Hier nog twijfel…
Gefeliciteerd die van de 3-de zwanger zijn!!!
mama01, ik kan me je gevoel zo voorstellen.
Aniek was een huilbaby en huilde de eerste 9 maanden tussen de 14 en 22 uur per dag en er was geen oorzaak te vinden; we zijn wat heen en weer gelopen tussen artsen, osteopaten, fysio’s e.d. Ineens was het na 9 maanden over; heel fijn, maar wat de oorzaak was, blijft nu nog gissen.
Als ik nu een baby zo hoor huilen/gillen/krijsen zoals Aniek dat destijds ook deed, dan schiet mijn lijf lichtelijk in de stress. Het was een uitputtingsslag. Ik wist niet eens meer welke dag het was omdat ik mega slaapgebrek had, nog een peuter om voor te zorgen. Mijn uitje was boodschappen doen in mijn eentje.
Maar als ik zie wat voor heerlijke meiden ik heb en hoeveel wij van ze genieten, geeft me dat de kracht en de moed om er toch weer voor te gaan. Garanties heb je idd niet, maar het gevoel dat ons gezin nog niet compleet is, maakt dat we er toch voor willen gaan.
Precies Maxime!!!
Zo voel ik me ook…en ken erg goed dat gevoel van die onmacht en slapeloosheid!
Inderdaad als ik nu een baby hoor krijsen staan de haren recht overeind!
Zoals ik al zei…we twijfelen en we zien wel wat de toekomst brengt!
Toen ik zwanger was van de tweede riep ik al dat ik graag een derde wilde.
Mijn man vindt het zo wel goed.
Ach eerst maar eens van deze pummels genieten!!!
Hier ook twijfel over een 3e. Onze 2e is pas 5 weken oud, dus nog ff tijd.
Maar ik las dat je zegt dat je dochter van 10 weken een rustig tevreden meisje is en daarom over een 3e nadenkt. Daar wilde ik een opmerking over maken. Onze dochter was een tevreden baby, alleen huilen als er een luier verschoond moest worden of als ze honger had. Vanaf 8 maanden werd het een echt handenbindertje. Veel aandacht vragen, druk, enz. Nog steeds is ze makkelijk in heel veel dingen (logeren bij anderen, eten), maar die andere dingen kosten wel veel tijd. Wat ik wil zeggen…een rustige baby zegt nog niet altijd wat over de peutertijd of kleutertijd.
Nienke
oh wat een herkenbare verhalen :o
Onze oudste is ruim 4 en hebben onze handen vol aan hem gehad tot ong. 3.5 jr. Vooral medisch, en niet doorslapen.
Hele heftige tijd geweest vanaf begin af aan,…heeeel veeeel krijsen 
Eerst wilde we geen tweede, het was echt zwaar maar toen begon het te kriebelen en is T.ygo geboren afgelopen aug. De zwangerschap was pittiger maar prima te doen en de bevalling was in tegenstelling tot de eerste een eitje :mrgreen:
Zodra hij op mijn buik lag dacht :inlove: :inlove: ik wil er nog een haha. :lol:
Mijn man wilde ineens ook dus hier inmiddels wel besloten dat er een derde gaat komen. Nu nog niet willen zeker even wachten totdat T.ygo min een jaar is.
T.ygo is dus een lieve rustige baby die bijna niet huilt en doorslaapt wat een verademing om dat ook te mogen meemaken :inlove:
Vind het wel eng, straks is de 3de wel weer een “drama” maar aan de andere kant de wens is zooo sterk en wat zijn 3 jaren bijv. op een mensenleven :think:
Ik tel hier de maanden af want ohhhh wat wil ik graag!!!
Maar verstandelijk gezien moeten we echt nog even wachten 
Dat vind ik grappig dat je dat zegt Smurf, van ‘wat is 3 jaar nou op een mensenleven’…nu onze kleinste 5 weken oud is en we dus nog in de kraamweken zitten, bedenk ik me wel of ik dit nog een keer wil.
Daarmee bedoel ik: slapeloze nachten, huilen zonder dat je weet waarom, geregel hoe alles te combineren met de oudste (school enzo), last van de hormoonhuishouding, al die kraamvisites…
Maar dan even later denk ik weer, dat is een paar maanden en dan wordt het al makkelijker. Daar laat ik het toch zeker niet van afhangen?
Mama van 2, jij ook gefeliciteerd :dance: :dance: :dance: Nou hier is de twijfel bij hub dus ook al weg (zie banner :lol: ). Nu hopen dat het goed blijft gaan 
8 maart 1e echo :inlove:
Knollie, ik zag in een ander topic bij jou ook een mooie 4 weken banner :inlove: :inlove: Gefeliciteerd :dance:
En de anderen die in de tussentijd zwanger zijn geworden natuurlijk ook gefeliciteerd :-* :dance: :inlove:
kimmie bedankt voor je felicitaties
ja woensdag een test gedaan, maar die ga eerst niets, toen ik na een uur weer keek wel een streep, maar die vertrouwde ik niet.
donderdag weer getest en ja hoor een streep.
zaterdag gaan we nog een test doen met een cb.
we geloven het eigenlijk nog niet helemaal.
mamavan2, Kimmie en knollie GEFELICITEERD!!! :inlove:
Spannend he Knollie :dance: :dance: :dance: Wel stoer hoor :inlove: En toch nog even opnieuw testen :lol: Ik heb ook evengoed het doosje nog even opgemaakt in de dagen erna hoor, gewoon voor de leuk om steeds weer “zwanger” te zien staan :mrgreen: :inlove: :inlove:
Memmie, dankjewel :-*
Gefeliciteerd meiden! :thumbup: Allemaal een mooie zwangerschap toegewenst.
hallo allemaal
aller eerst alle zwangere gefeliciteerd
ik lees al even mee met jullie en waar ik heel erg mee zit wat hebben julie allemaal mee laten wegen om toch voor een derde te gaan
ik wil heel graag een derde en mijn man wil het ook wel maar denk dat het ni voor ons is weggelegd (kwa finacie) ergen denk ik dat ook wel maar heel ver weg ik vind het dus wel heel moeilijk.
Zwangere dames, gefeliciteerd, geniet ervan!
Nienke, even over je opmerking van dat jouw kleintje na 8 maanden ineens wel een enorme handenbinder was…
Ik hoop natuurlijk dat mijn kleine meisje lekker makkelijk zal blijven maar vergeleken bij mijn zoontje is ze een héél ander kind.
Ik hoop wanneer ik ontzwangerd ben dat ik er heel anders over denk. Misschien is Maaike dan wel een handenbindertje en ben ik blij dat ik heb gewacht met zwanger proberen te worden van de derde.
Ik ben mij ervan bewust dat de hormonen in mijn lijf mij erg emotioneel maken. Als ik ergens een versierd huis zie waar net een kindje is geboren dan voel ik al een brok in mijn keel (stom mens hé?)
Mijn man houdt de boot nog een beetje af wat betreft een derde kindje en ik ben blij dat hij er nu zo over denkt want ik moet eerst weer een beetje normaal worden.
@connyboers wrote:
Ik hoop wanneer ik ontzwangerd ben dat ik er heel anders over denk. Misschien is Maaike dan wel een handenbindertje en ben ik blij dat ik heb gewacht met zwanger proberen te worden van de derde.
Ik ben mij ervan bewust dat de hormonen in mijn lijf mij erg emotioneel maken. Als ik ergens een versierd huis zie waar net een kindje is geboren dan voel ik al een brok in mijn keel (stom mens hé?)
Mijn man houdt de boot nog een beetje af wat betreft een derde kindje en ik ben blij dat hij er nu zo over denkt want ik moet eerst weer een beetje normaal worden.
wat herkenbaar…ik ben toch inmiddels al wel ontzwangerd maar heb net als jou dat als ik een versierd huis zie dat de kriebels de kop op steken en dat je even extra lang kijkt naar dat mooi versierde huis met een brok van zucht dat wil ik ook wel weer…niks stom mens dus…naar mijn idee heel normaal!
ik wil na nu meneertje 2 eigenlijk ook wel kindje3 maar manlief (nog :snooty: ) niet en hij zit ook een beetje is het straks allemaal nog wel te betalen, en hij ging een vergelijking met mijn ouders maken
toen zei ik tegen hem ik ben ook van een gezin met 3 we wonen in ongeveer het zelfde huis en hebben het ook altijd gered dus waarom zullen wij dat niet kunnen maar of ik hem ooit zo ver krijg voor nr3 dat weet ik niet
al hoop ik het wel
dus hoop ik me over een aardige tijd hier met blij nieuws te kunnen melden al zal dat nog wel als het gebeurt een jaar of 2 a 3 duren want te kort op elkaar dat wil ik ook liever niet
we gaan ook voor een derde!! spannend allemaal. ik heb helaas vanaf dat ik gestopt ben met de pil al 2 miskramen gehad dus het moet nu toch een keer goed gaan? ik probeer iig geval positief te blijven!!
Hoi Allemaal,
Hier ook de wens voor een 3e kindje. Maar dat zal op zijn vroegst pas eind van het jaar worden (we gaan nl oktober/november voor 4 weken naar Brazilie en dat is niet handig met een dikke buik)
Mijn 3e kindjes wens is heel groot, nu die van mijn man nog
Hij is bang voor de hele onzekere periode. Eerst zwanger worden, dan het zwanger blijven (heb in totaal 5 mk gehad) en die hele babyperiode. Anique was/is een heel makkelijk meisje. Met Reno hebben we het meer te stellen gehad. Hij heeft de eerste 8 maanden alleen maar non-stop liggen huilen. Gelukkig weten we nu wat hij heeft en is het eigenlijk pas de laatste 2 maanden genieten. Manlief is bang voor een herhaling bij beebje nr 3…
Al begint hij de laatste tijd wel steeds vaker over een nieuwe baby :inlove:
Wij hebben altijd gezegd dat we voor 3 kindjes zouden gaan, maar toen ik er gisteren iets over zei tegen mijn man dan twijfelde hij ineens. Zouden we dat wel doen, we hebben het toch fijn nu? Nog eens door zo’n babyperiode? Ik heb hem gezegd dat ik in ieder geval niet twijfelde en graag nog een derde kindje wil. Ik heb mijn vorige zwangerschap ook helemaal niet als een laatste keer beleefd… Mijn man zegt wel dat als ik het nog wil, dat het voor hem dan ook goed is. Dus op zich geen problemen, maar nu is er bij mij toch ook wel ergens een klein stemmetje dat zegt, zouden we dat nu wel doen… Maar mijn gevoel blijft zeggen: JA. Waarschijnlijk gaan we er tegen de zomer terug aan beginnen…
dolfijntje: Brazilië, klinkt fantastisch. Onze Briek is eigenlijk een makkelijk kind (soms wel wat kattekwaad maar best te overzien) maar onze Tuur is echt en klein ratje. Hij zit overal aan en op en tussen, je moet hem voortdurend in het oog houden, als baby was hij dan weer veel makkelijker dan onze Briek… Dat is het moeilijke er aan hé, je weet niet wat je gaat krijgen…
lotte: spannnend, en een dikke :hug: voor de mk. Hopelijk is je volgende zwangerschap voor 9 maanden
ingemamavan2: wij willen net niet te veel tijd er tussen, ben je sneller door de babyperiode. Grappig, ieder zijn motivatie
Qua geld vraag ik me ook wel af of we dit later gaan kunnen dragen, maar langs de andere kant weet je nooit wat je te wachten staat. We zien wel hoe we het oplossen als we er voor staan
Qua kamer denk ik ook dat er 2 samen op een kamer gaan liggen, mogelijks delen we die kamer echt op (het is echt een grote kamer) anders ook stapelbed. We hebben ook wel een extra kamer, later zou die dan ook kunnen gebruikt worden, maar voorlopig willen we die houden als buro; logeerkamer