Ik heb het deeltje doorgelezen waarin ik vertelde dat ik zwanger was van Wessel. Dat ik het jullie eigenlijk niet durfde te vertellen en daarna de angst en blijdschap, gevolgd door het verlies om mijn schoonouders. Allemaal in 1 deeltje samengevat. Heb het niet droog kunnen houden :oops:
Maar ook de zwangerschappen van Tierrrtje, Chantal, Vicky, Lotte, de “eerste ontmoeting” met Kimmie hier, het verdriet als er weer een van ons een foute echo had. En dan dank ik vooral even aan Deb. Rhiannon met haar wijze lessen. Al die nieuwe aanmeldingen hier.
En toch, toch ben ik blij dat ik bij dit topic gekomen ben.
De mooie bos bloemen die ik van jullie mocht ontvangen na het overlijden van mijn schoonouders, van sommigen kaartjes/cadeautjes bij de geboorte van Wessel, maar bovenal de steun, de woorden en ondanks dat het “maar” geschreven is, de liefde die jullie allemaal naar elkaar en naar mij toe uitstralen.
Ik ben daar dankbaar voor.
Lieve, lieve vriendinnen, dank jullie wel dat jullie er zijn.
Ik ben echt heel blij dat ik jullie heb mogen leren kennen!!!
:-*
meissie wat ben je ook een schat!! ik heb oook ff een brok in mijn keel. wat hebben we samen toch een hoop meegemaakt he? ik had ook niet meer gedacht dat ik nog een wondertje mocht ontvangen. ik kijk ook vaak maar mijn meissie en kan dan alleen maar denken: wat is het toch een wonder als het je gegeven is om een kindje te mogen krijgen. sommigen vinden het vanzelfsprekend maar dat is het absoluut niet!! en ik hoop ook zo dat de andere dames ook snel in blijde verwachting zijn van een kindje dat blijft zitten 9 maanden lang!! ik gun het jullie zo!! geef niet op want ik had na 5 miskramen ook echt het gevoel dat het niet meer goed zou komen en de moed was me aardig in de schoenen gezakt. maar toch is het goed gekomen!! ik hoop dat dat jullie hoop geeft!!
en jullie succesverhalen blijven moed geven, al is moed houden wel lastiger op den duur. Maar merk dat ik, altijd wanneer ik de hoop op een lief brusje voor fietje, opgegeven heb, ga ik op zoek naar succesverhalen van jullie. Een hoop zwangere dames, een hoop bevallen dames dus ooit moet er voor ons toch ook weer een keer een succes zwangerschap komen denk ik dan… :oops:
maar ik vind jullie ook gewoon allemaal kanjers! jullie zijn zulke sterke vrouwen allemaal! :-*
Ellen sterk of eigenwijs? Soms denk ik wel eens dat je meer hebt aan eigenwijs…maar meis echt er zijn teveel vrouwen die teveel miskramen moeten verwerken. En het klinkt gek he maar ik denk wel eens dat er dan ergens iets ‘scheef’ zit in je lijf. Geen idee waar hem dat inzit maar het is dan iets wat een goeie zwangerschap in de weg zit. En stomme dingen als een griep, verkoudheid of AB kuur trekt dat dan weer recht en hoppa een goeie zwangerschap ontstaat. In Amerika doen ze echt zo giga veel meer testen, dingen als immunologie (hier in NL is er geloof ik 1 arts in Friesland oid die ze ook doet) en die vrouwen krijgen een batterijlading aan soms heel heftige meds om een zwangerschap te laten slagen. In NL gebeuren die onderzoeken dus niet en TOCH volgt er vaak een goeie zwangerschap ook na meerdere miskramen. Ik weet dus nog steeds niet wat ik moet denken van al die extra onderzoeken daar over de oceaan en waarom het toch ook hier in NL alsnog lukt en goedgaat. :think: Misschien is het iets idioots als de stand van de maan tijdens de bevruchting…maar bovenal verlies de hoop niet maar vooral de moed niet! :-* Ik hoop zo gigantisch dat 2012 een jaar vol wonderen mag worden! De Maja’s dachten dat de wereld zou vergaan…vast niet das vast een rekenfoutje het wordt echt een jaar vol wonderen!
ik snap al die onderzoeken eigenlijk ook niet… ik had het laatst een keer met mijn schoonzus erover en toen gaf ik ook al aan dat in die afrikaanse landen er altijd zo enorm veel kinderen rondlopen onder zoveel mindere omstandigheden dan hier, dus wat hebben al die onderzoeken dan voor zin? daar bevallen vrouwen ook nog altijd bij de vleet. (tenminste, dat is mijn beeld ervan…)
en wonderen, wie gelooft er niet in? :mrgreen:
en ik snap je redenering dat er dan in je lichaam misschien iets scheef zit. denk het zelf ook wel, maar niet altijd
een normale, gezonde, goede zwangerschap is en blijft gewoon een enorm wonder natuurlijk. En denk dat we ook wel “blij” mogen/moeten zijn dat ons lichaam soms zelf de keuze maakt of een zwangerschap goed voldragen wordt of dat eht misschien beter is dat het vruchtje afgestoten wordt, of het hartje stopt met kloppen. Ik zou die keuze zelf bijvoorbeeld nooit kunnen maken als je er later achter zou komen en ben dan ook blij dat ik die keuze in elk geval nooit heb hoeven maken…
enne de maja’s hadden die niet voorspeld dat 2011 de wereld zou vergaan? :think:
Marieke…wat heb je dat prachtig geschreven… Ik kan ook niet meer dan het helemaal met je eens zijn. We hebben zoveel samen “verwerkt” hier, zoveel steun aan elkaar gehad, samen gelachen en gehuild al was dat dan maar achter een schermpje… Ook mij zijn jullie dierbaar, allemaal!
Ik ben niet veel meer achter de pc te vinden tegenwoordig, simpelweg omdat ik er geen tijd voor heb (weer een baan van 3 dagen per week, werk voor Rene, Marsefijn-werk, huishouden en gezin en andere sociale verplichtingen zorgen nou alles bij elkaar niet voor veel tijd over zal ik maar zeggen), maar ik probeer wel te lezen en af en toe nog eens te posten.
Gos, ik kijk weer eens in dit draadje en zie het stukje van Marieke…
Dit topic zal altijd een speciaal KoK-plekje blijven, heb hier een hoop verdriet gelezen en zelf ook gepost …maar heb ook ontzettende lol gehad :mrgreen: 8) (iets over kerstballen en paastakken enzo )
Ben blij te lezen dat het met veel van de dames van ´toen´ inmiddels goed gaat, leef oprecht mee met degenen die dit geluk nog niet gevonden hebben.
Gos, ik kijk weer eens in dit draadje en zie het stukje van Marieke…
Dit topic zal altijd een speciaal KoK-plekje blijven, heb hier een hoop verdriet gelezen en zelf ook gepost …maar heb ook ontzettende lol gehad :mrgreen: 8) (iets over kerstballen en paastakken enzo )
Ben blij te lezen dat het met veel van de dames van ´toen´ inmiddels goed gaat, leef oprecht mee met degenen die dit geluk nog niet gevonden hebben.
:-
Inderdaad, dat vind en heb ik ook mayo :inlove: :-
Gos, ik kijk weer eens in dit draadje en zie het stukje van Marieke…
Dit topic zal altijd een speciaal KoK-plekje blijven, heb hier een hoop verdriet gelezen en zelf ook gepost …maar heb ook ontzettende lol gehad :mrgreen: 8) (iets over kerstballen en paastakken enzo )
Ben blij te lezen dat het met veel van de dames van ´toen´ inmiddels goed gaat, leef oprecht mee met degenen die dit geluk nog niet gevonden hebben.
:-
Inderdaad, dat vind en heb ik ook mayo :inlove: :-
Lekker cliche, maar hier idem!
Het voelt soms als nu gezond zwangere rot om hier te schrijven, maar weet dat ik het zelf wel fijn vond om ook de goede en leuke kanten te zien hier en je kunt meiden die het nu helaas meemaken ook goed ter steun zijn, omdat je er zelf ook doorheen bent gegaan… Het bljfft een draadje dat liever niet zou bestaan, maar wat voor ons allemaal heel fijn was en is dat het er toch is :hug: :-* :-
Ik hoop dat iedereen haar verdriet over het verlies ooit een plekje kan geven en vooral nog een keer een gezonde zwangerschap mag uitdragen :hug: Ik heb zelf gemerkt dat ik nu heel anders in mijn miskramen sta nu het allemaal goed gaat en dat gun ik iedereen :hug: :- :-*
Vandaag weer de hele dag bloedverlies gehad. (menstruatie-hoeveelheid)
Vanmorgen ontdekte ik dat het plassen me pijn doet.
Eigen huisarts heeft vakantie.
10:00u Dus assistente van vervangende huisarts gebeld en daar urine gebracht.
11:30u bellen voor uitslag
Er was niet echt een duidelijke blaasontsteking (bo) te zien, maar er zat wel een klein beetje eiwit in, niets om je zorgen over te maken.
Toen ik nog maar eens (vanmorgen ook al gezegd) het bloedverlies + geschiedenis aangehaald en de assistente zei: Oh dat wil ik toch even met de huisarts bespreken… bel half twee maar weer even terug.
13:30u Opnieuw contact; de arts wou me zien om half vier.
Nou die arts neemt het gelukkig wel serieus, maar vond niks geks.
Heb toch wel een antibiotica gekregen voor de “misschien” bo.
Ze heeft mijn temperatuur opgenomen en inwendig gekeken en gevoeld…
Volgens haar ziet het er rustig uit; de baarmoedermond is netjes gesloten… ?
Toch maar weekend over en als maandag nog is, dan weer zkh bellen.
Ik heb geen testen in huis, maar misschien haal ik er morgen wel even 1 bij kruidvat.
Dan moet ik toch maar even kijken of er nog hcg te zien in.
Echt super lief hoe hier weer meegeleeft wordt.
Dacht eerst dat er geen geschikt topic was, omdat ik nu op dit moment niet bezig ben met zwanger worden.
Gebruiken van die dingetjes uit het nachtkastje, you know ?
Ik word niet goed van mijn lijf… maar goed daar kunnen er hier heel veel dames over mee praten…
Hey meis, wat goed dat je toch de ha nog gebeld hebt, ook al is daar niks concreets uitgekomen :hug: Waardeloos he als het zo blijft rotzooien allemaal. Je wilt het afsluiten, maar dat gaat zo niet :hug: en ook als je niet direct bezig bent (logisch) kun je hier heel goed je hart luchten :hug: :-* Sterkte meis :hug: :hug: :hug:
goed dat je de ha gebeld hebt hoor! fijn dat die je goed heeft nagekeken en niets geks kon vinden… laten we hopen dat je snel van je klachten verlost bent en het echt af kan sluiten.
Anita, bij mij heeft het bij mijn eerste ma ook echt maaaaaaaanden (die op dat moment echt een eeuwigheid leken te duren) gerommeld met af en aan bloedverlies, niet weten wat je kunt verwachten enzovoort. Heel vervelend (en dat is een understatement). Het gaat je leven beheersen of je nu wel of niet bezig bent met zwanger worden. Uiteindelijk was het “opeens” voorbij en ging mijn lijf weer normaal doen.
Ik hoop dat het moment dat jouw lijf weer gaat doen wat jij wilt dat het doet heel snel komt :hug: :hug: :hug:
Soms denk ik wel eens dat je meer hebt aan eigenwijs…maar meis echt er zijn teveel vrouwen die teveel miskramen moeten verwerken. En het klinkt gek he maar ik denk wel eens dat er dan ergens iets ‘scheef’ zit in je lijf. Geen idee waar hem dat inzit maar het is dan iets wat een goeie zwangerschap in de weg zit. En stomme dingen als een griep, verkoudheid of AB kuur trekt dat dan weer recht en hoppa een goeie zwangerschap ontstaat. In Amerika doen ze echt zo giga veel meer testen, dingen als immunologie (hier in NL is er geloof ik 1 arts in Friesland oid die ze ook doet) en die vrouwen krijgen een batterijlading aan soms heel heftige meds om een zwangerschap te laten slagen. In NL gebeuren die onderzoeken dus niet en TOCH volgt er vaak een goeie zwangerschap ook na meerdere miskramen. Ik weet dus nog steeds niet wat ik moet denken van al die extra onderzoeken daar over de oceaan en waarom het toch ook hier in NL alsnog lukt en goedgaat. :think: Misschien is het iets idioots als de stand van de maan tijdens de bevruchting…maar bovenal verlies de hoop niet maar vooral de moed niet! :-* Ik hoop zo gigantisch dat 2012 een jaar vol wonderen mag worden! 
De Maja’s dachten dat de wereld zou vergaan…vast niet das vast een rekenfoutje het wordt echt een jaar vol wonderen! 
:-*
)