ik word stapelgek van onze zoon van drie !
Hij zit nu echt in een fase waarin hij ontzettend brutaal is . en me keer op keer het bloed onder mijn nagels vandaan haalt !
Hij gilt en is brutaal, smijt en gooit met spullen en luistert echt voor geen meter !
Hij heeft vandaag al 2 x kans gezien om boven een fles zwitsal over de overloop leegte knijpen en net een bakje water gevuld en die bij zijn broer over de vloer leeggegooid.
Als hij een luier aan gehad heeft plukt hij die gerust helemaal uit elkaar en gooit ermee…fijn al die gelkorrels overal :?
hij stopt ook vanalles in zijn mond waarvan hij weet dat het gevaarlijk is/kan zijn.
trekt de keukenla met bestek leeg …
Dit herken ik helemaal niet van onze oudste en ik word er helemaal moedeloos van .
straffen helpt niet , hij wordt er alleen nog dwarser van en ik weet niet meer wat ik moet doen. Ik ben gewoon in staat om hem volgende keer een tets te geven maar dat wil ik dus niet
zijn er mama’s die dit herkennen of is onze zoon een uitzondering op de regel ?
( ik zie nu ineens dat ik heel wat uitroeptekens gebruik :oops: )
Euhm… ik herken dit gedrag heel erg. Alleen is mijn zoontje een stuk jonger (bijna 2)! Dus dat belooft nog wat. Hier is het echt de peuterpuberteit. Kleuters hebben vast ook wel zo’n fase.
Lastig dat corrigeren, zelf weet ik het soms ook niet meer. Hij gilt, smijt met spullen, slaat en hier gaat ook alle bestek uit de keukenla. Ook al ga ik er altijd hetzelfde mee om, hij is nergens van onder de indruk. Slaan is hier meteen 2 minuten op de trap, voor de rest krijgt hij eerst een waarschuwing en mag hij bij de 2e keer naar de trap. Hij heeft wel eens een tets gehad, maar daarop reageerde hij met nog meer boosheid dus dat doen we maar niet meer. Daarbij past het ook totaal niet bij mijn opvoedstijl.
Heeft je zoontje altijd een sterk willetje gehad? Hoe was dat als 2-jarige bijvoorbeeld?