Hallo allemaal,
We zitten hier met een groot drama, Elena genaamd :mrgreen: .
Nee, alle gekheid op een stokje, onze dochter van bijna 5 maanden is een heerlijk droppie, een vrolijke baby. Je hoeft maar naar haar te kijken en je krijgt een heerlijke glimlach. Maar 's nachts slapen doet ze helaas niet…
Sowieso heeft ze tot nu toe nog geen 1 nacht volledig doorgeslapen. En de nachten dat we er maar 1 of 2 keer uit zijn geweest voor een speentje zijn ook op 1 hand te tellen helaas. Onze dame heeft de gewoonte om vanaf een uur of 3:00 in haar slaap te gaan liggen gillen. Het is geen huilen, het is geen krijsen, ze lijkt wel een kakketoe :shock: . Laten gaan heeft geen nut, het gaat steeds harder, stopt niet en we lopen dan het risico dat ons zoontje van 2 er ook nog eens wakker van wordt. Dus enige oplossing is bed uit en speentje erin. Maar goed, als je er elke nacht 8 a 10 keer uitmoet (niet overdreven!!), gaat dat aardig opbreken na een poosje. Afgelopen week presteerde ze het zelfs om rond 24:00 uur al te beginnen en dan om de drie kwartier. Werkelijk, ik ben helemaal gesloopt!!! En ook met name omdat mijn man per januari op het buitenland rijdt (vrachtwagenchauffeur) en vaak de nachten weg is, trek ik het echt af en toe niet meer. Ik heb me deze week op het werk dan ook ziek gemeld, concentratie is ver te zoeken. Ik heb laatst ook al met de autospiegel ergens tegenaangereden omdat ik niet op zat te letten, dus dat zegt genoeg.
Maar goed, ik weet dus echt niet meer wat ik ermee moet. Onze dochter slaapt vanaf 2 weken ingebakerd. Een paar weken geleden zijn we daar op advies van het cb mee gestopt, maar toen ze ook nog eens vanaf 24:00 uur begon te piepen heb ik de bakerzak weer uit de kast getrokken. Inbakeren doen we dus al (mocht iemand met dat advies komen).
Ook drinkt ze verder genoeg en heeft ze absoluut geen honger.
's Ochtends als ze wakker wordt kan ik haar met gemak nog een half uur laten wachten om eerst mijzelf en mijn zoontje aan te kleden, dan ligt ze vrolijk te spelen in haar bedje.
Verder slaapt ze overdag haar slaapjes en volg ik het principe van Rust en Regelmaat. Dus voeden, even knuffelen en verschonen, zelf spelen in de box en bij de 1e tekenen van vermoeidheid naar bed. Overprikkeld is ze dus ook niet.
En tot slot zoals al gezegd, het is een blije, vrolijke baby en ik heb echt niet het gevoel dat ze iets mankeert.
Kortom, ik ben echt door mijn opties heen, maar weet wel dat ik dit zo geen weken meer volhoud. Is er iemand die dit mee heeft gemaakt en tips en adviezen voor me heeft???
Angel
tja… leen haar een nachtje uit… zodat jezelf even een goede nacht heb…
zo hebben wij dat met dave toen gedaan, toen ik hem op een nacht in mijn handen om eens flink door elkaar te schudden in de hoop dat het kwatje viel en hij ging slapen… niet gedaan hoor kwam tot besef gelukkig… maar zover waren wij al…
en sorry dat ik het zeg maar hij sliep pas goed tegen zijn 2e jr aan… en nu nog niet altijd… het kan dus heel lang duren…
hij heeft nu een radiowekker die hij zelf aanzet om weer in slaap te vallen…lukt ook niet altijd…
Jade heeft ook muziekje op haar kamertje…
hopelijk komt er snel nachtrust in de tent
succes :-*
ja jee ik heb hier ook geen ervaring mee ,maar mischien is het een idee om haar overdag wat meer wakker te houden zodat ze sávonds als ze naar bed gaat goed moe is?
oh ik herken het helemaal! Met Sarah hebben we het ook gehad. Enige oplossing was helaas laten huilen.
Probeer het anders uit bij iemand anders, logeren, die haar kan laten huilen… Moeder of in de huiskamer met deuren dicht? (hier is het helaas te gehorig, Sarah wordt meteen wakker)
Nu met Eva Lynn hebben we het weer een beetje, maar gelukkig niet elke nacht. Laten huilen doen we nu dus niet ivm Sarah, dus net zoals jullie, bang dat ze wakker wordt (en dat doet ze vrij snel!)
Ik heb echt geen oplossing, maar wil je wel veel sterkte wensen! Het gaat over zeggen ze maar met Sarah zitten we er al bijna 2 jaar mee
Wakker houden zou ik zelf niet doen, dan heb je overdag een sacho kind en zelf helemaal geen rust meer. eerder tussen de middag zelf naar bed gaan…
mar het arme kindje constand laten huilen is dat wel een optie dan? :naughty: huilen doen ze toch met een reden…laten huilen is wel erg hardvochtig vind ik
@merel33 wrote:
mar het arme kindje constand laten huilen is dat wel een optie dan? :naughty: huilen doen ze toch met een reden…laten huilen is wel erg hardvochtig vind ik
Als er niks is dan zie ik niet in welke reden er overblijft. Als ik mn hoofd liet zien was het lachen en zodra ik wegliep was het krijsen… sorry maar dan kies ik voor mezelf, Sarah heeft toen 2 avonden gekrijst, een paar uur lang ,daarna was het over. Hebben we een rustige tijd gehad. In elk geval viel ze meteen in slaap. Ze wordt nu nog wel wakker snachts, sinds kort is het weer erger maar nu is het meer dromen etc, dan ga ik altijd even kijken.
Eva Lynn hebben we 2 avonden beneden laten huilen maar Sarah werd er wakker van en dat is niet de bedoeling want die slaapt al zo slecht, dus daar zijn we mee gestopt. Maar zodra ik mn hoofd laat zien geeft ze mij de grootste glimlach ooit tevoren dus waarom zou ze dan huilen?
Hier ook 1tje die standaard tussen 5 en 7 wakker is en er dan ook echt uit wil…
Soms heb ik geluk en is het tegen 7 uur pas maar meestal meld madam zich om 5.15 …
En dan huilt ze ook echt dus dan haal ik haar er maar uit…
Laten huilen langer dan een half uur vind ik zielig
Bedankt voor jullie antwoorden.
Een nachtje uit logeren hebben we 2 weken geleden al een keertje gedaan. Maar ik ben er inmiddels al zo aan gewend dat ik vanaf 03:00 uur naar het plafond lag te staren en me alleen maar af lag te vragen hoe het met mijn kleine meisje was… :wall: Ik moet wel zeggen dat mijn vriendin die oppaste ineens een stuk begripvoller was voor onze situatie, nadat ze die nacht wel 12 keer haar bed uit was geweest :mrgreen: .
Maar goed, het is ook niet echt een oplossing, want het is sowieso maar voor een nachtje.
Vanmiddag ook nog even contact gehad met het cb en die adviseerde om haar toch te laten gaan (minimaal 3 nachten proberen :shock: ). Tsja, ik weet niet of dat gaat lukken hoor, ik ben geen voorstander van laten huilen. Maar er moet iets gebeuren om dit patroon te doorbreken.
Ook kwam zij nog met de optie om te proberen helemaal geen speentje meer te geven. Dan kan ze ok niet kraaien omdat ze hem kwijt is. Maar goed, een kindje van 5 maanden heeft volgens mij toch echt nog wel zuigbehoefte :eh: .
Kortom, ik ben er nog niet over uit wat ik ga doen. Hopelijk komen er nog wat tips…
Angel
wij kregen toen bij Sarah exact hetzelfde antwoord, ook speen niet meer geven. Het is gelukt, 2 avonden! Dus ik wens je veel succes en sterkte, maar als het tegen je gevoel in gaat en je niet van plan bent om het vol te houden als ze het langer volhoudt dan 2 uur dan moet ik zeggen dat het waarschijnlijk niet helpt. Want ze weten dan gewoon dat ze tóch eruit gehaald worden dus proberen de volgende keer nóg langer te huilen (leert mijn ervaring)
Maar het is o zo moeilijk, het ging eerst ook tegen mijn gevoel in, nog steeds trouwens, maar soms kun je niet anders, ik ging er zelf aan onderdoor…
Zuigbehoefte gaat over zo rond de 6 maanden las ik vandaag bij het cb.
Angel, :hug:
Ik ben ook helemaal geen voorstander van laten huilen, zeker niet bij een beeb van 5 maanden. En zoals ik je verhaal lees heb je dat al geprobeerd.
Ik zou denk ik ook kiezen voor speentje afleren…misschien dat dat even een aantal nachten zwaar is, maar veel zwaarder dan nu kan het dan niet zijn. Ze zeggen dat kids tot een maand of 6 echt zuigbehoefte hebben, daarna in principe niet meer. Emma heeft eigenlijk nooit een speentje gehad 's nachts. In het begin wel, en dan als ze naar bed ging, maar eigenlijk alleen snel al alleen als ze echt sabbelde op handjes ofzo en behoefte leek te hebben. Dus misschien scheelt dat idd al. Zelf vind ik ook t nadeel van speentjes dat ze al snel als die uitvalt meteen alarm geven.
Misschien een slaappopje ipv een speentje?
En is een nachtlampje misschien een idee?
Een duidelijk avondritueel heb je denk ik ook al?
En die kiekeboe methode al geprobeerd? Ik stond niet achter het laten huilen, maar wat ik wel deed was als ze huilde (bij ons was dat overdag) buikje aaien tot ze (wat) rustig(er) werd, weer weg en minuut of 10 wachten (in het begin zelfs 5, langer konden we niet aan haha ) en dan weer tzelfde ritueel. Bij ons werkte het heel lang niet, soms wel en soms niet, maar misschien is het het proberen waard?
Succes meis!!! :-*
Tja, ik heb het dus ook. Een klein mannetje dat EN niet overdag wil slapen EN niet 's nachts.
De enige methode die zowel rust voor hem ALS voor ons werkt en waar ik zelf helemaal geen voorstander van ben is bij mij naast mij in bed te leggen, tiet in zijn mond en zo in slaap vallen.
Nogmaals, ben er absoluut geen voorstander van, maar ik weiger pertinent om mezelf af te beulen en de volgende dag helemaal verrot zijn alleen maar omdat ik zou willen dat hij in zijn eigen bedje slaapt. Bij ons slaapt hij dus naast mij, onder zijn eigen dekentje. Mijn deken ligt wel over mij heen, maar eindigt tussen ons in zodat hij er niet onder kan schuiven. Verder lig ik dus elke nacht met mijn rug richting mijn man, nou ja, je snapt de strekking verder wel :mrgreen:
En laten huilen… dat heb ik 6 weken meegemaakt met Levy en ik geloof in dat huilen bijna altijd wel iets betekend, bij Levy dus stijve spieren waardoor hij niet vrij kon bewegen. Soms heb je kinderen die echt huilen om te huilen, daar kan je verder niets mee, maar die zijn ook niet stil te krijgen als ze bij je zijn. Maar nee, ik ga Levy niet laten huilen, zeker niet in de nacht want dat breekt ons allen op.
Een andere tip dan wat ik nu doe kan ik je niet geven.
wij (hebben) laten Dave ook huilen…
want als wij komen dan is hij even stil om daarna een nog grotere drama te maken…
heel moeilijk in het begin…maar het heeft wel geholpen…
het werd een spelletje voor hem leek wel… en omdat we niet meer ingingen op het speeltjesgedrag…was het niet leuk meer en ging hij slapen…
maarja dat kan je met de eerste doen… elk volgende huilt de eerdere wakker dus of die optie dan nog te doen is…
misschien dan de oudste een weekendje uitlogeren doen… zodat de jongste kan huilen… :think:
Laten huilen is echt het moeilijkste wat er is… maar waarom inderdaad niet 3 nachten proberen? Mocht het helpen, dan heb je vanaf dan meer rust.helpt het niet dan heeft zij 3 rottige nachten gehad maar een echt trauma houdt ze er niet aan over.
Misschien wel een idee om haar dan weg te leggen op een plek waar je het zelf minder hoort. Misschien in de wandelwagen in de woonkamer ofzo?
:hug: heel veel succes en hopelijk binnenkort ook heel veel slaap 'snachts!
Ik weet alles van slecht slapende kinderen. Wij zitten (weer) volop in de slaaptraining met Juul.
Ik heb geen goed advies, want ieder kindje heeft weer iets anders nodig, omdat de slaapproblemen ook allemaal weer anders zijn.
Wat ik wel kan adviseren is het boekje: ‘Bedtijd, de oplossing van slaapproblemen bij kinderen’
Er staan zoveel soorten problemen in en heel veel oplossingen, je hebt er echt wat aan. Ik geloof dat het boekje een euro of 15 is bij bol.com.
Wij hebben er hier in ieder geval heel veel aan gehad en veel van geleerd.
Succes!
Als je geen voorstander bent van laten huilen, dan moet je het ook absoluut niet gaan proberen.
Je maakt jezelf gek.
3 dagen huilen is echt heel erg lang en als je er niet echt achter staat dan is het niet te doen.
Ik weet alles van wakkere nachten, maar heb helaas niet de gouden tip voor je.
Wij hebben er uiteindelijk aan toegegeven dat Tygo bij ons in bed mocht slapen.
Wij vinden slapen belangrijk. En het maakte ons op een gegeven moment niet meer uit waar en hoe hij sliep. Als hij maar sliep.
Nu na ruim 2 en half jaar, zijn er nachten dat hij in zijn bed slaapt, de hele nacht door.
Dus er is hoop voor je :mrgreen:
De beste tip die ik je kan geven.
Accepteer dat je kindje wakker is snachts.
Dan kan je er rekening mee houden. En raak je minder geirriteerd.
Vrienden van ons hebben hun kindje in de keuken te slapen gelegd en hem toen door laten huilen. Ze merkten de 2e nacht verbetering, de 3e was het nog maar 20 minuten huilen en nu helemaal neit meer en slaapt hij weer op zijn eigen kamer.
Ze hebben hem beneden neer gezet, zodat ze minder snel in de verleiding kwamen erheen te gaan. Ze konden het wel nog horen, maar veel zachter.
iedere ouder is ook weer anders, ik zal bijvoorbeeld mn kind van die leeftijd echt niet bij me in bed nemen. Vind het al erg genoeg dat Sarah tegenwoordig iedere ochtend vanaf zo’n 5 uur bij ons probeerd te komen…
Maar net wat je zegt, je moet er wel achter staan als je ze laat huilen want ik vind het zielig als je dr eerst 2 uur laat huilen en daarna toch weer gaat troosten, dan is het huilen echt voor niks geweest want ze wordt uiteindelijk weer beloond.
Dan kun je beter de 5 minuten regel doen. iedere 5 minuten gaan kijken, in bed troosten, daarna weer weg en na 5 minuten weer herhalen. Maar hier werkte dat niet.
lees even beetje mee, wij gaan vannacht beginnen met de 5min regel. Ben benieuwd hoe het zal gaan! We hebben nogal een doorzettertje, dus het zullen zware weken gaan worden!
Ik heb dus precies hetzelfde probleem! Ik heb al 7 maanden niet door kunnen slapen omdat die kleine man van mij na 3 uur begint te spoken. Ik heb hem vannacht voor het eerst laten huilen en ik hoop dat het gaat helpen want ik vind het echt vreselijk!!! Hij is dan ook een hongerige baby maar ondertussen eet hij tussen 11 en 6 niet meer dus dan zou hij door moeten slapen.
Hij heeft wel een speen en ik had dus ook het idee dat dat het probleem was. Nu weet ik niet of ik beide dingen tegelijk moet doen want ik wil hem toch nog iets troostends geven en hij kan prima zelf zijn speen in zijn mond krijgen.
Ik hoop echt dat het gaat helpen anders weet ik het ook niet meer.
Gelukkig ken ik een familie die al twee kinderen hadden en ook nog beide arts zijn en die derde kwam dus ook tot 11 maanden elke nacht meerdere malen. Gaf mij in ieder geval het gevoel dat ik niet dom was ofzo dat de mijne zo moeilijk doet.
Nou meiden, ik durf het bijna niet te zeggen, maar ik heb vannacht heerlijk geslapen
Donderdag op vrijdagnacht heb ik Elena gewoon eens een nachtje laten gaan. En ik heb haar zeker wel 12 keer gehoord die nacht :shock: . Maar steeds werd het ook weer binnen een kwartiertje stil. En mijn zontje werd gelukkig ook niet wakker van haar.
En afgelopen nacht heb ik haar maar 1 keer gehoord en heeft ze heerlijk tot 07:00 uur geslapen!!! :thumbup:
Het lijkt er dus op dat ze toch steeds gewoon in de overgang van lichte naar diepe slaap dat kabaal lag te maken en dat wij haar juist verstoorden door steeds haar kamertje in te komen en haar speentje te geven, waardoor ze steeds in de lichte slaap bleef hangen en het cirkeltje steeds opnieuw begon…
Dus ik ben erg benieuwd of het vannacht weer goed gaat. We hebben vandaag ook een (hele drukke) kinderverjaardag gehad, dus ze heeft ook wel wat te verwerken. Ik kom morgen weer verslag doen hoor!!!
O, en ik kan begrijpen dat hier een hoop meiden zijn die het niet over hun hart kunnen verkrijgen om hun kleintje te laten huilen. Het scheelt bij ons gewoon enorm dat Elena niet huilt, maar gewoon kabaal maakt. Als ze echt zou huilen had ik het ook niet aangekund om haar te laten gaan hoor. Sterkte aan iedereen met nachtbrakertjes!!!
Groetjes, Angel