen.