Het is hier elke dag een enorme strijd met aankleden en verschonen. Ik heb alles al geprobeerd lijkt me, maar mijn zoontje blijft niet stil liggen of staan. Als hij nou de hele dag rond zou moeten lopen met een vieze luier zou voor hem volgens mij best zijn.
Er zullen vast wel meer moeders zijn met dit probleem, misschien hebben jullie wat tips? Afleiden helpt niet, liedjes zingen niet, boos worden niet, vrolijk doen niet, zeggen dat als hij meewerkt dat het dan veel eerder klaar is werkt niet… Ik weet het echt niet meer, elke dag is het stampen, wegrennen, worstelen, krijsen en weet ik veel wat. Zodra het dan eindelijk met veel moeite en na veel langere tijd dan nodig zou zijn toch gelukt is dan is het gelukkig weer allemaal meteen over, maar ik heb er zelf gewoon 'n hekel aan om 'm te verschonen op deze manier.
Het is natuurlijk geen groot probleem of zo, maar misschien heeft er iemand tips waardoor het gemakkelijker wordt? Of kan het ook de leeftijd zijn? Hij heeft dit wel al een hele poos, hij is nu 2, maar hij heeft dit zeker al 'n half jaar of nog langer.
Hier het ook een tijdje gehad dat die zn luier niet wilde laten verschonen. Tot dat die dus wel te lang in zn luier liep en zn billen kapot kreeg. Het deed hem erg veel pijn dus toen kon ik iedere keer zeggen :‘Moet je je billen weer kapot?’ En dan kwam die al snel liggen.
Qua andere kleren aan heb ik het ook wel maar dan leg ik hem op de bank en dan moet die maar ff spartelen, zodra ik dan eenmaal zn pjama broek uit heb gekregen houd die wel op. Dan blijft die ook gewoon stil liggen en mee werken tot dat die helemaal verkleed is.
Hou hem in de houdgreep, heb ik ook een tijd met Juul gedaan en nu doe ik dat af en toe ook bij Imme. Ze liggen met van links (hoofd) naar rechts (voeten) voor mij. Ik ga dan half op hun hangen met mijn linker arm en zo verschoon ik ze… :oops: :mrgreen:
Maar Fabian wordt toch nooit boos?? 
En sowieso al kiezen voor luierbroekjes? Want als het toch strijd wordt, heb je een luierbroekje veel simpeler aan dan gewone luiers. Mijn zoontje is dan nog geen peuter, en maakt er geen drama van, maar gewoon 1 minuut stilliggen op de commode is een hele opgave. Dan krijg ik veel sneller een luierbroekje aan, want dat kan zittend en staand en rondspringend ook nog wel met een beetje handigheid.
Jana vind/vond verschonen ook niet zo leuk, met aankleden stil staan is ook niet leuk haha…
Ik heb haar nu met verschonen laten staan dat werkt redelijk, ook luierbroekjes en ook met de gewone luiers laat ik haar staan. Alleen als ze gepoept heeft moet ze gaan liggen.
Wat hier ook helpt is laten helpen met aankleden, dus zich zelf aankleden of het nu lukt of niet dat vind ze elke keer wel weer leuk.
Of wat hier ook goed hielp, een pop of een beer geven wat ze mag aankleden als ik haar aankleed
Dank jullie voor de tips.
De luierbroekjes was ik zelf ook al aan het denken, dus die heb ik vanmiddag maar eens ingeslagen, eens kijken of dat werkt.
Hopelijk is het verder maar 'n fase, vandaag ging het gelukkig redelijk probleemloos, maar als het weer zo’n dag is dat hij niet wil…
Als ik 'm staand verschoon dan zakt hij door z’n knieën en kruipt hij weg of zo, al probeer ik dat ook vaak hoor, dat werkt toch vaak al beter dan liggend. Hopelijk begint hij gauw genoeg wat meer interesse te krijgen voor het potje, want helaas wil hij daar nog absoluut niet op… :roll:
Tuitbeker drinken of fles als die dat nog krijgt tijdens het verschonen.
Iets te spelen geven waarmee ze normaal niet mogen spelen werkt ook alijd erg goed. Meestal is dat dan mijn telefoon of sleutels.
Wanneer dit over gaat kan lang duren hoor. Yari is bijna 3 en die doet het nog en Desmée van 14 maanden doet het ook al.
Misschien komt het verschonen voor hem steeds onverwacht? Wellicht kun je het duidelijker maken voor hem door vaste verschoontijden te nemen. Na bijv. het eten, enz enz.
Ook helpt het vaak door het vooraf aankondigen van het verschoonmoment, zo van: Je mag nog even met dat autootje spelen en dan gaan we een schone pamper aan doen. Mee laten helpen werkt ook goed. Dan zeg ik: pak je een pamper en de doekjes? Dan vliegt ie al, en gaat vervolgens op de bank liggen. Ik laat hem dan de pamper zelf losmaken en zelf een doekje uit het zakje halen.
Succes met je geworstel. 
Ik weet niet hoever je al kunt communiceren met 'm, maar bij ons was de doorslag dat ik hem “zelf liet beslissen”. Kevin, je moet een schone broek aan. Zal ik je even op de tafel tillen of wil je er zelf op klimmen?". Nou, dat is leuk natuurlijk zelf op de tafel klimmen.
En die methode kan tot in detail doorgaan. Kevin, ik wil dat je op je rug gaat liggen, anders kan ik je luier niet aandoen. Zal ik je even op je rug draaien of kun je zelf op je rug draaien?
Het is eindeloos geduldig keuzevragen stellen, maar verliep wel ineens zonder driftbuien. Nu was hij al wel ouder toen dat jouw zoontje nu, maar wie weet werkt het al.
Hier gaat dat schoppen op de commode in fases.
Maar haar laten helpen wil wel eens helpen.
Luier uitvouwen, doekjes aangeven.
Zelf op de rug draaien, samen een liedje zingen.
Lianne zoekt dan het liedje uit :mrgreen:
En OJA ik vergeet het belangrijkste: aankondigen wat je gaat doen. Niet in een keer vanachter z’n autootjes oppakken omdat jij een vieze luier ruikt. Hier deden we (en soms nog) 3-stappen-aankondiging.
- Kevin, mama ruikt dat je poep in je broek hebt. Over 5 minuutjes ga ik je een schone luier aandoen.
- Kevin, over 3 minuutjes gaat mama je een schone luier aandoen.
- Kevin, ik ga je nu een schone broek aandoen. Zal ik je op de tafel tillen of wil je zelf op de tafel klimmen? Neem die auto maar mee bovenop waar je mee aan het spelen bent.