Mijn peuter is bang om te poepen. Hij houd het niet op, dus het wordt niet dik, vraagt niet om een luier, maar wordt gewoon hysterisch als hij voelt dat hij moet poepen.
“Poep komt er aan!” roept hij hysterisch en wordt heel onrustig,
Hij wil niet op het potje of de wc en wil ook niet in zijn luier poepen (die hij vaak wel om heeft)
En als hij dan gepoept heeft in zijn luier, krijst hij de buurt bij elkaar en verzet hij geen stap meer. Verschonen is dan ook lastig, omdat hij niet meer wil liggen.
Kortom; hij is er vies van 
Maar het is zo onwijs sneu voor hem, hij lijkt echt angstig.
Iemand tips?
Tja ik herken het enigsinds wel. Stein vond poep ook erg vies. WIlde ook niet lopen als het al in zijn luier zat en wilde het al helemaal niet op de wc doen. Helaas deed Stein wel zijn poep ophouden dus ja dan ging het wel pijn doen.
Bij Stein was het van de 1 op andere dag ineens over en poepte vervolgens wel op de wc :roll:
Ik heb dus helaas helemaal geen tips/ideeen
Ik heb wel eens gehoord dat het te maken heeft met een soort van scheidingsangst. Misschien kun je eens beginnen om zijn plasje uit te zwaaien als je doorspoelt enzo. En hem met jou mee te nemen naar de wc… (misschien niet al te prettig idee, maar dan kan hij wel zien dat het vrij normaal is?) Verder heb ik weinig tips voor je helaas.
Plasjes uitzwaaien gebeurd al. Hij wil ook altijd kijken als ik op de wc zit
:mrgreen:
Ik plas ook altijd met de deuren open, anders breken de kids het huis af :lol:
Vandaag was hij weer vreselijk overstuur, omdat er poep aan kwam. Ik heb hem geprobeerde af te leiden en dat hielp wel aardig. Ik wil niet dat het een “ding” gaat worden. Uiteindelijk heeft hij toch gepoept en wist niet hoe snel hij op de bank moest liggen voor een schone luier :thumbup:
Hopelijk is het weer gewoon zo’n gekke fase. Ik herken het alleen niet van mijn andere kids. Die werden probleemloos zindelijk.