Evelien: ja, ze hebben een heeeeleboel!!!
Ik heb van die clip pons de “grootste” (vind ik een mooi maatje), die kleine is eigenlijk ook een prima maatje hoor. (scheelt neit heel veel)
In de winkel kon ik wel allemaal voorbeelden bekijken :think:
Succes verder…ook wel het resultaat even showen he?!! :mrgreen:
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
Chantal, bedankt voor je snelle antwoord.
Ik heb je een PB gestuurd.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Vic hoe was het bij de gyn?
Linda heel veel succes morgen meis denk aan je.
Hier alles ok met ons.
En voor de klussende dames succeS
Liefs Marielle :vlinder:
haha ik moest echt even nadenken over de “klusvakantie” Had bijna een berichtje gestuurd wat je in parijs te klussen had :oops: hahaha
Ik had vorig jaar een jaarcontract, dat heb ik opgezegd omdat ik het 1e jaar thuis wilde zijn met Lara. Dus ikheb nu ook geen werk. Ik werk in het onderwijs, dus halverwege het schooljaar iets vinden is lastig. En voor de klas staan (pubers :? ) is misschien ook wel zwaar nu. MAar ikwil wel graag weer wat gaan doen. Dus ik ben aan het bedenken waar ik wil gaan solliciteren.
Rob is ook leraar, hij geeft natuurkunde, en hij vindt het ook echt hardstikke zwaar om weer fulltime voor de klas te staan.
Maargoed, mijn heerlijke Sonja Bakker maaltijd staat op me te wachten dus ik ga even eten!
liefs Linda
Oh trouwens marielle ik ben lid geworden van je msn-groep van quillan, heb de bevestiging gekregen, maar ik kom er niet op, zegt dat ik nog geen lid ben hmzzz…
Alles was goed, bloeddruk en nog even een echo gehad :mrgreen:
Dr Oosterbaan is een lieve rustige man en hij vroeg wat hij kan doen voor mij. Ik wil graag opgenomen worden op het einde, omdat ik bang ben dat ik te laat ben ofzo. Hij zegt dat dit geen enkele probleem is en dat ze alles eraan zullen doen om mij te helpen en te steunen.
Hij heeft het ook in de computer gezet, zodat iedereen het weet zodra ze mijn dossier openen :thumbup:
Dus ik ben blij en gerustgesteld :mrgreen:
Victoria: wat fijn dat alles weer goed was! :thumbup:
Is dat je echo die je wilde laten zien? ik zie hem niet 
nou, jammer hoor!
En ook fijn dat je gerust gesteld bent.
Linda: lijkt me idd wel zwaar om nu fulltime in het onderwijs les te geven.
Heb je al een idee wat je anders zou willen doen?
Per 1 April dit jaar ben ik gestopt met mijn opleiding. (ik was eind derde jaars leerling verpleegkundige)
Ik wilde toch weer wat anders gaan doen…maar ja wat??
En toen was ik zwanger!!! :mrgreen:
Hiervoor was ik etaleuse (2 jaar bij H&M), daarvoor verkoopster bij H&M (2 jaar) en daarvoor kapster (na een opleiding van 3 jaar: gediplomeerd!!) waarbij ik twee jaar lang in een aantal kapsalons heb gewerkt voor opleiding en weekendbaan…
en daarvoor (kunnen jullie het nog bijhouden…hihihi :mrgreen: )
in een barpub achter de bar (1 jaar, was een weekendbaan hoor!)
Dus al met al aardig wat ervaring her en der opgedaan MAAR ik ben er dus nog steeds niet helemaal uit wat ik wil!!!
Naast het moederschap dan natuurlijk he!! :inlove:
Misschien suggesties… :mrgreen:
:-* Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
oh nou zie ik de echo wel!! :inlove:
ja, leuk weer om te zien!!!
Liefs Chantal :vlinder: :vlinder:
He, weet iemand hoe het met Marlous is??
Ze ligt nog in het ziekenhuis en heeft zich nog niet gemeld op lieve engeltjes en hier ook nog niet, dus ik neem aan dat ze nog steeds daar is.
Ik hoop dat ze snel haar kindje in haar armen kan sluiten :-*
waaaw victoria,
zo een mooie echo!! leuk om es weer terug te zien zeg!! spannend he!!
:inlove: :thumbup:
wel fijn dat ze je opnemen op het eind van je zwangerschap, en rekening met je houden! geeft waarschijnlijk wel een goed gevoel.
tja hopelijk is marlous volop aan het genieten ze verdient het ook, niet?
pfff chantal wat een baantjes heb jij er al op zitten 
dacht al dat ik erg was :mrgreen:
(mijn banner ziet er goed uit :mrgreen: :mrgreen: :mrgreen: )
groetjes lynn mama van senne*
Ik ben benieuwd wie de volgende is die zwanger is :mrgreen:
Leuk al jullie banners :thumbup:
Vic, weer een prachtige echo voor in je album :inlove:
Hopelijk ben ik een van de volgende die ook zulke echo’s kan laten zien :thumbup: :thumbup:
Ja weer fulltime aan de slag is zeker in het begin erg zwaar. Rinse heeft het daarom ook opgebouwd. Eerst wilde hij beginnen met 2 dagen werken, maar dat bleek gelijk zo zwaar, dat hij vervolgens dit heeft veranderd in halve dagen en wekelijks een uurtje extra per dag. Ik dus nu ook. Ik zit nu op 6 uur per dag. Voor mijn gevoel kan ik best wel langer werken, maar doe het toch maar rustig aan.
Ik was van plan om na de geboorte van Jelte 20 uur te gaan werken (ipv 40 uur). Gelukkig zou ik eerst gebruik maken van ouderschapsverlof waardoor je contract niet gelijk al aangepast hoeft te worden. Anders had ik nu waarschijnlijk niet zomaar weer teruggekunt naar 40 uur.
Ik zit er wel over te denken om 32 uur te gaan werken. Maar laat ik eerst maar weer teruggaan naar die 40 uur. Veranderen kan nog altijd.
Ik werk in de ICT. Ooit begonnen als engeneer, oa storingen oplossen aan pc’s en printers. Als enige vrouw op de afdeling wordt je dan al snel andere taken toebedeeld (vond ik ook leuk hoor, die afwisseling) en ging ik ook telefoon opnemen en andere administratieve rondslomp, zoals bestellingen ed.
Van het 1 rolde ik naar het andere en inmiddels doe ik ondersteuning op een system management tool. Dat is de applicatie waar alle incidenten (storingen), changes (aanpassingen, aanvragen) en problems in staan.
Voornamelijk de helpdesk zet alle telefoontjes en e-mail die ze ontvangen in dit systeem. Indien ze het niet zelf kunnen oplossen sturen zij dit via deze applicatie weer door naar een andere oplosgroep.
Leuk dat je het erin kunt zetten, maar dan wil je er natuurlijk ook informatie uit kunnen halen. Dat doe ik dan ook. Rapporten maken.
Ik hoop dat ik het een beetje heb kunnen uitleggen. Bij de meeste mensen draait het al voor hun ogen zodra ik ICT zeg 
Ik ga maar weer eens aan het werk. Vandaag naar de klant, want daar zit mijn collega waarvan ik straks een taak moet overnemen.
:-* Liefs, Evelien :vlinder:
Goeiemorgen,
Spannend hoor nog steeds geen nieuws van Marloes dus.
Hier alles goed alleen het is allemaal zo onwerkelijk ineens voor Wilco en mij het besef dat dit kindje bij ons blijft heel apart gisteravond stonden we naar hem te kijken in zijn wiegje en de tranen liepen over de wangen, dit kindje blijft zeiden we we hoeven het niet meer los te laten ineens zo apart allemaal. Het is ook zo n skeet hij is zo makkelijk echt super een wonder.
Ik werk al 12 jaar in de kinderopvang helemaal super vind ik dit was wel ff moeilijk vorig jaar na Luna maar nu gaat het weer helemaal goed.
Victoria wat een geruststelling voor je zeg heel fijn.
Liefs Marielle :vlinder:
@marielle wrote:
Hoe we aan de naam komen ja eigenlijk hadden we die al een hele tijd, betekenis van de naam is rechtvaardige strijder uit het noorden. Zal van de week als ik tijd heb het kaartje nog wel ff op het forum zetten.
Voor een meisje hadden we Gaia Amora betekent aardse liefde.
Zijn dus gek op namen met betekenis hier.
Was ik nog vergeten op te reageren :oops:
Echt apart hoor zijn naam :-*
Evelien, ik wilde ook 20 uur werken na de geboorte van Vera*.
Alleen was mijn bazin het daar niet mee eens
Ik werk ook in de ICT branch
Alleen was ik Sales Account manager, dus verkoper :mrgreen: van computer geheugen en allerlei Flash kaartjes (digi. fototoestel, telefoons etc) Dat deden wij in heel Europa.
Maar ik blijf nu mooi thuis tot na mijn zwangerschapverlof en ga dan op zoek naar een baantje voor 20 uur
En Marielle ik kan me voorstellen dat het allemaal even onwerkelijk voor jullie is :-
Maar meid het is allemaal echt :hug: :-
Trouwens meiden kennen jullie dit gedicht, ik heb het toen naar iedereen per email gestuurd :-
Verlanglijst van de papa en mama van Vera Lynn
Wij zouden willen, dat Vera Lynn* niet overleden was.
Wij zouden willen dat we haar terughadden.
Wij willen graag dat je niet bang bent om de naam van Vera Lynn* uit te spreken.
Vera Lynn* is er geweest en is heel belangrijk voor ons.
Het is belangrijk voor ons om te horen dat zij voor jou ook belangrijk was.
We zouden willen dat Vera Lynn* ook bij jullie op de verjaardagskalender is
bijgeschreven.
Als wij huilen of emotioneel worden als je over Vera Lynn* spreekt, dan zouden we
willen dat je weet dat het niet is omdat jij ons pijn hebt gedaan.
Het overlijden en het moeten missen van Vera Lynn* is de oorzaak van onze tranen.
Jij hebt over Vera Lynn* gesproken en daardoor heb je ons de kans gegeven ons
verdriet te delen. Dank je wel!
Het is niet besmettelijk om ouders van een overleden kind te zijn, dus
zouden we willen dat je ons niet uit de weg gaat, we hebben je nu meer dan
ooit nodig .
We zien jullie graag, maar het liefst bij ons thuis, dat is veilig, daar
zijn alle spulletjes en foto’s van Vera Lynn*, daar voelen we ons goed.
We hebben eigenlijk wel eens afleiding nodig en willen graag horen hoe het met
jou is; maar we willen ook graag dat jij weet hoe het met ons is. Het zou
kunnen, dat we bedroefd zijn en misschien gaan huilen, maar wij zouden
willen, dat je ons over Vera Lynn* laat praten. Het is elke dag ons favoriete
onderwerp.
We weten, dat je veel aan ons denkt; wij weten dat het overlijden van Vera Lynn*
je verdriet doet. Wij zouden willen dat je ons die dingen zou laten weten
door op te bellen, een kaartje of een brief te sturen, een arm om onze
schouder te slaan.
Wij zouden willen dat je niet verwacht dat ons verdriet na 6 maanden of 1 of
5 jaar over is. De eerste maanden, dit eerste jaar is traumatisch voor ons,
maar wij zouden willen dat je kon begrijpen dat ons verdriet nooit over zal
gaan. We zullen verdriet hebben over het overlijden van Vera Lynn* tot de dag dat
we zelf zullen overlijden.
We werken erg hard om te herstellen, maar wij zouden willen dat je begrijpt
dat we nooit helemaal weer de oude worden. We zullen Vera Lynn* altijd missen en
we zullen altijd rouwen om haar overlijden.
Dingen die voor jullie gewoon zijn, zijn dat voor ons niet altijd meer.
Op visite gaan, verjaardagen, feestjes, veel mensen bij elkaar die plezier
maken, praten over van alles en nog wat, wij kunnen dat niet zo goed.
We hopen dat jullie dat kunnen begrijpen.
Weet je niet hoe je met ons om moet gaan, zeg dat dan gewoon, dan kunnen we
er over praten.
Wij zouden willen, dat je niet van ons verwacht “er niet aan te denken” of
om “gelukkig” te zijn. Het zal nog heel lang duren voor zoiets kan.
Als we zeggen “Het gaat goed”, dan zouden we willen dat je begrijpt, dat we
ons dan niet altijd daadwerkelijk goed voelen.
Wij zouden willen, dat je weet dat alle reacties van verdriet die we hebben,
erg normaal zijn. Depressie, kwaadheid, hopeloosheid en overstelpend
verdriet, je kunt het allemaal verwachten. Dus vergeef ons alsjeblieft als
we rustig en teruggetrokken zijn of prikkelbaar en humeurig.
Vergeef het ons als we onbeleefd zijn, het is absoluut niet onze bedoeling.
Soms wordt alles ons teveel en moeten we even alleen zijn. Laat ons dan maar
even.
Wij zouden willen, dat je begrijpt dat verdriet mensen verandert. Toen Vera Lynn*
overleed, stierf een groot deel van ons met haar. Wij zijn niet meer dezelfde
Sacha & Victoria die we waren voor Vera Lynn* stierf en we zullen ook nooit meer
helemaal dezelfde worden.
Wij zouden het zeer op prijs stellen als je laat merken dat je aan zijn
geboortedag denkt. Dat blijft voor ons de meest bijzondere dag in ons leven!
Wij zouden heel graag willen, dat je ons zou kunnen begrijpen. Dat je je zou
kunnen indenken hoe het voelt: ons verlies en ons verdriet, onze stilte en
onze tranen, onze leegte en onze pijn.
Maar we hopen dagelijks, dat je het nooit zal begrijpen.
Dat gedicht klopt helemaal.
Ik denk dat ik dat maar naar een hoop mensen ga sturen, want dan begrijpen ze misschien wat meer.
ik kan me inleven dat onwerkelijk voor jullie is dat Quillan mag blijven. Het lijkt me ook raar. Wel lekker is dat ie rustig is en makkelijk.
Op dit moment ben ik aan t oppassen op de baby van mn schoonzusje. Joost en Fem moesten naar een begrafenis van een oom. Fem had geen oppas voor charlotte en ik heb aangeboden om dan op te passen.
Ik heb daar geloof ik iets te licht over gedacht. Wat is dat moeilijk :shock: . Ze lijkt ook zo op onze Loek. Ik vind t heel moeilijk om haar vast te houden en dan huilt ze ook nog veel dus moet je wel.
Ik kende de oom van Joost niet en ik vond dat Joost en Fem maar moesten gaan en daar zit ik dan. Dit doe ik nooit meer.
Liefs Viola
Ik kende het gedicht al. Maar inderdaad, het is helemaal waar.
Vooral dat als iemand zich geen houding weet te geven, of niet weet wat hij moet zeggen, het fijn is als diegene dat aangeeft. Dan kunnen wij het ijs breken, en zeggen dat we graag over haar praten, en dat je alles kunt zeggen en vragen.
En hoe herkenbaar, dat er mensen zijn die (in mijn geval) Lara’s naam niet uit durven spreken, en maar blijven praten over “de baby” “jullie kindje” etc. Ik wordt daar altijd een beetje prikkelbaar van, en zeg meteen dat ze een naam heeft!
Dat doet me denken aan een lompe reactie die ik pas keeg. Ik kwam in de ikea een oud collega tegen, die wist dus niet dat ik zwanger was geweest. Hoe gaat het met je, vroeg ze. Dus ik vertelde dat het niet zo heel goed ging, en wat er gebeurd was. Haar 1e reactie was: oh! Was ze wel gepland??? WAT??? alsof het minder erg is als ze “toch niet gepland” zou zijn. Ik heb haar geconfronteerd met haar opmerking en daar schrok ze erg van en bood haar excuses aan. Ik had al geen zin meer in een praatje over koetjes en kalfjes en ben maar weer doorgelopen.
Marielle, ik kan me voorstellen wat je bedoeld. Rob zei pas tegen me; eigenlijk weten we niet beter. Onze ervaring is, we zijn 9 maanden zwanger, leuk, maar na de zwangerschap gebeurt dit. Omdat het ons 1e kindje is hebben we niet de ervaring van een leuke kraamtijd enzo.
Ik kan daarom begrijpen dat het heel erg onwerkelijk is te geloven en begrijpen dat dit kindje wel bij je blifjt.
Maar lieve marielle!! Dat blijft ie zeker
Viola Lijkt me ook moeilijk ook ineens weer alleen te zijn met een klein babytje dat je doet denken aan Loek. Een vriendin van me vroeg pas of haar dochtertje van 6 maanden een nachtje bij ons mocht logeren, daar ben ik ook nog even niet aan begonen, lijkt me erg moeilijk
Over een uurtje naar de gyn, ben benieuwd!
Ohjee! ik heb weer een veelste lang verhaal geschreven, sorry meiden
liefs Linda
Succes straks bij de gyn.
Liefs Viola
Viola ff voor jou een :hug:
Linda heel veel succes vanmiddag denk aan je.
Victoria ik had dat gedichtje bij mijn werk neergehangen op de wc heb ze lekker ff aan het denken gezet toen.
Liefs Marielle :vlinder: