Assertief zijn?

Ik wil graag in het ziekenhuis bevallen, gewoon omdat ik dat een fijn idee vind. Maar mijn verloskundige vind het niet zo’n goed idee merk ik uit haar reacties als we het erover hebben. Ze is een prima meid maar wel een van het genre: pijn is fijn en thuisbevallen is geweldig. Ik vind dat dus niet maar op de een of andere manier vind ik het heel moeilijk om dat ronduit tegen haar te zeggen, net alsof ik me ervoor schaam ofzo. Nu ben ik vandaag 37 weken en ik lig er 's nachts gewoon over te piekeren hoe ik het duidelijk moet maken dat als ik aan het bevallen ben ik naar het ziekenhuis wil. Ik ben bang dat op dat moment zij zegt dat ik beter thuis kan blijven enz, enz. Zijn er meer meiden die dit herkennen en hoe hebben jullie dit opgelost? Ik mag aanstaande dinsdag weer op controle en dan wil ik het eigenlijk op gaan lossen want ik wil er niet meer over piekeren!

Meid, het belangrijkste is dat jij daar bevalt waar jij je het prettigst en het veiligst voelt. Als je het zelf niet durft aan te geven, durft je man/vriend het misschien duidelijk te maken?



Het is eigenlijk fout van de verloskundige dat ze een zodanige drempel opwerpt dat jij niet voor jezelf durft op te komen. Enige wat er verandering in kan brengen is dit tegen haar te zeggen.

@miro wrote:

Meid, het belangrijkste is dat jij daar bevalt waar jij je het prettigst en het veiligst voelt. Als je het zelf niet durft aan te geven, durft je man/vriend het misschien duidelijk te maken?



Het is eigenlijk fout van de verloskundige dat ze een zodanige drempel opwerpt dat jij niet voor jezelf durft op te komen. Enige wat er verandering in kan brengen is dit tegen haar te zeggen.




Helemaal mee eens!!!

gewoon duidelijk zeggen en het anders door je man/vriend laten zeggen!



Vind het heel kwalijk dat de VK je het gevoel geeft dat het not done is eigenlijk… zelf ben ik bij de oudste uiteindelijk in het zhuis gekomen doordat ik ziek werd paar dagen voor de uitgerekende datum en vond dat heel jammer, ik had zo graag thuis willen bevallen.



Bij de 2e en 3e was er niks wat een thuisbevalling in de weg stond… maar ik durfde gewoon niet meer na de ervaring bij de oudste. Het waren allebei bevallingen uit het boekje die ook echt met gemak thuis hadden gekund en bij de 3e dacht ik dat ook achteraf.



Maar de VK wist van mijn twijfel en vroeg mij gewoon op het moment zelf: wat wil je NU? En toen was het voor mij duidelijk… NU wil ik naar het zhuis. Hoewel de VK pro thuis bevallen was/is… was ze ook heel stellig. Dan gaan we!



JIJ moet bevallen en dat doe je het beste op de plek waar JIJ je het best denkt te kunnen ontspannen.



Overigens kan het ook nog zo zijn dat jij straks weeen hebt en lekker in je ‘hol’ bent gekropen en ineens zoiets hebt: ik wil helemaal niet weg, laat mij maar hier blijven! En dat kan ook. Je hoeft niet persé nu al te kiezen als het allemaal goed gaat!

Ik was ook zo bij de bevalling van Eline. Lang verhaal, maar laat ik het zo zeggen, we hadden veel assertiever moeten zijn. En daar heb ik nog spijt van. Bij Mees anders aangepakt, en daar kijken we heel positief op terug. Kom voor jezelf op meid, het gaat om jou!

Mijn vriend zei ook al dat hij het bij de volgende controle wel eens zou zeggen, maar helaas kan hij dan dus niet mee…

Ik weet wel dat ik op mijn strepen moet gaan staan, ik moet tenslotte de klus klaren en ik wil gewoon echt naar het zkh. Mijn grote angst is dat ze als ik lig te puffen ze telkens zal zeggen dat het nog te vroeg is om naar het zkh te gaan en als het dan opschiet ze dan zegt dat het niet meer kan omdat de beeb er bijna aan komt. Snappen jullie nog wat ik bedoel? Vind het moeilijk ook om te zeggen omdat ik bang ben dat mijn relatie met de verlosk er minder op wordt en zij gaat me toch met de bevalling helpen en als je dan niet op goede voet staat met elkaar… moeilijk hoor…

Nou ja, voor mezelf en beeb moet ik het gewoon zeggen dinsdag. Alvast bedankt voor jullie steun!

volgens mij ben je je het eea omtrent je vk in het hoofd aan het halen wat niet heel realistisch is…hoewel vk’s zeer zeker een voorkeur kunnen hebben voor thuisbevallingen, ben jij echt echt echt niet de eerste die zal aangeven in zh te willen bevallen en geloof ik echt echt echt niet dat dat jullie contact in de weg zal staan.

Het is jammer dat zij jou het gevoel geeft dat ze je keuze niet zal accepteren. Ik zou dus ook dát bespreken met haar. Zeer zeker moet je nog een keertje duidelijk melden dat jij heel graag in het zh wil bevallen, al is het maar voor je eigen rust. Maar ik zou er dus ook, hoe moeilijk ook, bij melden dat je het gevoel hebt dat zij dat niet de beste keuze vinden en dat je het daar moeilijk mee hebt. Ik heb namelijk idee dat haar antwoord daarop je zal verbazen en een hoop zorgen zal wegnemen :wink:



succes!

@fiep klophout wrote:

volgens mij ben je je het eea omtrent je vk in het hoofd aan het halen wat niet heel realistisch is…hoewel vk’s zeer zeker een voorkeur kunnen hebben voor thuisbevallingen, ben jij echt echt echt niet de eerste die zal aangeven in zh te willen bevallen en geloof ik echt echt echt niet dat dat jullie contact in de weg zal staan.

Het is jammer dat zij jou het gevoel geeft dat ze je keuze niet zal accepteren. Ik zou dus ook dát bespreken met haar. Zeer zeker moet je nog een keertje duidelijk melden dat jij heel graag in het zh wil bevallen, al is het maar voor je eigen rust. Maar ik zou er dus ook, hoe moeilijk ook, bij melden dat je het gevoel hebt dat zij dat niet de beste keuze vinden en dat je het daar moeilijk mee hebt. Ik heb namelijk idee dat haar antwoord daarop je zal verbazen en een hoop zorgen zal wegnemen :wink:



succes!




Helemaal mee eens.

Uit je laatste bericht blijkt zelfs dat je geen vertrouwen hebt in deze vk. Dat lijkt me geen goede basis om de bevalling in te gaan.

Dus maak het a.u.b. bespreekbaar. Ik weet zeker dat je je daarna erg opgelucht zal voelen.

Misschien hebben jullie ook wel gelijk hoor. Mijn “wantrouwen” is gewoon weer aangewakkert na het bericht dat verloskundigen meer betaald krijgen als ze een thuisbevalling doen. Vandaar denk ik dat ik er zo tegenover sta. Hoe dan ook, ik ga het gesprek gewoon aan aanstaande dinsdag. Ik hoop echt dat ik me dan beter voel.

Ik snap niet eens dat ze zegt dat dat beter is. Als JIJ naar het ziekenhuis wil omdat JIJ dat fijn vind moet zij dat gewoon accepteren.

Het is jou bevalling niet de haares.

Succes morgen :thumbup:

Anders schrijf je een geboorteplan, daarin schrijf je wat je wel en niet wil rond je bevalling. Ik vond het destijds wel fijn om een geboorteplan te hebben. Succes bij de vk!

en… hoe is het gegaan?

Wat lief en attent dat jullie ernaar vragen!!

Het ging best goed al zeg ik het zelf. Helaas kon mijn vriend er niet bij zijn deze keer, dus ik moest echt zelf zeggen wat ik wilde. Ik heb haar goed uitgelegd dat ik ECHT in het ziekenhuis wil bevallen en dat ik zeker wilde weten dat zij dat ook wist en daaraan mee zou werken. We hebben daarna nog even gepraat over wanneer we dan naar het ziekenhuis zouden gaan enzo en over de momenten waarop het niet meer zou kunnen (bij persdrang en geen plek in het ziekenhuis enzo) Ben nu wel heel erg opgelucht dat ze het heeft genoteerd en dat ze begrijpt dat het voor mij een stressfactor is bij de bevalling. Heel erg bedankt voor jullie meeleven!!

Fijn!



Nu maar afwachten wanneer het gaat beginnen. Succes :thumbup:

Fijn dat de vk het nu genoteerd heeft! Succes met de bevalling (het zal niet meer zo lang duren voordat je kindje komt)!