Hallo,
Ik ben een vrouw van 30 jaar en heb 3 kinders 2 jongens en 1 meisje (8.1.4).
Nu ben ik zwanger van de 4e Ik ben niet bedoeld zwanger geworden.
Alleen mijn man is er niet blij mee en dan druk ik mij nog zacht uit hij wil dat ik het weg laat halen ik wil dat niet en hij wil dat ik kies tussen hem of mijn zwangerschap.
Dat maakt mij vresenlijk verdrietig want ik wil helemaal niet kiezen ik wil het proberen.
Aan de andere kant heb ik geen zin om over 7 maanden alles alleen te moeten doen alleen bevallen, 4 kinderen groot brengen enz.
Wij zouden ook nog gaan verhuizen in julli want dan is ons huis klaar hij zegt dat hij of ik ga.
Ik hoop dat hij in de loop de tijd er aan gewent raakt dat ik zwanger bent en dat hij het toch wil proberen.
Is er iemand die nog advies,Tips,alles is welkom.
Martine :vlinder:
Geen advies of tips…
Wel heel veel sterkte, en krachtom de juiste keus te kunnen maken
:shock:
das niet echt aardig van je man…hij was er zelf ook bij…
helaas kan ik je neit helpen…ik hoop dat hij bij trekt en dat jullie samen tot een overeenkomst kunnen komen…
maar laat je tot niets dwingen hoor…
sterkte :hug:
Heel eerlijk gezegt vind ik het ontzettend egoistisch van je man, dat jij moet kiezen… Als mijn man dat zou zeggen was bij mij de keuze zo gemaakt. Ik bedoel, ik vraag me af of hij wel van je houdt om jou zo’n keuze te laten maken…
Maar ik begrijp wel je angst. Veel succes de komende periode, ik hoop echt dat je man nog bijdraait
Inderdaad erg egoïstisch hij was er zelf ook bij , sorry hoor. Ik wil je heel veel sterkte wensen, kan je helaas geen advies geven.
Jemig wat een rotzak en wat een onmogelijke ‘keuze’ geeft hij je. Ik zei het net tegen mijn vriend en die vind het onvoorstelbaar. Niemand zou een vrouw een kind mogen afpakken zegt hij net heel boos!!
Wat zeggen je ouders/zijn ouders? Of weten die nog niets?
Heel veel sterkte meid, in verwachting zijn zou zo mooi en vol geluk moeten zijn. Dikke knuffel!!
Ik wil je heel veel sterkte wensen bij de keuze die je hopelijk niet zal hoeven maken omdat je man nog bijdraait. Ik zou het niet kunnen, een kindje laten weghalen. Maar je man bij je wegsturen is natuurlijk ook niet iets wat je zomaar doet.
Ik duim voor je dat jullie samen een goede oplossing vinden (en als ik jouw verhaal zo lees is dat samen voor het vierde kindje gaan).
Waarom denken mannen daar zo snel aan… alsof het zo ff gedaan is, en alles weer geweldig goed is…
Kan me er zo kwaad in maken, dat er mannen die even zeggen of ik of de baby…
Het is toch ook jou leven? of niet soms… jij moet zelf er voor kiezen wat je zelf wilt, en ja idd je man (wat enkele volgens mij ook vinden) erg egoïstisch is… want zo iets zeg je niet tegen de vrouw waarvan je erg veel houd…
Wat ik nu ga zegen kan heel erg hard over komen maar ik vind dat als hij hem er in kan stopen kan hij het ook opvoeden.
en om jou te laten kiezen tussen hem of het kindje vind ik heel erg kinderachtig ik zou er ook niet aan mee werken en ik zou voor je zelf en je kindje kiezen.
als mijn man dit zou zeggen zou hij een groot probleem hebben dan gaat hij maar weg en doe ik alles wel alleen.
dat is geen man maar een mietje sorry dat ik het zo hard zeg maar die man heeft een trap onder zn kont nodig.
Ik geef je groot gelijk didi… als mijn man het zou vragen, dan zou ik vragen hou je nog wel van me?
Jemig wat een man zeg!!! Van dat soort dingen kunnen mijn haren echt ophoog vliegen :evil:
Nou was bij mij denk ik heel simpel geweest, als hij echt van jou houd en de kinderen dan zou hij je in mijn ogen niet eens laten kiezen…
Dan was het bij geweest… zet man voor de open deur en SCHOP :evil:
Maar nu kan ik natuurlijk niet voor jou beslissen en ik denk niemand hier, dat ligt helemaal aan jou.
Maar wil je wel heel veel sterkte wensen :hug:
Ik kan je geen advies geven alleen veel sterkte wensen.
Misschien had jullie relatie al een " dip " en is dit de druppel die hij als " excuus " wil gebruiken. Ik hoop echt dat jullie met praten samen tot een goed besluit komen. Het is een blijft een klein wonderlijk schepsel. Heel veel sterkte gewenst. Mag ik vragen hoever je bent?
Martine,
Waarschijnlijk houd je enorm veel van je man. Ik ga hem dus ook niet afkraken, daar heb je niets aan. Misschien kunnen jullie samen een gesprek aangaan met de HA? Samen een lijst maken met de voor- en tegens alsof het beebje nog niet in je buik zit. Waar zitten voor hem de grootste knelpunten en daarna kijken hoe jullie er samen uit kunnen komen. Laat het alleen weghalen als je dit zelf zou willen en niet om je relatie te redden. Vroeg of laat zul je het hem dan namelijk kwalijk nemen en dat is niet bevordelijk voor je relatie.
Veel sterkte.
Wawa