24 Doden bij Nederlands wetenschappelijk onderzoek
UTRECHT - Bij een Nederlands wetenschappelijk onderzoek naar de werking van probiotica op het remmen van een alvleesklierontsteking zijn in de periode 2004-2007 24 Nederlandse patiënten omgekomen.
Het Universitair Medisch Centrum Utrecht (UMC) heeft dat woensdag bekendgemaakt.
Volgens het ziekenhuis had een aantal van de overledenen waarschijnlijk nog geleefd als ze de probiotica niet toegediend hadden gekregen. Het ziekenhuis kan niet aangeven om hoeveel mensen het daarbij gaat.
Bacteriën
Probiotica zijn goede darmbacteriën die de groei van schadelijke bacteriën tegengaan. Aan het onderzoek namen in totaal 296 patiënten deel. Ze werden behandeld in vijftien Nederlandse ziekenhuizen waaronder alle acht de Universitaire Medische Centra.
Aangeslagen
De nabestaanden zijn dinsdag ingelicht over het dramatisch verlopen onderzoek. Volgens het UMC zijn de onderzoekers zeer aangeslagen. Op basis van kleinschalige onderzoeken in het buitenland hadden ze juist verwacht dat de probiotica de ontsteking juist zou verminderen.
Schadevergoeding
Een woordvoerster van het UMC kon woensdag niet zeggen of de nabestaanden in aanmerking komen voor een schadevergoeding.
Alle patiënten die aan het onderzoek hebben deelgenomen hebben vantevoren een contract ondertekend. Op zich is er volgens haar bij het onderzoek niets misgegaan. “Alleen de uitkomst is dramatisch anders dan was verwacht.”
Gevaar
De onderzoekers kregen in oktober vorig jaar door dat de probiotica gevaar konden opleveren. Volgens de woordvoerster zijn toen onmiddellijk collega’s in Tsjechië gealarmeerd die met een soortgelijk onderzoek bezig waren. Het onderzoek daar werd meteen stopgezet.
Volgens de woordvoerster van het UMC zit probiotica ook in producten als Yakult die gewoon in de supermarkt te krijgen zijn. De producten zouden de darmwerking bevorderen.
De woordvoerster verwacht niet dat het middel bij gezonde mensen kwaad kan. “Maar ernstig zieken op een intensive care, zouden het middel niet moeten gebruiken.”
Ik ben zo iemand die ruim 2 1/2 jaar geleden mee deed aan dit
onderzoek…
Even in het kort.
Onze dochter is met 32 weken ter wereld gekomen.
Ze moest nog een tijd in het ziekenhuis blijven want ze was veel te vroeg en ziek.
Toen ze eindelijk naar huis mocht kam ik in het ziekenhuis terecht.
Ik heb een maand in het ziekenhuis gelegen met een acute alvleesklierontsteking.
Ik heb het net gered…
Ik heb dus de probiotica ook gehad, gelukkig ben ik er nog.
Dit weekend had ik een brief gekregen van het UMC, ik ben er erg van geschrokken!
En als ik het nu weer lees word ik even stil…
Ik heb getekend voor dit onderzoek omdat ik verging van de pijn.
Er was geen sprake van kans op overlijden anders had ik het natuurlijk nooit gedan.
:shock: dat kan ik me goed voorstellen… Gelukkig zit jij daar niet bij… Maar tjeee de schrik zal er wel goed in zitten… :hug:
Zelfs ik schrik hiervan… laat staan jij! 
Dikke knuffel voor jou, meid! :hug:
Liefs,
Noortje
Ik heb in 2006 in het ziekenhuis gelegen met een acute pancreatitis en ze wilde me op een gegeven moment overdragen aan het UMC maar toen trad er gelukkig wat verbetering op.
Heb wel weken op de IC gelegen (heb zelfs op sterven gelegen) en uiteindelijk totaal een maand ziekenhuis maar ik zit nu met tranen in mijn ogen.
Godzijdank ben ik in Breda gebleven, want stel je voor dat ik wel naar het UMC zou zijn overgeplaatst
greetje14, heftig dat jij ook een acute pancreatitis hebt gehad, had jij er naderhandl psychisch ook zoveel last van. Ik heb nog trauma’s als ik denk aan het die maagsonde(s) die ik via mijn neus heb gehad.
@Mama_jeanet wrote:
Ik heb in 2006 in het ziekenhuis gelegen met een acute pancreatitis en ze wilde me op een gegeven moment overdragen aan het UMC maar toen trad er gelukkig wat verbetering op.
Heb wel weken op de IC gelegen (heb zelfs op sterven gelegen) en uiteindelijk totaal een maand ziekenhuis maar ik zit nu met tranen in mijn ogen.
Godzijdank ben ik in Breda gebleven, want stel je voor dat ik wel naar het UMC zou zijn overgeplaatst
greetje14, heftig dat jij ook een acute pancreatitis hebt gehad, had jij er naderhandl psychisch ook zoveel last van. Ik heb nog trauma’s als ik denk aan het die maagsonde(s) die ik via mijn neus heb gehad.
Oh die maagsondes :sick:
Ik was in het begin helemaal van de wereld…
Kon niemand verdragen en ik herkende Ylana niet eens meer
Ik ben met spoed per ambulance naar het ziekenhuis gebracht, ze dachten eerst an een maagbloeding.
Ik kreeg in de ambulance een medicijn die werkte na 10 tellen!!!
Superspul maar dat krijg je alleen maar tijdens het vervoeren.
Jeetje meis,
Dat is iid schrikken zeg als je zo’n bericht lees.
En gelukkig ben je er nog…
Tuurlijk heb je er alles voor over als je zo’n pijn hebt.
Sterkte meid… :hug: :hug: :-* :-* :-*
wel schokkend hoor. Natuurlijk zijn er risico’s aan dat soort onderzoeken, maar dit is wel een bizar resultaat.
@Greetje14 wrote:
@Mama_jeanet wrote:Ik heb in 2006 in het ziekenhuis gelegen met een acute pancreatitis en ze wilde me op een gegeven moment overdragen aan het UMC maar toen trad er gelukkig wat verbetering op.
Heb wel weken op de IC gelegen (heb zelfs op sterven gelegen) en uiteindelijk totaal een maand ziekenhuis maar ik zit nu met tranen in mijn ogen.
Godzijdank ben ik in Breda gebleven, want stel je voor dat ik wel naar het UMC zou zijn overgeplaatst
greetje14, heftig dat jij ook een acute pancreatitis hebt gehad, had jij er naderhandl psychisch ook zoveel last van. Ik heb nog trauma’s als ik denk aan het die maagsonde(s) die ik via mijn neus heb gehad.
Oh die maagsondes :sick:
Ik was in het begin helemaal van de wereld…
Kon niemand verdragen en ik herkende Ylana niet eens meer
Ik ben met spoed per ambulance naar het ziekenhuis gebracht, ze dachten eerst an een maagbloeding.
Ik kreeg in de ambulance een medicijn die werkte na 10 tellen!!!
Superspul maar dat krijg je alleen maar tijdens het vervoeren.
Toen ik opgenomen ben was Pepijn precies 10 maanden oud en Lucas was 22 maanden oud, het interesseerde me helemaal niets hoe het met ze ging. Achteraf hoorde ik van de psycholoog dat dat pure overlevings drang is. Pas als je weer aan de betere hand bent ga je je weer zorgen om andere maken. Maar ow wat heb ik me daar naderhand schuldig over gevoeld, vond me zo’n slechte mama omdat ik niet eens wilde weten hoe het met de jongens ging.
Vond het een verschrikkelijke tijd. Gelukkig heb ik er geen chronische pancreatitis aan over gehouden, dat had natuurlijk ook nog gekund.
Is bij jou je galblaas ook verwijderd? Of had die ontsteking een andere oorzaak?
Ben in het begin van deze zwangerschap heel erg bang geweest dat ik weer een pancreatits zou krijgen door de druk van het kindje op mijn alvleesklier, maar ik ben helemaal gerust gesteld.
Ja ik voelde mij ook héél schuldig, nu soms nog…
Ylana was net 4 weken en ik wilde niks van haar weten.
Misschien uit bescherming ik weet het niet.
Ylana lag eerst een tijd in het ziekenhuis en daarna ik een maand en ik ben idd mijn galblaas daarna kwijtgeraakt dus mocht ik haar 6 weken niet tillen.
Ik ben gewoon een heel stuk kwijt van die periode en daar heb ik het best moeilijk mee…
Ik kan mij weinig herrinneren van die tijd…
Ik kon pas écht van haar genieten toen ze een 1/2 jaar was, toen zijn we ook lekker een lang weekend weg geweest 
Jeetje wat een verhaal, dat lijkt me erg heftig.
Ik wil jullie allebei een knuffel geven :hug: :hug:
Jee meis wat schrikken! :shock: :shock: :shock:
Het is al heel erg wat jou is overkomen en dan lees je opeens z’on bericht…poeh hee… :hug:
Pfff wat schrikken idd. En gelukkig ben je er nog.
:hug:
Ik kan me goed voorstellen dat je alsnog schrikt zeg!
Wat een geluk dat je er nog bent!
En mama_jeanet, jij ook.
:hug: voor jullie allebei!
Tjeez wat heftig dit…? :shock:
Is je gevraagd om mee te doen aan dit onderzoek toen je eigenlijk dus al doodziek was…?
@dena wrote:
Tjeez wat heftig dit…? :shock:
Is je gevraagd om mee te doen aan dit onderzoek toen je eigenlijk dus al doodziek was…?
Als je een pancreatitis hebt moet je lichaam zich zelf beter maken er is namelijk geen medicatie tegen. Dus je bent idd dood en dood ziek en de kans dat je daadwerkelijk doodgaat hoort daar dus ook bij. Dus ik denk dat ik ook getekend zou hebben voor die “test” met probiotica omdat je anders geen “keuze” hebt omdat je niet weet waar deze ziekte op uit draait.
Ik dacht ook toen ze de diagnose stelde ooo dan krijg ik antibiotica en dan ben ik zo weer beter, maar helaas werkt dat zo niet bij een alvleesklierontsteking.
ik ben ooit doodziek geworden van 1 yakult, ben altijd voor gek versleten dat ik zei dat het door de probiotica kwam en dat die gevaarlijk kunnen zijn…
helaas is nu dus bewezen dat het wel degelijk gevaarlijk kan zijn
en ik vind het ook voor gezonde mensen geen aanrader :silenced: :oops:
een :hug: voor jullie verhaal :hug:
Ja, er is mij (met name mijn man) gevraagd toen ik heel ernstig ziek was.
Maar het is bij die ondezoeken zo dat ze alleen willen kijken of je van een bep. middel sneller hersteld.
Ik ben ook absoluut niet boos alleen erg geschrokken :shock:
Ik had natuurlijk al erder een brief gehad met dit nieuws maar als je het zo op de radio/tv hoort of op Internet leest dan slaat de schrik weer om mijn hart 
Her en der lees ik op Internet (niet hier hoor )
“Ja, je hebt er zef voor getekend bla, bla, bla”
Maar zeg nou zelf, niemand tekend voor de dood toch?
Mijn man wilde koste wat het kost mij zo snel mogelijk beter hebben omdat als je alvleesklier langer ziek is is de kans op vervorming van de alvleesklier groot en dat is niet best!
En ik had zoveel pijn dat ik alleen maar wilde dat het ophield…
@Guusje wrote:
helaas is nu dus bewezen dat het wel degelijk gevaarlijk kan zijn
als je alvleesklierontsteking hebt, ja.
Ik denk inderdaad ook niet het het slecht is voor gezonde mensen.
Bij mij helpt het bv erg goed voor de stoelgang en ook na een antibioticakuur helpt het de darmen sneller herstellen…
@dena wrote:
Ik denk inderdaad ook niet het het slecht is voor gezonde mensen.
Bij mij helpt het bv erg goed voor de stoelgang en ook na een antibioticakuur helpt het de darmen sneller herstellen…
Wat ik gehoord heb is dat de mensen die overleden zijn ook al problemen met andere organen hadden!
Bijv. het slecht functioneren van de nieren…
Dus misschien is het een combinatie van oorzaken…