Heerlijk hoor, 2 kindertjes en alle bijbehorende drukte die daarbij komt kijken… Maar soms lijkt mijn ooit zo lieve brave Lenn verandert in een of ander klein duiveltje…
Gillen, echt keihard en LANG, overal mee gooien, schreeuwen, overal dwars tegenin (een uur zeuren om Bumba op tv, zet ik Bumba aan, wil hij met luid protest Brum zien etc etc ) en alles heeeeeeel lang volhouden. Of lekker aaaaaalles doen wat niet mag met zo’n schijnheilig lachje…
Pff ik laat hem sinds kort ook maar extra lang slapen 's middags zodat ik ook nog wat rust heb :oops:
Ik weet dat hij mijn aandacht zoekt (en dat krijgt hij écht heel veel in positieve zin aangezien zijn zusje een grote slaapkop is), maar het is echt het een na het ander en daardoor vergeet hij dat hij ook gewoon zelf nog kan spelen.
Op zich heb ik het wel onder controle hoor, ik blijf heel consequent enzo (ja is en blijft ja, nee is nee enz) dus op zich zou hij moeten weten waar ie aan toe is… ooit :roll: , maar het zuipt wel energie…
Daarbij maakt de hoek/gang geen enkele indruk. Meneer ligt dubbel van het lachen en gaat er zelfs voor de lol wel eens zitten en lekker gillen 8) . Buiten zetten (tip van iemand haha) is geen optie want dat is een groot feest.
Welke aanpak werkt bij jou?
Oooh herkenbaar.
En het erge is, het komt (hier) in periodes, en het is dan steeds weer even zoeken wat het beste werkt.
Toch werkt hier het allerbeste denk ik het negatieve gedrag zoveel mogelijk negeren, zelf rustig blijven en er niet in mee gaan… en ze dan buiten die momenten om veel positieve aandacht te geven, veel samen te spelen en vaak zeggen hoe goed ze iets kunnen en hoe gezellig het is enzo.
Maar dat is soms makkelijker gezegt dan gedaan 
.
hier nog zo’n klein duveltje :twisted: …
Soms voel ik de tranen prikken, zo moe word ik er van!!
Niets helpt!! De gang is leuk, hoe harder ik m op die traptrede kwak, hoe harder hij gaat lachen :roll: …dat kan niet de bedoeling zijn…
Het enige wat een beetje helpt (indruk maakt) is als papa (2 meter groot en 2 meter breed met zware stem) hem aan de 2 armpjes pakt, neus tegen neus, en met harde stem zegt ophouden…dan moet hij heel hard huilen en houdt idd op…
We zijn allebei niet blij met deze methode uit angst dat hij bang wordt voor papa…
Maar wat moeten we dan!!! ??? helpppp :shifty:
Herkenbaar! Ik weet ook echt even niet wat ik moet doen, want niets… echt NIETS lijkt enige indruk te maken. Geduld bewaren, consequent blijven, veel positieve aandacht, en op je tanden bijten en uitzingen maar… dat is wat ik heb bedacht :oops:
Sorry dat ik het zeg hoor lieverds, maar WAT FIJN dat jullie het herkennen! Gedeelde smart is halve smart he :-*
Oh wat kan hij het bloed onder mn nagels vandaan halen, maar daarentegen ook zo vreselijk lief zijn… En dan voel ik me weer schuldig dat ik daarvoor zo boos op hem heb moeten zijn :shifty:
Op mijn werk heb ik er ook mee te maken, maar van je eigen kindje is toch wel ff 100% anders zeg! :o
wat me wel opvalt is dat je schrijft " een uur zeuren om bumba en als ik bumba dan opzet, dan wil hij brum"
Nou ga ik er even vanuit dat je met een uur zeuren bedoeld dat hij een x periode zeurt en jij niet direct reageert want een uur zeuren zal wel overdreven zijn…
Maar toch is dan jou toegeven en na x tijd alsnog bumba opzetten, toegeven aan zijn grillen. Dat hij daarna wat anders probeert is dan heel normaal… truuk 1 is gelukt, kijken of truuk 2 ook lukt…
Als Mies bumba wil zien en dat mag, dan reageer ik redelijk snel en zet ik het op. Gaat hij daarna zeuren om iets anders, dan zeg ik gewoon… NEE, BUMBA ander doet mama de tv weer uit. Dat herhaal ik nog wel 2 x en meestal is dat genoeg.
Soms niet en dan doe ik ook echt de tv uit.
Als ik langere tijd niet reageer en eigelijk niet wil dat hij tv kijkt, dan gebeurt dat ook niet.
Als Mies hier gaat gillen, dan steek ik mijn vingers in de oren en zeg ondertussen op redelijke boze toon, NEE mies, niet gillen, zachtjes praten!
Gaat hij door, dan pak ik hem op en leid ik hem af, dan gaan we naar het raam en wijs ik van alles aan. Dan pak ik een boekje en lees voor, dan zeg ik… wil je graag zingen? Dan zet ik K3 op en zingen we samen en dan heeft hij dikke lol en vergeet het gillen.
Ze proberen gewoon uit en juist nu, nu is consequent zijn zo belangrijk en ik weet echt hoe snel je denkt consequent te zijn en het met een zucht van niet meer weten, toch niet bent.
Maar elke keer dat hun truuk om jou aandacht en hun zin werkt, hoe klein ook, hoe groter de kans dat ze steeds meer en meer van hun trukendoos open trekken… :hug:
Een uur zeuren om Bumba betekent in deze dat hij een bepaalde tijd om Bumba zeurt, maar van mij moet hij eerst zijn speelgoed opruimen voordat hij tv kijkt (anders staat hier al het speelgoed met geluid aan,. plus de tv, plus al het andere speelgoed zwerft door de huiskamer…) dus ja, tijdens het opruimen blijft hij erom zeuren en hoe langer hij erover doet om op te ruimen, hoe langer hij zeurt om Bumba. De regel is óf tv, óf speelgoed en die blijft zo. Of hij nou zeurt of niet.
Tis niet zo dat ik eerst een hele tijd zeg dat hij geen Bumba mag kijken en dan plotseling “na een uur” wel de tv voor hem aan doe :eh:
Lieverd ik heb nog peuter maar wilde je een dikke knuffel geven Hoop voor jullie dat het een fase is :hug:
Het is niet een manier om zijn jaloezie te uiten naar Nika :think:
@Karin1981 wrote:
Lieverd ik heb nog peuter maar wilde je een dikke knuffel geven Hoop voor jullie dat het een fase is :hug:
Het is niet een manier om zijn jaloezie te uiten naar Nika :think:
Ja tuurlijk moet hij omgaan met de nieuwe situatie, dat snap ik ook wel… maar dat maakt het niet makkelijker
nou, zo’n smiley :eh: is nou ook weer niet nodig.
Ik zeg toch al dat ik het allemaal maar een beetje subjectief pak… ik zeg ook zo vaak en dan uren zeuren… niet letterlijk, maar wel aanhoudend gedurende een x afspraak.
Het was puur even iets wat me opviel.
Als je alleen maar herkenning zoekt, ook prima, maar het staat bij vraagjes, dus kan je allerlei reacties verwachten lijkt me.
@Affie wrote:
@Karin1981 wrote:Lieverd ik heb nog peuter maar wilde je een dikke knuffel geven Hoop voor jullie dat het een fase is :hug:
Het is niet een manier om zijn jaloezie te uiten naar Nika :think:
Ja tuurlijk moet hij omgaan met de nieuwe situatie, dat snap ik ook wel… maar dat maakt het niet makkelijker
snap ik hoor, maar misschien is het opeens over als hij aan de situatie gewend is. Verder doe je het al goed om consequent te blijven.
:hug:
Cell Ik snap dat ook jij wel begreep dat hij heus niet letterlijk een uur zeurt en die zin over bumba/brum misschien nogal onduidelijk overkwam. Maar die smiley achter mijn uitleg was vooral omdat ik wel aangaf consequent te zijn wb ja = ja en nee = nee en jij in je uitleg een voorbeeld gaf wat verre van consequent handelen was.
En het staat bij vraagjes omdat ik eindigde met: “Welke aanpak werkt bij jou?” en daar heb je (ook) antwoord op gegeven… dus bedankt
hier ook zo’n drama queen… en merk wel hoe drukker ik ben (of slecht geslapen heb) hoe dramatischer zij doet… en ook dat ze erger is als er andere bij zijn…
ik waarschuw ook altijd 1x en dan volgen er consequenties,
dus als ze een snoepje wil en die geef ik haar en ze wil ineens iets anders, dan kan ze voor dat 1e snoepje kiezen en anders is het helaas pindakaas… dan maar niks… en opeens vergeet ze dat anders snoepje…
ook het “onderhandelen” werkt goed…
maar vooral de rust… helaas maakt iedereen dit mee
dus affie een dikke :hug:
de hoek was hier ook veel te leuk en echt erin bleef hij niet staan.
Er steeds uitstappen en ik hem er opnieuw inzetten, was ook een heel leuk spelletje (een keer 45 minuten geduurd, we waren beiden bekaf, maar ben blij dat ik het volgehouden heb)
Nu gebruiken we de mat ipv de hoek. De mat is groter, dus geeft hem ook een beetje meer ruimte. En vooral. IEDEREEN heeft een mat, een hoek ook wel natuurlijk, maar ik vind het altijd maar moeilijk een hoek te zoeken die niet leuk is.
Inmiddels heeft Tejo wel door, dat het eigenlijk helemaal niet leuk is om op de mat te staan. Hij blijft braaf staan, maar vaak is dreigen met de mat al voldoende (ik zeg dreigen, maar bedoel eigenlijk dus een waarschuwing waarin ik de mat noem) om hem op te laten houden.
Zo heb ik een week een lief kereltje en de andere week moet ik hem weer superstrak houden :roll: Ik merk nu ook dat wanneer Tejo moe is, dat hij er vaker staat.
In jou voorbeeld dat hij tv mag kijken als zijn speelgoed is opgeruimt en hij blijft maar zeuren om bumba (heel herkenbaar) Zeg ik: Als je niet heel snel je speelgoed heb opgeruimt dan gaat bumba helemaal niet aan.
Of.
:think: nouja, ik bind er dus een conseqentie aan vast.
Vandaag had ik ook weer een lastige. Tijdens het eten, had meneer geen zin om te eten. Zogenaamd luste hij het niet en speelde alleen een beetje met het eten. Ik probeerde dit te negeren, al vroeg ik hem wel waarom hij niet at, want Siep scheeuwde continue om de volgende hap (ik had amper de tijd om zelf een hap te nemen). Op een gegeven moment liet hij dus (Expres) zijn lepel vallen, zodat hij die kon oprapen. Direct heb ik aangegeven dat hij de lepel moest laten liggen en zijn vork maar moest gebruiken. (he mislukt, las ik op zijn gezichtje) Al snel had hij zijn vork zo vast dat die misschien wel “per ongeluk” zou kunnen vallen. Omdat hij zo vervelend was (voor het eten al) heb ik gelijk gemeld dat hij zijn vork beter maar niet kon laten vallen, want dan moest hij naar de mat om na te denken waarom hij aan het kliederen was en zijn bestek liet vallen.
Je zag hem kijken hoever hij toch nog kon gaan. De vork werd even heel stiekem op zijn stoel naast hem neergelegt en gekeken of hij nog verder kon gaan. Een korte: pas op hoor! was genoeg om de vork toch maar weer te pakken.
Maar eten had hij besloten ging hij niet doen, dus wat doe je dan met je vork in je hand?
Uiteindelijk had hij deze boven zijn hoofd en toen viel hij dus (nu wel) per ongeluk op de grond.
Ik heb hem opgepakt en naar de mat gebracht en verteld waarom hij daar stond. Even later toen ik hem weer ging halen wilde hij mij niet vertellen en ook niet aankijken, dus moest hij nog maar even blijven staan. Kort daarop, vertelde hij het toch maar. knuffel en toen mocht hij zijn vork weer oprapen (die ook een sorrie en kus kreeg :roll: ) en kreeg hij opniew wat eten van mij (zijn eten was natuurlijk koud en ik heb nog wat warme uit de pas gepakt ipv zijn prakje opgewarmt)
Hij heeft nog heerlijk die happen gegeten.
Na het eten mochten ze nog even tv kijken. zodat ik kon opruimen (voor de duidelijkheid, Rinse was er vanavond niet).
filmpje was afgelopen, tijd om naar boven te gaan en Siep kreeg vast een paar stompen van Tejo :shock: (Tejo was duidelijk moe en doet dat helaas wel vaker, naast de vele knuffels die Siep ook krijgt)
Al gingen we net naar boven. Ik heb hem toch maar weer op de mat gezet en ben met Siep vast naar boven gegaan.
Tejo bleef echter niet op de mat staan, dus naar beneden en hem daar weer neergezet.
Even later kon ik weer naar beneden, omdat hij niet luisterde (dit was overigens de eerste keer dat hij voor straf beneden moest blijven, maar ik vond het ook weer onterecht om beneden te wachten met Siep, terwijl het ook voor Siep nu echt bedtijd was)
Tejo wilde ook naar boven, dus gezegt dat hij naar boven mocht, maar dan ging ik hem nu als eerst bedklaar maken en werd er geen verhaaltje voorgelezen.
Na het tandenpoetsen had hij eindelijk door dat het menis was en zei hij sorrie. Ook tegen Siep.
Ik heb het geaccepteerd en gezegt dat hij dan nog even mocht spelen, tot Siep in bed lag, maar dat er nog steeds geen verhaaltje gelezen zou worden. Wel zouden we nog even kletsen (doen we altijd na het verhaaltje lezen en zorgt ervoor dat hij een stuk rustiger slaapt)
Tjonge wel een heel verhaal geworden. :oops:
In elk geval, blijft het gewoon volhouden, ook al lachen ze omdat ze in de hoek moeten staan of gaan ze er zelf in staan.
Als ze door hebben dat het allemaal echt menis is, wordt het lachen, huilen, schreeuwen tieren en wat allemaal nog meer.
En dan eindelijk heb je eventjes een lief kindje, tot het weer nieuwe grenzen gaat ondekken :shifty:
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
@D. wrote:
Herkenbaar! Ik weet ook echt even niet wat ik moet doen, want niets… echt NIETS lijkt enige indruk te maken. Geduld bewaren, consequent blijven, veel positieve aandacht, en op je tanden bijten en uitzingen maar… dat is wat ik heb bedacht :oops:
Ik wil mijn verhaal nog even aanvullen, maar ik straf bewust zo min mogelijk. Niet alleen omdat het geen indruk maakt, maar vooral omdat ik er zelf niet achter sta. Ik vind het heel natuurlijk dat een peuter bezig is met grenzen opzoeken, ik wil hem ook die ruimte geven, hij moet inderdaad leren wanneer hij óver een grens heen gaat maar ik vraag me af of hij dat beseft door hem op de gang/mat oid te zetten. Als ik hem apart zet is dat om hem even uit de situatie te halen, even weg van de prikkels… een consequentie verbinden aan een ‘fout’ die hij maakt voelt (voor mij!) niet prettig. Houdt niet in dat ik niet consequent ben, want nee is heel duidelijk nee, maar ik geloof wel in het uitleggen en verklaren waarom iets nee is, dat komt beter binnen dan een nee inclusief tripje richting gang.
En: choose your battles, anders ben je heel de dag in strijd en dat is voor iedereen slopend. Ik maak geen probleem van niet eten (ik geloof sowieso nooit in een strijd om/over eten), maar andere kindjes (of mij…) slaan/schoppen bijvoorbeeld is not-done hier.
En hij zal best moeten wennen aan zijn nieuwe rol, maar weet je… hier is dat niet zo, hier is alles exact hetzelfde en gaat het net zo, dus het hoort ook gewoon heel erg bij de leeftijd blijkbaar. Goede nieuws daaraan is dat het ooit ‘vanzelf’ weer over gaat…
Heeeel herkenbaar.
Denk niet dat het iets met jaloezie naar zijn zusje heeft te maken maar het gewoon puur bij de leeftijd hoort.
Alles is NEE,niks is goed,alles doen wat niet mag,driftbuien en je hard uitlachen pfff :roll: herken het wel van dvd willen zien van bv bumba staat die aan,wil hij cars kijken na 5 min moet dribbel erop en ga zo maar door ja daaaag daar begint deze mama dus mooi niet aan.
Af en toe zwaarvermoeiend en het lijkt me nog lastiger als je meer kinderen hebt maar helaas geen gouden tip hier,hoop met je mee dat die peuterpubertijd niet al te lang duurt 
Ohh ja NEE is hier het woord van de dag!
En ook hier is het met tv kijken het zelfde mama bumba ok bumba op nee dan bedoelde hij ineens tiktak :think: nou ook hier eerst bumba afkijken en dan zien we verder.
Hier zet ik hem ook geregeld in de gang. En als hij het echt te bont maakt dan op zijn kamer.
Verder ben ik niet iemand die elke keer alles uit legt. Hij moet gewoon luisteren naar wat ik zeg want ik ben de “baas” in huis. En daar bedoel ik niet mee dat hij niets mag maar als ik nee zeg is het wel nee…
Met eten ben ik wel makkelijk. Meneer eet al 1,5 jaar geen warm eten. Echt een drama in het begin deed ik de strijd aan gaan maar nu denk ik ook dan eet maar wat je wel wil en verder klaar.
Ze zouden deze peuterpubertyd moeten afschaffen :mrgreen:
Onze jongedame heeft ook van die heerlijke driftbuien. Ze krijgt altijd een waarschuwing maar als dat niet werkt, gaat ze naar de gang. We vertellen haar dan waarom ze op de gang moet en gaan dan de kamer in, doen de deur dicht en zetten de timer op 3 minuten. Na die 3 minuten mag ze weer naar binnen maar meestal wil ze dat niet omdat ze nog boos is. We laten haar dan rustig uitrazen en als ze klaar is, zegt ze meestal sorry, geven we elkaar een knuffel en leggen we haar nog 1 keer uit waarom ze op de gang moest, Daarna is het afgesloten. Soms heeft ze 's nachts van die driftbuien en dan zetten we haar in de woonkamer om te voorkomen dat ze haar broertje wakker maakt. Op dit moment valt het aantal driftbuien best wel mee, maar het is anders geweest. Vooral toen ze overdag thuis niet meer wilde slapen maar nog wel moe was. Een time-out geven geeft ons allebei de kans om rustig te worden. Ook pick ik my battles, geef ik haar, indien mogelijk, een keuze en heel af en toe koop ik om . Als ze 'sochtends moe is, op de bank wil liggen smarties wil eten en Dora kijken, prima, maar ze krijgt 'sochtends maar 1 keer lekkers. We leggen veel dingen uit en dat helpt soms wel. Ook probeer de dingen voor haar zo leuk mogelijk te maken we gaan niet slapen, we gaan naar boven op het bed van pappa en mamma spelen. Ook probeer ik na het niet-leuke wat leuks te doen. Eten maak ik geen drama meer van, ik heb me er bij neer gelegd dat ze slecht eet.
Laten we het maar niet over Fenna hebben… gek word ik er van… vooral als ik bv melissa naar school breng, ze weet me heel goed uit tedagen waar iedereen bij is… krijg ook constant een “tomme mama” naar me toe geschreeuwd… en echt niets lijkt te werken… :roll: