Hoi
Ben even toe aan advies van ervaringsdeskundige.
Ik heb een pittige tienerdochter van 13,5 jaar die echt behoorlijk pubert en daarnaast ook adhd heeft en daarvoor medicatie nodig heeft.
Regelmatig heeft ze woede uitbarstingen met gevolg hele scheldpartijen en gooien met deuren en weg lopen.
Vanochtend dus ook weer ze had musical van de middelbare school vandaag en gisteren. Ze had de hele ochtend vrij en hoefde pas half 2 op school te zijn. Daarnaast is haar broertje vandaag 3 geworden dus wilde de ochtend samen door brengen.
Hoor ik om 8 uur beneden de deur zat der vriendin al binnen daarna zaten ze in de tuin en kwam ze ineens naar boven gestormt dat ze weg ging , ik aangegeven dat ze thuis bleef en toen kwam ze met de leugen dat ze weg moest omdat dat moest van de juf ivm repetities voor de musical.
Dus ik bel naar school blijkt er niks van waar te zijn dus mevrouw flink pissed en schelde en gooien met de achterdeur de hele buurt weet dat ze kwaad is vermoed ik aan der gegil. Heb aangegeven dat als ze weg ging ik de musical voor vanavond ging afzeggen omdat dit gedrag niet accepteer.
Uiteindelijk is ze dus toch weg gegaan aan de ene kant moet ik dan me poot stijf houden maar aan de andere kant is ze al maanden aan het repeteren en kan ik het eigenlijk niet over mijn hart krijgen om maanden werk af te bellen :oops:
Maar ik weet gewoon niet hoe ik tot haar door kan dringen hoe straf je in godsnaam een tiener ? niet internettten helpt niet want op school kan het gewoon toch. Naar kamer sturen is ook geen straf. Niet afspreken is ook geen probleem voor haar en mobiel afpakken tja die is ze kwijt dus das ook geen optie en zakgeld vindt ze ook niet erg om te verliezen.
Iemand tips voor deze moeder 
Hoe heb je het uiteindelijk opgelost?
Heeft ze de musical gedaan of niet?
Persoonlijk snap ik haar kant net zo goed als de jouwe.
Jij wilde samen zijn als gezin omdat Fransje 3 werd, maar een tiener heeft een heel andere perceptie als het gaat om prioriteiten stellen.
Een kinderverjaardag kan ver benedenaan de lijst staan, zeker als ze ADHD heeft en voor de uitdaging (en vaak ook de angst) staat om een musical uit te voeren.
Ik ben er sinds een poos achter dat ik zelf ADD heb, dus zonder de H, maar ik raak dus echt de kluts helemaal kwijt als er bv een feestje of familiegebeurtenis op de planning staat. Zeker als dat feestje bij ons thuis moet plaatsvinden.
Ik roep bijna altijd 3 dagen van te voren dat ik het af ga zeggen en ik smijt dan ook met deuren, loop te huilen door t huis en voel me depressief.
De rust komt pas als het zover is en het “toch mee blijkt te vallen”
Persoonlijk hoop ik dus dat je haar niet de musical hebt onthouden want dan zal ze waarschijnlijk ook nog een schuldgevoel en een gevoel van zwaar falen met zich mee dragen.
Het is moeilijk praten met een add’er of een adhd’er. Maar het kan wel.
Ik kan niet tegen kritiek, ontplof dan echt, maar complimenten vind ik ook waardeloos, kan ik ook niets mee.
Wel helpen briefjes, complimenten en kritiek per kort briefje (niet te lang want anders heb ik niet eens zin het af te lezen)
Je zou dus kunnen proberen kort op te schrijven dat je er graag voor haar wil zijn, maar niet in d’r koppie kan kijken en niet helderziend bent.
Dat je je best doet haar te accepteren, maar dat ze zich wel aan jou regels moet houden, hoeveel moeite dat haar ook kost.
Straffen hielp bij mij ook niet als tiener. Hoe meer straf, hoe dwarser ik werd want het bevestigde voor mij alleen maar dat niemand me snapte.
Periodes dat het goed ging waren de periodes dat mijn ouders me juist meer verantwoording gaven en ook de ruimte om fouten te maken en deze (zelf) te herstellen.
bedankt cell voor je antwoorden.
Ook ik heb add en heb emily toen gewoon naar de musical laten gaan.
Ik begreep wel dat de stress en spanningen van het optreden misschien even teveel voor haar waren en dan de regels van het thuisleven tja daar zit je als puber dan niet op te wachten.
Moet bekennen dat ze op dit moment een stuklje rustiger is.
Tuurlijk heeft ze haar buien maar meestal gaat ze dan richting haar kamer om af te koelen. Het is een pittige dame en soms is het echt zoeken naar handvaten om haar te helpen.
Tis natuurlijk ook mijn oudste dus alles is nieuw naast haar pittige karakter is ze ook behoorlijk slim dus ze kent mijn zwakheden :lol:
We zitten nu veel weekenden op de camping waar alle 3 de kids het heerlijk vinden en wij als ouders ook lekker tot rust komen.
Ze heeft nu ook sinds ene paar weken een leuk vriendje een net opgevoeden jongen die haar ook een beetje indimt hahah.
In ieder geval bedankt voor je steun :-*