Sorry dames, ik baal even als een stekker, dus dit wordt een egoberichtje 
:oops:
Sinds de elfde week van deze zwangerschap is het langzaam begonnen, de bekkeninstabiliteit :?
Wat begon als een licht zeurend pijntje in de schaamstreek wordt langzamerhand een klucht in dertien bedrijven.
Opstaan gaat nu al haast niet meer.
Omdraaien in bed? forget it.
Schoenen zelf uitdoen? grappenmaker.
Als een ietwat dronken kip met legnood waggel ik naar de winkels toe om boodschappen te doen om dan de rest van de dag en de volgende dag als een vrouwtje van 90+ door het huis te schuifelen. :?
Door de pijn ben ik ook nog eens bloedchaggerijnig en bekaf.
Leuk voor mijn ventje joh :mrgreen:
Nu heb ik het hypermobiliteitssyndroom (drie keer woordwaarde) en ben ik er al voor gewaarschuwd dat de gewrichtsklachten bij elke zwangerschap erger zouden worden en dat de kans op bekkeninstabiliteit vele malen hoger lag dan bij anderen maar kom op, nu al zulke heftige klachten is belachelijk :?
Hebben er dames ervaring met bekkeninstabiliteit vroeg in de zwangerschap?
En wat hebben jullie gedaan om de klachten te verlichten?
met andere woorden: hoe overleef je in hemelsnaam 6 maanden lang pijn? :shock:
Hopelijk heeft iemand tips voor me
natuurlijk ben ik hartstikke blij en gelukkig met het kleine wondertje dat in mijn buik groeit en heb ik een beetje pijn er best voor over, ik moest het ook efkes van me aftikken denk ik 
Ik heb ook al sinds week 12 week bekkenklachten (officieel mag het geen bekkeninstabiliteit meer heten is mij verteld, want dat heeft iedere zwangere) en ben ook hypermobiel. Tijdens de vorige zwangerschap vanaf maand 6 niet veel kunnen doen, behalve een bekkenband dragen.
Bij ons is de buurt geven ze vanuit mensendieck een cursus “zwanger totaal”, dit is gericht op het voorkomen en proberen het te verhelpen van bekkenproblemen tijdens de zwangerschap. En ik heb nu na 6 weken echt het idee dat het helpt, ik heb in ieder geval minder pijn. Het is voornamelijk oefeningen doen die de spieren van je bekken en rug sterk maken en het aandragen van tips hoe om te gaan met situaties in het dagelijkse leven. Ik let er nu heel goed op en ik heb veel minder last. Laten we hopen dat dit ook voor de tweede helft van mijn zwangerschap geldt.
Thanks voor de tip MB1976, ik ga het navragen
Wat vervelend voor je! Inderdaad, vroeg met fysio beginnen. Ik kan me voorstellen dat je er geen zin in hebt om zo 6 maanden door te lopen.
En heel goed alles afwisselen: iets doen, weer een poos (!) zitten en dan weer wat wandelen. Dat werkte bij mij het beste tijdens mijn 3e zwangerschap. Het begon welliswaar niet zo vroeg als bij jou, maar ik had er behoorlijk last van.
Nu ben ik 34 weken zwanger van de 4e, en heb (bijna ) geen bekkenklachten! Ik was er heel bang voor, maar het valt zo erg mee! Zo zie je maar weer, het hoeft niet altijd terug te komen en het hoeft niet erger te worden.
Veel succes en ik hoop dat het een beetje mee gaat vallen voor je!
Thuiszorg geraadpleegd.
Ik zat met 20wkn in de rolstoel.
Kon die rolstoel, een tripple stoel en wc verhogers en 2 paar krukken lenen. Dat scheelde al veel.
Met die tripple stoel reed ik door de beneden verdieping en met die krukken liep ik zowel boven als beneden naar het toilet.
Achteruit de trap oplopen scheelt wat en het traplopen zoveel mogelijk vermijden.
Ik heb iemand ingehuurd voor het huishouden vanaf 18wkn ofzo.
Bij de gemeente blijven drammen en zeuren om hulp in d ehuishouding en ook anderen daarvoor inzetten, je vk, of gyn, je ha, je therapeuten etc etc. Bellen bellen en langsgaan en weer brieven schrijven en bellen.
Bij mij was het tijdelijk erger na de bevalling, maar dat lag eraan dat ik niet goed begeleid ben tijdens de bevalling. Ik had wel instructies gekregen, maar daar denk je dan niet aan. Het kind moet eruit.
In Bergen NH heb ik een therapeut leren kennen die verschil van dag en nacht maakte. Ik raad die man iedereen aan.
Hij hanteert een wachtlijst van 2 maanden, dus als je interesse hebt, pm me dan snel en bel hem dan snel.
Ik zat met mn dikke belly in de rolstoel en echt zoveel mensen zeiden dat ik hem moest bellen. UIteindelijk pas na de bevalling gedaan en als ik geweten had hoe goed ie is, dan had ik veel eerder gebeld. Had ons veel ellende bespaard waarschijnlijk.
Als je vragen hebt, mag je ook pm-en.
Voor de tussentijd: zoek een fysio of mensendieck therapeut uit die oefeningen doet op een bal. Ideaal, ook na de bevalling. Ik zit nog elke dag op mn bal. Heb m er speciaal voor aangeschaft (heb maanden mogen lenen, maar besloot dat ik er 1 voor mezelf wilde hebben uiteindleijk).
Therapie met de bal is ook echt n aanrader. (Je hebt 2 soorten ballen, 1 stevige en 1 minder stevige. De minder stevige bal is pijnlijk en werkt minder goed. Ook daarover mag je pm-en)
Veel succes en probeer het te accepteren dat het voorlopig alleen maar erger wordt. Het is heel moeilijk om zo weinig mobiel positief te blijven, maar leg je er maar bij neer. Probeer zoveel mogelijk in de winter wel buiten te blijven komen. (tegen neerslachtige gevoelens)
Sterkte.
Hier ook hypermobiel en bekkenpijn vanaf 16 weken, waarna het snel slechter ging.
Ik kreeg fysio, maar dat vond ik niet zo helpen. Achteraf kreeg ik mensendieck
en volgens mij had ik daar veel meer aan gehad. Ze deed het met oefeningen
van pilates.
Een heleboel tips lees je in het boek van Cecile Rost; bekkenpijn in de
zwangerschap (oid). Dat zou ik gelijk bestellen en lezen/tips uitvoeren.
Via de zoekfunctie hier vind je ook meer, want er zijn meerdere topics over geweest.
Hoi vuurvosje,
Ook ik ben hypermobiel, maar heb 2 heel verschillende zwangerschappen gehad. De 1e; ernstige bi, in rolstoel. Fysiotherapie va 5 maanden, advies; rust, liggen weinig belasting en beweging.
Omdat de bevalling ook niet vlekkeloos verliep (er werd aan mijn benen gesjord, het eindigde in een ks) dacht ik eerst dat er een vrachtwagen over me heen gereden was. Ik dacht dat het de pijn van de ks was. Het bleek mijn bekken. Herstel duurde 2 jaar. Maar het laatste jaar heb ik een andere therapeut opgezocht. Een Cesartherapeut. Zij leerde me houdingstechnieken, hoe ik mijn kind kon verzorgen, stofzuigen zonder belasting en hoe ik de baby in de auto tilde met maxi-cosi.
Ik ben ook meteen weer naar haar toegegaan zodra ik zwanger was van mijn 2e kindje en ik mijn bekkenklachten weer op voelde komen.
Door mijn grenzen goed te bewaken, bleef het stabiel. Ja het verergerde wel iets naarmate de zwangerschap vorderde. Maar heb een stugge smalle serola bekkenband al in het prille begin omgedaan zodra ik iets belastends ging doen (traplopen, langer wandelen, tillen)
Deze zwangerschap verliep stukken beter. Ja ik had pijn, maar niet zo erg als de 1e keer. 6 weken na de bevalling (die ook eindigde in een ks) stond ik te tuinieren. Even dacht ik OH nee, dat moet ik morgen bezuren. En dan moest ik ook; met spierpijn! haha, hoe blij kun je zijn met doodgewone spierpijn!
Ik mag dus geen reclame maken voor mezelf, ben berispt door Ruud de moderator vh forum, vandaar dat enige tekst inmiddels verdwenen is.
jammer … vooral voor degene die er zoveel baat bij hadden kunnen hebben.
groetjes Chantal