ik ben mezelf steeds bang aan het maken
ik heb een best zware bevalling gehad bij de eerste , veel bloedverlies ,totaal ruptuur, en hevige weeén, totaal duur bevalling was 44 uur dus ook niet erg kort , en nou ben ik overal bang voor
navelstreng om het nekje
ruptuur
kan ik wel nog een bevalling aan
ik heb heel veel last van mijn bekken , kan ik wel bevallen met die pijn
allemaal angsten die de hele dag door mijn hoofd schieten
ben ik de enige die steeds aan die enge dingen denk ,misschien weet ik wel te veel wat er kan gebeuren en dat ik daarom zo veel angst heb
bij mijn dochter had ik dat niet zo
maar ik denk ook wel eens van ach ja we zien het wel hoe het gaat
en daarbij is het ook erg moeilijk omdat ik eigelijk met niemand er over kan praten
ik wil ook niet dat iemand weet over mijn angsten gewoon omdat ik dan het gevoel heb dat ik zeur of zielig ben
:hug:
Je bent helemaal niet zielig Pegje, integendeel. Het feit dat je voor je angsten uitkomt vind ik persoonlijk al hartstikke goed.
Ik heb zelf nog geen bevalling meegemaakt, maar vind het ook wel heel erg spannend allemaal (zeker als ik al die enorme verbanden uit het kraampakket bekijk :oops: ).
Jij hebt al een moeilijke bevalling achter de rug, dus die angst lijkt me niet vreemd.
Jammer dat je niemand in je omgeving hebt om hierover te praten. Heb je het ook aan je vk verteld? Misschien kan zij je wat geruststellen.
Verder hoop ik dat andere meiden hier geruststellende verhalen voor je hebben.
sterkte!
bedankt meid :-*
tegen de vk heb ik het ook al eens gezegt misschien morgen nog maar eens aansnijden dat onderwerp :think:
Oh hahaha, nou same here,
Toen de VK doodleuk na de bevalling zei dat de placenta een infarct had gehad en maar- ik weet niet hoelang- voor de helft had gewerkt en dat de navelstreng bij souf 2x omstrengeld om zijn nek zat, had ik achteraf wel zoiets van brrr…
Ik heb nu ook nog steeds in mijn kop dat ik zowiezo een echo rond de 36/38 weken wil alleen om te zien of hij/zij niet is ingedaald met de streng om het nekkie.
Ik zal er ook met de VK over hebben, maar ik snap je helemaal pop.
Pegje hier ook angst voor de bevalling hoor.
De eerste keer ga je toch anders een bevalling in, je weet niet wat je te wachten staat en je laat het allemaal op je af komen.
Maar nu de tweede er aan komt en je weet wat je te wachten staat (ik heb net als jij ook een niet zo’n makkelijke bevalling gehad)wordt ik ook wel een beetje bang.
Op sommige dagen zie ik alles heel positief en zeg ik tegen mezelf dat het niet erger kan dan de eerste keer maar er zijn ook dagen dat ik het niet zo zonnig in zie.
Kan je met je vk er over praten missien kan zij je een beetje gerust stellen.
dikke knuffel :hug:
Wendy
nou iok ben in ieder geval blij dat ik niet de enige ben met die enge gedachten en angsten :-* :-*
ik snap je heel goed
(da;s ook de reden dat we hier nog niet aan een tweede denken)
ik zou nu nog niet weten hoe ik met die angst voor een zelfde bevalling zou moeten omgaan…
iedereen zegt wel: geen twee bevallingen zijn hetzelfde
of: geen twee kindjes zijn hetzelfde (ivm het vele ziek zijn van tyg…)
maar toch…
ben benieuwd hoe je vk ermee om gaat
misschien dat zij wat angst weg kan nemen?
hoii.
hier ook erg bekend verhaal hoor… bij me eerste best een rot bevalling gehad…
en sinds een week of 20 kreeg ik in eens van die gedachten van jaa en nu…
heb met me gyno toen een plan van aanpak voor de bevallign op gestelt.
nou stelde dit toen gerust maar heb nu wel weer zoiets van jaa zo een plan is leuk maar 9 van de 10 keer loopt het juist anders … en dat geeft weer helevage dromen hahahha…gelukkig besef ik me dat het er hoe dan ook uit moet dus heb er weinig tegen in te brengen hahah… maar dat zijn moment op namen dat ik me dat besef 
:lol:
groetjess