nou hier nog steeds twijfels hoor, mijn angst is nog steeds groter dan de wens
1 geld , hoe doen we dat later qua studies enzzzzz
2 mijn meiden zijn allebei tweelingen , maar steeds mis gegaan met het brusje van ze , dus wie weet ga ik voor een 3de kindje krijg ik er misschien 4 die kans zit er in
3 kamertjes, wij moeten de zolder dan op dan hebben de kids een eigen kamer allemaal
4 vakanties , pretparken dat zijn dingen daar gaan we graag naar toe , dat kan niet ,eer zo vaak dan
pffffffff twijfels, ’
'maar ik weet ook dat als mijn wens zo blijft dat ik er ooit misschien ook spijt van ga krijgen dat ik niet er aan toegegeven heb :think:
Hoi Pegje,
Een dikke :hug: voor het misgaan van de beide brusjes…
Verder heel herkenbaar dat twijfelen van jou.
Hier is het precies zo, ik wil ook wel graag een derde kindje.
Wij zullen ook naar zolder moeten als er een derde zou komen.
Qua financien hebben wij het redelijk nu, voor studies proberen we nu te sparen maar met een derde zal daar niet veel meer van komen.
Nu heb ik een hele fijne jeugd gehad vroeger, ik kwam uit een gewoon arbeidersgezin met drie kinderen dus mijn ouders hebben ook nooit kunnen sparen voor een studie.
Ik ben trouwens ook niet gaan studeren want bij ons is er met de paplepel ingegoten dat je moet werken voor de kost. Toen ik na school een aantal jaren had gewerkt ben ik uit mezelf een studie gaan volgen en heb deze zelf betaald 
Achteraf ben ik daar heel trots op. ik denk dat toen ik van het voortgezet onderwijs af kwam, ik nog helemaal niet in staat was om een goede studiekeuze te maken voor de toekomst.
Tuurlijk, ik wil ook graag de studie betalen voor mijn kindjes maar als dat niet kan omdat het geld er niet voor is dan is dat niet het einde van de wereld.
Ik denk dat een fijne jeugd waarin je je veilig en geborgen hebt gevoeld belangrijker is dan geld.
Mijn man is nog niet helemaal om mbt een derde kindje, hij houdt de boot nog een beetje af maar ik denk dat hij gewoon een beetje tijd nodig heeft.
Ik wil heel graag alles nog één keertje meemaken.
Mijn dochtertje is nu 4 maanden en ik wil nog wachten tot ze goed kan lopen.
Mijn moeder zegt dat als ik een derde kindje zou krijgen, ik dan wel weer een vierde zou willen want die kriebels blijven gewoon tot aan de overgang!
Nou, ik hoop het niet.
conny
hihih conny , lijkt mijn verhaal wel joh ook wat je moeder zegt dat zegt de mijne ook hihihih ,
maar ik wil ook nog graag 1 keer alles meemaken, maar mijn kindjes zijn wat ouder, jou kindje is nog maar 4 maanden, ik wilde tussen d ejongste wel wat meer leeftijds verschil , meer voor het iets makkelijker voor mezelf te maken,
als ik kon kiezen, zou ik in oktober zwanger willen zijn , dan zou mijn jongste 3,5 jaar zijn bij de geboorte , dat zou ik leuk vinden , mijn jongste is ook een echt baby kind, die droomt van baby’s dus dat is ook leuk voor haar ,
we waren vandaag bij een tweeling spelen met d emeiden , daar zagen ze een stapelbed, dat vonden ze geweldig , dus in dat geval zouden wij gewoon op onze kamer kunnen blijven slapen, en hoeven we de zolder niet op hihih ,
ik denk dat mijn angst voor later minder groot is aan het worden dan de wens voor nog een kindje :inlove:
hoi Pegje,
Goed zo meid, gewoon je gevoel volgen, vooral als de wens al groter is dan je angst 
Jarno was ook iets ouder dan 3,5 jaar toen Maaike geboren is. Dat is wel een ideaal leeftijdsverschil in alle opzichten.
Als ik er nu weer zoveel leeftijdsverschil tussen zou laten dan ben ik 35 als de derde geboren wordt.
Voor mijn gevoel wel wat oud…maarja het kan best dat ik er dan anders over denk :inlove:
Een stapelbed is wel handig met twee meiden ja, ik heb een jongen en een meisje dus in dat opzicht minder praktisch.
Heb je al namen bedacht voor je derde spruit?
Ik kan het niet laten maar ben er al over aan het denken hihihi!
Conny
Hey meiden,
Ik meld me toch maar weer.
Mijn man wil geen kids meer maar ik wel…het stemt me de ene dag wel gewoon, leg ik me er bij neer, maar ik ben tegenwoordig vaak toch wel verdrietig dat dit niet meer voor ons weggelegd is.
Als ons klein mannetje geen huil/eczeem baby was geweest had het misschien nog een kans gekrgen, maar nu…nee, hij vind het mooi geweest. De slaapkamers zijn vol, en mijn fibro helpt ook niet mee.
Ik ben nu gewoon ff weer down, vandaar dat ik toch maar even weer kom spieken hier…
hihih conny , volgends mij zijn we een beetje deze;fde types hihih
ik ben ook al over namen aan het denken , en ik kijk voor een leuek kamertje , en wat voor wagen ik zou willen, ik heb niks meer namelijk, :roll: :mrgreen: maar wel leuk om nog een keer te kunnen allemaal :inlove:
en kleertjes die ik overal zie denk ik , ohhhh wie weet misschien mag ik ooit nog eens zoiets kopen :mrgreen: :inlove:
en ik zie overal baby’s zwangere , en in mijn buurt is iedereen zwanger , dus het word me niet makkelijk gemaakt hiihiii
reat, wat jammer dat je man niet wil , dat lijkt me moeilijk , maar niet elk kindje is hetzelfde, dus het hoeft niet weer zo te gaan , maar ik kan me voorstellen dat het een moeilijke beslissing is
anders om is dat ook wel
ik heb 2 gezonde kindjes, wie weet tart ik het lot en krijg je dan een kindje dat ziek is of nog erger ,
ik vind dit ook al moeilijk , maar waarvoor kies je dan , je hart of je verstand :think:
heb niet alle paginas doorgelezen… was toch iets teveel… maar probeer het vanaf hier bij te houden…
tess… hoe is het nu??
mirjam… ken je gevoel… vrienlief ZEI dit ook… nu is hij overstag… nr 3 komt er wel een keer… alleen wachten wij nog heel even tot dat alles rustig is betreft de jongste… maar paar mndjes verder dan gaan wij er (hoop dan ) ook weer voor, en hopenlijk is het ons gegund.
maar wie weet veranderd je vriend nog van mening…
hier in de regio is een 3e niet zo bijzonder…
en mijn broer heeft er ook 3… dus mijn ouders zijn het wel gewend…
maxime… hoe is het nu met jouw?
Hoi Pegje,
Ja, de beslissing om toch voor een derde te gaan kan ik gelukkig nog even voor mij uitschuiven. Maaike is nu bijna 5 maanden en vanaf mei moet ik weer aan het werk.
Ik hoop dan snel weer in het ritme te komen.
Er zijn bij mij nog meer factoren waardoor ik twijfel aan een derde.
We wonen nu in een huurhuis en we willen heel graag op den duur gaan kopen. Daar willen we ook niet te lang mee wachten. Bij ons in de buurt worden binnenkort hele mooie woningen gebouwd.
De hypotheek die wij straks moeten opbrengen kan roet in het eten gooien.
Ik heb geen zin om straks iedere cent te moeten omdraaien.
Weet je, er zijn eigenlijk altijd wel redenen om het niet te doen. Maar ik heb ergens een keertje gelezen dat je eigenlijk niet teveel moet kijken naar deze redenen.
Straks als je ouder bent, wil je dan terugkijken op het leven met een gezin dat je graag wou of het leven met een (voor je gevoel) niet compleet gezin?
Die baby en peutertijd is nu heel belangrijk maar straks sluit je deze periode af en dan zijn er weer heel andere dingen belangrijk. Je kunt jezelf misschien weer een beetje verder ontplooien of je wat meer bezig gaan houden met een hobby. Al die dingen staan nu stil of op een heel laag pitje.
Het is ook wel fijn om straks weer wat meer te kunnen.
Ik heb één ding wat zeker is: áls ik nog wil gaan voor een derde dan wel vóór mijn 35-ste.
groetjes conny
als ik nog een 3de mag/wil nog voor mijn 30ste en mijn oudste kreeg ik met 17 dus max 13 jaar er tussen is ruim voldoende meer echt niet en straks ik 50 en kan weer van alles
nu als mijn jongste een jaar of 2 is dan nog 1tje er achter aan en dan klaar
dan is mijn oudste ongeveer 8 a 9 dus dat vind ik wel kunnen
ik kom uit een gezin van 3 mijn vriend uit een gezin met 2
Ik had, toen ik nog “jong” was, altijd het ideaal beeld om voor mijn 25 klaar te zijn met kinderen krijgen. Dat liep echter toch wel wat anders… De eerste kreeg ik toen ik 30 was en de tweede pas 7,5 jaar later… sommige dingen heb je nou eenmaal niet in de hand… Hopelijk komt nr. 3 wat sneller dan nr. 2… want anders gaat die niet meer komen 8) .
icl, ik had altijd zoiets (toen ik een heel stuk jonger was) 1e mama voor mijn 20e… daarna had ik de lat op 25 gezet… nu zat ik in de buurt was 26 (bijna 27) voor de 1e en nr 2 had gewoon haast (was ik net 28)
nr 3 is welkom, maar zijn nog niet echt bezig. eerst werk vinden dan zien we weer verder…
maar moet wel zeggen het kriebelt wel… :shifty:
Het kriebelt hier ook hoor Janneke…
Eigenlijk was ik het liefst direct nadat M.ar.tijn werd geboren weer zwanger geworden. Maar ja, BV kan nou eenmaal het één en ander tegen houden en ik vind het nou eenmaal belangrijk dat mijn M. BV krijgt (zeker ook omdat hij dus nog steeds aan de antibiotica zit vanwege zijn reflux) . Ik heb een aantal keren gedacht dat ik weer ongesteld werd, maar dan waren het maar een paar druppels en was het weer over… Uiteindelijk dus pas na ruim 8 maanden voor het eerst weer… (en hopelijk ook gelijk regelmatig… )
ingrid… allereerst… leuke foto, stom eigenlijk jij schrijft over het dat er 7.5 jaar tussen zit… maar dit had ik eigenlijk nooit gerealiseerd. :oops:
Maar wij hebben nog tijd zat (alhoewel ik er wel vanuit ga dat het niet vanzelf gaat en dat wij toch weer de mmm in mogen) maar ik wordt eind dit jaar pas 30 dus kan nog… maar als ik hoor of zie dat vriendinnen zwanger zijn… dan wil ik ook… we willen even nog rust (zo tot de zomer/najaar) waarneer f. 3 wordt en zien dan wel verder…
Hoop voor jullie dat het heeeeeel snel raak is…
moet zeggen we hebben elkaar al lang niet meer gesproken, maar toch heb ik steeds aan je gedacht… zou nr 3 al in aan tocht zijn.
:thumbup: :thumbdown: dat het snel lukt.
en wat vervelend dat M. nog steeds last heeft van zijn reflux… gaat het wel al iets beter nu?
Gaat wel goed met M. en zijn reflux, want de antibiotica zorgt er in ieder geval voor dat hij niet weer een nierbekkenontsteking krijgt. Eind van de maand moeten we weer met hem naar het ziekenhuis en dan krijgt hij een MDSA-scan (nier onderzoek). Aan de ene kant hoop ik dat ik er zelf bij kan zijn, maar aan de andere kant hoop ik dat het niet mag, omdat ik zwanger ben. Beetje dubbel dus…
Wat was trouwens de reden dat jullie bij F. de mmm in zijn gegaan?? Hopelijk hoeven jullie niet weer de mmm in. A. heeft in ieder geval al bewezen dat het soms dus ook gewoon spontaan kan :inlove: . Hoe gaat het nou trouwens met haar??
Dat er bij ons 7,5 jaar tussen zit, komt overigens niet doordat het niet lukte hoor… Wij zijn niet eerder voor een 2e gegaan, omdat ik zwaar aan de medicijnen zat vanwege mijn whiplash en het met die medicijnen gewoonweg niet verstandig was om zwanger te worden. Toen uiteindelijk mijn spiraal eruit moest na 5 jaar, heb ik al mijn medicijnen laten staan, omdat we toch heel graag nog kindjes wilden. Nou ja, hoe dat is afgelopen weet je…
bij ons zit er 5,5 jaar tussen en niet omdat het niet lukte maar omdat ik het beter vond zo en de situatie er ook niet echt naar was we wouden eerst een huis kopen… en dat hebben we nu … en toen kwam nummer 2 tussen kerst en oud en nieuw spiraal er uit en bijna een jaar later was m er al
dus zonder spiraal hoef ik het woord zwanger maar uit te spreken en ik ben het… :oops: .
@ICL wrote:
Gaat wel goed met M. en zijn reflux, want de antibiotica zorgt er in ieder geval voor dat hij niet weer een nierbekkenontsteking krijgt. Eind van de maand moeten we weer met hem naar het ziekenhuis en dan krijgt hij een MDSA-scan (nier onderzoek). Aan de ene kant hoop ik dat ik er zelf bij kan zijn, maar aan de andere kant hoop ik dat het niet mag, omdat ik zwanger ben. Beetje dubbel dus…
ik hoop voor dat je er niet bij mag zijnmaar je hubbie neemt dit dan met alle liefde van je over.
Wat was trouwens de reden dat jullie bij F. de mmm in zijn gegaan?? Hopelijk hoeven jullie niet weer de mmm in. A. heeft in ieder geval al bewezen dat het soms dus ook gewoon spontaan kan :inlove: . Hoe gaat het nou trouwens met haar??
ik zal het verhaal even in spoiler zetten... wordt anders zolang..
ik ben in het totaal 3 zwanger geweest
over de 1e zwangerschap hebben we 13 mnd gedaan... na 3 mnd werd dit een mk, hierna zijn we weer begonnen en na 9 mnd bij de ha en gyn terecht gekomen.. temp bijhouden en uiteindelijk 11 mnd na mk zijn we in het zkh gekomen voor verdere onderzoeken (dit was nog aardig snel... ha vond dat ik nog langer moest tempen en de gyn had zoiets van je hebt wel een eisprong (had 2x verhoging in 1 mnd... dus werkte niet echt goed)
Hierna zijn de onderzoeken begonnen en hier kwam uit dat het probleem bij mij ligt.. ikheb dus PCO en hier moest ik hormonen gaan slikken.
Uiteindelijk is dit niet meteen aangeslagen, maar uiteindelijk na de 4e poging ben ik zwanger geworden van Femke, Bij Aukje waren we al in het zkh om weer met de onderzoeken te gaan beginnen, maar moest eerst ongi worden, maar uiteindelijk is dit (puur toeval) spontaan gelukt.
(ik was nog niet ontzwangert dus had die extra hormonen nog in mijn lichaam.. :dance: ) en daarom is het spontaan gelukt)
een vriendin van mij (leert voor arts) heeft mij op het hart gedrukt dat aukje echt een toevalstreffer was en dat ik ervanuit mag gaan dat dit niet nogmaals lukt.
vandaar dat ik er niet vanuit ga dat het spontaan zal lukken, maar om weer de mmm in te gaan vind ik niet erg hoor..
Denk bij mezelf als dit alles is... is alleen maar hormomen slikken, en echo;s laten maken..
Dat er bij ons 7,5 jaar tussen zit, komt overigens niet doordat het niet lukte hoor..... Wij zijn niet eerder voor een 2e gegaan, omdat ik zwaar aan de medicijnen zat vanwege mijn whiplash en het met die medicijnen gewoonweg niet verstandig was om zwanger te worden. Toen uiteindelijk mijn spiraal eruit moest na 5 jaar, heb ik al mijn medicijnen laten staan, omdat we toch heel graag nog kindjes wilden. Nou ja, hoe dat is afgelopen weet je....
:doh: dit wist ik ook... :oops:
gaat alles nu wel goed met jezelf?
@ingemamavan2 wrote:
bij ons zit er 5,5 jaar tussen en niet omdat het niet lukte maar omdat ik het beter vond zo en de situatie er ook niet echt naar was we wouden eerst een huis kopen… en dat hebben we nu … en toen kwam nummer 2 tussen kerst en oud en nieuw spiraal er uit en bijna een jaar later was m er al
dus zonder spiraal hoef ik het woord zwanger maar uit te spreken en ik ben het… :oops: .
pff ik wou dat ik dit kon zeggen…
@ingemamavan2 wrote:
dus zonder spiraal hoef ik het woord zwanger maar uit te spreken en ik ben het… :oops: .
Ik hoef zonder spiraal (en BV
) ook maar dat woord uit te spreken en ik ben het hoor . Ik was direct na het verwijderen van mijn spiraal zwanger… Helaas een paar keer een (vroege) miskraam gehad. Ook na het stoppen met de pil destijds voor N. was ik vrijwel direct zwanger… Is alleen natuurlijk geen garantie voor de toekomst…
@ICL wrote:
@ingemamavan2 wrote:dus zonder spiraal hoef ik het woord zwanger maar uit te spreken en ik ben het… :oops: .
Ik hoef zonder spiraal (en BV
stuur jullie dat geluk ook even deze kant uit… :mrgreen:
@Pitje27 wrote:
Wat was trouwens de reden dat jullie bij F. de mmm in zijn gegaan?? Hopelijk hoeven jullie niet weer de mmm in. A. heeft in ieder geval al bewezen dat het soms dus ook gewoon spontaan kan :inlove: . Hoe gaat het nou trouwens met haar??
ik zal het verhaal even in spoiler zetten... wordt anders zolang..
ik ben in het totaal 3 zwanger geweest
over de 1e zwangerschap hebben we 13 mnd gedaan... na 3 mnd werd dit een mk, hierna zijn we weer begonnen en na 9 mnd bij de ha en gyn terecht gekomen.. temp bijhouden en uiteindelijk 11 mnd na mk zijn we in het zkh gekomen voor verdere onderzoeken (dit was nog aardig snel... ha vond dat ik nog langer moest tempen en de gyn had zoiets van je hebt wel een eisprong (had 2x verhoging in 1 mnd... dus werkte niet echt goed)
Hierna zijn de onderzoeken begonnen en hier kwam uit dat het probleem bij mij ligt.. ikheb dus PCO en hier moest ik hormonen gaan slikken.
Uiteindelijk is dit niet meteen aangeslagen, maar uiteindelijk na de 4e poging ben ik zwanger geworden van Femke, Bij Aukje waren we al in het zkh om weer met de onderzoeken te gaan beginnen, maar moest eerst ongi worden, maar uiteindelijk is dit (puur toeval) spontaan gelukt.
(ik was nog niet ontzwangert dus had die extra hormonen nog in mijn lichaam.. :dance: ) en daarom is het spontaan gelukt)
een vriendin van mij (leert voor arts) heeft mij op het hart gedrukt dat aukje echt een toevalstreffer was en dat ik ervanuit mag gaan dat dit niet nogmaals lukt.
vandaar dat ik er niet vanuit ga dat het spontaan zal lukken, maar om weer de mmm in te gaan vind ik niet erg hoor..
Denk bij mezelf als dit alles is... is alleen maar hormomen slikken, en echo;s laten maken..
Ik hoop dat het bij de derde dan uiteindelijk toch voorspoedig gaat. Een vriendin van ons heeft ook PCO en bij hun heeft het, ook met de Clomid, heel erg lang geduurd voordat ze zwanger was. Uiteindelijk hebben ze nu één dochter en daar zal het helaas ook bij blijven... Ze zijn een aantal jaren geleden wel voor de 2e ook weer begonnen met de Clomid, alleen zelfs de hoogste dosering sloeg niet aan :cry: . Uiteindelijk zou ze dus moeten gaan spuiten en daar hadden ze dus geen zin in. Helaas blijft het bij hun daarom dus bij één :? .
Helaas hebben wij in onze omgeving ook een stel waarbij het helaas niet lukt.... zij willen er alleen helemaal niet over praten, zijn heel erg in zichzelf. Moet zeggen dat ik het daar best moeilijk mee heb.... ook omdat ik zie hoe gek zij op onze kinderen zijn... :cry: