Ja, Vicky schreef dat ze deze week weer een echo had…maar niet wanneer volgens mij :think: . We hopen maar dat alles OK is 
!!
Deb, fijn dat je lijf het dit keer wel zelf oplost! Ik was het na 6 weken ook wel zat hoor…al heb ik de 1e week gewoon tampons gebruikt omdat ik gewoon ongesteld was, dacht ik 
:roll: . Daarna een week inlegkruisjes totdat ik wist dat het een MK was, en tot vlak voor de operatie maandverband, en daarna nog een week kraamverband 
. En toen had ik het wel gehad met alle lappen en gedoe 8). Hopelijk komt je cyclus weer snel op gang, zodat je zelf kunt beslissen of je er weer voor wilt gaan of dat je pauze neemt!
Marieke, erg hè…dat heen en weer geslinger tussen hoop en vrees :hug: !
Maar bij jou is de misselijkheid dus ook toegeslagen :sick:, goed teken hihi :thumbup:
Kimmie, hoe gaat het nu bij jou?
En hoe gaat het met de 2 dames op de roze wolk :inlove: ???
Oh dat kraamverband, regelrechte surfplanken :mrgreen:
Ik vond die netbroekjes die ik voor de curettage’s aankreeg ook zo snoezig :inlove: :liar:
Ha, die heb ik niet aangekregen. Ik werd gewoon in mijn blote kont rondgereden :mrgreen:
Ik was trouwens blij dat ik mijn ‘surfplanken’ van Isa’s geboorte bewaard had!
@Debke wrote:
Je zult zien dat je de 22e vindt dat het al met al nog best snel gegaan is (maar daar heb je nu geen fluit aan natuurlijk…).
Zoiets zei je tegen mij ook laatst, maar meeeeen, wat een eeuwigheid heb ik er al opzitten en ik heb die echo nog steeds niet... :roll:
Het dúúrt ook gewoon lang, Marieke... maar wij tellen inderdaad met je mee af, hoor! :-*
Lotte, balen van de negatieve test... maar 4 dagen voor NOD testen is ook wel érg vroeg hoor... maargoed, ik blijf vor je duimen, al zette een negatieve test mij wel altijd met beide beentjes op de grond..
Mayo, voor jou duim ik ook... over een week weet je sowieso meer!
Vicky moet dan haast wel vandaag de echo hebben, zeker? :think:
En voor de andere dames: :-*
Fijne dag allemaal!
Ik weet het Tierrr…het duurt ook allemaal lang…Maar straks achteraf…achteraf zul je toch zeggen dat het stiekum nog best snel gegaan is. Maar da’s achteraf he! Daar heb je nu gewoon helemaal niks aan.
Weet je, alles lijkt langzamer te gaan als je ergens enorm naar uitkijkt. Of je ergens enorm zorgen om maakt of wat dan ook.
Straks, als de opluchting van een goede echo er dan eindelijk is, kijk je er meteen weer anders tegenaan. Beetje als het “vergeten” van de pijn van een bevalling als je je kindje dan eindelijk vast kunt houden enzo.
Voor nu duurt het gewoon vreselijk lang, ik kan het ook niet helpen…Dikke knuf hoor! :-*
Tierrr nog een paar daagjes meis :hug: :hug:
Binnenkort maar even een bakkie doen samen.
Tierrr, het duurt ook gewoon een eeuwigheid :hug:
Deb, ik geloof niet dat ik die pijn ooit ‘vergeet’ :mrgreen:
(maar goed, bij mij schijnen baby’s nou eenmaal niet vanzelf naar buiten te komen :roll: )
Marieke, ik lust ook wel een bakkie
@Debke wrote:
Ik weet het Tierrr…het duurt ook allemaal lang…Maar straks achteraf…achteraf zul je toch zeggen dat het stiekum nog best snel gegaan is.
Nou, deze 3 weken die ik nu heb gehad zijn achteraf in elk geval alvast nÃet snel gegaan. En ook bij de vorige zwangerschap was de tijd tot de echo's achteraf echt niet snel gegaan hoor. Echt gewoon niet, echt niet... sorry... ;)
(Al ging het de vorige zwangerschap wel sneller dan nu, maar dat komt ook omdat je dan nog niet met die grote angst en onzekerheid leeft)
Maargoed, ik hoop natuurlijk dat Marieke en alle anderen hier dat wel zo ervaren! Want ik ben dan van nature ook heel erg ongeduldig... en dit is dan zoiets belangrijks... denk nergens anders aan... :roll: En sja, dan duurt het ook gewoon lang!
Marieke, doen we... gezellig!! :-* :thumbup:
Ja…als je nergens anders aan kunt denken (of nauwelijks dan), dan duurt het inderdaad nog eens extra lang.
Kun je er geen telefoontje aan wagen anders? Want dit is eigenlijk ook geen doen he… Ik geloof niet dat jij er het type voor bent om dat te doen (ik ook niet vrees ik), maar al die weken toch in spanning zitten is ook niet goed voor je eigenlijk he. Je kunt je energie nu beter voor andere dingen gebruiken immers.
@mayo28 wrote:
Marieke, ik lust ook wel een bakkie
Als jij dan bij mij een bakkie komt doen, kunnen we synchroon koffie leuten met Marieke en Tierrr! :lol:
hahaha, waarom niet :lol: !!
Tierrrr, ik zou ook niet zo snel bellen…maar ik weet wel dat er alle begrip voor zou zijn als je het wél doet :-* ! Mijn schoonzus heeft tussen haar 1e en 2e kindje met 8 weken ook een MK gehad. Toen ze zwanger was van nr.2 zat ze uiteindelijk met 9 of 10 weken compleet kapot bij de HA, ze was zooo bang en onzeker…ze sliep er bijna niet meer van. De HA heeft haar verzekerd dat ze veel eerder had mogen komen en regelde meteen een echo voor haar :thumbup: . Dus, meid…als je het niet meer trekt, gewoon bellen hoor :-*
Ooo en bij nr3. heeft ze dus wel eerder aan de bel getrokken en kon toen met 7 Ã 8 weken al terecht!
Ik ben dus ook niet zo’n aan de bel trekker (bang om voor “zeikerd” uitgemaakt te worden ofzo), maar ik heb me wel voorgenomen de volgende keer toch echt wel voor een vroege echo te gaan (met 7 weken denk ik). En misschien dat ik dan zelfs nog wel om een echo met een week of 9 vraag, nog voor de termijnecho.
Maar goed, dat roep ik nu. Ik ken mezelf…misschien krabbel ik nog wel terug.
Nu, achteraf (daar is tie weer…) had ik nu ook gewoon eerder een echo moeten vragen. Het had me een hoop stress gescheeld.
@Debke wrote:
Ik geloof niet dat jij er het type voor bent om dat te doen (ik ook niet vrees ik), maar al die weken toch in spanning zitten is ook niet goed voor je eigenlijk he. Je kunt je energie nu beter voor andere dingen gebruiken immers.
Ja, daar heb je wel gelijk in inderdaad. Ik vind het ook eigenlijk heel stom van mezelf dat ik nergens anders aan kan denken, maarja… de wens is zó groot, en na al die tijd wil ik nu zó graag dat het goed gaat. En sja, als je e ook nog de hele dag zwanger voelt, is het moeilijk er niet aan te denken. En ja, als ik eraan denk, komt ook de onzekerheid.
Maar bellen doe ik idd niet zo snel. Ik bedoel: waarom? Ik heb geen kampen, geen bloedverlies, ik word steeds beroerder… er zijn toaal geen aanwijzingen dat er iets mis zou zijn. Maargoed, dat zegt me niks omdat die er de vorige keer ook niet waren… dus ja, het blijft wel onzeker.
Maargoed, stel nou dat ik bel en ik krijg een echo: dan ben ik weer even gerust gesteld en begint een paar dagen later de onzekerheid toch wel weer… de vorige keer is het echter ook pas ná de eerste echo mis gegaan.
En het goede van pas donderdag de echo, vind ik: dan ben ik de 8 weken voorbij en dus ook de termijn dat het de vorige keer mis ging. Niet dat dat echt iets zegt, maar voor mijn gevoel ben ik dan iig een stapje verder dan toen.
Sjonge jonge, ongelooflijk he? Wat er allemaal in je hoofd om kan gaan! :shock: :roll:
Nou, dames, wij gaan evende stad in… tot later! :-*
@Debke wrote:
maar ik heb me wel voorgenomen de volgende keer toch echt wel voor een vroege echo te gaan (met 7 weken denk ik). En misschien dat ik dan zelfs nog wel om een echo met een week of 9 vraag, nog voor de termijnecho.
Goedzo meid, goed plan! :thumbup: :-*
Ik snap ook echt niet hoe jij het zo lang vol hebt kunnen houden.. ik vond deze 4 weken al lang... nog 3 weken langer zou ik écht niet trekken, volgens mij! :shock:
@Tierrr wrote:
Ja, daar heb je wel gelijk in inderdaad. Ik vind het ook eigenlijk heel stom van mezelf dat ik nergens anders aan kan denken, maarja… de wens is zó groot, en na al die tijd wil ik nu zó graag dat het goed gaat. En sja, als je e ook nog de hele dag zwanger voelt, is het moeilijk er niet aan te denken. En ja, als ik eraan denk, komt ook de onzekerheid.
Maar bellen doe ik idd niet zo snel. Ik bedoel: waarom? Ik heb geen kampen, geen bloedverlies, ik word steeds beroerder… er zijn toaal geen aanwijzingen dat er iets mis zou zijn. Maargoed, dat zegt me niks omdat die er de vorige keer ook niet waren… dus ja, het blijft wel onzeker.
Maargoed, stel nou dat ik bel en ik krijg een echo: dan ben ik weer even gerust gesteld en begint een paar dagen later de onzekerheid toch wel weer… de vorige keer is het echter ook pas ná de eerste echo mis gegaan.
En het goede van pas donderdag de echo, vind ik: dan ben ik de 8 weken voorbij en dus ook de termijn dat het de vorige keer mis ging. Niet dat dat echt iets zegt, maar voor mijn gevoel ben ik dan iig een stapje verder dan toen.
Je omschrijft echt EXACT mijn gedachten van zo’n beetje heel februari en maart…
Dat is dus ook meteen de reden dat ik het zo lang heb volgehouden. Eerder zei me gewoon niet zoveel.
En ook het idee van “als het mis is…dan moeten we WEER van voor af aan beginnen”. Maar goed, ook dat is nu weer gerelativeerd en we gaan er weer voor. Alleen wel met een andere kijk op de zaak dan eerst.
Nu ga ik rennen. Met de kids naar de kapper om precies te zijn!
:-* :-* :-*
Mijn vk vertelde me na de eerste miskraam dat je dan gewoon recht hebt op een vroege echo als je weer zwanger bent.
Wat je zegt Tierrr is zo herkenbaar, dan ben je het tijdstip waarop het misging al voorbij.
Ik ben nu de keer in december dat het misging inmiddels voorbij, die keer in mei niet, toen is het met 8w3d misgegaan. Bij mijn volgende echo ben ik dus ruim 9 weken en die periode ook voorbij.
Deb succes bij de kapper :mrgreen:
ik ben dus bang dat ik na 3 miskramen een verhoogd risico heb dat het de volgende keer weer misgaat!!
Lotte :hug: :hug: ik herken je gevoel.
Ik weet dat ik een verhoogd risico heb ivm mijn leeftijd.
Maar dat heb jij nog niet :hug:
Is er trouwens onderzoek bij jou gedaan waarom het 3 keer mis ging?