Hoi Allemaal,
Wij zitten met onze handen in ons haar. Onze zoon van nu 3 weken wil niet meer slapen 's nachts. Zijn dag/nacht ritme is helemaal in de war. In het begin sliep ons mannetje 's avonds redelijk door. Maar sinds een paar dagen wil hij niet meer slapen. We proberen van alles zoals, voeding, luiers verschonen, knuffelen, wiegen, troosten, inbakeren maar niets helpt. Mijn man begint langzaam aan oververmoeid te raken daar wij slechts 1 uurtje slaap per nacht krijgen. Ook ikzelf krijg meer moeite niet gek te worden van vermoeidheid.
Overdag heeft hij geen moeite met slapen, zelfs niet als ik hem midden in de woonkamer met de radio aan, stofzuiger aan en nog meer herrie om hem heen. tot een uur of 01.00 gaat het goed maar dan begint de elende die duurt tot ongeveer 07.00. We begrijpen ook wel dat zo’n kleintje nog niet de nacht door kan slapen en gewoon nog voeding nodig heeft, maar we zouden al enorm geholpen zijn als hij na zijn flesje (hij krijgt KV) weer lekker zou slapen.
Dus als jullie nog tips/sugesties of ideeën hebben wat we zouden kunnen proberen lees ik dat hier graag weer terug.
Bianca, je zoontje is nog zo jong!! De eerste weken na de geboorte zijn slopend, letterlijk en figuurlijk. Het enige wat je kan doen is om de beurt rust te nemen, zodat jij en je partner niet doordraaien. Je zoontje heeft waarschijnlijk ook regeldagen, waarbij hij zijn voedingsritme weer door de war gooit. Maak het goed donker in zijn kamertje als hij slaapt, en laat hem overdag in het licht slapen.
Sorry, meer tips kan ik je helaas niet geven. De eerste maanden zijn gewoon erg vermoeiend.
Was je kleintje toen je zwanger was ook s’nachts het meest actief?
Vaak houden ze dat ritme namelijk nog een tijdje na de bevalling.
En dat er overdag goed geslapen word, juist met al die geluiden is heel logisch… Probeer je maar eens voor te stellen hoe het zou klinken als jij in iemands buik zit… Hartslag, rommelende darmen, knorrende maag, stemmen… Heel de dag en nacht zijn er geluiden te horen, en als ze eenmaal geboren zijn word het stil…
Wat kun je o.a. proberen… (misschien doe je het wel)
-Badje begin v.d. avond ipv s’ochtends want daar worden ze lekker moe van.
-Ook overdag geregeld boven te slapen leggen, want alle indrukken die zo’n ukkie overdag meekrijgt verwerken ze meestal s’avonds en s’nachts.
-Regelmaat heb ik zelf altijd erg belangrijk gevonden, en dan niet perse alles op vast e tijden, maar wel een vaste volgorde.
Hier was het; wakker worden; knuffelen; voeden; knuffelen/spelen en bij eerste tekenen van vermoeidheid weer terug naar bed.
-Misschien een nachtpon van jou als hoeslaken om het matras heenstoppen of met een knuffelpopje slapen en daarna bij de kleine leggen zodat jouw geur dichtbij is.
-Evt. een radio heel zachtjes aanzetten of zo’n hard tikkende klok/wekker zodat het niet zo stil is…
Veel succes en hopelijk worden de nachten snel wat rustiger.
Groetjes Natascha
Er zijn al ontzettend goede adviezen gegeven, dus ik heb even een vraagje;
Wat gebeurt er als je hem bij je neemt? Of bij je in bed legt (op z’n matrasje in jullie bed of op het aankleedkussen)?
Als hij dan wel slaapt zou ik dat doen. Hij gaat dan vanzelf overdag wat minder slapen, en krijgt zo ‘vanzelf’ een dag/nacht ritme. (tenminste…zo ging dat hier)
Veel sterkte…phoe…ik weet hoe zwaar het is :hug:
Ook hier een groot voorstander van regelmaat. Badje, samen de gordijntjes dicht doen, op mijn bed voeden, en dan zn bedje in. Joas vond dat vreselijk, hij wilde op me, bij me, in me zijn. Altijd.
Toen ben ik de 10-minuten-regel gaan toepassen. Hij mag 10 minuten huilen, dus dan maar even de tv extra hard zetten… ik vond het vreselijk hem te laten huilen namelijk. Na 10 minuten troosten, maar nÃetnÃetnÃet met hem naar beneden gaan ofzo, gewoon weer in bed leggen. Dat was echt wel even doorzetten maar nu heb ik een kind dat 9 van de 10 keer zonder gedoe in slaap valt. Als hij erg moe is word er flink gemopperd, maar voordat de 10 minuten om zijn is hij al in slaap gevallen. Radiootje zachtjes aan vind ik ook een goede tip, dat hielp bij Joas ook wel.
Doorslapen doet hij nog niet, maar hij snapt heeeeel goed dat zn bedje is om in te slapen. Die eerste tijd is echt slopend, dus wissel elkaar gewoon af voor zover dat mogelijk is. En tank overdag lekker bij als de kleine wél slaapt!
Ik weet precies hoe je je voelt. Juul heeft de eerste 3 maanden alleen maar gehuild.
Idd rust en regelmaat zijn ontzettend belangerijk. Ook het inbakeren heeft op zich goed geholpen. Wat bij ons goed heeft geholpen, Juul een nachtje bij oma en opa laten slapen om zelf even bij te tanken… Juul was 3 weken toen hij voor het eerst ging logeren, ik vond het heerlijk Ik kon alleen nog maar huilen, ik was helemaal op.
Ik heb altijd gedacht dat ik een echte baby mama was… Oh, wat vond ik die eerste maanden verschrikkelijk… 
Maar geloof me, het gaat voorbij… :hug:
Nu heb ik een lekker mannetje die vrijwel nooit meer huild…
Dank jullie wel voor alle tips en adviezen 
Caelan was in de buik inderdaad ook een nacht persoontje altijd lekker aktief op het moment dat ik wilde slapen 
We zijn nu begonnen met het vaste ritueel om te kijken of dit helpt. Overdag ligt hij eigenlijk altijd beneden in mijn buurt, dus ik ga toch maar eens proberen om hem lekker in zijn bedje te leggen zodra ik tekenen zie van vermoeidheid.
Als ik hem bij me neem wordt hij rustig en valt in slaap maar zodra hij in zijn bedje ligt begint het gehuil. We leggen hem al bewust in zijn bedje als hij nog een beetje wakker is zodat hij went aan het idee om in bed in slaap te vallen. Maar om hem te laten huilen en hem dan niet op te pakken, kost me de grootste moeite het gaat echt aan mijn hart om mijn ventje te horen huilen.
Die tip om hem een nachtje bij opa en oma te laten logeren klinkt ook erg aantrekkelijk, hoewel ik hem nog zo jong vindt. Maar mijn man en ik kunnen inderdaad wel een goede nacht/dagrust gebruiken.
De eerste weken zijn al slopend en de vermoeidheid begint echt zijn tol te eisen bij ons beide. We houden ons vast aan het idee dat het straks beter zal gaan en dat deze periode maar kort duurt. We genieten enorm van ons eerste kind/zoontje maar het is zeer zeker een stuk vermoeiender dan we ooit hadden gedacht.