Hallo,
Ik ben nu 24 weken zwanger van ons 2de kindje. Tot nu toe gaat het allemaal wel goed, maar vorige week had ik al een iets hogere bloeddruk dan anders bij de verloskundige.
Bij mijn eerste zwangerschap heb ik de laatste 6 weken elke dag in het ziekenhuis gezeten, en mocht ik niets doen, omdat mijn bloeddruk veel te hoog was. Het was gewoon gevaarlijk, zeiden ze.
Nu schijnt de kans op te hoge bloeddruk bij een tweede zwangerschap minder groot te zijn dan bij een eerste. Maar ik heb het gevoel alsof ik hier weer met dezelfde klachten ga beginnen.
Vorige keer zeiden de artsen in het ziekenhuis dat er wel medicijnen zijn tegen te hoge bloeddruk, die ook in je zwangerschap gebruikt mogen worden. Alleen gek genoeg heb ik ze toen nooit gekregen. Weet eigenlijk niet precies waarom niet.
Nu is mijn vraag: Heeft iemand hier ervaring mee? Zijn er mensen die ook een te hoge bloeddruk hebben, en er wel medicijnen voor kregen tijdens de zwangerschap?? Ik hoor graag reacties, want ik maak me een beetje zorgen. Ik wil niet weer elke dag vanaf nu in het ziekenhuis moeten zitten.
Ik heb bij mijn zwangerschap last gehad van een hoge bloeddruk en kreeg daar medicijnen voor (volgens mij was het iets van methyldopa :think: ). Ik heb dat de laatste weken van mijn zwangerschap gebruikt maar kan niet echt zeggen dat ik me er nou veel beter door voelde. Door die medicijnen had ik het ene moment een veel te hoge bloeddruk en dan voelde ik me ineens draaierig worden, werd ik lijkbleek en kon ik nauwelijks op mijn benen staan. Bleek dat mijn bloeddruk dan ineens van bijvoorbeeld 150/100 naar 80/60 zakte. Ik ben ook twee keer een weekend opgenomen geweest en moest om de dag (en op het eind iedere dag) naar het ziekenhuis voor een ctg en bloedonderzoek :thumbdown:
Dus ja er zijn wel medicijnen maar dan moet je nog steeds vaak naar het ziekenhuis voor controle. Sterkte ermee!
Hier bij de eerste veeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeeels te hoge bloeddruk de laatste 3 weken. Zat op 200/110
Maar ik had geen klachten.
Moest wel dagelijks op controle voor ctg. Urine en bloed onderzoek geloof om de dag toen.Elke keer alles goed :thumbup:
Geen medicijnen gehad verder.
Bij de tweede was mijn bloeddruk wel iets verhoogd,maar niet verontrustend voor mij. ik zat toen de hele zwangerschap op 170/90
Moest aan het eind wel geregeld komen opdraven omk de boel in de gaten te houden.
Meid ik kan je alleen een dikke :hug: geven.
Bespreek het ook met je verloskundige.Je gevoelens en gedachten.
Hoi.
Bij de eerste had ik vanaf week 26 een te hoge bloeddruk,maar heb er nooit iets voor gekregen.Dat eindigde dus in een zwangerschapsvergiftiging en een inleiding met 37 weken(ks).
Bij deze zwangerschap had ik vanaf het begin al een te hoge bloeddruk,'heb er toen direct medicatie voor gekregen: Labetalol.
Die slik ik nu nog, 2 per dag(a 50mg p.s).
Moet zeggen dat die pillen goed werken. :thumbup:
Zonder was mijn bloeddruk 210/100 en nu de laatse keer 120/78.
Heel netjes dus.
Als ik jou was zou ik het gewoon overleggen met je huisarts of vk.
er zijn hele goede medicijnen hier voor.
Sterkte ermee. :hug:
Hier ook methyldopa gehad voor hoge bloeddruk. Ik kreeg het met 29 weken zwangerschap van de gyn. Ik heb gigantisch veel last van hoofdpijn en slaperigheid (dat zijn de bijwerkingen). Het is geen wondermiddel, tot ongeveer 37 weken zwangerschap bleef mijn bloeddruk redelijk stabiel en daarna uiteindelijk toch nog zwangerschapsvergiftiging gehad. Zodra je aan de medicijnen gaat val je onder de medische zorg van de gyn en zul je vrij regelmatig naar het zieknhuis moeten.
Hoe hoog is je bloeedruk en wat zei de vk erover?
HIer ook Methyldopa gehad ( ze noemen het ook wel eens Aldomed) Bi de eerste heb ik t gehad, en daar kreeg ik te weinig en kreeg ik als nog een zware zwangerschapsvergiftiging. En dat liep uit op een spoedkeizersnede.
Bij de tweede heb ik t medicijn gebruikt van t begin van de zwangerschap, en heb ik gelopen tot de 42 weken, en bloeddruk bleef netjes op peil, en ben zelf mogen bevallen zonder hulp :lol:
@ Roosje,
Mijn bloeddruk was afgelopen week bij de verloskundige 87/ 125. Dat is dus nog aardig, maar wel al aan de hoge kant. Thuis heb ik ook een bloeddrukmeter, en als ik thuis meet, zit ik aan de 83 of 85 over 120 ofzo. Maar ik geloof dat ik het zogenaamde “witte jassen syndroom heb”. Ik wordt alleen maar extra gestresst als ik telkens naar het ziekenhuis moet om mn bloeddruk op te meten, terwijl het thuis ook kan.
Bij mijn eerste zwangerschap zat ik echt heel hoog, 120 over 200 ofzo was`geen uitzondering.
ik ga dat van die medicijnen wel even bespreken met HA en Verloskundige.
@ Maggy,
Ik herken je gevoel. Mijn hart klopte in mijn keel bij iedere meting en was altijd opgelucht als het net binnen de marges viel. Of ik werd vermanend toegesproken als het te hoog was en sowiezo werd ik opgenomen bij een onderdruk boven de 100. Ook tijdens mijn opname met volledige bedrust fluctueerde mijn bloeddruk. Het is zo onvoorspelbaar.
Bespreek zeker met je vk over medicijnen, maar zodra je aan de medicijnen gaat val je onder de zorg van de witte jassen. Sterkte ermee en ik weet hoe moeilijk het is, maar probeer toch zoveel mogelijk rust te pakken.
Aldomed is trouwens de merknaam en methyldopa het middel.
Ik weet het neit hoor maa mss heeft het te maken met of de boven of de onderdruk hoog is?
Huh chrisje, wat bedoel je precies??
Bedankt voor alle reacties trouwens. Ik had echt het idee dat ik de enige was met dit probleem. En ze kunnen leuk zeggen dat de kans bij de tweede zwangerschap een stuk kleiner is, maar ik heb altijd dingen die uitzonderlijk zijn, dus dit waarschijnlijk ook 
Ik ga het zeker de volgende keer met de vk bespreken, dan voel ik me daar ook wat zekerder van.
@Roosje, ik vond het zo vervelend altijd maar weer naar dat stomme ziekenhuis, in de stress zitten en vooral dat wachten de hele tijd. Ik snap dat je met medicijnenen onder toezicht van de Gyn komt te staan, maar misschien is het dan minder vaak dan zonder medicijnen en wel een hele hoge bloeddruk??
Maggy,
Ik heb bij mijn vorige zwangerschap ook te hoge bloeddruk gehad en ben opgenomen met ernstig vermoeden van lever en nierfalen (bij 33 wk). Ik kreeg ook medicijnen. Die medicijnen kunnen geen kwaad, want ze worden al 30 jaar gebruikt (zo schijnt, mijn moeder had ze met mij nl. ook). Bij mij bleeft toen de onderdruk rond de 100 hangen.
Lijkt me dat je geen risico moet nemen, want het kan in eens echt fout gaan en dan stoppen je lever en nieren ermee (ze controleren dit door je urine op eiwit te onderzoeken). Overigens wordt je voor die tijd als het goed is wel opgenomen. Je hebt dan het helpp-syndroom; vroeger een van de meest voorkomende doodsoorzaken van vrouwen in het kraambed.
Sterkte met alles en laat je goed voorlichten.